VROOM EN DREESMANN.
Tandheelkundige Inrichting
Onze electrische
Polderinstallaties
munten uit door:
le. geringe aanschafflngskosten
2e. hoog rendement;
3e. bedrgfszekeren bonw;
4e. eenvoudige bediening
5e. absolute electrische beveiliging
6e. praktisch geen onderhoud.
HEEMAF-HENGELO |0]
N.V. Texelsche Electriciteits Maatschappij.
ZIEKENAUTO.
@1T® KJIVDjiRHOEKJE.
W (kS S
HELDER.
c. ACKEMA.
nieuwe ziekenauto
'feuilleto ÏT^
Naar wij van verschillende zijden ver
namen, wordt door een persoon welke
voorgeeft door ons te zijn aangesteld, goe
deren verkocht. "Wij moeten tegen deze
persoon ernstig waarschuwen, daar wij
niet laten reizen of goederen op dergelijke
manier aanbieden.
Spreekuur Woensdags van 10—4 uur.
AdresMei. Wed. BUIJKES, Stationstr. 11, Helder
le kwaliteit Kunsttanden. Pijnlooze behandeling.
Deze zaak heeft GEEN FILIALEN.
Ter kennis van belanghebbenden wordt gebracht,
dat na 15 SEPTEMBER a.s. bij aansluiting
le. geen vergoeding in de aanlegkosten der huis
installatie meer wordt gegeven
2e. ten hoogste 3 M. huisaansluitkabel op~ het erf
gratis wordt gelegd.
De Directeur.
De auto is alleen te bestellen door bemid
deling van H. H. Medici of bestuursleden
van bet Witte Kruis,
Wij Breien de Aller fijnsie Wellen Kousen
EBT PHOTO - MYSTEBIE
Adverteert in de Texelsche Courant.
den Burg, Aug. '27.
Het bestuur van het Witte Kruis deelt mede dat hare
beschikbaar is voor ziekenvervoer, ook voor niet-leden van het
Witte Kruis. Tarieven op aanvraag.
Waar is de Koning?
Op dit plaatje zien jullie kleine Ella, die op een bij door sprookjesland reist.
Als je goed kijkt, kun je ook de Koning van Sprookjesland vinden. Willen jullie er eens
naar zoeken?
OPLOSSINGEN der raadsels van 30 Juli
1. Mariemaan, auto, roer, ibis, elft. 2. Arbeid adelt.
NIEUWE RAADSELS.
1. een meisjesnaam
een rivier in Utrecht
schrijfmateriaal
De beginletters van deze drie woorden vormen de naam van een boom.
2. Welke meisjesnamen liggen verscholen in deze zinnen?
Ik ga naar Haarlem, maar broer blijft thuis. Alle planten in de tuin staan dor: aan
water hebben zij groot gebrek. Weet je, of de familie dadelijk vertrekt Er lag een groote
steen op de spoorbaanniemand had die gezien.
(Wie mooie raadsels weet, mag die inzenden. Wanneer ze mij bevallen, worden ze
zeker geplaatst - OOM KOOS.)
zeer netjes voor U aan. JAAP SNOR.
De Avonturen van Mr. HERBERT PORTER.
11) )-(
Ik denk wel, dat de foto mij goede diens
ten zal bewijzeD. Het moest al jaar loopen
als ik niet op een van de plaatsen
Herbert Porter had deze laatste woorden
opmerkelijk luid gesproken, zoodat Else
hem verwonderd had aangekeken.
Plotseling kwam de te-;choDkene de
straat ovi r-gezwaaid, direct op hen beiden
^af. Hcheef in de mond had hij een sigaar,
die met brandde. „Pardon, mijnheer, stot
terde hij, „Hebt U misschien een beetje
vuur voor me?"
Herbert Porter haalde een sigarenaanste
ker uit de zak en deed hem ontvlammen.
De onbekende greep er haastig naar;juist
wilde bij de benziné-vlam met zijn onzekere
hand naar de mond brongen, toen bij
was het onhandigheid of opzet? plotse
ling duizelde en de band van de detective
greep en iu het volgend oogenblik stond
het papier dat deze in de hand hield, in
lichterlaaie.
,0, pard-m, mijnheer," mopp^lde de
dronkelap oogeoscüijolijk zeer verschrikt;
hij scheurde de Engelschinan het brandende
stukje papier uit de hand, wierp het op
de grond en trapte er op. „Neemt U me
niet kwalijk," lachte hij hikkend," ik hoop
dat het niets van belang is, dat is verbrand
Herbert Porter staarde zichtbaar onthutst
naar de overblijfselen van het verkoolde
pipier op de grond. „Nu," zei hij op ge
laten toon, ,Daar is niets meer aan te
vei anderen.
„Ik vraag duizendmaal excuus." De be-
schonkene nam diep zijn hoed af en ver
dween in de duisternis. Het volgend oogen
blik hoorde men het aanzetten van een
motor en zag men bet schijnsel van auto-
lantaarns. Blijkbaar had de wagen in de
nabijheid gewacht. Bij het licht vau een
straatlantaarn meende Else de man in de
auto te zien zitten, die zooeven om vuur
gevraagd had.
„Mr. Porter," stiet ze uit en in verwar
ring vatte ze zijn hand," die man was
heelemaal niet dronken. Dat was opzet
de man heeft de foto in Uw hand gezien
en vernietigd."
Do detective keek veidrietig voor zich uit
„Wat nu Het doet me vreesalijk verdie'
- ze drukte zijn hand sterker datU
zooveel onaangenaams in deze zaak onder
vindt. Naar alle kanten onverwachte mo i-
lijkheden. Wat wdt U nu beginnen zonder
de foto zonder het eenige aanknoopings-
punt dat U had?'
Zij keek schuw, moedeloos in zijn ge
zicht. En plotseling zag zy tot haar ver-
Dazmg hoe het welbekende lachje in zyn
oogen tintelde.
„Ik heb die mijnheer alleen maar een
klein plezier willen doen zei hjj droog.
„Ik begrijp er niets van."
„Nu," hij wees op'de resten van het
verbrande papierwat dtór ligt is niets
anders dan het stoffelijk overschot van een
ansichtkaart,"
Ze schreeuwde het haast uit: „dus niet
de foto
„Ik zou er niet aan gedacht hebben, daar
zoo lichtzinnig mee om te springen. De
foto zit veilig en wel in mijn portefeuille."
„Maar waarom waarom hebt U dan
dat stuk papier te voorschijn gehaald
„Och, ik hen een heel gemoedelijk mensch
Waarom zou die man, die zoo wanhopig
veel moeite deed om de dronken man te
spelen, in alle eeuwigheid veroordeeld ge
weest zyn om jrnij te volgen?" De arme
vent zag bleek van moeheid nu kan hij
rustig naar bed gaan.
Voor deze ééne nacht tenminste, heb
ik hem de gerus stellende overtuiging ge
geven, dat het gevaarlijke document van
de aardbodem verdwenen is. Hoe veiliger
hij zich voelt, hoe eerder ik hem te pak
ken heb. En nu, U zult na deze zware
dag waarschijnlijk wel naar Uw bed ver
langen dus goede nacht."
„Goede nacht. Mr. Porter."
„Ja," zei de heer Ven Dornstein, de di
recteur van de Machinefabriek „Stahlwerk"
en hij keek vol belangstelling naar de kleine
fitografie, die zijn bezoeker voor hem op
de tafel had gelegd. „Die mijnheer ken ik
Het is dezelfde, die gisteren bij mij was."
Herbert Porter knikte. „Is het indiscreet om
te vragen, wat het doe) van zij n bezoek was."
De directeur wendde zijn oogen van de
foto op het groene blad van zijn schrijf
tafel af en keek op. Zijn oogen gleden over
de hooge, breedgeschouderde gestalte van
de vreemdeling, die, de handen in de zak
ken var zijn lange ulster, onverschillig
tegenover hem stond met een gezicht waar
in geen spier vertrok. Een kort oogenblik
leek het alsof de directeur 'aarzelde om
antwoord te geven. Weer keek hij naar
het ondoorgrondelijk gezicht tegenover hem
het was moeilijk uit te maken welk beroep
deze man uitoefende. Dat was het lichaam
van een getrainde sportsman en de
kop van een diplomaat. De oogen konden
die van een geleerde zijn, deden denken
aan schrijftafel of collegezaal, maar de
gezonde kleur van dit scherpgeteekende
gezicht logenstrafte op het eerste gezicht
de gedachte aan een studeerkamerleven.
„Ik zie," begon Herbert Porter langzaam.
De directeur ontwaakte als uit een droom
„Neemt U me niet; kwalijk, U wilde weten
wat het doel van het bezoek van die mijn
heer was. Ik heb geen reden om daarover
niet opnhartig te zijn. Dus kort en goed:
die mijuheer kwam bij mij om mij vijftitn-
hundtrd gulden te brengen." W.v.v.
WAARSCHUWING
Was®»
Mr«a VVv*-
