No 4157 Woensdag 14 September 1927 40s,e Jaargang Van week tot week JVaar Palestina. Texelsche Berichten Gemengd Nieuws voor ONS werk ABONNEMENTEN: UITGAVE; N.V.v/h LANGEVELD DE ROOIJ !Z DEN BURG OP TEXEL ADVERTENTIÊN: TELEFOON: N°.11 POSTGIRO: N°. 652 POSTBUS: N°. 11 3-10 Sept. „De Dag der Edelachtbaarheid." Het College van B. en W. meer dan 'n „eerebaantje". Brengt September ons ieder jaar z|jn traditioaeele „derde Dinsdag", de dag die men in den Haag Prinsjesdag noemt en waarop de Koningin in gouden koets en statiestoet rydt naar het Binnenhof om het parlement te openen om de vier jaar brengt de Septembermaand ons nog 6en tweede dag, die boven de andere dagen uitsteekt. Dat is „de dag der edelacht baarheid". Dan treden de herkozen of nieuw gekozen raadsleden toe tot de groene tafel, leggen ae vereischte eeden of belofen af, worden plechtigüjk geinstalleerd, waarna hun verzocht wordt „de voor hen bestemde zetels te willen innemen*. Voor hen die voor de eerste maal bun intrede in de Raadszaal doen is die eerste Dinsdag van September een van de belangrijkste dagen huns levens. Een dag, waarop ze bezield met edele idealen voor het heil van ge meente en gemeentenaren, vol strijdlust ook voor het in de verkieziigsdagen op gestelde werkprogram, met ernstige devotie luisteren naar de schoone woorden waar mee ze bjj hun intrede in de Raadszaal verwelkomd worden. Voor hen die al vaker de aandoeningen van deze plechtig heid hebben ondergaan en die de moeiten en de teleurstellingen van het Raadslid maatschap by ervaring kennen, wier idea lisme dikwyis reeds lang bekoeld ie, en wie niet gemakkelijk meer de strydgloed kan worden ontstoken, heeft de eerste Dinsdag van September wel iets van zijn eer3te schoons beteekenis verloren. Maar ook zy zullen van harte mee hebben in gestemd met de goede wenscben die ten opzichte van de arbeid tot heil der ge meente op een dag als deze worden geuit. Zoo gaat h6t telkens om de vier jaar en zoo is het ook nu weer geweest. Na de plechtigheid der installatie zijn de leden weggedoken in het gestoelte der eere en toen was ook het oogenblik er weer, waarop 7an achter het hoekje van de deur, waar zy zich verdekt had W6ten op te stellen, de Politiek weer binnensloop.En al dadeiyk bij de eerste werkzaamheid, waarmee de nieuwe vierjarige periode werd geopend, kon men merken dat zy er was. Want er is in ons goede land zeker byna geen enkele gemeenteraad, waarin bij de wet houderskeuze de politiek niet haar spel tracht te spelen. Zoo is het ook nu weer geweest en men heeft zelfs kunhen lezen, dat in sommige gemeenten om het bezit der zetels fel gestreden is geworden. Een strijd die b.v. in de hoofdstad des lands zelfs nog niet uitgestreden is. De tyden zijn ook in dit opzicht in de loop der laatste jaren sterk veranderd. Hoi raadslidmaatschap vraagt thans veel meer van de leden dan voorheen en nog in sterkere mate geldt dat voor de we'- houders, die in veel gevallen leiders van belangrijke tikken van gemeentedienst ge worden zyn. De bemoeiïagen der gemeente besturen zyn gaandeweg zoo uitgebreid en er wordt van het college van B en W zooveel gevraagd, dat men zich nauwelijks nog de tyd kan indenken, dat het burge meesters- en wethoudersambt aanspraak maakte op de betiteling van „eerebaanije." De nieuwe vieijarige periode is begonnen, de nieuwe Raden zyn geïnstalleerd, de begrootingen zijn aangeboden en de goede wenscben voor een eensgezinde samen werking en onderlinge waarde6ring klinken nog na. Dat ze vervuld mogen worden, ook in onze gemeente Genève: Nederland spreekt Woorden des Vredes. Op het gebied der buitenlaDdsche poli tiek hebben we een buitengewoon belang rijke week acnter de rug. Het beboef geen betoog, dat we bierby bet oog hebben op Genè»e, waar de achtste zitting van de Volkenbond in volle gang is. En waarin deze achterliggende dagen de stem van Nederland hteft geklonken op zulk een. krachtige, indrukwekkende wijze, dat ze nog naklinkt, helder en luide. De naam van onze minister van buiten- landscbe zaken, Jbr. Beelaerts van Blok land, heeft in eenmaal een wereldver maardheid gekregen. De rede door hem gehouden en de resolutie door hem inge diend om voort te bouwen, op de grond slagen van bet piotocol van Genève van 1924, waarbij de aanvalsoorlog in de ban gedaan, de aanvaller tot een misdadiger verklaard en deelname aan eeo algemeen veiligheidspaot als een verplichting werd aangemerkt, heeft een ware opschudding te Genève te weeg gebracht. De daad van onze minister was een verrassing, maar ze was kloek en logisch. Ondanks al de gehouden Volkenbondsconferenties is men nog steeds niets opgeschoten met de op lossing van de groote vraagstukken van veiligheid en ontwapening betreft. Men mag gerust zeggen dat het met de ont wapeningsactie slecht staat. Het in 1923 gesloten garantieverdrag schynt vergeten te zyn Locarno heeft nog slechts weinig vooruitgang gebraoht wat de vermindering van de bewapening in Frankrijk en België betreft. Zoolang Frankryk als groote rao gendheid zijn leger als op voet van oorlog boudt komt er van ontwapening te land niets. En zoolang Engeland de baas wil biyven op zee, zal geen enkele maritieme conferentie kans van slagen hebben. Het is een schier hopelooze toestand geworden. En daarom waren de rede en de resolutie van onze minister als de zware dreunende mokerslagen op het gloeiende ijzer. Het was nu de tyd voor een krachtig woord, een kloeke daad. De Nederlandsche resolutie is op de voet gevolgd door een voorstel van Polen, dat in dezelfde richting gaat, In dat voorstel wordt gezegd, dat de oorlog nooit mag worden een middel tot regeling van inter nationale conflicten. En aan de Volken- bondsvergadering wordt daarom de plech tige verklaring voorgelegd, waarbij alle leden van de Bond zich verplicblen zich aan dat beginsel te onderwerpen en een verdrag van non-agressy te sluiten. De kleine en middenstaten hebben zich behoudens Griekenland, dat reden heeft Engeland en Italië naar de oogen tekyken, by de actie van Nederland en Polen aan gesloten. De groote mogendheden zullen vermoedeiyk een krachtige oppositie daar tegen voeren. Vooral Engeland wil er niets van weten. Wordt de dictatuur der grootemogend heden te Gerè 'e gebroken, dan staat er een bolangryke week voor de deur. Maar zelfs als dat niet mocht gebeuren dan nog mag worden gezegd, dat het eerste optreden van onze nieuwe minister van buitenlandache zaken zyn stempel heeft gedrukt op deze achts'e zitting van de Volkenbond. Het debuut van Jhr. Beelaerts van Blokland is buitengewoon belangrijk en gelukkig geweest. Met groote voldoening mag ook worden medegedeeld, dat de Belgische minister van binnenlandsche zaken, de beer Van dervelde, een warm pleidooi heeft gehouden voor aanneming van de Nederlandsche resolutie. Hy bracbt hulde aan minister Beelaerts van Blokland en ook zyn rede liet niet na iDdruk op de gedelegeerden te maken. „De Doodenvlucht over de Oceaan". De Oceaanvlucbten hebben nu welhaast 20 slach'off'rs gevraagd, 't Is geen won der, dat de regeeringen overwegen of het niet mogelijk iB door een verbod een einde aan de roekelooze onderneming te maken. De Duitsohe vliegeniers, die g. reed stonden om ook de „sprong o»6r de Ocsaan" te wagen zyn reeds zoo verstandig geweest öun plannen op te geven. Twintig slacht offers in een paar maanden tyds is ook meer dan welletjes. Oosterend, 5 Sept. 1927. IV. In Egypte (Port Saïd Ik schrik op, een krakende stem naast mij begint tegen de Engelschman te praten. Overwerkte Zenuwen kalmeeren en worden gesterkt door de Zenuwstillende en Zenuwsterkende Mijnhardt's Zenuwtabletten Blazen Buisje 75 ct. Bij Apoth. en Drogisten Deze antwoordt met meer bewogenheid, dan ik ooit van hem gehoord heb, ik begin beter te luisterenik hoor iets van een aardbeving. Een paar uur voordat de Tjeri mal was binnengekomen, bad men eenige zware schokken in Port-Saïd gevoeld. Zoo even waren de eerste berichten binnenge komen de Hebreeuwsche Universiteit en andere gebouwen op de Oiyfberg waren beschadigd en vooral Nabloes (het oude Sichem) was ernstig geteisterd. De Engelscho officier vertelt van de aardbeving, die hy vroeger eens in Alexandriê meemaakte en voegt er by, dat hy zooiets nooit weer hoopt te beleven. Het geplas van de riemen houdt op, \vy zyn by de douaneloods. De visitatie verloopt vlot, weldra zitten wy met onze bagage in een auto, maar die rydt nog niet, want Mr. Tee, de Engelsche officier, heeft een zeer langdradig gesprek met de man in de blauwe trui, natuurlijk gaat het over het honorarium. Een politie agent wordt te hulp geroepen, maar deze ver meerdert de verwarring slechts, aangezien hij allerlei opmerkingen in het Arabisch maakt, eeD taal, die wy niet machtig zyn. Het eind is, dat wij dubbel zooveel betalen, als wy meenden schuldig te zyn. Nog steeds rydt de auto niet. Mr. Tee heeft als adres „De Britsche Club" opgegeven, maar de chauffeur raadt sterk af daarheen te gaan, hij weet betere hotels Mr. Tee be dankt voor zyn raad, maar de man biyft hardnekkig, eindeiyk buigt Mr. Tee zich voorover, ziet de chauffeur schorp in de oogen en knipt met duim en wysvinger langs 's mans neus— een gegrom van de man, een gebrom van de motor-wy ryden. Na eenige oogenblikken houdt de taxi stil voor een donker gebouw; de chauffeur zet de claxon met kracht in werking. Niets beweegt zich in of om het gebouw, weer snerpt de claxon-eeri straatjongen komt te hulp en slaat met een stok ophetgesloten hek: alles blyftstil. Jn do nabyheid gaan ramen open, allerlei menschen informeeren in het Arabisch en andere onverstaanbare talen, wat wij willen. Een van hen ant woordt zelfs op onze vraag of hij Engelsch spreekt ja, maar daarmee schijnt dan ook al zyn kennis van het Engelsch uitgeput te zijn, hij herhaalt voortdurend: „Engelsche Clubs." De auto zet zich weer in beweging, nadat iedereen goede raad gegeven heeft, „rechts, links, altyd maar rechtuit" de chauffeur schynt dat allemaal op te volgen en terwyl wy in onze auto heen en weer geworpen worden, heb ik tyd genoeg, om de titel van een professorale rede te over denken, jaren geleden in Utrechtgehouden. Wat hebben wy vaak met die titetgesDot „Over het nut om Turksch teleeren" maar nu neemt de wetenschap wraak. Kenden wy maar Turksch of ArabischEen oude Turksche koetsier maakt ons duidelyk, dat wij nu dicht in de buurt zijn. Wy waren de man een kwartiertje eerder ook al voorbij gekomen, en toch schijnt hij op een sukkel drafje rechtuit gereden te zijn. Hy wyst met zyn zweep op een gebouw, waarop „Engelsche Bank" staat en herhaalt hard nekkig: „Kloep Anglisy" (Arabische verta ling van „Engelsche Club".) Mr. Tee wipt uit de auto en gaat de bank binnen, na een poos komt hy terug. Het raadsel is eindelijk opgelost: de Engelsche Club is failliet en verdwenen. Hij geeft de chauffeur bevel naar een ander hotel te lyden. Wat moet die man zich verkneukeld hebben, had hij Diet direct gezegd, dat men een ander hotel moest nemen Inplaats van dank had hij een knip voor zijn neus gehad Ik zelf begin ook een beetje aan de zaken kennis van de Brit t;e twyfelen. De auto giert weer om een paar bochten, wij komen eenige passagiers van de Tjerimaï tegen, die wat in de stad loopen te wandelen, nog eeD hoek en daar ligt ons schip zoowaar: wij zyn op ons punt van uitgaog terug, maar ouder en wijzer. Weldra zijn wy op onze slaapkamer in een hotel aan de haven (overbodig te vertellen, dat do chauffeur voor deze nachtelyke rondrit het noodige verlangde.) Ik staar uit het raam in de blauwe nacht, heeriyk schynt de maan, onder in de hof wuift een oigenaardige boom met loof als van een conifeer, vreemd steken de vierkante huizen tegen de blauwe lucht af, een bron ruischt. ik droom mot wyd open oogen. „Dit is dus Afrika, Egypte." Het verschil met Europa is uiet alleen te zien, maar ook duidelyk te voelen. Zelfs Mr. Tee die Afrika al zoo goed kont, vindt dit een erg mooie maannacht. Wy wenschen elkaar „goede nacht" en na nog een tyd wakkor gelegeD te hebben om ran de heeriyke nacht te kunnen genieten, slaap ik in. (Wordt vervolgd.) H. J. postkantoor den Burg de daaronder ressorteerende hulppostkan toren werd gedurende de maand Aug. 1 f7,3 Rij kspostspaarbank. Aan het postkantoor den Burg Texel ert RP0i Aug. 1927 Ingelegd f 4217,34 Terugbetaald 2624,88 Schapen naar Zwitserland. De Zwitserscho rogeering, zoo vernemen we uit goede bron, heeft by besluit van 5 September j 1. het verbod van invoer van Neder landsoh slachtvee (schapen, runderen, geiten en varkens) ingetrokken. Er zullen binnen de grenzen van het toegestane aantal weer invoervergunningen worden uitgereikt. Examen. Den Burg. Onze vroegere plaatsgenoot de heer J. G. de Winter to Alkmaar, slaagde dezer dagen voor het vergelykend examen voor de opleiding lot candidaat Indisch ambtenaar. Hoog bezoek. Dr. Luther te de Koog. Kort na het afdrukken van ons laatste nummer bereikte ons van bevoegde zyda de tyding, dat de heor dr. Luther, ex- kanselier van de Duitsche Republiek, voor nemens was eenige vacantiedagen op Texel door te brengen. Dr. Luther arriveerde Zaterdagmiddag 1.1. te plm. vyf uur met het s.s. „Marsdiep" te Oudeschild en was vergezeld van zyn doch ter, met wie hij de reis van Essen Daar Amsterdam per vliegtuig had afgelegd. Te de Koog nam de hooge gast zyn intrek in badhotel „Prinses Juliana". Een 34-j ar i g man te Glende- ren, die lijdende was aan een sleepende ziekte en voor wie de hulp was inge roepen van een mevrouw uit Gorinchem is na gebruikmaking van de door deze verstrekte „geneesmiddelen" vrij plotse liug overleden. De justitie heeft de nog overgebleven ganeesmiddelen in beslag genomen. a Dit Sluitzegel onbeschadigd op uw pakket, het is waarborg „Wij Breien de fijnste wollen kousen Zeer netjes voor u aan." Voor grof of nieuwwerk zijn wij speciaal Depóts; Langs den weg K. Steigstra te Oost, te den Burg D. Bruin Koogerwee 816 en Wcd. D. Schumaker. K TEXELSCHE COURANT DEN BURG: 50 ct. per drie Maanden. Franco p. pest door geheel Nederland 75 ct p. 3 maanden. Losse nummers: 3 ct DE TEXELSCHE COURANT VERSCHIJNT WOENSDAG- EN ZATERDAGMORGEN s Van 1-5 regels: 50 ct lodoro regol moor; 10 ct. Dozolfdo advertontle 4 maal geplaatst wordt 3 maal borokond. BIJ abonnement lagoro regolprljs. ADVERTENTIÊN MOETEN DAAGS VOOR T VERSCHIJNEN 4 UUR NAM. IN ONS BEZIT ZIJN

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1927 | | pagina 1