VELO ELECTRISCHE WA^HMACHINES
Wendt d nog heden tot ons verkoopdepêtA. KÜPPERIS, Nieuwstr., Én Burg.
t
Regenmantels,
Regenhoeden
S. COLTOF,
KANAALWEG n.
DEN HELDER.
BUIKCOSTUUMS
GLUTEN KOEKJES
Een zaak van vertrouwen is
tiet Reopen van kleedlng
C. v. Tlil ET.
in briquetvorm.
Een groote keuze
:ijde, peau de pêche en
crêpe de chine.
Be m&cht ¥an liet geld.
Colbert costuums en overjassen
in groote sorteering.
Spoorstraat Tel 370 Bsa Helder.
Vanaf f Qfi 0e volmaaktste, goedkoopste en erkend beste ||«n«|: Qf|
wClildSi i <JIIg" Oemonstraties ter overtuiging op aanvraag f lllïcli 1 HUg™
in
FEUILLETON
BEKEIMDMAK5NG
Een bij uitstek geschikt en melkrijk bij
voeder voor uw melkvee in de weide.
Dagelijks verkrijgbaar bij
N.V. Handelmaatschappij DROS Co.
14.
(Een boeiende roman naar het
Engelsch van Freeman Filden.)
„ja, met Milburn, huis. Neen, maar
ik spreek uit zijn naam. U spreekt met
Mrs. Milburn. Hoe zegt u? O, u is de
Handels- en Landbouwbank in Bennett?
Met wien spreek ik? Met de kassier?
O, hoort u eens even. Mr. Milburn
Mr. Milburn, in Bridgeton..., heeft zoo
juist een cheque gekregen vanvoor
een groote som. O, weet u er alles van? Is
hij in orde? Iknu, dat is wat ik u
vragen wou. Dank u."
De chèque is in orde, Edward," zei ze
eenvoudig en liet zich in de dichtstbij
zijnde stoel vallen.
„Wat!" riep Milburn. „Dan
Hij kwam niet verder. Minstens een
minuut lang staarden de beiden elkander
aan, sprakeloos van verbazing.
Mrs. Milburn herstelde zich het eerst.
„Nu, Edward," zei ze op zakelijke toon,
„als het waar is ,dan is liet waar. Waar
is de man gebleven, die je gesproken
hebt
„Hij is naar café „de Arend" gegaan.
Ik verontschuldigde mij om weg te ko
men, en ik zei, dat ik na den eten bij hem
zou komen om eens over de zaak te pra
ten. ïk wou niet de indruk wekken, dat
ik er al te veel geloof aan hechtte, want
het kon eens een grap wezen. Ik zal er
nu direct heenrijden en hem hier aan
tafel vragen, als hij tenminste niet al in
de restauratie-zaal gegaan is. Wat denk
je, Florence?"
Mrs. Milburn, als nauwgezette huis
vrouw maakte vlug een berekening van
een en ander en verklaarde zich er tegen.
„Neen, je kunt hem niet hier brengen.
Ik zou niets fijns meer klaar kunnen krij
gen. Maar je kunt hem voor vanavond
vragen."
„Hij zei, dat hij vanmiddag weer naar
Bennett ging."
„Nu, dan zooals je goedvindt, Edward.
Telefoneer me van het café en geef me
minstens een half uur tijd voor je hem
hier brengt."
Horace Drummy, advocaat-procureur,
was etenwel reeds aan tafel gegaan in
„de Arend", toen Milburn daar aankwam.
„Het spijt me zeer," zei Milburn. „Ik
was van plan, om u mee naar huis te
nemen. Moet u beslist vanmiddag naar
Bennett terug? We hebben thuis ruimte
en gelegenheid genoeg. Nu, dan zal ik
hier met u eten, als u er niets op tegen
hebt en dan kunnen we er eens over pra
ten."
(alleen gevestigd) KEIZERSTRAAT 62-63-44 DEN HELDER
GROOTE VOORRAAD
merk „Premier" (wettig gedeponeerd) voor zware en extrazware
personen tot 240 pond.
Wij maken U erop attent, dat wy zijn aangesteld als Hoofdvertegenwoor
digers voor den Helder en Omstreken der bekende Fransche costuums
merk „Premier" (wettig gedeponeerd).
Vraagt zichtzending. Wij zijn 20 procent goedkooper.
Prima afwerking. Vaste prijzen.
Reiskosten worden vergoed. Zondags tot 2 uur geopend.
Koop bij ons uw kleeding, want wij zijn niet alleen VERK00-
PERS maar ook KLEERMAKERS zoodat wij weten wat wij
aan uVERKOOPEN.
Tevens geven wij op ONZE KSNDERKLEEDING 20 pet. korting.
Het bleek, dat er heel weinig was, om j
over te praten. Toen Mr. Drummy zijn
boodschap had overgebracht en de cheque
overhandigd, had hij ongeveer alles ge
daan, wat van hem verwacht werd.
„U weet, wat voor man Mr. Garbutt
is," zei hij tot Mr. Milburn. „Ik geloof,
dat u hem veel beter kent, dan ik. Ik
heb me twee jaar geleden in Bennett ge
vestigd, toen Mr. Seeiey sliert. Mr. Gar
butt was eigenlijk de reden, waarom ik
daarheen ging. Ik werkte op het kantoor
van Stark, Perkins en Bloodgood, in Wal-
kerville. Dat zijn de rechtskundige advi
seurs van Mr. Garbutt, zooals u misschien
weet. Maar hij heeft heel wat af te doen
door een advocaat ter plaatse, en zoo
kwam ik op zijn verzoek naar Bennett.
Zooals ik zeg, u kent Mr. Garbutt denke
lijk beter dan ik. Ronduit gezegd, hij heeft
me omtrent deze zaak niet in vertrouwen
genomen. U bent zeker een familielid van
hem?"
„Niet precies", zei Milburn voorzichtig.
Hij had weinig zin om zich te laten uit-
hooren door deze jongeman die klaarblij
kelijk hoogst verbaasd was over zijn eigen
opdracht.
Toen de koffie kwam, waagde Mr.
Drummy een tweede poging om zich wat
inlichtingen te verschaffen.
Mrs. Milburn is misschien familie van
Mr. Garbutt?"
Milburn ontweek die vraag, en stelde
op zijn beurt ook eens een vraag, die hem „Geen woord."
ai geruime tijd op de lippen had gelegen.
„Zei hijzei Mr. Garbutt, of de
ehde toelage een.... nu, een blijvend
iets zou zijn?"
„Ik dacht van wel. Weet u iets van 't
tegendeel
—Het was Milburn nu duidelijk, dat de
advocaat even nieuwsgierig was en even
weinig wist, als hij zelf. Inderdaad, toen
Mr. Drummy zag, hoe de zaken stonden,
kwam hij er open voor uit.
„Ik heb er niets verders over te zeggen,
Mr. Milburn, zoolang Mr. Garbutt" het
niet noodig oordeelt om mij in te lichten.
U kunt in volle vertrouwen met mij spre
ken. Als er iets is, dat ik naar uw mee
ning behoor te weten, iets, dat mij in
staat zou stellen om u van raad te die
nen, dan zeg ik u in uw eigen belang:
deei het mij mee."
„Ik geloof niet, dat ik iets te zeggen
heb", antwoordde Milburn. „Ik wil u
wel bekennen, Mr. Drummy, dat ik lie
ver met Mr. Garbutt zelf zou spreken. Er
zijn dingen die ik zou kunnen noemen,
maar ik weet niet, of hij graag zou heb
ben, dat ik ze iemand anders zei. Kon u
misschien merken, dat hij mij bij zich ver
wachtte
„Hij zei er niets van. Had u in de
de laatste tijd in verbinding met hem be
staan
„H'm, ik heb hem in Nov. van het
vorig jaar een oogenblik gesproken. Heeft
hij u daarover iets gezegd?"
(Wordt vervolgd.)
23ÈL
HELS
hij
