Gemengd Nieuws
De nieuwe loting.
De Commandant van het Landstormver-
Oand Alkmaar schrijft ons:
Aangezien mij gebleken is, dat de lo
ting, zooals die heeft plaatsgehad voor
de jongelieden, geboren in 1911 (lichting
1913) over het geheel niet wordt begre
pen, volgen hier eenige nadere inlichtin:
gen:
Uitgeloot is voor de gemeente Amster
dam de naam Keizer, Johannes Petrus.
Dit geldt nu voor het heele land.
Indien dus in een gemeente (of groep
van gemeenten Red.) iemand deze
naam draagt, dan krijgt deze persoon no.
1 en is hij raak geloot. Indien niemand
zoo heet, dan degene, wiens naam er al
fabetisch op volgt, b.v. Keppel, enz.
Het gevolg is dus dat in het algemeen
raak geloot hebben al die jongelui, die
een eigennaam hebben, beginnende met
de letters (gedeelte van de K vanaf Kei-
zer)L.M.N.O.P.Q.R.S.T.U.V.W. enz en dat
eenige kans van vnjloten hebben de jon
gelui, wier naam begint met de letters
gedeelte K vóór Keizer, l.J.H.O. en F.
De naam, beginnende met een J. heeft
natuurlijk veel grooter kans van vrijloten
dan die, beginnende b.v. met een O. De
naam C.D.E. en F. heeft over het alge
meen weinig of geen kans, behalve in die
gemeenten, waar weinig of geen namen
voorkomen, beginnende met de letters H.
1. en J., weinig broederdienst voorkomt en
niet veel worden afgekeurd. Dat hangt
dus van plaatselijke omstandigheden af.
Indien in verband met het bovenstaande
jongelieden, geboren in 1911, zich nog
willen opgeven bij het vooroefeningsin
stituut, wordt hen verzocht dit zoo spoe
dig mogelijk te doen bij de Commandant
van het Landstormverband Alkmaar, Gast
huisstraat No. 1, te Alkmaar.
Texelaars naar Terschelling.
Eigenlijk is het met dit opschrift niet
heelemaal in orde, want met de „Dage
raad" welke Zondagmorgen te half ne
gen met bestemming naar Terschelling de
haven verliet, waren ook een dertigtal
Helderschen op weg, of althans dertig
personen, die van de vastewal de reis
maakten. De boot was meer dan vol (we
zullen ons aan een schatting maar niet
wagen;) wanneer men bedenkt dat er wel
180 rijwielen aan boord waren, krijgt
men „de Dageraad" kennende eenig
idee van de ruimte, welke de passagiers,
gesteld op een gemakkelijk zitje, nog
overbleef.
We weten van personen, die van hun
uitstapje afzagen, toen zij aan boord ge
komen bemerkten, hoe talrijk hun reisge-
nooten zouden zijn. Enfin dat pleit toch
ook weer voor de aantrekkelijkheid van
een reisje, waarvan we hier een en an
der willen neerpennen.
Omstreeks* half een werd Terschelling
bereikt, waar het gezelschap aan het
dorp een hartelijke ontvangst van de zijde
der bevolking wachtte.
De wijze waarop men zijn tijd op Ter
schelling doorbracht, liep nogal uiteen.
De een srtiepte er genoegen in per auto
rond te toeren, om zoo op gemakkelijke
wijze eenig denkbeeld van dit aanlokkelijk
eiland te bekomen, de ander vergenoegde
zich met een wandeling door het dorp
West-Terschelling en omgeving en be
klom de „Brandaris".
Terug ving de tocht te vijf uur aan.
Omstreeks half tien liep de boot de
Oudeschilder haven weer binnen. Zoowel
op de heenreis als terug passeerde men
de „Minister Kraus", waarvan we in een
ander verslagje in dit nummer schrijven.
Het zeereisje was er een van lange duur
geweest, maar door het tamelijk kalme
water en het gunstige tij, heeft het de
meesten geen last bezorgd. Bovendien hic-lp
men door wat te musiceeren een man
doline-speler en een mondorgelist be
hoorden tot het musicale deel der opva
renden de tijd bekorten.
o
Deze merkwaardigheid verdient neg ver
melding: Alvorens Terschelling mocht
worden betreden, moest een ieder zich in
het bezit hebben gesteld van 'n papiertje,
bedrukt o.m. met het Terschellinger wa
pen en het woord „wegengeldbelasting",
en kostende de somma van 10 cent.
Wellicht bedoeld als een aanmoediging
van het vreemdelingenverkeer? Een
vreemde methode, te welker verontschul-
DE PETTEN.
Penteekening S-. KUPERUS.
(verkleinde reproductie).
diging alleen kan worden aangevoerd, dat
het wegengeld er goed besteed wordt,
wijl rijwielpaden en straatwegen er meest
in goede conditie verkeeren.
Naar de directeur van Teso ons mee
deelt heeft Zondag een gezelschap van
282 personen een bezoek aan Terschel
ling gebracht.
Den Helder. In een week tijds is dt
achtersteven van de Eugenia wel zes me
ter meer naar zee gebracht. Men hoopt
danook het schip nog deze week vlot te
brengen (Held. Crt.)
Examens.
De heer H. J. Kraai, hoofd der o.l.
school alhier, slaagde Maandag 1.1. te den
Haag voor de acte Duitsch l.o.
Een voorbeeld om na te volgen.
Veevoeder duur en hooi schaars. Zo
is het komende winter, zo is het dikwijls.
Een veehouder met hoofdzakelik scha
pen en daarnaast wat koeien ging land
scheuren: 2 H.A. 15 A. Hiervan gaat nog
een rijweg naar ander land.
Hij had bovendien nog een stukje oud
bouwland van 44 Are. 65 Are van 't ge
scheurde land werd bezaaid met bonen.
Opbrengst 371/2 x 75 Kg.
65 Are haver, opbrengst 51 H.L. De
rest of 85 Are werd met bieten bezaaid.
Opbrengst 120 karren van 560 Kg. Ook
groeiden hier nog 15 H.L. aardappelen
voor eigen gebruik. Het stukje oud bouw
land gat 37x70 Kg. gerst.
Gezamenlik van al 't graan 198 pak stro.
Dit was in 1928. Gedurende de lange
winter 192S-'29 was hier geen gebrek
aan voeder voor het vee. Haver-en gerste
stro kon hooi voor. een deel vervangen.
Het bonestro was van de beste kwaliteit.
Het overgrote deel van het stro kon te
gen zeer hoge prijs worden verkocht,
want deze landbouwer verkeerde ook nog
in het gunstige geval, dat hij zijn schuur
tot de nok toe vol hooi had. Gevolg van
het gebruik van voldoende kunstmest.
Wie zich de moeite gunt, om de gelde-
like opbrengst van de boven genoemde
oogst te berekenen, zal merken, dat er
zo heel wat meer van het land wordt ge
haald, dan met schapen nrogelik is. Bo
vendien was het niet eens nodig de vee
stapel in te krimpen.
Er zijn boerea, die eigen land hebben
en niet willen scheuren. Dat is hun
zaak, maar ook niet geheel. Ook zij zijn
verplicht er voor te zorgen, dat het land
zo veel mogelik opbrengt.
Er zijn ook boeren, die niet mogen
scheuren. Dat verbiedt de eigenaar. En
toch wil die zijn pacht ontvangen. Hoe
moet dat geld bij elkaar worden ge
bracht? Willen de eigenaars eens vertel
len, hoe?
Ais 't nodig is, dan moet het bedrijf
in een andere richting worden gestuurd.
Er is bovendien veel weiland, dat heci
wat zou opknappen, als 't eens enige ja
ren werd gebruikt als bouwland en zo
nodig daarna weer groen gemaakt.
Als verschillende halsstarrige eigenaars
dat maar eens wilden inzien. Bij sommi
gen is het hopeloos, maar misschien zijn
er ook, die nog tot beter inzicht te bren
gen zijn. Laten ze het door mij aange
haalde voorbeeld maar eens goed bestu
deren. H. K.
Paardenkeuring.
Blijkens een daartoe geplaatste adver
tentie zou*de jaarlijksche keuring door de
Prov. Regelingscomm. van de Paarden
fokkerij in Noord-Holland van het type
tuigpaarcl en van stamboek- en premie-
hengsten plaatsvinden op 13 Aug. te 8
uur v.m. Op en omstreeks gemeld uur
was ecliter op de Groeneplaats, waar de
keuring zou plaats vinden, geen paard te
bespeuren. Te Oudeschild. vanwaar de
Comm. naar Terschelling zou vertrek
ken, werd slechts één paard aangeboden
en nog afgekeurd ook.
Het gaat met deze keuring blijkbaar de
verkeerde kant uit. Wij herinneren ons uit
vroeger jaren althans, dat de Comm. met
meer succes naar Texel kwam.
Van de 1S79 gezinnen op ons gl
eiland bereikt de Texelsche Cou- fg
Ê8 rant met haar oplaag van 1660 m
ex., verspreid in Alle Kringen,
SU verreweg de meeste. Als regel gj
fgj is de Texelaar abonnee of rnede- Ë3
lez.er. §3
De nieuwe directeur van Texelsch Fanfare
(Van onze biezondere correspondent
v. T. Klokslag acht uur stapte ik bij
de heer Th. C. Lugtenburg, Dinsdag door
Texelsch Fanfare tot directeur benoemd,
het huis binnen. „Het zou ons", zoo be
gon ik, „buitengewoon aangenaam zijn
als we de Texelaars, in het biezonder de
bewoners van den Burg, eens in kennis
konden stellen met een en ander, dat op
uw musicale loopbaan betrekking heeft".
„Feitelijk doe'k 't niet graag", gaf
de heer Lugtenburg meteen ten antwoord,
„want die krantenmenschen maken meest
zoo'n bombarie, als je hun iets vertelt'.
Daarmee wil ik nu niet zeggen, dat ik U
niet te woord wil staan. Zoo is het niet,
maar in de krant te koop te worden gezet
vind ik nu juist niet aardig".
We spraken af, dat we zijn woorden
niet zouden aandikken en alleen de lezers
wat van zijn leven zouden vertellen, voor
zooverre dat hun belang zou kunnen in
boezemen.
„Hoe was uw musicale opleiding
„Daarmee kan ik kort zijn. Toen ik
omstreeks elf jaar was, meende ik iets
voor de muziek te gevoelen en ik werd lid
van Helder's Flarmonie, toen onder lei
ding staande van de heer G.J.H. v.d. Bo-
gaerdc. Van hem ontving ik de algemeene
muziekkennis, welke noodig is om in de
muziekwereld vooruit te komen. Van de
heer G. Krijger, onder-kapelmeester van
de Stafmuziek te den Helder, ontving ik
les, speciaal in het bespelen van de trom
bone, toen al mijn liefste instrument.
In de mobilisatie moest ik in dienst en
werd ik als eerste trombonist bij het 10e
regiment geplaatst. Daar heb ik mijn bes
te opleiding genoten. De theorie werd
daar als een apart vak behandeld. Uit de
dienst gekomen, heb ik mijn musicale
studie, trots de weinige tijd, waarover ik
destijds maar kon beschikken, geheel
zelfstandig voortgezet. Ook nu weerhield
ik mij voor een groot deel bezig met het
verzamelen van theoretische kennis".'
„En hoe staat het nu met uw erva
ring op dit gebied
„Kijk eens hier. Je hebt met alles
rekening te houden. Ervaring doe je na
tuurlijk onder de bedrijven zeer veel op.
Maar ik heb wel ervaren, dat je zéér veel
voor de muziek moet gevoelen, om door
te kunnen zetten, wanneer je de heele dag
zwaar werk hebt verricht. De meeste er
varing heb ik opgedaan, toen ik mede-
hielp de Harmonie „Voorwaarts" te Zeist
op te richten en deze vereeniging dirigeer
de".
„Heeft U dan nog een corps gedi
rigeerd
„Ja, zeker, dat was in Zeist. Latei-
was het Heldersch Fanfarecorps, waarvan
ik nu nog directeur ben. De laatste twee
jaar was ik ook directeur van een fanfare
te Callantsoog. Te Zeist richtten we een
harmoniekapel op met hoofdzakelijk leer
lingen. Allemaal menschen, die de A van
de muziek wel eens gehoord hadden,
maar deze niet konden aanwijzen. En toch
mocht ik na eenige maanden liet genoegen
smaken om een paar marschen uit te
voeren. In 1923 verzocht de Heldersche
Bestuurdersbond mij te trachten voor den
Helder een corps te vormen. Het lukte en
na weinige maanden, ik meen van drie,
Dracliten we het Statenlid A.W. Michels,
die naar Haarlem ging verhuizen, onder
musicaal geleide naar het station. Toen
ging dit corps, dat ook uitsluitend uit
menschen werd gekweekt, die nooit een
muzieknoot hadden Ieeren onderscheiden,
naar het Nationaal Concours te Alkmaar.
We behaalden daar, na een bestaan van
plm. 81/2 maand een le prijs in de marsch
en een 2e prijs in de concertwedstrijd.
Uit wees mij er op, dat er van dit corps
iets gemaakt kon worden. En zie nu. In
Juni van dit jaar gingen we naar het con
cours te Amsterdam en daar behaalden
we onder zeer moeilijke omstandigheden
eu een st renge jury een le prijs in de
marsen- en een 2e prijs in de concertwed
strijd. We kwamen uit in de afd. Uit
muntendheid. O, als je liefde voor de
muziek hebt, dan is er altijd iets van een
corps te maken. In 5 jaar dus bracht ik 't
Field. Fanfare van niets tot de afd. Uit
muntendheid. Ik kan U meedeelen, dat
ik vooral als trombonist heel veel er
varing heb opgedaan bij de Koninklijke
Harmonie te Zeist en als solo-trombonist
bij het Stedelijk Muziekcorps te den Hel
der. Hoe het gehalte van ons corps is,
hebt U kunnen beoordeelen, toen wij op
Texel waren. Doch een typeerend beeld
geeft ook de uitslag van het solistencon
cours te Wijdenes, waar twee kwartetten
van ons een eerste prijs behaalden. Ikzelf
speelde solo-trombone in een der kwar
tetten, drie solisten behaalden een le pr.
en twee een 2e pr. Ik kwam op dit conn
cours uit in de hoogste afdeelmg en be
haalde een le prijs. De ervaring, die je
op dergelijke concoursen opdoet, is van
onschatoare waarde voor je musicale ont
wikkeling".
„Kunt U mij ook zeggen, wat uw
plannen zijn met Texelsch Fanfare
„!n de eerste plaats zullen we pro-
beeren het zoo hoog op te voeren als
Held. Fanfare. Speciaal zullen we ons toe
leggen op vergrooting van het ledental
en daarnaast zullen we o.m. trachten een
tambour-maitre en meer tambours te
kweeken. Dat geeft altijd een betere in
druk als je langs de straat marcheert. En
natuurlijk zullen we met man en macht
pogen de concertmuziek op te voeren".
„U had het zoo even over concour
sen. Is het Uw plan, daaraan met Tex.
Fanfare zooveel mogelijk deel te ne
men
„Zeer zeker Dat is nuttig, ja nood
zakelijk, want eens per jaar zoo'n exa
men doen geeft je leden meer steun en
vertrouwen. Ze hooren en zien wat meer
van de muziek. Ze voelen en weten waar
het op aankomt. Ze krijgen meer zelfver
trouwen. En dan is het van veel belang,
dat Texelsch Fanfare zich in wijde kring
een goede naam verwerft en eenmaal
in de rij van meer bekende corpsen zijn
plaatsje inneemt".
„Mijnheer Lugtenburg, ik dank U
voor uw inlichtingen. Voorloopig hebben
we hieraan voldoende. Ik geloof wel,
dat deze mededeelingen onze lezers zul
len bevredigen".
We namen afscheid; de woorden van
de heer Lugtenburg hadden ons gesterkt
in het vertrouwen, dat Texelsch Fan
fare wel een zeer goede keus heeft ge
daan.
Maandagavond heeft Held. Fanfa
recorps een serepade gebracht aan de heer
Th. C. LugtenbuTg, Goverstraat, den Hel
der, in verband met zijn benoeming tot
dirigent van Texelsch Fanfarecorps.
(Held. Crt.)
DE CQCKSDÖRP.
Schoolnieuvvs.
De heer S. de Zee, onderwijzer aan
de o.l. school alhier, komt als no. 1 voor
op de voordracht voor onderwijzer aan
de o.l. school in het Tuindorp te Haren,
bij Groningen.
DEN HOORN.
Texel rondte voet.
De dames Duinker en Drijver, van hier,
zeven in getal, zijn in twee dagen tijds
Texel rondgewandeld. De eerste dag ging
de tocht het strand langs, van de Mok tot
de Cocksdorp, waar in hotel De Hoop is
overnacht. De tweede dag hield men de
dijk en ging de wandeling over Oost en
Oudeschild naar hier terug. Een kranige
prestatie Frisch als een visch kwam 't
gezelschap in het dorp terug, door velen
toegejuicht. En dat heet nu „het zwakke
geslacht".
OUDESCHILD.
Te water geraakt.
Maandagmorgen geraakte de jongeheer
B.Beumkes waarschijnlijk door duize
ling bevangen in de haven. De heer
Jn. Bruin Pz. bemerkte het ongeval en
daar het dicht bij de „Texelstroom" ge
beurde, stak een van de leden van de
bemanning 'n haak toe waarmee de jóngen
naar de wal werd getrokken. Het was
wel een heel gelukkig toeval, dat er geen
vletten of schuiten bij de kant lagen.
BINNENLAND.
BEDE OM VREDE.
Namens het Internat. Congres van
oorlogsinvaliden, gehouden te Warschau,
werd aan de afgevaardigden ter confe
rentie te den Haag het hier volgende
schrijven gericht:
„De vertegenwoordigers van drie mil
joen oorlogsinvaliden en frontsoldaten,
behoorende tot 10 verschillende volken,
richten zich tot de afgevaardigden der
regeeringen die aan de conferentie te
Den Haag deelnemen met de dringende
wensch, dat derzelver werkzaamheden
mogen bijdragen tot de regeling van
alle nog onopgeloste strijdvragen en
tot behoud van de vrede. De slacht
offers van de oorlog hopen, dat de
deelnemers aan de Haagsche conferen
tie^ bij het nemen hunner besluiten
zullen denken aan het lijden van invali
den, zieken en nabestaanden en dat zij
om dat lijden te verzachten en een
herhaling 'te voorkomen, alle hinder
nissen uit de weg zullen weten te rui
men teneinde tien jaar na het einde van
de oorlog een toestand van werkelijk
onbeperkte vrede te doen ontstaan."'
Korte berichten.
Voor de betrekking van havenmees
ter te Katwijk, hebben zich reeds meer
dan 100 sollicitanten aangemeld.
De oude molen, de „Olde Kastre"
tusschen Zelhem en Hengelo, dreigt door
bouwvalligheid te moeten verdwijnen. Een
comité tracht voor restauratie f2200 bij
een te brengen.
Rotterdam: Het havengeld voor zee
vaartuigen bracht in Juli 1518.000 op,
over zeven maanden f 3.005.000, tegen
over 12.960.000 in dezelfde periode van
1928.
Een autobus uit Frieseveen met een
