Mijnhardt's laxesrtafeSetten
voorbeelden, doch ze zijn u ook bekend,
want u hebt steeds getoond veel belang
te stellen in het doen en laten van uw
leerlingen, nadat ze uw school hadden
verlaten. U verheugde zich er dubbel in,
wanneer ze blijk gaven, van uw onder
wijs geprofiteerd te hebben. Dit was
steeds uw grootste belooning.
U hebt getoond liefde te hebben voor
het vak, voor het onderwijs en voor uw
leerlingen en waar deze liefde een harts
tochtelijke was, is het niet te verwonde
ren, dat u de laatste jaren met leede oogen
de afbraak van de openbare school hebt
aangezien. Het doet mij genoegen Inci
te kunnen verklaren, dat onder de oud
leerlingen, die hun instemming met onze
hulde aan u hebben betuigd, zich perso
nen van zeer uiteenloopende politieke en
godsdienstige richtingen bevinden en dat
zij zich allen gelukkig hebben geprezen,
openbaar onderwijs van u te hebben ont
vangen.
Hooggeachte oud-leeraar.
Behalve onze erkentelijkheid in woor
den te betuigen hebben wij gemeend u
ook een stoffelijk blijk van waardeering
aan te mogen bieden.
Het was ons bekend, dat de serre in
uw nieuwe woning een van uw lievelings
plekjes is. De keuze van een cadeau was
daarom zeer gemakkelijk. We vragen u
daarom het serre-ameublement, dat we
als herinnering voor u hebben gekozen,
wel van ons te willen aanvaarden en ho
pen, dat u nog zeer vele jaren van uw
welverdiende rust moog't profiteeren en
menig uurtje zult doorbrengen in een
van de stoelen, die tot dit ameublement
behooren.
Wij hopen, dat met u ook uw familie
nog vele jaren aan uw zijde van uw voor
spoed getuige moge zijn en met u vele
gezellige uren in de serre moge door
brengen.
Heel goed weten wij, dat uw oud-leer
lingen ook zonder dat geschenk niet door
u vergeten zullen worden, doch het stemt
ons gelukkig, te weten, dat de serremeu
bels u onwillekeurig aan dit uur van at
scheid zullen herinneren.
Dat u nog lang en gelukkig moge
leven is ons allerwensch.
Geachte heer Groenewold.
Ik ben aan het einde van mijn toe
spraakje gekomen en onze hulde aan u
zou hiermee een eind genomen hebben,
ware het niet, dat op een gelukkige dag
een uwer oud-leerlingen, Jonas Visman
met ons comité in correspondentie trad
en voorstelde, u ter gelegenheid van uw
aftreden als hoofd der Ulo-school een
herinneringsalbum aan te bieden. We heb
ben dit voorstel met beide handen aange
nomen en Jonas Visman opgedragen een
dergelijk album samen te stellen. Het re
sultaat van zijn werk ziet u hier voor u.
Het ligt niet op onze weg hier de heer
Visman voor zijn buitengewoon zorgvul
dig en toegewijd werk dank te zeggen.
We hopen hiervoor elders nog gelegen
heid te vinden doch we willen hier
verklaren, dat we er trotsc'n op zijn, dat
Jonas Visman ook oud-leerling is van u,
mijnheer Groer.ewold!
De bedoeling van het album zal u dui
delijk worden, wanneer ik er nu toe over
ga, de opdracht voor ;e lezen, die Jonas
Visman bij l.el aibum he eft geschreven.
Met Her"nner;ngsaai>um.
Hierop deed de heer Dijt voorlezing,
van de,:e opdracht, waarbij de heer A.
Noordijk achtereenvolgens de bladen van
het met biezondere zorg en toewijding
vervaardigd album aan de lieer Groene
wold voorlegde.
Het voert de lezer eerst terug naar de
tijd van mijnheer Groenewold s jeugd.
Het geboortehuis is o.m. in beeld ge
bracht, terwijl ook andere zaken aan d.e
vroege jaren de herinnering wakker roe
pen. Deze jaren reeds hielden schoone
beloften voor de toekomst in. Wij voel
den ons verplicht uw ernst en ijver, de
toewijding bij al uw werk hier naar voren
te brengen, aldus de opdracht.
Ook de schooljaren op Texel worden
gememoreerd. Het gedicht „Des Hiron-
cielles" dat destijds uit het hoofd moest
worden geleerd, werd in het album vast
gelegd.
De kweekschool te Deventer, waar de
scheidende paedagoog zijn opleiding ge
noot, mocht niet ontoreken.
De diploma's, welke de heer Groene
wold achtereenvolgens verwierf, werden
overzichtelijk vermeld. Telkens wanneer
eenige taalacte behaald werd, ziet men de
vlag van de betrokken natie geheschen.
Het Toonkunstdiploma werd voorgesteld
door een harp. De spreuk, hierbij aange
bracht, „Werken en Denken en Leeren
is Leven", kon moeilijk beter gekozen zijn.
Aan de bekende ezelsbruggetjes, welke
de heer Groenewold zijn leerlingen wel
aanbeval te gebruiken, herinneren de let
ters EEA, ILer beteekenende Ernst-
Eenvoud- Arbeid.
Het tijdstip waarop de heer Groene
wold op Texel kwam, werd aangeduid
door een steen met het jaartal 1892, de
eerste steen van zijn levenshuis hier. De
teekening van het eiland werd door groen
en zwart omgeven, de kleuren, waartus-
schen het leven van de heer Gr. hier ge
plaatst werd.
met Verstopping of moeilijken, tragen en
onregelmatigen Stoelgang zijn
onmisbaar. Werken vlug zonder kramp of pijn
Bij Apothekers en Drogisten. Doos 60 ct.
Om een overzicht te geven van de plaat
sen, vanwaar betuigingen van sympathie
binnenkwamen, is een wereldkaart ge-
teekend met vermelding van die plaatsen
en daarbij de lijst van oud-leerlingen.
Van Zuid-Afrika en Indië werden nog
bijkaartjes opgenomen.
Aan het slot werd het leven van de
heer Gr. door een trap voorgesteld, elk
jaar van zijn leven door een trede.
De jaren vóór zijn komst op Texel zijn
zwart gekleurd, die op Texel in goud en
zilver uitgevoerd. Het verleden is af-
geteekend, de toekomst slechts omlijnd.
De treden loopen tot 80 door, maar
slechts omdat 't blad voor meer niet toe
reikend was. We hopen, aldus de toelich
ting, dat nog menige trede daaraan moge
worden toegevoegd. Verder wordt dit blad
nog door wapens van Texel en enkel:
gemeenten uit Friesland gesierd.
Over het huis, waarin de heer Gr. met
zijn familie de verdere jaren zijns levens
hoopt door te brengen, wappert de groen
zwarte vlag. Rond de datum van zijn ge
boorte is een krans van vergeet-mij-niet-
jes gelegd. Eveneens om de strik, welke
de keten van 37 schakels besloten op
1 Sept. 1929 tezamen bindt.
Gij moogt, zoo ongeveer besloot de
opdracht, met tevredenheid op uw vol
brachte taak, op uw nuttig en werkzaam
leven terugzien. Immers: Gij vondt de
zin des Levens!
Tenslotte richt de opdracht zich tot de
familie van de heer Gr., die men hoopt
dat deelen zal in het geluk en de voor
spoed, welke zij verwacht en verdient.
De heer Groenewold verzocht en ver
kreeg hierop gelegenheid om met een
enkel woord zijn dank te betuigen voor
de hulde, hem deze morgen gebracht:
Dames en heeren, Mijnheer de Burge
meester, wethouders, comité, namens
hetwelk ik zooeven toegesproken ben,
oud-leerlingen, leerlingen en verdere be
langstellenden.
Ik herinner mij nog hoe, jaren geleden,
toen ik nog in de eerste klas van de
kweekschool te Deventer zat, de school
een nieuwe directeur zou krijgen. De
scheidende directeur werd bij die gele
genheid door de leerlingen toegezongen:
„Es ist bestimmt in Gottes Rat
Dasz man vom Liebsten, was man bat,
Musz scheidenenz.
Of zij er zaken of personen mee be
doelden, weet ik niet, maar mijn plan is
hier niet te spréken over menschen, maar
over zaken, hun zaak: de School. En als
ik dan eens nadenk over deze vraag:
„Wat heb je gedaan? Ben je tevreden?",
dan dringt zich deze overtuiging bij mij
op: Wij doen veel te weinig, wij allemaal.
Wij kunnen veel meer doen, veel meer
voor onze medemensehen. Steeds heb ik
mij daarom afgevraagd: Flcb ik niet te
weinig gedaan? Maar wij menschen
zijn niet volmaakt en moeten ons tevre
den s ellen, wanneer we hebben gedaan
wat wij konden. Als men jong is, dan is
er nog tijd om je te beteren, maar
er komt een tijd, dat je genoegen moet
nemen met wat gedaan is.
Er is veel, wat mij goed doet in wat
ik zooeven hoorde van mijn oud-leerling
M.Dijt, een der velen, wier levensloop
ik met belangstelling volg. Inderdaad ben
ik in gedachten steeds bij mijn oud-teer
lingen. Hoe meer ik zie, dat mijn onder
wijs vruchten heeft afgeworpen, hoe aan
genamer mij dat is.
Wij staan niet altijd te oreeren tegen
over onze leerlingen. Moet er wel zoovee!
geleerd worden Op dit oogenblik wil ik
mij nog eens tot mijn leerlingen wenden.
Men neme mij niet kwalijk, dat ik deze
houding aanneem. Waarnaar moeten wij
streven? We moeten er voor zorgen een
goed mensch te zijn. Dat is no. 1. Hier
aan kunnen we zelf alles doen. In de
2e plaats moeten we zorgen gezond van
lijf en leden te zijn. Hieraan kunnen we
n et alles, maar toch heel veel doen. In
de 3e plaats moeten we ook nog wat tijd
besteden aan leeren. Maar-dat-is-het-
hoogste-goed niet! No. 1 is de braafheid
van de ziel. Het leeren komt pas in de
laatste plaats. Ik hoop, dat mijn leerlin
gen deze laatste les van mij willen <mee-
neme i.
Ik dank nog de burgemeester voor zijn
woorden. De heer Dijt zeg ik hartelijk
dank voor wat hij gedaan heeft, eveneens
de o\ crige leien van het comité. Vooral
ook aan Jonas Visman, die het album zoo
keurig verzorgde. Het verwondert mij
trouwens niets van hem. Ten slotte be
tuig ik, mede namens mijn familie, aan
alle overigen mijn hartelijke dank. Ik
zag eerst erg tegen deze dag op, maar nu
het eenmaal zoo ver is zeg ik u allen
hartelijk dank voor de groote waardee
ring.
He mee eindigde de heer Groenewold,
die zichtbaar bewogen was door de tal-
looze blijken van sympathie en waardee
ring welke hij mocht ontvangen.
Ter loops merkte hij nog even op, dat
naast het verschil in leeftijd tusschen hem
en het nieuwe hoofd der Ulo toch een
groote overeenkomst bestaat.
Ook de heer Jouwersma zal -niets lie
ver zien, dan dat zijn leerlingen hun
best doen.
Toen was deze plechtigheid ten einde
en daarmee de taak van het huldigings
comité, dat zich van derzelver vervul
ling wel zeer goed heeft gekweten en
daarom recht heeft op veler dankbaar
heid.
Gaarne sluiten wij ons bij zijn goede
wenschen aan het adres van de heer
Groenewold en de zijnen aan. Voorspoed
en gezondheid moge hun deel zijn tot
in lengte van dagen.
Later is de lieer J.Visman als de
kunstzinnige vervaardiger van 't herinne
ringsalbum in „de Lindeboom" in intieme
kring gehuldigd. Onder van groote waar
deering getuigende woorden is hem daar
bij een fraaie ets overhandigd.
Afscheidsconcert—G. Smidt.
Zaterdagavond gaf Texelsch Fanfare
een concert in het Park, dank zij het bie-
zonder gunstige weer door een talrijk pu
blick bijgewoond. Het was liet laatste con
cert, door de lieer O.Smidt gedirigeerd.
We mogen bekend veronderstellen, dat
de heer Smidt om zich beter aan zijn
eigen zaken te kunnen wijden, ontslag
nam en straks door de heer Th. C.
Lugtenburg, dir. van Helders Fanfare zal
worden opgevolgd.
Er werd een reeks muzieknummers op
verdienstelijke wijze ten gelioore gebracht.
Na de pauze rees de heer Jb. Schrama,
voorzitter, van zijn zetel, om zich met de
volgende toespraak tot de scheidende di
recteur te richten:
Dit is het laatste concert, dat u met
Tex. Fanfarecorps geeft en alvorens u
voorgoed afscheid neemt, wil ik u na
mens alle leden bedanken voor alles, wat
u voor de vereeniging heeft gedaan; al
liet wel en wee heeft u met ons ge
deeld; wij danken u voor de prettige sa
menwerking, die wij met u hebben gehad.
Het is nu acht jaar geleden, dat u de
leiding van T. F. op u nam. We weten
allen nog wel, onder welke moeilijke om
standigheden dat was. Toch is het vanaf
dat moeilijke begin steeds uw streven ge
weest het corps vooruit te brengen en
muzikaal zoo hoog mogelijk op te voeren.
Dat u daarin ook zijt geslaagd, bewijzen
de verschillende eereteekens aan het vaan
del, bewijst ook liet feit, dat ons corps
thans in de eerste afdeeling een goed
figuur maakt. En daarom is het dubbel
jammer, dat de omstandigheden u heb
ben gedwongen om onze vereeniging nu
te verlaten, jammer voor u, omdat u, nu
ons corps een zekere hoogte heeft be
reikt, de voortzetting aan een ander moet
overlaten, jammer voor ons, niet op de
eerste plaats uit financieel oogpunt, want
d^e bezwaren zijn meestal wel te overwin
nen, maar het beste en mooiste voor ons
was een directeur te hebben uit eigen
plaats en uit eigen kring, want daardoor
ontstaat die vriendschappelijke verhou
ding, die wij met u altijd hebben gehad.
Nu zuilen we niet trachten u een be-
iooning te geven voor het vele, dat u
voor het corps deed, daar wij weten,
dat u op het standpunt stond om, even
als wij, veel te doen uit liefhebberij voor
de muziek en voor de vereeniging. Maar
wij willen u toch als een blijk van waar
deering een aandenken aan het corps ge
ven, (een zilveren horloge en dito ket
ting; in het horloge gegraveerd „Aanden
ken aan Texelsch Fanfarecorps 1921-1929)
en wij hopen, dat als it later dit horloge
zult gebruiken, nog eens terug zult den
ken aan de tijd, dat u samen met ons
heeft gestreden er. geijverd voor het wel
zijn en de bloei van Tex. Fanfarecorps..
En ten slotte wensch ik, dat het offer,
dat u thans brengt terwille van uw zaak,
niet vergeefsch zhü zijn, maar dat de tijd,
die u nu meer vrij krijgt, zal bijdragen
tot meerdere bloei van uw zaak.
In antwoord hierop sprak de lieer
Smidt aldus:
Het is omstreeks acht jaar geleden,
dat ik directeur van Tex. Fanfarecorps
werd. Het corps lag, als ik zoo zeggen
mag, met drie- of vierhonderd schuld over
de kop, verarmd wat betreft de instru
menten en met zoo goed ais geen muzi
kanten meer. Ik begon toen met een paar
eenvoudige marsch'en en al heel gauw
wisten we, om eenig recht op donateurs-
gelden te doen gelden, een rondgang om,
den Burg te maken. Later deden wij dit
ook eens te Oudeschild en te den Hoorn.
Wij kregen toen aardig wat geld in kas
en konden toen wat nieuwe instrumen
ten koopen. Wij gaven zoo na omstreeks
een jaar te hebben bestaan vrooiijke
marschmuziek voor de volksfeesten. Later
begonnen wij met wat walsen, lichte fan
tasieën en ouverture's, totdat wij een
welgeslaagde uitvoering gaven in eigen
tent, op de Groeneplaats neergezet. t)p
zekere dag kregen we een uitnoodiglng
om mee te dingen op een concours te
Dirkshorn. Wij maakten hier toen voi
moed werk van en we mochten er dan
ook in slagen in de 3de afdeeling een
eerste prijs te winnen. In het Critisch
verslag werd de directeur van Texelsch
Fantare beoordeeld: zeer muzikaal en be
scheiden. Later gingen we naar een con
cours te Wieringeu, waar wij in een
afdeeling liooger een le prijs met 164
punten wisten te behalen, (145 punten was
een 1ste prijs en hadden wij dus 19 pun
ten overcompleet). Hierover schreef de
jury in het Critisch verslag: „Ondanks de
slechte zeereis en zeeziekten wist Tex.
Fanfare met 164 punten een eerste prijs
te halen; de inzet van het stuk was zeer
beschaafd en de tempo's waren te loven".
Wij gaven natuurlijk ook onze winter-
uitvoeringen in Hotel Texel, die ook altijd
geslaagd mochten heeten; ook in het Park
en met volksfeesten, strandfeesten, etc.
gaven wij altijd onze medewerking. Later
gingen wij ook in de Eerste afdeeling
naar het concours. Wij behaalden daar
de eerste keer een 2de prijs en later een
le prijs, zoodat wij het op 't concours
nooit slecht hebben gemaakt. Verder ben
ik er van overtuigd, dat ik niet alleen
als directeur, maar ook als mensch en
ais werkman mijn plicht heb gedaan. Ik
heb voor uitvoeringen b.v. tooneelbehan-
gen, gratis- de muziektent geschilderd,
gratis voor de fancy-fair een en ander ge
schilderd, alsook bij uitvoeringen gratis
voor ba'imuziek gezorgd. Ik eindig nu en
hoop, dat jullie met de nieuwe directeur
de heer Lugtenburg. Tex. Fanfare in stand
zullen houden en nog meer lauwertakken
aan het vaandel zullen brengen.
Hierna bracht de voorz. nog dank voor
deze vriendelijke woorden. Ik hoop, zoo
sprak hij, dat uw wensch, dat de vereen,
vooruit zal blijven gaan, vervuld worde.
Het doet mij en natuurlijk alie leden goed
uit uw woorden te mogen hooren, dat u
blijft een vriend van Texelsch Fanfare.
o—
We concludeeren: worden de wenschen
door beide sprekers geuit, eens werke
lijkheid, dan is er voor Texelsch Fan
tare een schoone toekomst weggelegd.
Texelsch Fanfare—Oefenlokaal.
De bouw van het repetitelokaal van
Texelsch Fanfare is opgedragen aan G.J.
Bruin en H.Koorn, metselaars. Het tim
merwerk zal door Jb. Bakker, het schil
derwerk door K. Smidt worden uitge
voerd. Allen zijn leden van het corps.
Men verwacht het lokaal in December te
kunnen betrekken.
Jubileum—Ds. Joh. Kijne.
Vandaag viert Ds. Joh. Kijne, Ned.
Herv. predikant te Wageningen, de dag
waarop hij voor 25 jaar tot zijn herder
lijk ambt geroepen werd. Het zal de ge
achte leeraar, die op 8 Sept. 1907 hier
ds. F. A. van Schaick bevestigd werd en
op 28 Juli 1912 zijn afscheid preekte,
aan tallooze sympathiebetuigingen ook
van Texel wel niet ontbreken.
Worth a crown.
Be origineeSe pepermunt
lOcts. pei-rol 20cts.perons
Engros bij J. F. v. LIESHOUT Alkmaai
Circus Hagenbeek.
Het optreden van Circus Hagenbeek te
den Helder is een groot succes gewor
den. Kosten noch moeite waren ge
spaard om het veeleischend publiek te
vreden te stellen en zeker is de directie
hierin wel geslaagd. Het heeft weinig
zin hier nog met een uitvoerig verslag
te komen, daar liet circus den Helder
reeds verlaten heeft en de eerstvolgende
jaren zeker niet weer daar zijn tenten zal
opslaan.
We willen ons daarom beperken en
volstaan met de vermelding, dat liefheb
bers van het circusbedrijf in ieder op
zicht hui; verwachtingen zagen beantwoord.
De meest frappante staaltjes van dres
suur, van pony's, zebra's, zelfs van zee
leeuwen en tijgers en beren, werden ver
toond, afgewisseld door dol-vermakelijke
Iachscènes, ongeloofelijke, buitengewoon
stouimoedige acrobatische toeren niet
zelden in de nok van de tent.
Hagenbeek heeft wederom honderden in
vervoering gebracht en zijn oude roem
bevestigd.
226 personen ingeënt.
Van de op Maandag 1.1. geboden gele
genheid tot kostelooze vaccinatie is te den
Burg door 226 personen gebruik gemaakt.
Op Maandag a.s. zullen zij zich ter con
trole weer in de o.l. schooi moeten mel
den. (Te de Cocksdorp werden 150 per
sonen ingeënt.)
DE KOOG.
Schcclnicuws.
Tot tijdelijk hoofd der school alhier
is benoemd de heer R. Bossciiaart,
uit Egmond-aan-Zee.
