KLIERZIEKTE l
PHILIPS
ONTVANGTOESTEL N° 2511
Thans uit voorraad leverbaar
feuillIToF"
Nu kan elke handelaar
een ontvangtoestel No.
onmiddellijk
2511 leveren
JA! I
echter alleen door
Be macht van het geld.
NÖBMUG- a
SIROOP h
De
Nieuwe Ziektewet
groot© succes van het Philips
ontvangtoestel No. 2511 werd het best
gedemonstreerd door den stroom van j
orders, welke een dusdanigen omvang
aattnam, dat anderhalf jaar lang ieder
csestel vóór het de fabrieken verliet
reeds aan het publiek door den hande
saar verkocht was.
Dank zij de groote uitbreiding onzer
•abrieken, is de productie van dit
raooiste der Philips ontvangtoestellen
zoodanig opgevoerd, dat thans de
achterstand werd ingehaald en aan
iedere vraag kan worden voldaan.
HOOGWATER ter reede van Texel, vóórmiddags; (nam. ongeveer 1/2 uur later.)
Datum 4 5 6 7 8 9 10 Sept.
Hoogwater
10,13 10,52 11,30 12,06 12,42 1,
1,36
Zomertijd.
Van H. 6,10 alleen op werkd. 8,38 Te A
7,19 alleen Z. en Fd 9,00
7,26 sneltrein, niet op Z.en F. 9,00
9.54 alleen Z. en Fd. 12,13
10,06 Zon-en feestd. niet 12,17
12 30 alleen Zaterdags 2,52
12 47 Zaterdags niet 2,52
1,13 alleen Zaterdags 2,52
3.55 Zaterd. Z. en Fd. niet 5,51
4.19 Zon-en feestd. niet 6,32
7.20 9,34
9,09 alleen Z. en Fd. 10,44
9,31 Zon- en feestd. niet 11,35
7.42 (Donderdags) 8,34 te Schagen
Vertrek Amsterdam. Aankomst den Helder
5,12 Zon-en feestd. niet 8,25
8,03 sneltr.; Zon- en feestd niet 9,37
9,17 Zon-en feestd. niet 11,19
9,22 alleen Zon- en feestd. 11,35
12,05 Zon en feestd. niet 2,39
1,45 Niet op zon- en feestdagen 3,50
3,11 alleen Zon-en feestd. 6,12
4,56 Zon-en feestd. niet 5,31
5,51 8,02
9,25 sneltrein Z. en Fd. niet 11,13
Zon- en feestd. aankomst 11,35
11,35 alleen Zon-en feestd.' 1,10
Sfoombootdienst TESO Op Werkdagen
van Texel 6,— 8,— 11,15 2,30 5,40 uur
van Helder 7,— 9,55 12,15 4,15 6,55 uur
Op Zon- en Feestdagen
van Texel 6,— 8,— 11,— 5,40 uur
van Helder 7,— 9,— 12,— 6,40 uur
Auto-diensten.
Van Burg: 20 min. vóór het vertrek v. d. boot
Van Haven na aankomst van de boot.
Van Cocksdorp vm. 7,45,10,- en nam. 3,50 uur
Van Burg vm. 8,40, 11,— en nam. 5,30 uur
Zondags van den Burg 9,— vm.)
van de Cocksdorp 8,vm,.Oosterend
Den Burg—de Koog en den Hoorn v.v.
Zondags geen dienst.
Van den Burg: vm. 8 en nm. 5,30 u.
Van de Koog .r
Van den Hoorn vm 8>45 u en nm 6
Het Post- en telegraafkantoor den Burg
is geopend:
Zon- en feestdagen vm. 8—9; 'nam. 1—7.
Werkdagen
Telegraaf en telefoon: vm. 8 tot nam.
Telefoonabonnees tot nam. 9 uur.
Postdienstvm. 8 tot nam. 7,30
Postwissels, kwitanties i
Rijksverzekeringsbank j vm. 8,30 tot nm. 3
Postcheque en giro
Rijkspostspaarosnkvm 9 tot nam. 7,30
Zaterdagavond na 6 uur v. postdienst gesloten
Licht op
Rijwielen en rijtuigen 7,33 uur
KAN m
GENEZEN WORDtN
Bij alle drogisten verkrijgbaar gj
Voor en-gros GEBR. ROTGANS
Schagen.
\4
"4
1' ff 1
4 :V'
--
Aanbevolen wordt bij ~J
dit toestel het gebruik
van onzen luidspreker
No. 2013 (Meesterzanger)
I
Thans ook in brochure-vorm verschenen.
Rechten en verplichtingen van den
patroon. Voorlichting voor on
dergeschikten. Deze brochure
wordt abonné's op het weekblad
„Handelsbelangen" gratis aangebo
den en wordt aan mct-geabonneer-
den verkrijgbaar gesteld tegen voor
uitbetaling van f2.50. Wie zich ter
zake volkomen oriënteeren wil en
moeilijkheden voorkomen, abonnee-
re zich op „Handelsbelangen" of
schaffe zich een exemplaar dezer
brochure aan.
„HANDELSBELANGEN."
Lijnbaansgracht 231, Amsterdam C.
(Een boeiende roman naar het
Engelsch van Freeman Filden.)
23.
Hij snelde de deur uit, sprong in de
wachtende auto en haastte zich naar liet
kantoor. Hij was overtuigd, dat hij die
dag de beste zaken zou doen, die hij nog
ooit gedaan had. Hij voelde een onbe
perkte kracht in zich.
lom Quint wachtte op hem toen hij
binnenkwam.
„Hallo, Edward, een prachtige mor
gen, hè? Zeg Edward,wat denk jij: zul
len we die Schotsche nemen, die hier om
werk is komen vragen
„Die Schotsche? O, ja. Maar dat hoort
onder jou. Jij bereddert de fabriek. Waar
om vraag je het aan mij
„O, ik weet het, Edward", antwoordde
Tom, een kleur krijgend. „Ik dacht
d.w.zjij..."
„Wel, wat is er aan de hand, oude
kerel? Gooi het er maar uit. Wat heb je
op je hart?"
„Nu zie je, Edward, ik ik wil, dat
je volkomen tevreden bent met de wijze
waarop de zaken hier geregeld worden."
Milburn staarde zijn compagnon ver
baasd aan. Toon en onderdanige manier
waren nieuw. Toen begreep hij opeens
de waarheid. Hij greep Tom's beide han
den, drukte die stevig en zei:
„Kijk nu eens hier, Tom. Houd op mei
die onzin. Ik begrijp wat je bedoelt.
Maar daar moet je niet aan denken. Jij
en ik zijn compagnons in deze zaak. Wat
jij doet, vind ik goed. Wat ik doe is nooit
tegen jou zin geweest, hè? N11, zoo gaan
we door. Jij hoeft mij niets te vragen. Jij
bent de baas van de fabriek/'
Tom's gelaat helderde op.
„Dank je, Edward", antwoordde hij
blij. Ik had natuurlijk moeten weten, dat
je er zoo over denken zou."
Maar de angel zat juist in die toon van
dankbaarheid, waarop de woorden ge
zegd werden. De beide mannen waren
ruw en hartelijk geweest in hun kame
raadschap. Zij hadden elkaar vroolijk ge
plaagd. Soms hadden ze vlagen van ver
drie.igheid gehad, die tot eenig gevolg
hadden een klap op de schouder en een
snelle verzoening. Maar er was nooit
onderdanigheid tusschen hen geweest. Zij
waren uit dezelfde omstandigheden opge
komen, en in hetzelfde tempo, en lum
onderlinge verhouding was dan ook altijd
volmaakt kameraadschappelijk geweest.
Maar Milburn zou die dag nog meer
verrassingen ondervinden, vooral wat hem
zelf betrot. Hij begon zijn dagelijksch
werk van verkoopen met ongekende ener
gie en reed in zijn auto van de eene stad
naar de andere. Zijn klanten hadden hem
nog nooit zoo opgewekt gezien. Die stem
ming duurde tot de middag, toen hij van
tafel opstond in een hotel ongeveer .30
mijlen van Bridgeton, voelde hij, dat zijn
krachten langzaam aan waren geweken.
Gedurende de maaltijd, toen hij zich wil
de bezig houden met zijn werk, voor de
middag, kon hij aan niets anders denken
dan aan Garbutt, aan die rondgang met
darker door de fabrieken, aan de stil
zwijgende afspraak, dat de 10.000 dollar
eer maand werkelijk alleen de voorbode
■varen van iets grooters, wat nog komen
noest. Hij verzette zich met alle kracht
egen deze gedachten, die hem deden af-
iwaien. Hij haalde zijn aanteekenboekje
e voorschijn, en trachtte aan te stippen,
ive.ke bezoeken die morgen succes had
den opgeleverd. In plaats daarvan be
trapte hij zich er op, dat hij het bedrag
uitrekende, dat tegen 5 pet. een inko
men van 10.000 dollars per maand gaf
0111 zeker te zijn, dat er geen vergis
sing in liet spel was.
"1 oen dacht hij opeens, zonder gereede
aanleiding aan golfspelen. Golfen, nota
bene. Hij en Tom hadden grappen ge
maakt bij het zien van volwassen man
nen, die met wijde kniebroeken liepen,
en belachelijk uitziende stokken droegen.
Op zekere dag was Ernest Hazeltine, de
rijke mede-eigenaar van de „Hazeltine's
Smederijen" van Bridgeton, op het kan
toor van Milburn en Quint gekomen, om
te vragen, of hij niet lid wilde worden
van de goitclub, die ze in de stad gingen
oprichten.
„Allemachtig!" had Milburn gezegd.
„Ik heb geen tijd, om goii' te spelen,
Mr. Hazeltine. Dank u wel voor uw uit-
noodiging, maar ik zou er geen tijd en
geen geld voor hebben. Bovendien, oir.
U eerlijk de waarheid te zeggen: ik ge
loof niet, dat ik in dat spef°be!ang z&ou
kunnen sfeilen."
i,Het is een prachtig spel voor een
zakenmensch, Mr. Milburn", had zijn be-
bezoeker aangedrongen. „Het is ook niet
alleen de lichaamsoefening. Er is ook een
maatschappelijke zijde, ziet U".
Dat was duidelijk bedoeld als een af
doend argument. Het was een lokaas voor
Milburns ijdelheid en hij was slim genoeg,
om het te begrijpen. Ze hadden nieuwe
leden noodig en waren bereid een paac
„buitenstaanders" op te nemen. Hij ver
dedigde zich tegen deze sluwe aanval op
sluwe wijze.
„Ik ben geen society-mensch, Mr. Ha
zeltine en ik zal het nooit worden. Ik
hunker niet naar dat soort dingen. Mijn
vrienden zijn allemaal mannen, die hard
moeten werken voor hun brood. Ik
schaam mij niet voor hen en laat hen
ook niet in de steek".
Sindsdien was de gedachte aan golf
spelen niet meer bij hem opgekomen, be
halve dat hij nu en dan medelijdend
glimlachte als hij een golfbaan voorbij
kwam. Nu opeens betrapte Milburn zich
er on, dat hij bij zichzelf zei-:
(Wordt vervolgd.)
