No 4363
Zaterdag 21 September 1929
43ste Jaargang
EERSTE BLAD.
Voor de Zondag.
Voor hoofd en hart.
TexeSsche Berichten
ABONNEMENTEN:
ADVERTENTIÊN:
MIJNHARDT's
Hoofdpijn-Tabletten 6o ct.
Laxeer-Tabletten 6o ct.
Zenuw-Tabletten 75 ct.
Staal-Tabletten 90 ct.
Maag-Tabletten 75 ct
Z.D.H. Mgr. AENGENENT,
Bisschop van Haarlem
Wijding R.K. Kerk Sf. SVIartinus.
TEXELSCHE COURANT
DEN BURG: 50 ct. per drlo Maanden.
Franco p. post door geheel Nederland 75 cL p. 3 maanden.
Losse nummers: 3 ci
DE TEXELSCHE COURANT VERSCHIJNT
WOENSDAG- EN ZATERDAGMORGEN
UITGAVE;N.V.v/h LANGEVELD&DE ROOIJ DEN BURG OP TEXEL
Van 1-5 rocols50 ct. Ieders regel meer: 10 ct.
Dezelfde advertontlo 4 maal geplaatst wordt 3 maal borokond.
BIJ abonnement lagere regolprl|s,
ADVERTENTIÊN
MOETEN DAAGS VOOR 'T VERSCHIJNEN
4 UUR NAM. IN ONS BEZIT ZIJN
TELEFOON: N°.11 POSTGIRO: N°. 652 :s POSTBUS: N°. 11
LtCHTEOEURtSc
ROOKTABAK
ROOFSTER
THEOOORUS
NlEMEI JER
GRONINGEN
VERGEVEN.
Daar zijn misschien maar weinig men-
schen, die er zich geheel rekenschap van
geven hoe moeilijk het is te vergeven.
„Kom,'' zegt een luchthartige, „vergeven
is zoo moeilijk niet. Men heeft zich de
dingen eenvoudig maar wat minder aan te
trekken; het is immers lastig en moeilijk
om in onmin te leven. Bovendien, was
het wel zoo kwaad gemeend? Laat ons
vergeven en vergeten. Schwamm d'riiber!"
„Ach", zegt een oppervlakkige vrome,
„vergeven is immers menschenplicht.
Hebben we niet allen vergeving van
noode, elke dag, ieder uur? Bidden we
met om vergeving en voegen er steeds aan
toe: „gelijk ook wij vergeven onze schul
denaren
„Mij is het onbegrijpelijk dat er nog
zoovelen zijn, die niet kunnen vergeven'^
zegt een derde, die zich door nigts meer
in zijn gemoedsrust laat storen.
Ach, mij is het zoo onbegrijpelijk niet.
Die allen, hierboven genoemd, zij mee-
nen het ongetwijfeld goed. Maar het is
met aan hen, dat zich de moeilijkheid in
al haar omvang doet gevoelen. Daar zijn
ook anderen, die niet behooren tot de
luchthartigen, niet tot de oppervlakkig
vromen, ook niet tot hen, die met de we
reld hebben afgerekend. Ze staan er mid
den in, hun hartstochten zijn nog brui
send, hun haat is onregeerbaar, evenals
hun liefde. Kom hun niets goeds van hun
tegenstander vertellen, ze willen er niets
van hooren. Vergeven ach, zij willen
het wel in naam. Maar de wrok te
rukken uit hun ziel, gelijk men een plant
uitrukt, die diep heeft wortel geschoten,
dat kunnen ze niet. En toch toch is
het juist tot hen dat de roepstem klinkt,
toch is het juist van hen, dat hetgroote
otter wordt gevraagd. Waarom? Omdat
het, door hen gebracht, juist de hoogste
waarde zou hebben. Zij gevoelen zich
getroften op de allergevoeligste plek, ge
krenkt, geschaad wellicht in wat hun 't
dierbaarst was. Hun vergeven zou eeu
overwinning zijn, die zij behaalden op
zich zelr en die overwinning zou, in de
eerste plaats bij hen zelf, maar ook bij
anderen, het geloot doen herleven, dat
vergeven mogelijk is.
Vergeven! Zien zij het niet, zien wij
het met allen, hoe de wereld armoede
'lijdt, juist aan dat noodigste, aan dat
ééne?
(Slot volgt.)
Zondag 22 September 1929.
ZONDAG.
Werkende en lijdende hebben we im
mers levende te houden de kracht van
menschen, die aan hun bestaan een zin
'hebben gegeven en ernaar streven, om
al worstelende te'komen tot die vrede, die
alle verstand te boven gaat.
Albert Schweitzer
MAANDAG.
Elkander begrijpen, ziedaar een onzer
verplichtingen. Weinige plichten ver-
eischen een meer verfijnd zedelijk ge
voel, weinige worden mihder in
beoefening gebracht.
De Gasparin.
DINSDAG.
Het leven is een voortdurend trachten
met alleen naar de verwezenlijking van
een gesteld ideaal, maar vooral naar de
verhooging en de verreiniug er van.
v. Hartman.
WOENSDAG.
Met de vrees begint de slavernij. Maar
ook met te groot vertrouwen en zorge
loosheid. Se urne.
DONDERDAG.
Niet de zorgen van heden, maar die van
morgen drukken iemand neer.
VRIJDAG.
Tusschen belangstelling en nieuwsgie
righeid is een groot verschil. Maar 3e
laatste trekt vaak het kleed van de eerste
aan.
ZATERDAG.
Van alle deugden hebben die, welke in
liet dagelijksch leven te pas komen, de
duurzaamste en weldadigste invloed.
S m i 1 e s
Bij Apoth. en Drogisten.
Waarschuwing.
De Burgemeester der gemeente Texel
brengt ter kennis van belanghebbenden,
dat op een halve zeemijl benoorden de
horizontaai zwart rood gestreepte bol
ton, op de scheiding Texelstroom-Mal-
zwin een bom is geworpen, welke niet
is gesprongen.
In verband hiermede 'worden de vis-
scherheden gewaarschuwd bij eventueel
opvisschen, direct de Marine-autoriteiten
fuervan in kennis te stellen en de bom
niet te laten drogen.
Texel, 19 September 1929.
De Burgemeester voornoemd,
W. B. OORT.
Een zonnebloemen-jaar.
Onze abonnee, de heer R. Luijten,
üranjekade 35, Haarlem, schrijft onsd.d.
18 dezer:
ln het laatste nummer van het Zon
dagsblad van de Texelaar komt als een
merkwaardigheid voor een toto van een
zonnebloem uit Oostzaan, ter hoogte van
2.30 M. en bladeren van 36 cM. lengte..
Het is bepaald, dank zij het droge zon
nige weer van deze zomer, een uitstekend,
zonnebloemenjaar; althans hier in Haar
lem zijn er vele en schoone en trissche
exemplaren. Ook in mijn tuin heb ik er
eemge en een er van wint het nog
van de afgebeelde. De plant is namelijk
'2.55 M. hoog, heeft bladeren van 38
cM. bij 28 cM. lengte en grootste breed
te. Dan is er ook een exemplaar, waarvan
een groote centrale bloem met daarom
heen 12 vrij groote bloemen, die is 1.80
M. hoog, lager dus dan de andere maar
met een bloeiwijze van 1.25 M. middel
lijn. Er zullen dus dit jaar veel zonne-
pitten worden gewonnen. Wat voor de
houders van kippen een verblijdend teit
is.
Een negentig-jarige!
Texels oudste inwoonster.
Maandag hoopt mevr. de wed. M. Rab-
üeus, Texels oudste inwoonster, haar
90e verjaardag te vieren. Zij werd 23
Sept. 1839 te den Burg geboren en ver
heugt zich thans nog in een goede ge
zondigd. Haar geziciitsorgar.il heeft wel
iswaar-met meer die eigenschappen, welke
men er zoo gaarne aan toekent, doch
het gehoor heeft nog niets ingeboet
OUDESCHILD.
JHh O s
(Van onze speciale verslaggever.)
Het waren Dinsdag en Woensdag j.l.
voor de R.K. Parochianen alhier zeker
dagen van blij gebeuren. Immers zou
Z.D.H. de Bisschop van Haarlem, Mgr.i
Aengenent, op die dagen in de parochie
verwijlen, teneinde het nieuwe altaar, ter
ter gelegenheid van het 100-jarig bestaan
der parochie, thans van steen gebouwd,
111 te wijden.
Dinsdagavond arriveerde Mgr. met de
laatste boot op Texel en ging onder
oprechte belangstelling van velen per auto
naar de R.K. Kerk.
Na daar even vertoefd te hebben,
bracht de bisschop een bezoek aan het
gebouw van de Volksbond, waar hij vanaf
het rijk versierde tooneel de parochianen
hartelijk toesprak, 11a eerst door pastoor
Derksen met een enkel woord te zijn
verwelkomd.
Z.D.H. was verblijd eens te mogen toe
ven 111 die kleine parochie, zoo afgelegen
m zijn bisdom, en bracht dank voor de
hartelijke ontvangst, die hem was ten
deel gevallen.
De heer D.Hin, kerkmeester, sprak Z.
D.H. namens kerkbestuur en parochianen
toe. Hij gewaagde van groote blijdschap
over de komst van de bisschop en de
consecratie der kerk.
Nadat pastoor Derksen er aan her
innerd had, dat het gebouw der R. K.
Volksbond reeds tien jaar had bestaan
en dat het bestuur steeds met financi-
eele moeilijkheden had te kampen, zegde
Mgr., onder luide toejuichingen der aan
wezigen alle steun aan de Volksbond toe.
Hierna werd gezongen het bekende lied:
„Mijn kerkje aan de Zee", (woorden van
past. Stolk).
De 'bisschop begaf zich daarna naai
de pastorie, 11a eerst de parochianen zijn
bisschoppelijke zegen te hebben gegeven
en de kleine „bruidjes" in het voorbijgaan
een beminnelijk woordje te hebben toe
gevoegd.
Woensdagmorgen te halt S begonnen
de kerkelijke zegeningen. Nadat door de
bisschop twaalf kaarsen in liet kerkge
bouw waren ontstoken, volgde driemaal
een rondgang om het kerkgebouw, waar
bij Z.D.H., vergezeld door II.H. geeste
lijken, de muren met wijwater bespren
kelde. Na de derde rondgang trad de
bisschop de kerk binnen, waarna, 11awij
ding van het „Aschkruis" het „Veni Cre
ator'' werd gezongen.
"I e negen uur werd andermaal ecu
rondgang om de kerk gemaakt door de
bisschop en H.H. geestelijken, waarbij de
rciicjuiceii der H. Martelaren van Gor-
kum en de Heilige Victor op een lijk
versierd kussen werden rondgedragen, en
waarachter de parochianen zich, onder 't
zingen van Kyrie Eleison, aansloten.
Na wijding'der kerkdeur mot lit men de
kerk binnengaan en begonnen de eigen
lijke wijdingen: het inmetselen der reli-
quieën, het bewierooken van het altaar,'
het wijden met H. Olie van de vijf krui
sen, welke op de altaarsteen zijn uitge
beiteld, het zalven van de geheele altaar
steen met Chrisma, het zalven der twaalf
kruisen, op gelijke afstand van elkaar op
de kerkmuren geschilderd en ten laatste
het wijden der altaarbenoodigdheden.
Hierna begon te ongeveer 10 uur de
Pontificale Hoogmis, opgedragen door
Z.D.H. de bisschop, geassisteerd door
geestelijken, onder wie wc opmerkten de
secretaris van de bisschop, pastoor Derk
sen, van hier, pastoor Berkhout van
de Cocksdorp, pastoor van Ruijven en
kapelaan Tesselaar van den Burg cu pa
stoor van Veen van den Helder.
Na afloop der H. Mis sprak Z.D.H.,
de parochianen even toe, hen wijzende
op de heerlijke gebeurtenis, die 111 hun
kerkje had plaats gevonden. Hij spoorde
hen aan, steeds op de bres te staan, Waar.
het geldt hun gelooT te verdedigen en te
verbreiden, nimmer door hun gedrag er
gernis te geven, en de naaste te minnen
a!s zichzelf, opdat Gods rijke zegen, die
deze dag op hen was neergedaald, voor
allen blijvend eti nuttig zou zijn.
Hiermede waren de plechtigheden
het was inmiddels 12 uur geworden
beëindigd. Een plechtig lof des namid
dags te 3 uur besloot deze gedenkwaardi
ge dag.
Z.D.H. vertrok met de boot van half
drie van Texel, wederom uitgeleide ge
daan door een talrijke menigte.
Ie den Helder was de belangstelling,
evenals Dinsdagavond, zeer groot. Z.D.H.
vertrok van de boot per auto naar de
trem.
Het waren voor Texels katholieken, in
het b:ezonder voor de R.K. Oudeschilders,
die thans in hun kerk, zoo rijk versierd
met bloemen, een keurig steenen altaar
bezitten, onvergetelijke dagen.
o—
Nader vernemen we, dat het altaar
werd geleverd door de heer Simons,
steenhouwer te den Heider.
Mevr. de wed. Rab is van een sterk ge
slacht: haar moeder mocht zelts haar
93e verjaardag vieren. Met vele anderen
wenschen we haar gaarne nog vele jaren
van goede gezondheid toe. Dat het haar
Maandag aan vele blijken van heusche be
langstelling en echt medeleven niet zal
ontbreken, spreekt vanzelf.
In ons Zondagsblad van heden namen
we van de bermnde jubilaresse een fraaie
toto op.
De heer J. J. Smit alhier is van
Te e's mannelijke ingezetenen, de oudste.
Hij is reeds 93 jaar en vertoeft sinds
eeruge weken bij familie te Rotterdam. i
