EUG. GOYARTS
in h min eb mm n mm es iiiiii b iiiiii
Kijkt even
SEIBEELING
SPECIAL SERVICE
SKIÖLOCK
1
DL BAND voor uw Luxe wagens,
Autobussen en Vrachtwagens.
Loodsgracht 37, Helder.
Spreekuren dagelijks van 10-4
behalve Dinsdag en Vrijdag.
Avondspreeknnr Donderdag v. 7-8
He macht van het geld.
sterkste
Band
ter
wereld
Amsterdam (C.) - Telefoon 47992
Tandheelkundige
Stoffers Sigarenmagazijn
FEUILLETON
Portret-atelier Jac. de Boer
Keizerstraat 75, den Helder.
LEVERT UITSLUITEND 1ste klas FOTOWERK
Kaartfeto's bruin of zwart vanaf f2,- pJst.
mooie eiken piano
Agenten gevraagd
"Wü" BREIEN
IMPORTEURS:
VAN HOUT Co., Heerengracht 73-75.
Verkrijgbaar bij iedere Garage.
Eigen laboratorium voor moderne
tandtechniek.
Kunsttanden en gebitten. Kroon- en
Brugwerk.
Volledige garantie. Pijnlooze behandeling
naar de etalage van
Weststraat 57, b.d. Werfpoort
DEN HELDER.
U kunt ZONDER tXTRA kosten
in het bezit komen van
een pracht schilderstukje
een heeren horloge
een dames horloge
een flesch eau de cologne O/s L)
een sigarenaansteker
een stereoscoop
een kistje sigaren 50 stuks
een doos sigaretten 50 stuks.
Ill
III
III
(Een boeiende roman naar het
Engelsch van Freeman Filden.)
45.
Charley was sprakeloos toen hij Mrs.
Milburn zag in haar zwart fluweeien ja
pon, die aan één kant werd opgehouden
door een glanzend zilveren gesp, terwijl
het parelsnoer over haar boezem golfde.
Maar hij had bovendien ook geen tijd, om
zijn verontschuldigingen aan te bieden.
O, wat aardig van je, om te komen,
Charley. Werke.ijk aardig. Je familie
maakt het toch goed, hoop ik? Ja? Ik
hoop, dat je moeder wat beter is. Zij was
de laatste maal niet zoo goed ,meen ik.
Zèg, Charley, je neemt me niet kwalijk,
dat ik niet veel tijd voor je heb? Je was
altijd zoo voorkomend. We hebben van
avond een partijtje voor een paar vrien
den van Mr. Milburn en ik heb het zóó
druk
„Ja madam, ik dacht...."
.„Mary is natuurlijk bezig met zich te
klceden voor het diner. Zij zou je zoo
graag zien. Ik ben echt blij, dat je er aan
gedacht hebt, om bij ons aan te loopen.
je neemt me nioc kwalij.r, is het wel?"
Afr. Voshell deed nog een laatste po
ging tot verweer tegen deze stortvloed
van gastvrijheid.
.„Wanneer wilt u dat ik komdat ik
een poosje kan blijven?" vroeg hij rond
weg.
tiet was per slot van rekening spelen.
Het antwoord was natuur.ij k: „Nooit
absoluut houdbare uitvoering
TE KOOP:
van familie, welke door sterfgeval in finan-
cieele moeilijkheden is geraakt, heeft gekost
750 gld. moet ihanè weg voor 450 gld.
Zeldzaam aanbod. Spoed gewenscht.
Inlichtingen verstrekt W. H. TIELROOIJ,
Pianohandel Weststraat 58, den Helder.
voor den verkoop van le kw. TUIN-,
BLOEM- en LANDBOUWZADEN, ZAAI
GRANEN, GRAS- en KLAVERZADEN,
FRIESCHE KLEI-POOTAARDAPPELEN en
alle soorten BOOMKWEEKERIJ-GEWAS-
SEN.
Door de concurreerende prijzen zijn actieve
personen verzekerd van een mooie bijver
dienste. Verzoeke voorwaarden aan te vra
gen bijJ. VOLBEDA,
Telef. 45 Drachten
en repareeren alle soorten wollen kleeding
kousen en sokken. Ook de allerfijnste.
[AAP SNOR, Zuidstraat 15, den Helder.
Let op den gelen winkel.
Depót Wed. S. BAkKER, Gravenstraat.
den Burg.
Charley." Maar Mrs. Milburn aarzelde,
terwijl zij een oogenblik naar het plafond
keek, alsof daar heel wat te lezen stond.
Dan zei ze in gedachte:
v„Ik zal je wat zeggen, Charley. De
beste manier zal wezen, dat Mary je op
belt en je een avondje noemt. Juist, zoo
is het, dat is de beste manier. Ik wil niet
hebben, dat je hier komt en het dan treft,
dat wij uit zijn. Goeden avond, Charley.
Je kunt hier ook uit... dat is gemakkelij
ker."
Mr. Voshell was niet gek, en verknoei
de daarom geen tijd, met op een tele-
toon van Miss Mary te vrachten. Hij was
nu tamelijk overtuigd, dat er een grootc
verandering plaats heeft met de menscheri
als ze rijk worden. „Afet sommjge men-
menschen", voegde hij er bij.Hij be
schouwde zichzelf n.I. als een machtige
uitzondering.
.,,Het is een verduiveld mooi huis," zei
Eins Edgell tot Prew, toen de gasten
eens rondkeken voor ze aan tafel gingen.
■„Ik zou het best zelf willen hebben. Die
arme Joe Brown had er niet lang plezier
van. Ze pakten elke cent van hem aan,
toen de rompslomp kwam, weec jewel?"
„O ja", was het antwoord. Mr. Prew's
oogen dwaalden van de eene hoek naar de
andere, alsof ze een bepaald voorwerp
zochten, dat aanwezig behoorde te zijn,
maar niet aanwezig was.
„Zeg, Ellis, deze lui zijn toch geen
afschaffers, denk je wel?" fluisterde hij
eindelijk, op bijna verschrikte toon. „Uit
mets blijkt, dat ze wat gaan schenken.
Allemachtig, ik heb dorst."
„Dat heb ik mezelf ook al afgevraagd,"
antwoordde Edgell. „Ik zie er nog niets
van. Zeg, vraag jij het Mrs. Hazeltine.
Zij gaat over de heele zaak hier."
Mr. Prew ging onmiddellijk op zoek
naar de cicerone.
„Airs. Hazeltine, u hebt ons toch niet
in de woestijn gelokt? Wanneer krijgen
we een bittertje?"
„Een bittertje? Is dat alles, waar u aan
denkt?" antwoordde Mrs. Hazeltine.„Het
zou heel goed voor u zijn, als 11 op een
droogje zat, nu en dan. Maar ik denk,
dat u wel wat krijgt."
Zij twijfelde zelf evenwel, terwijl zij 't
zei. Zij had met de Milburns willen spre
ken over dergelijke ververschingen en 't
was haar uit de gedachte geraakt. Inder
daad, Airs. Hazeltine was zoo totaal in
beslag genomen door haar nieuwe geest
drift voor Mary en het maatschappelijk
welslagen der Milburns, dat zij de laatste
week bijna stemmig was geworden. Het
resultaat van een haastig ingesteld on
derzoek was evenwel, dat Florence Mil
burn als waanzinnig haar man zocht, en
hem ten slotte wegrukte midden uit een
levendig gesprek met Mr. Langmeyer, die
thans ook zonder prikkelende middelen
reeds de geschiedenis van de door
hem uitgevonden kleefapimmi begon te
vertellen.
„Een oogenblikje, lieve", zei Florence,
terwijl ze haar man zenuwachtig bij de
arm pakte. „Edward, we zitten verschrik
kelijk in de knel. We hebben geen bitter,
ot iets om te drinken."
„Niets om te drinken?" Mr. Afilburn
was altijd biezonder matig geweest, be
halve dan een glas bier op een heete.
zomersche dag in de goede, oude tijd
en misschien een slokje whiskey op
op een trouwpartij of een begrafenis. Hij
was niet geestdriftig voor of tegen af
schaften. Hij had eemvoudig nooit veel
belang gesteld in drank. De meeste za
kenlui, waarmee hij in aanraking kwam,
onderweg, hadden allang de gewoonte
afgewend, zelfs voor het verbod kwam.
Hij was nu dus oprecht verbaasd. Natuur
lijn: had hij wel verhalen gehoord, hoe er
in zekere kringen gedronken werd, maar
hij had daar niet veel aandacht aan ge
schonken. g,
„Ja, we hebben niets in huis, behalve
dat kleine fleschje brandewijn, dat we
voor medicijn gehouden hebben, en ik
kan me niet herinneTen, waar we dat heb
ben ingepakt, toen we verhuisden."
(Wordt vervolgd.)
Kr(ft»'V'J' v;
