EUG. GOYARTS
SEIBEKLING
SPECIAL SERVICE
SKIDLOCK
DE BAND voor uw Luxe wagens,
Autobussen en Vrachtwagens.
De
sterkste
Band
wereld
Amsterdam (C.) - Telefoon 47992
Te koop bij inschrijving.
De Doopsgezinde Pastorie
met grooten tuin
nnti nini
Kijkt even
Stofier's Sigarenmagazijn
Portret-atelier Jac. de Doer
Keizerstraat 75, den Helder.
LEVERT UITSLUITEND 1ste klas FOTOWERK
Moto's bruin oi zwart vanaf f2,- p. 6 st
Tandheelkundige
Leedsgracht 37, Helder.
Spreekuren dagelijks van 10-4
behalve Dinsdag ea Vrijdag.
Avondspreeknnr Donderdag v. 7-8
Maandag 2 December a.s.
heemraad
hoofdingeland
FEUILLETON
macht vm het geld.
IMPORTEURS:
VAN HOUT Co., Heerengracht 73-75.
Verkrijgbaar bij iedere Garage.
in
ui
Ill
III
(Wordt vervolgd.)
TE DEN HOORN.
Zeer geschikt voor pension.
Biljetten worden ingewacht tot en met
30 November 1929, 's avonds 8 uur bij
den boekhouder JAC. BRANS.
Gunning voorbehouden.
naar de etalage van
Weststraat 57, b.d. Werfpoort
DEN HELDER. s
U kunt ZONDER EXTRA kosten
in het bezit komen vanH
een pracht schilderstukje =s
een heeren horloge
een damesjhorloge gg
een flesch eau de cologne (V, L) s
een sigarenaansteker
een stereoscoop
een kistje sigaren 50 stuks
een doos sigaretten 50 stuks.
absoluut houdbare uitvoering
Eigen laboratorium voor moderne
tandtechniek.
Kunsttanden en gebitten. Kroon- en
Brugwerk.
Volledige garantie. Pijnlooze behandeling
S;t College vai Dagelijksch Bestuur van
er Waal en Burg, brengt hiermede ter
kennis van de ingelanden, dat op
er stemming zal plaats hebben voor de ver
kiezing van een
en een
ter voorziening in de door periodieke af
treding ontstane vacature van K. LANOE-
VELD (Heemraad) en L. C. KEIJSER (hoofd
ingeland).
Het stembureau is gevestigd in café den
Burg, op den dag der stemming van 10 uur
vm. tot 1 uur nm. alwaar de stembriefjes
zullen worden afgegeven.
Het Coll. v. Dag. Bestuur
van polder Waal en Burg
J. EELMAN jbzVoorzitter.
W. H. LAP, Secretaris.
(Een boeiende roman naar het
Engefsch van Freeman Filden.)
48.
,,,Ik zal een mannetje sturen, die u alles
kan bezorgen wat u noodig hebt, Mr. Mil-
burn. Maak u maar in het minst niet on
gerust. Ik zal u mijn leverancier leenen.
Nu, kan iemand grooter blijk van vriend
schap geven dan dat?"
Zij bedoelde het natuurlijk ironisch,
maar Milburn vatte het volkomen ernstig
op.
„O, doet u daar geen moeite voor. Ik
houd van uw familie, Mr. Milburn."
Het was merkwaardig, dat minstens
de helft van de conversatie aan tafel
over het ontduiken van het drankverbod
liep. Andere onderwerpen van gesprek
verflauwden, ot raakten uitgeput, maar
men kon de bal altijd weer aan het rol
len brengen door een min of meer ge
slaagde smokkelaarsgeschiederws.
Mr. Milburn, die zich opnieuw een goed
glas inschonk, verklaarde, dat, als hij
wist, waar hij een paar kisten champagne
kon krijgen, itij ze zou binnensmokkelen',
in minuer dan geen tijd, of wat voor
wijze dan ook.
t.,Champagne! O, ik ben er dol op!"
zet Mrs. Edgell zuchtend. „En we hadden
ieder altijd een pint bij ons ontbijt, in de
wittebroodsweken, is 't niet zoo, Ellis?
■DBUBBRI
rtflj
Sb
En als we nu een pint hadden, zouden
we die in onze safe wegsluiten."
Je kunt champagne krijgen, Milburn",
zet Langmeyer, die de zaken meer van de
practische kant bezag. „Ik weet waar je
ctie kan krijjen voor 200 dollar per kist.
Maar de moeilijkheid is, dat het fonke
lende cider kon zijn, als je de kist open
maakte. Ik ken iemand..:."
„O, het loont de moeite niet, om wat
anders te smokkelen dan champagne e.d.,"
viet Mrs. Hazeltine hem in de rede.
„Als het maar zoo goedkoop mogelijk
is," meende Mrs. Prew. De Prew's waren
ali-ij 1 min ot meer slecht bij kas, en Mrs.
Prew praatte altijd over de moeilijke tij
den, vooral als zij bij gevulde glazen zat.
„We hebben het maar zoo, zoo, hè,.
James
Haar man hoorde het niet. Hij vertel
de Langmeyer juist van een vriend van
hem, die er netjes bovenop gekomen was
door een speculatie in locomotieven en
aergedj :c tondsen. Wat sommige men-
schen toch een geluk hebben. Mrs.
Hazeltine wierp Mr. Milburn een snelle
b!'k toe, en schudde het hoofd, als wilde
ij item te kennen geven, dat Mrs. Prew
met werkelijk meende, dat zij binnenkort
naar de gemeente moest gaan voor onder
steuning, maar dat het nu eenmaal haar
gewoonte was om zoo te praten, als ze
in haar element \\4as. De Prew's hadden
50.000 dollar per jaar. Hun eenige moei
lijkheid was, dat zij in die tijdsruimte
60.000 dollar opmaakten.
Het edele vocht was vroegtijdig uitge
put, en de gasten gingen allen heen in 'n
soort van halfvoikomen nuchterheid. Maar
zij waren allen klaarblijkelijk hoogst inge
nomen met het diner, en van nu af ver
knochte vrienden van de Milburn's bleven
alleen achter met een zware atmosfeer
van tabaksrook, en een eigenaardig onze
ker gevoel, of ze nu werkelijk een succes
te boeken hadden.
„Jullie kinderen, gaat nu naar bed!"
beval Mr. Milburn streng. „Mary laat ik
je nooit meer wat zien drinken. Ik wou er
op dat ooganbük geen scène over maken,
maar je bent te jong."
„Zij nam maar één slokje, Edward. Ik
heb naar haar gekeken," zei Florence.
j,,Ik wil ,dat zij niets drinkt", hield Ed
ward vol. „En met jou moet ik morgen
eens praten jongeman. Jij zult niet gaan
nietsdoen en een gekleed pak dragen, en.
anders niets."
„Wees niet hard voor hem, lieve," zej
Florence zacht, toen de beide kinderen
naar boven gingen. „Ik vind, dat ze zich
ne:jes gedragen hebben."
„Ik zeg niet, dat ze het nic: gedaan
hebben. Ik wil het graag toegeven. Maar,
o, ik heb es. barstende hoofdpijn, en ik
ben heeiemaai in de war, dat is liet. Dat
goedje is afschuwelijk koppig, Florence.
Ik ben blij, dat jij er niets van genpmeii
hebt. Je hebt je daar tamelijk handig van
at gemaakt, kind. Ik zag, dat je jou glas
in de bloempot leeggooide."
„Ik ben zoo gelukkig, Edward", mom
pelde zij, terwijl zij naar hem toekwam
en haar armen om hem heensloeg. „Ik
zou het wel willen uitschreeuwen."
„Nu, het is, omdat we het geld goed
heoben besteed, dat je zoo gelukkig benf,
kind".
Hij kuste haar en streelde haar arm.
Maar toen hij opstond zakte hij zwaar te
gen zijn stoel aan. Hij lachte.
.„Mijn hoofd is licht, maar mijn voeten
waggelen," zei hij. „Ik denk, dat het de
zenuwen zijn voor een groot deel."
Op weg naar huis zei Mrs. Hazeltine
tot haar man: „Heb je dat parelcollier
gezien, Francis? Was dat niet prachtig?"
l„Dat zou ik zoo zeggen," was het ant
woord. „En geen imitatie) allemachtig,
dat snoer moet Milburn een gat in zij a
beurs gemaakt hebben. Hij heeft bepaald
ergens een oliebron aangeboord."
.„E11 alles wat ik heb, is dat hoopie
imitatie-parelen", ging Mrs. Hazeitine
somber voort. „En ik durf ze niet te dra
gen, waar ik kom, omdat ik bang ben,
dat iedereen het zou merken."
