Waarom
EUG. GOYARTS
SEIBERLINO
SPECIAL|SERVICE
SKIBLOCK
D voor uw Luxe wagens,
Autobussen en Vrachtwagens.
Chauffeur
8, Texelstroom
naar Purmerend,
een nette dienstbode
Loopgracht 87, Melder.
1
sterkste
Band
1
wereld
Amsterdam (C.) - Telefoon 47992
De Echte Enkhuizer
Almanak.
Biedt zich beleefd aan
voor rietdekker.
TEVENS is het aw ADRES voor
VAKKUNDIGE reparatie.
6. RIESWIJK, Bm Burg
Tandheelkundige
Spreekuren dagelijks van 10-4
beh&he Bksdag ea Vrijdag.
Avoadspreekanr Donderdag v. 7-8
Portret-atelier Jac. ds Oosr
Keizerstraat 75, den beider.
LEVERT UIÏSLÜiTEHD lsie És FOTOWERK
Kaartfoto's bruin of zwart vanaf f l- p.üst.
B© macht van het geld.
Ipf
IMPORTEURS:
VAM HOUT Co», Heerengracht 73-75.
Verkrijgbaar bij iedere Garage.
m
vaart Maandag a. s.
Vertrek 1 uur
zijn
mijn vallederen werkschoenen
en laarzen zoo gewild
OMDAT ze prima WATERDICHT en
onverwoestbaar zijn.
Ook heb ik prachtig rundsleder
schaatsentuig voorradig.
1 'i
M
Nu koopen beteekent: niet teleurgesteld
worden.
Prijs 35 cent.
Wederverkoopers ruime korting.
BOEKHANDEL PARKSTRAAT.
BIEDT ZICH AAN
om direct in dienst te treden.
M. KOOPMAN, Waal, Texel.
T. KOOPMAN, Waal, Texel.
D. METS
GEVRAAGD:
met Kerstmis
bij P. BLAAUBOER, Kolhorn N.H.
Beleefd aanbevelend,
Machinale Schoenmakerij.
Eigen laboratorium voor moderne
tandtechniek.
Kunsttanden en gebitten. Kroon- en
Brugvverk.
Volledige garantie. Pijnlooze behandeling
absoluut houdbare uitvoering
(Een boeiende roman naar het
Engelsch van Freeman Filden.)
52.
,,Ik ga reizen, om te zien of ik wat kan
verxoopen."
„Neen, mijnheer", protesteerde hij ter
stond. Mijn dochter zal niet uit verkoo-
pen gaan, Ik zou nog liever de heele
boel in de grond zien zakken. Als je
denkt ,dat je liet bij ons moet probeeren,
dan zou ik je vermoedelijk op kantoor wat
laten doen. Dat is zeker. Maar op reis
gaan met een koffer monsters, en dan ai
die duwen en goedkoope praatjesNeen,
mijnheer:" En Mr. Quint sloeg met zijn
vuist op de leuning van zijn stoel.
Doch Edith had het vasite voornemen
gemaakt, dat zij de producten der firma
Milburn en Quint zou probeeren te ver-
koopen. Op kantoor beschouwde zij zich
ais hopeloos verloren. Zij wist dat zij
zich met de dagelij ksche sleur van hei
kantoorleven doodelijk vervelen zou. Zij
was gelukkig mèi haar werk in de huis
houding thuis, en ze zou nog gelukkiger
-geweest zijn, als ze plannen had mogen
maken voor een huishouding, die heeie-
maai van naarzelf zou zijn. ze had nooit
de meisjes van haar eigen kring benijd,
die de een na de ander zoo van school
in de handel of op kantoor gingen.
Maar in opwelling van het oogenbiik
scheen het haar toe, dat de zenuwachtige
bedrijvigheid van liet verkoopen haar nog
het best schadeloos zou stellen voor het
werk, waarvan zij het meest hield. Op het
eerste gezicht leek alles haar prachtig en
zij stelde zich voor dat zij zeer veel suc
ces zou hebben. Zij zag zichzelf al ern
stig praten en haar best doen om die
werkelijk voortrefieüjke producten van
Milburn en Quint aan de man te brengen.
Ze hoorde de kooplui al zeggen: „Nu
voor een vrouw is zij geen slecht verkoo-
per." Maar vóór alles, haar vader zou er
mee geholpen zijn, die hardnekkig wei
gerde een echt verkooper in de zaak te
nemen, zooals toch de president van de
bank had aangeraden.
„Maar zoo'n soort man als u bedoelt
zou niet tevreden zijn, vóór hij de zaak-
voor zich alleen had," had Tom opgewor
pen.
„Nu, waarom geeft u hem dan geen
deel in de zaak, als hij de man is, die u
moet hebben
:„Neen, mijnheer, dat zou ik nooit
duen," had Tom geantwoord.
De waarheid was, dat Tom weinig ver-
1 rouwen had in zijn eigen geschiktheid,
om met wie danook om te gaan, zooals
de zaken nu stonden. Als Edward Mil
burn er maar niet was uitgetrokken, Mil
burn vertrouwde hij en kon hij vertrou
wen. Maar die jonge sluwe 'kerels van
het nieuwe geslacht.... daarmee Icon hij
niet praten.
„Nu, dat is afgesproken clan. Ik ga
naar bed,' 'verklaarde Edith. „Ik ga mor
genochtend met u naar kantoor, vader, en
begin dan mijn werk te leeren."
„Ik zal morgen wel eens zien", zei haar
vader op vermoeide toon.
Mrs. Quint had gewacht, tot haar doch
ter wegging, vóór zij om zoo te zeggen,
losbarstte. Al die tijd had zij onrustig
heen en weer geschoven, terwijl haar
sluimerende argwaan tegen de Milburns
ieder oogenbiik meer ontwaakte. Thans
bracht zij haar hoofd dichter bij dat van
haar man en zei:
„Tom, ik zal me niet van de wijs laten
brengen. Edith heeft haar congé gekre
gen. Ze is niet gemakkelijk te doorgron
den. Maar ik kan haar doorzien. Zij houdt
die jonge parvenu de hand boven het
hoofd."
„Houdt op, Daisy. Je hebt geen recht
om van Arthur zulke dingen te zeggen.
Je kent de omstandigheden niet. Je denkt
alleen dat je ze kent. Vergeet niet, het
meisje is aldoor een beetje afwijzend ge
weest. Ze wou de jongen geen bepaald..,,'"
.Edith ging daar die avond naar toe,
met het vaste voornemen, om gauw te
trouwen. Ik weet het."
fe,Heeft ze je dat verteld?"
„Dat hoefde ze mij niet te vertellen.
Denk je, dat ik mijn dochter niet ken;
Tom?"
„Ik wil je wel zeggen, Daisy, van die
heele zaak krijg ik hoofdpijn. Laten we
er vanavond niet meer over praten. Ik ben
moe. Ik wou dat ik weer in Bennett was,
en voor de oude Garbutt op de fabriek
werkte. Alles komt ineens. Ik ben een
mislukking." En hij staarde somber op
het vloerkleed.
„Laat Edith maar doen, wat zij zegt,
Tom. Ze is verstandig. Heel wat verstan
diger dan zekere menschen, die wij allen
kennen."
„ïk deed suiker op gek die ik was
omdat een koopman me zei, dat de suiker
de hoogte in zou gaan. En inplaats daar
van is de prijs 5 cent per pond omlaag
gegaan, nadien. Edward kocht altijd laag,
en dan ging de boel omhoog." Tom
stond langzaam op, borg zijn handen diep
in zijn broekzakken en schuifelde in ter
neergeslagen stemming naar de deur. Dan
bleef hij staan en zei hij nog: „Ik zou
niet willen, dat de menschen zeiden, dat
ik mijn dochter erop uitstuurde, Daisy.
Maar toch liet hij de menschen dit ten
slotte zeggen,. En de ironie van het gevai
was, dat hij met dit offer hoegenaamd
geen voordeel behaalde.
(Wordt vervolgd.j
