7/
No 4389
Zaterdag 21 December 1929
43st'Jaargang
EERSTE BLAD.
Voor de Zondag.
Gelukkig Kerstfeest
Voor hoofd en hart.
Texelsche Berichten
rWinterhanden*\
Kloosterbalsem
ABONNEMENTEN:
UITGAVE:N.V.v/h LANGEVELD DE ROOIJ !l DEN BURG OP TEXEL
ADVERTENTIÈN:
TELEFOON: N°.11 K POSTGIRO: N°.652 POSTBUS: N°. 11
KERSTGESCHENKEN.
v&.
„Geen goud
zoo goed"
TEXELSCHE COURANT
DEN BURG: 50 ct. per drie Maanden.
Franco p. post door geheel Nederland 75 ct p. 3 maanden.
Losse nummers: 3 ct
DE TEXELSCHE COURANT VERSCHIJNT
WOENSDAG- EN ZATERDAGMORGEN
Van 1-5 regels: 50 ct. Iedere regel moor: 10 ct.
Dozelfde advertentie 4 maal geplaatst wordt 3 maal berokond.
BI) abonnement lagere regelprlje.
ADVERTENTIÈN
MOETEN DAAGS VOOR 'T VERSCHIJNEN
4 UUR NAM. IN ONS BEZIT ZIJN
De Kerstboom straalt, het licht steekt
af tegen het eeuwig groen. De gouden
draden weerkaatsen de vlammetjes en
glimmen als van vroolijke glans. En
midden in de barre winter staat het licht
in de warme kamer en de herinnering
aan de volle zomer van buiten-leven, ver-
mooit de donkere dag.
En nog mooier maken we de dag door
een geschenk te geven. Ook als wij Sint
Nicolaas viergn als de dag van de groote
geschenken dan ook blijft toch Kerstmis
'n dag van geschenken; 't Kerstbrood dat
wij eten, de drank die wij drinken, zijn
een gave.
Toch is er tweeërlei onwaardig ge
schenk dat de naam draagt, maar die
naam niet hebben mag. Het eerste is de
gift uit hoogmoed geboren, en in hoog
moed gegeven of toegeworpen en strek
kende tot vernedering van wie ontvangt.
Het is de goedkoope vervanger van het
recht, de vriendelijke schijn, waarachter
het onrecht zich verbergt. Het talent van;
Heyermans heeft scherp gezien, toen hij
onrecht in „Op Hoop van Zegen be
kroonde met het schoteltje eten, waarmee
Kniertje het huis verlaat van de moorde
naar harer kinderen. Het geschenk kan
het middel zijn om zelf plezier te hebben
en vol verachting anderen te zien grabbe-
1611
Ér is een andere vorm van geschenk
waar dit wordt een vorm van omkooping
wanneer het oude Romeinsche spreek
woord zegt: „Vrees de geschenken-bren
genden", heeft het gedacht aan hen, die
het geschenk niet geven ter wille van de
ontvanger maar ter wille van zichzelf..
Die geven, opdat gegeven worde. Ze
bedoelen iets met hun geschenk, dat bui-
ten het eigenlijke geschenk omgaat en
dat de mensch, die het ontvangt, opnieuw
vernedert, niet door hem zijn armoede ot
behoeftigheid te laten voelen, maar door
hem te verlokken en te bekoren, opdat
hij straks zijn plicht zal verwaarloozen.
Er is ook een geschenk, dat leeg is,
van hoeveel waarde het ook moge zijn.
Dan is het dit, als het bloote vorm ge
worden is, gegeven wordt tengevolge van
conventie en geworden is; slechts een
ruilartikel op de markt des levens. Het
vernedert niet, het verlokt met maar het
laat onberoerd en blijft buiten het wezen
van het geschenk.
0
Maar het misbruik mag ons niet blind
maken voor de diepe beteekems en blij
vende schoonheid van het geschenk Het
is de zichtbare uiting van de geestelijke
werkzaamheden, die van mensch tot
mensch gaan. Wie geeft, maakt iets van
zich zelf los en zoekt dat zoo om te vor
men, dat het een stuk kan worden van de.
persoonlijkheid van een ander. Het
schoonste geschenk is dat, hetwelk zoo
wel de ziel van de gever verraadt, als de
geest van de ontvanger wezenlijk ver-
rl*Zondag, 22 December 1929.
Eén portie ijs, s.v.p.
De BiltToe, geef ons vaderland
Wat hooger barometerstand
En, in verband met 't Kerstmis{„vuur
Een beetje lager temp'ratuur.
Zoo'n grazig groene grauwe wei,
Die hoort er heelemaal niet bij
En als je niets dan plasjes ziet,
Och, kijk, dan smaakt het Kerstbrood niet
De frissche hulst met roode bes
Is dan pas een compleet succes
Als alles wit is opgetooid:
De hulst maakt triestig als het dooit,
En is 't genoegen van de schaats
In deze tijd niet op zijn plaats?
De schaatsen liggen bij de hand
Maar elke keer weer zegt de krant:
Het Weerkantoor daar in de Bilt,
Dat heeft weer warmig weer gewild.
De Bilt! De Bilt! Wij vragen U
Een Kerstmis zonder paraplu,
Met schaats en slee en winterpret,
Hè, toe, De Bilt, het kan nog net
Was vroeger het St. Nicolaasfeest bij
uitstek het feest van jolijt voor iedereen,
en zag men slechts bij uitzondering hier
en daar achter de ramen de vriendelijke
kaarsvlammetjes van een Kerstboom,
thans vindt men in vele huizen, in menig
gezin de symbolen van Kerstmis: de den
nenboom, hulst, mistletoe en de rood-
omkapte lampjes. Ook in onze winkels
is alles op Kerstmis ingesteld. Tal van
artikelen worden uitgestald en als Kerst-
cadeau's aangeprezen. Men zou haast zeg
gen: „Och, laat het al te groote luxe-ver
langen, de ongezonde jacht naar pret en
amusement het Kerstfeest het feest
vooral voor de Eenvoudigen van Harte
toch niet verlagen tot een bont, rumoerig,
mondain teest".
Kerstfeest is het feest, dat vooral in de
beslotenheid van eigen huis, in de familie
kring ot met als verwanten gelijkstaande
intieme vrienden gevierd wil worden.
De Kerstviering kan niet samengaan
met teesten vol luid klankgedaver en gril
le lichtflitsen. Wie dat noodig heeft om
in feeststemming te komen, kent het ware
Kerstfeest niet.
Het Kerstfeest heeft zijn eigen subtiele
stemming, die is zooals de geur der den
nen ons in deze dagen in de herinnering
brengt, als een wandeling door een onge
rept witbesneeuwd woud, waar de maan
en sterren haar schoonste blauw-groene
glanzen over sprenkelen, waar de stilte
als een Hooglied is en de gedachten wijd
en mild haar draden weven als een
sprookjeskleed om 't dagelijksch gebeuren.
Zoo'n stemming kan in ons zijn als
we ons even de tijd gunnen in onszelf in
te keeren, zoo'n stemming kan in ons
blijven als we ten feestdisch aanzitten,
onder zacht-getemperd licht, bij de geur
van kostelijke spijzen, bij de kleurengloed
van ooft en groen en bloemen, bij het
vonkenschietend tintelen van zilver en
kristal; zoo'n stemming kan evenzoo
in ons zijn als we plaats nemen aan een
eenvoudig gedekte tafel, waar toch we!
een glans kan zijn van groene tak en
roode appel en rustig gouden kaarsvlam.
Die stemming behoeft niet gestoord te
worden als een vroolijke lach en gulle
woorden klinken als uiting van sereene
vreugde, om de feestsfeer, die in ons huis
heerscht. Die stemming blijft in ons als
de plechtige stilte (die altijd even heerscht
bij het eerste aanschouwen van de tril-
lend-glanzende, verlichte Kerstboom), zich
oplost in het joelend gejuich van blijde
kinderstemmen, dat zich toch gaarne weer
laat temjaeren om mede te zingen de ont
roerende oude Kerstliederen; tot de aan
dacht om te luisteren naar het aloude
wondere Kerstverhaal.
Kerstvreugde dat is zoo'n biezondere
vreugde, die we zouden willen vasthouden
in onze herinnering als een van de fijnste
en reinste levensvreugden. Gelukkig zijn
zij, die later in donkere winterdagen aan
een werkelijk Kerstfeest in het ouderlijk
huis kunnen terugdenken.
December 1929.
ZONDAG.
Iedere deugd houdt het midden tus-
schen twee ondeugden; moed tusschen
lafhartigheid en overmoed, spaarzaamheid
tusschen verkwisting en gierigheid, zacht
heid tusschen ruwheid en slapheid enz.
Overschrijdt naar een van de beide kanten
de grens en gij zondigt.
MAANDAG.
Er is niets zoo afschuwelijk in de we
reld als een reine liefde, die ten laatste:
het voorwerp harer vereering moet ver
achten. Otto Müller.
DINSDAG.
Velen beklagen zich over hun geheu
gen, maar niemand beklaagt zich over zijn
oordeel.
WOENSDAG.
Wilt gij bemind worden begint dan met
liet te hebben. Er is geen ziel zoo dor,
dat zij uw liefde niet zou beantwoorden.
Augustinus.
DONDERDAG.
Laat uw offergave elke dag zijn, het
heden te wijden met het oog op morgen
Locke.
VRIJDAG.
Zonder bezieling slapen de beste krach
ten van ons gemoed. In ieder binnenste
is een tondel, die vonken wil.
Herder.
ZATERDAG.
Liefde en haat hebben dit met elkander
gemeen, dat zij sterven als zij niet groeien.
Jean Paul.
„Malle Patsy".
„Ze krijgen elkaar",
(Ingezonden.)
Van „Malle Patsy", Donderdag in hotel
k,Texel" op te voeren, geven we hier
een kort overzicht:
.„Malle Patsy" is een echt genoeglijk,
amusant stuk, dat ons een aardige kijk
geeft in het huisgezin Harington te Ncw-
york. Het is een gezin zooals zoovele,
maar met allerlei kwesties tusschen
de twee departementen van beheer, n.I
oa en ma, of liever Ma en pa. W,ant
Ma Harington zit te paard en pa is, wat
e noemt, een goeie kerel. Er zijn twee
dochters, een modern koket nest, Grace;
U behoeft niet bang tc zijn, ook 'a win
ters Uw handen te laten zien, want
winterhanden zijn tc voorkomen. Akker's
Kloosterbalsem verzacht, herstelt en
voorkomt erge. Neem, zoodra zich dc
eerste verschijnselen voordoen, Akker's
>i 1~>~ i~
de lieveling van mama, en de jongste^
Patsy, die echter niet voor vol wordt
aangezien. Maar het is een frissche, spor
tieve meid, die het met behulp van haar
vader nog tot wat brengt.
En dan zijn er nog de vrijers, o.a.
Tony Anderson, die dol op Grace is,
maar die op haar beurt aan de rijkere
Belly Coldwcll de voorkeur geeft.
Patsy is echter dol op Tony, die er
zelf niets van heeft gemerkt, maar door
Patsy's handigheid er toe meewerkt, dat
het tusschen deze beide jonge mcnschcn
in orde komt.
l iet slot is, dat Pa Harington zich baas
in eigen huis toont en de kokette zuster
Coldwell krijgt.
Voordracht over Javaansche zeden en ge
woonten.
Door Rn. Ms. Noto Soeroto.
Eigenlijk is het met dit opschrift niet
heelemaal in de haak, want hoewel de
convocatie voor de tweede Nutsavond in
derdaad de „Javaansche zeden en ge
woonten" als liet onderwerp vermeldde,
dat de heer Noto Soeroto behandelen zou,
zijn we hierin Dinsdag teleurgesteld. In
hoofdzaak bepaalde spreker zich tot een
uiteenzetting van de verhouding van Ne-
derlandsch-lndië tot het moederland, als
mede van de biezondere beteekenis, welke
aan deze Archipel als Nederlandsche ko
lonie moet worden toegekend. Geruime
tijd stond hij daarbij stil bij liet Javanis-
me en deszelfs oorsprong, bij de oudste
geschiedenis van het Maleiscli-Polynesi-
scne ras, bij die van de bevolking van
Java in het biezonder, etc. Maar wat
we verwacht hadden: een beschrijving en
verklaring van de „Javaansche zeden en
gewoonten", volks- en familiefeesten, lc-»
Ven en bedrijf van de Javaan, van zijn
lief en zijn leed, kortom van alles dien
aangaande, wat op algemeene belangstel
ling aanspraak mag maken en zich voor
een populaire behandeling voor een ge
mengd publiek leent zie, dat ontbrak
nu juist. En dat was heel jammer eii
verklaart tevens, hoe het kwam, dat de
meesten aan deze Nutslezing niet met
onverdeeld genoegen zullen terugdenken.
Al te vaak daalde spreker af in biezon-
derheden, voor welke hoe interessant
op zichzelf hij hier geen algemeene;
belangstelling mocht veronderstellen. De
heer Noto Soeroto is een achtenswaardig
man, een kundig litterator, een kenn/er
van Indië als weinig anderen, on
getwijfeld, maar we aarzelen toch niet
deze tweede Nutsavond onder de mindere
geslaagde te rangschikken.
—o
Na een openingswoord van de voorz.,
de heer W. B. Oort, die allen, in het
biezonder de spreker, hartelijk verwel
komt, en de heer Klimp bij voorbaat dank
brengt voor de bij de projectie te ver-
leenen hulp, verkreeg de heer Noto Soe
roto het woord.
Spreker zeide zich te verheugen in de
uitnoodiging, om hier over Indië, over
Java in het biezonder te mogen spreken!,
omdat hij ook hierin een bewijs van toe
nemende belangstelling van het Neder
landsche volk voof Ned.-Indië zag. „De
Nederlanders hebben de plicht, belang
stelling te toonen voor het miljoenen
volk, dat de Indische archipel bewoont.
Zij moeten zich hun financieele maar bo
venal hun moreele verplichtingen be
wust zijn." Uitvoerig gaat spr. na, welke
geldelijke voordeelen het bezit van Oost-
Indië Nederland oplevert. (Scheepsbouw,
transportbedrijven, kleeding- en levens-
mddelenindustrie, etc.) Indië moet niet
los van Nederland komen, betoogt spr.
