Alia laval-OÉGonm Gazelle en andere merken rijwielen vanaf 147,50. Tandheelkundige Inrichting BOEKEL E. waschhagbiies van S. KROM Stoomerij en Ververij ^GAZELLE Schipper BRUIN C. AC KEMA. DUiNKER's MELANGE 'iltóii waarde voorllw éeld? enGtf4ZELLEjds?i>esfe!d! RIJWIELEN FABÜIIEIM te BARERBEECKT a SÖITAHT BESTE ELECT1ISCHE- ea HAND- II GOEDKOOPSTE II HUUR Verkoopd^pot A. KNÖPPERTS, lienwstra&t Dsn Barf. Model 1930. i. OMIS, Oosterend. vertrekt Dinsdag van Rotterdam. C.V. AUTOBUSDIENST „NOORD-HOLLAND" Adverteeren doet verkoopen Voorradig een schitterende collectie E. BOEKEL. Spreekuur Woensdags van 10-4 eur. Adres ALLEEN KEIZERSTRAAT 24» Dsn Melder. Frima Kunstgebitten. Pp'ooze behandeling. Ziekenlondsleden tegen verminderd tarief. FEUILLETON 9e macht van hst geld. IS HOOGFIJN Agent Onza MAA!waarborgt U eei PRiWSA afwerking MELANGE-FABRIEK. ONTVANGEN van Alkmaar naar den Helder v.v. Vertrek van Alkmaar: 7,00— 8,15 10,10 11,05 - 12,25 - 13,50- 14,55-16,00- 17,35— 18,50 20,50. Vertrek van den Helder6,35 7,30 8,55 9,50 12,10 - 13,10 14,2C 15,15— 16,35 - 18,30- 20,35. Aanbevelend, is de eenije inrichting te Alkmaar die is ingericht om Uw roubrsn chemisch te behandelen of te verven. j reeds van mijn eigen geld dit huis laten zetten. Ik heb nooit iets half gedaan. Als ik ergens om geef, dan geef ik er veel om; en als ik haatdan haat ik bitter. Het zit in mijn bloed. Mijn vader was ook zoo." „Ik heb mij menigmaal afgevraagd en ik ben daar vele jaren toe in de ge legenheid toe geweest of ik werkelijk zoozeer verliefd was op Georgia, toen ik haar vroeg om mijn vrouw te worden, dan wel, ot haar vriendelijkheid voor mij mijn hart gewonnen had. Misschien is dat hetzelfde. Of misschien voelde ik mij ge vleid, doordat zij haar aandacht aan mij schonk, aan mij, die gaarne door vrouwen wilde worden opgemerkt. Hoe kunnen we dat weten Maar toen ik haar eerst goed begon te kennen, nadat wij verloofd wa ren, was er geen twijfel meer aan. Er was slechts plaats in mijn hart voor haar. Ik was toen gelukkig. Nooit sindsdien heb ik dat gevoel meer gekend onder geen en kele omstandigheid. De wereld leek mij een paradijs. Het weinigje vrooüjkheid, waarover ik beschikte, kon toen gedijen. En dan die dagen, dat wij hier kwamen, naar dit plekje grond, en ons kasteel Douwden en het heelemaal inrichtten" De dagen, dip we ons over de toonbanken in de winkels bogen en prijslijsten inkeken en bepaalden wat voor soort rozen op het grasperk zouden worden geplant. Ik vraacr me ai: was zij even gelukkig? Wie weep 41. In zoo'n smederij spatien namelijk ij nog al eens vonken en die vonken nu I kwamen in Meneer Pimpelmans' auto terecht. Op een gegeven oogenblik bleef Dorus, de knecht, midden onder het hameren steken. „Brand I De auto!" hakkelde hij. 42. Uit de auto stegen dunne rook- plunnpjes op, die zich tot wolken ver- eenigden. Dorus smeet de zware ijze ren hamer neer - ppr ongeluk precies op de baas zijn teenen rende naar de koelbak, schepte daar een emmer water uit en smeet dit in de auto. De brand was gebluscht. (Een boeiende roman naar liet Engelsch van Freeman Filden.) „Ik zaï het vuur aanleggen", zeide zij. „Neen", antwoordde hij beslist. „Ik zal het zelt doen." Het was alsof hij besloten had, dat zij geen minderwaardige diensten meer in huis verrichten zou. Edith voelde zich ei- onwillekeurig verlegen mee. Enoch zat voor de haard, en staarde in gedachten naar de vlammen, die luchtig opflikkerden. Dan zeide hij langzaam: „Dat alles is vele jaren geleden. Mijn moeder sliert toen ik drie jaar was. ik kan mij haar niet meer voorstellen. Mijn vader .die nagenoeg dezelfde positie in Eepneft innam, als ik, hertrouwde niet. Een zekere Mrs. Phelps droeg zorg voor mij in mijn jonge jaren. Zij was 'n goede vrouw en zeer vriendelijk voor mij. Ik ben later in de gelegenheid geweest, om haar te beloonen, zoover als men iemand voor zulks dingen beloonen kan. Mijn vader stierf toen ik 22 jaar was. Hij was een strenge man, niet al te zeer bemind, maar hij was altijd rechtvaardig voor mij, en ik hield van hem. Ik geloof, dat hij de geschiktheid miste, om vrienden te win nen. Ik vraag me soms af, waarin die ge schiktheid eigenlijk bestaat. En wat is dat ding wat ze vriendschap noemen? Ik nu, we zullen er niet over tobben. Dat komt later." „Misschien denkt u, dat ik nooit erg levendig of vroolijk was? Dat ik altijd vol zaken was, va:i het begin af, en er niets om gaf, om nu ook eens wat van, liet leven te genieten. Neen, dat is niet Ik ging even graag naar partijen als wie ook. Maar toch geloof ik, dat ik over het geheel ernstiger was dan de meeste jon gelui. Bovendien wist ik, dat ik bij mijn vader in de zaak zou komen, zoodra ik van school ging. Dat was zooveel als af gesproken. Zelf had ik advocaat willen worden. Ik gaf niets om het zakenleven. Vreemd, nietwaar? Ik, die van de beginne af zoo'n voorspoedig zakenman ben ge weest.' „U zou misschien overal succes mee gehad hebben", meende Edith, zonder bedoeling om te vleien, maar alleen uiting gevend aan wat zij geloofde. „U hebt gelijk. D.w.z. met alles, dat binnen het bereik van mijn kennis viel. Nu, u ziet de vruchten. Ik heb er veel aan gehad. Maar toentertijd was ik levens lustig genoeg, en ik was ook niet vrij van ijdelheid. Maar de meisjes schenen niets om mij te geven. Dat hinderde mij. Het bracht mij in opstand, dat de glimlachjes en lieve woordjes allemaal naar andere jongelui gingen, die dat lang niet alk- verdienden en ook geen toekomst hadden. Ik denk, dat ik daarom genegenheid op vatte voor het meisje, waarvan u het por tret boven zag. Zij was de eenige, die op mijn gezelschap gesteld scheen te zijn. Haar ouders waren zeer arm, want zij moesten leven van een heel klein salaris. Vondt u haar knap? Zij moet heel knap geweest zijn", zei Edith met overtuiging. „Ja, dat was zij ook. Iedereen vond het. Maar zij was nog wat meer dan knap. Zij was de lieftaliigste vrouw, die ik ken de. Zij was zoo vriendelijk e;i beminne lijk. Ik geloot niet, dat zij wist hoe ze boos ot pruilerig of berekenend zou zijn ot iets anders dan zichzelf. Zij leek veel op haar moeder. Op haar vader was ik niet zoo biezonder gesteld, vooral niet, toen ik zag, dat hij zoo graag had, dat Georgia met mij zou trouwen. Enfin, ik veronderstel, dat het niet meer dan na tuurlijk was. Hij had het zijn heek leven ontzettend arm gehad, en hij wist, dat ik rijk was, of te eeniger tijd zou worden. Mijn vader mocht hem, cn toen hij be merkte, dat ik het meisje het hof maakte, was hij daar zeer verstoord over. Ik denk, dat de tegenstand van mijn vader mij juist versterkte in mijn besluit, om met Georgia te trouwen. Nu, we verloofden ons tenslotte. Ik was toen 23, en kon VOOR DE JEUGD. Meneer Pimpelmans en zijn anto. OVERAL VERKRIJGBAAR. SSSSKfeSt: I I I I —————PI I W I III Hill— 1 90.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1930 | | pagina 4