Bij Ruwe Handen PUROL. Doos 30 ct.
Dames, maakt zelf uw costuums.
1 Maart begint een nieuwe cursus, waarin u ge
leerd wordt het knippen en maken van
A. C. DROS-Donker.
Gemengd fSTseuws
te bekwamen. Voor niet al onze meisjes
is de gelegenheid even gunstig om zich
de gewenschte vaardigjieid en kennis
eigen te maken. Een reeks kooklessen on
der goede leiding is dan een uitkomst.
Niet alleen het koken van „de dagelijk-
sche pot" dat's no. 1 natuurlijk
wordt dan grondig beoefend, maar ook
in de geheimen van de fijne keuken, van
de inmaak, etc., wordt de a.s. huisvrouw
terdege ingewijd. Op de tentoonstelling
hebt ge volop gelegenheid gehad kennis
te maken met de resultaten van dit on
derwijs. Alles zag er aanlokkelijk uit. De
rij flesschen met verduurzaamde groen
ten en fruit, zelfs met visch en gevogelte
gaf een goed denkbeeld van wat met in
maak bereikt kan worden. Met weinig
moeite en kosten kunnen smakelijke bij
gerechten worden bereid. Na afloop van
de tentoonstelling hebben we ons per
soonlijk kunnen overtuigen. Gaarne ver
melden we nog de keurig opgemaakte
Paasch-tafel, ook al weer zoo aantrekke
lijk, zoo smakelijk om te zien en toch zoo
eenvoudig in te richten. Je moet liet
maar weten. De Landbouwhuishoudschool
heeft tot taak onze jonge meisjes tot
flinke huisvrouwen op te leiden en daar
toe behoort ook onderricht in het behoor
lijk koken, en wat daarbij te pas komt.
(Woidt vervolgd 4
De Zendingsfilm.
In de loop der volgende week wordt,
te beginnen op Maandag, de bekende
Zendingsfilm Melawan Gelap achtereen
volgens vertoond te de Cocksdorp, den
Hoorn, de Waal, Oosterend en den Burg.
Op grond van de groote belangstelling
welke deze film elders heeft getrokken,
wordt op een druk bezoek gerekend. De
film bestaat uit vier deelen. Het eerste
deel verplaatst ons naar de Oostkust van,
Sumatra, waar reeds 3S jaar het Ned.
Zendeling Genootschap onder de Karo-
Bataks werkt. Daar vindt men een hospi
taal en een kolonie, waar 500 melaatschen
worden verpleegd. Daar wordt ons ge
toond, welk een zegen voor de heidensche
bevolking aldaar de zending beteekent.
Het is ontroerend om te zien, wat me-
laatsch-zijn beduidt. Maar tafereelen van
diepe ellende wisselen met tooneelen van,
vreugde en voorspoed af. Bij herhaling
wordt het oog door heerlijke natuurtafe-
reelen geboeid. Achtereenvolgens wordt
hier een bezoek gebracht aan de ver
schillende zendingsposten en worden de
resultaten getoond. In de Batak-landen,
vroeger het land van koppensnellers en
menscheneters, telt men thans 245.000i
christenen. In 1834 werden er nog twee
Amerikaansche zendelingen opgegeten.....
Het tweede deel behandelt de zending
in Z.O. Borneo. We dringen door in het
diepst van de oerwouden, bevaren mach
tige stroomen en maken kennis met de
Dajaks, echte koppensnellers van origine.
Buitengewoon interessant is wat de film
van dit land, van dit volkje laat zien. De
zendeling heeft liet hier niet gemakkelijk.
Nog in 1859 werden vier zendelingen, van
wie drie met vrouwen en kinderen, hier
vermoord
Aan Midden-Celebes en N. Nieuw-Gui-
nea is de rest van de film gewijd. Ook
dit gedeelte is weer rijk aan merkwaar-
dige biezonderheden omtrent leven en be
drijf, zeden en gewoonten van voor onsi
geheel vreemde volken; we krijgen weer
mooie tafereelen vim ongerept natuur
schoon te bewonderen en tevens en:
daar is het de film om te doen wordt
ons de taak van de zendeling op duide
lijke wijze uiteengezet. Meer steun in de
strijd tegen de duisternis is het doel van
„Melawan Gelap", de film, welke een
druk bezoek zeker verdient.
Bi| Mep b|h
en ziek door gevatte koude, alsmede bij
pijnen van velerlei aard, zullieneen van de
hieronder genoemde
Mijnhardt's Poeders
U spoedig helpen: Mijnhardt's Grieppoe-
ders. Hoofdpijnpoeders. Verkoud-
heidspoeders. Kiespijnpoeders. - Hoest
poeders. Maagpijnpoeders. Rheuma-
iiekpoeders. Op poeders en doos staat
de naam Mijnhard! Let bij het koopen
hierop! Prijs per poeder 8 ct. en per doos
45 ct. Verkrijgbaar bij Uw drogist.
Een buitenkansje.
Donderdag werd door de heer A.C.Rab
op 'Unie-Obligatie 3136 een bedrag van
12125 uitbetaald. Het lot uit de collectie
van de heer Rab werd verkocht door de
heer C. Dros Dz.
OUDESCHILD.
Uitslag aanbesteding.
De directeur-generaal der Zuiderzee
werken heeft Woensdag aanbesteed het
verhoogen en verzwaren van de zeedijk
voor de Dertig Gemeenschappelijke Pol
ders benoorden de haven van Oudeschild,
met bijkomende werken, in twee percee-
len. Laagste inschrijvers waren perceel 1
J. Visser Bz., Sliedrecht f333.680; per
ceel II: C. Klos, Baarn, f219.700. Voor:
Kinderjurken en Mantels, Damesjaponnen, Rokken, Blouses, Mantels, Raglan en Capes
geheel naar maat, dus niet op gaatjespatronen. Daarna het maken van smockwerk,
stofversieren, corsages, dames- en meisjesonderkleedingheeren-flanellen en overhem
den in alle confectie maten. Voor getrouwde en oudere dames aparte lessen,
massa M. J. van Hattum en Van Blanken-
voort, aannemersbedrijf te Beverwijk en
Haarlem, voor f551.500.
BUITENLAND.
De Amerikaansche marinebegrooting
is 36 miljoen dollar lager, dan dile van,
verleden jaar.
Bij een brand tijdens een paarden-
tentoonstelling te Auckland in Californië
zijn drie menschen en twintig paarden om
gekomen. Eenige paarden die in vlammen
gehuld wegholden werden neergeschoten.
De schade wordt, wat de paarden al
leen betreft, geraamd op 400.000 dollar.
Men denkt aan boos opzet.
Wellington. Op grond, dat het stel
sel oneconomisch is, heeft de regeering
met ingang van 30 Juni a.s. het geven van
bons voor cadeau's, met inbegrip van si
garetten-bons, verboden. Flink zoo!
Te Boedapest moet vrouwelijk per
soneel in koffiehuizen, en restaurants de
veertigjarige leeftijd hebben overschreden.
Kingston. Drankwetagenten hebben
in een geheime branderij ter waarde van
meer dan een half miljoen dollar in be
slag genomen.
Een menschelijk geraamte en oude
munten van 1618 en 1648 zijn gevonden
ten Noorden van de monding der Moore
River (West-Australië), vermoedelijk af
komstig van het Nederl. schip „Gouden
Draak", dat op deze kust in 1649 schjip-
breuk leed met f 78.000 aan boord.
De Sovjet-regeering wil meer vrou
wen bij de industrie te werk stellen. Zij
zal de vrouwen met het oog daarop bevrij
den van het werk in de huishouding.
Het plan bestaat een groot aantal nieuwe
kinderbewaarplaatsen op te richten, om
zoolang de moeders aan het we|rk zijn
toezicht te houden op de kinderen en ze
te verzorgen.
Verder zal het aantal openbare eet- en
waschgelegenheden, enz. worden uitge
breid, welke het werk der huisvrouwen
kunnen vervangen.
Toelichting Lezing „Gods werk in
Rusland.
OosterendTexel, 11 Febr. 1931.
Geachte Redactie.
De heer Jild Zuidema maakt enkele op
merkingen naar aanleiding van het verslag
van mijn lezing over het werk van God
in Rusland.
Heel duidelijk zijn mij zijn opmerkingen
niet. Opdat misverstand voorkomen worde
zou ik gaarne het volgende onder de aan
dacht van uw lezers willen brengen.
In geen enkel opzicht maak ik propa
ganda voor Rusland. Het is alleen maar
mijn vaste overtuiging, dat God bezig is,
het Russische Christendom, dat in zoo
menig opzicht veruitwendigd was, weer
tot nieuw leven te brengen. In de verdruk
king bloeit het Christendom. Terwijl het
officieele Christendom in ons land de
weelde niet dragen kan en daarom zich
zelf verteert en krachteloos maakt in een
telle strijd over allerlei kwesties, die van
geen beteekenis zijn. De vraag: zijn wij
waarlijk christenen, en dienen wij God i|n
heel ons leven? wordt daarbij vanzelf op
de achtergrond geschoven. En zoo wordt;
de kerk ondanks alle zegen, die zij
verspreidt door haar veruitwendiging
en verwereldlijking in zeker opzicht een
belemmering van het Godsrijk.
Een boek als Marzinkotski's „Het werk
van God in Sovjet-Rusland" is in dit
verband ontdekkend voor het verburger
lijkte christendom in West-Europa.
De verbannen Marzinkofski zegt: „Wij
Russen zijn uit een brandend huis in het
Westen gekomen, alle waarden, ook de
geestelijke, werden in het vuur der revo
lutie beproefd. Ongedeerd blijft slechts
dat, wat op het eeuwige fundament Gods
gebouwd, is. In Rusland overwint alleen
een ab.soluut Christendom, of beter ge
zegd Christus zelf. Elk ander Christen
dom verbrandt als stroo in de tegen
woordige vuurproef. Het gaat onder in
de maalstroom van de grootste omwen
teling uit deze tijd en het kan het ge
weldige examen niet doorstaan waaraan
de mensch onderworpen wordt door ai
deze onvermijdelijke levensvragen van ar
beid, sociale gerechtigheid, de oecume-
mische broederschap, van de beteekenis
des levens, van God. Deze brand is op de
geheele aarde te bespeuren. Wij komen
uit een brandend huis en gij, Westersche
broeders, woont in hetzelfde huis, slechts
een verdieping hooger. Bespeurt gij dan
niet, dat men in uw huis de brandlucht
reeds ruikt?"
Marzinkofski waarschuwt ons voor ons
verburgelijkt christendom, dat niet de
wereld aan Christus onderwerpt, maar
Gods geboden aan de wereld pasklaar
maakt.
Inderdaad: al ons op compromissen op
gebouwde christendom, al ons uit theo
rieën bestaande en aan paperassen ge
boeide evangelie bereidt slechts de bo
dem voor en verzamelt de brandstof voor
de aanstaande wereldbrand. Elke on
gerechtigheid op sociaal en politiek, op
nationaal en koloniaal gebied werpt nieuwt
hout op de vlammende brandstapel.
God kan een revolutie gebruiken als
een ijzeren bezem, welke het vuil uit de
tempel wegveegt, als een zware hamer,
die glas vermorzelt, maar staal smeedt.
De roepstem, die uit het boek van
Marzinkofski tot ons komt, is deze: Neemt
niet alleen protest-motie's aan, maar
luistert voor alles naar de Russische revo
lutie, luistert met geheel uw hart naar
haar en begrijpt haar waarschuwende leer,
haar vurig schrift, dat God want Hij
is de God der geschiedenis op de
muur van het moderne Babyion geschre
ven heeft: Mene, Mene, tekel, upharsin.,
Uw dagen zijn geteld. Gij zijt geworpen
op een goddelijke weegschaal en te licht
bevonden. Daarom zal uw rijk verdeeld,
worden en ge zult in de handen uwer
vijanden gegeven worden.
De heer Zuidema zou begrijp ik hem
goed Rusland willen boycotten. Op
zichzelf een gedachte, die overwogen kan
worden. Maar ook al kwamen hij en ik
samen tot de overtuiging, dat dit de weg
is, het zou ons niets baten. Laat ik con
creet worden.
Duizenden boeren, die weigeren mee te
werken om het vijf jaar plan op het
gebied van landbouw en veeteelt te reali-
seeren, worden naar Siberië verbanneni
Wekenlang rollen lange treinen van het
warme Zuiden naai* het barre Noorden
tot diep in Siberië, naar de onmetelijke
oerwouden.
Als het vee, ja, op nog veel erger wijze,
worden de ongelukkigen, met of zonder
vrouw en kinderen, in vuile en vieze
goederenwagens vol ongedierte en stank
getransporteerd. Het voedsel, dat zij ont
vangen, is totaal onvoldoende.
Vaak duurt de tocht verscheiden weken.
Onderweg sterven vrouwen en kinderen.
Zieken en ouden gaan door honger, koude
en ontbering ten gronde.
In Siberië worden de mannen honder
den mijlen in de onmetelijke bosschen ge
dreven. Daar moeten zij eerst voor zich
zelf barakken bouwen en dan boomen
vellen, waarmee Rusland op het oogen-
blik een geweldige houthandel drijft, om
zijn valuta omhoog te drijven. Ont
zettend. Maar het ontzette radste is, datdet
z.g. christelijke landen het hout koopen
het i$ immers goed en goedkoop. Dat)
tranen van broeders, bloed van onschul
dige menschen aan dit vloekhout kleeft;
wat raakt dat de wereldhandel en de ka
pitalisten? Als men maar goede zaken kan
oden.
Wei heeft de regeering van Engeland
en Noord-Amerika geweigerd, dit bloed
hout, dat door slavernij onder de knoet
van moderne pharaonen gefabriceerd
werd, in te voeren. Maar al spoedig liet
men zich overtuigen, dat juist deze be
paalde scheepsladingen voor Engeland en
Amerika niet het arbeidsproduct van de
gedeporteerden zijn. Ot men ging direct
uit de weg voor het eenstemmig protest
van de scheepvaartmaatschappijen, hout
handelaars en bankdirecteuren.
Van een algemeene boycot komt niets
Men wil wel een protestmeeting tegen
Rusland, maar -een boycot is in strijd met
't eigen belang. West-Europa en Amerika
zijn, als het er op aankomt, waarlijk niet
beter dan Rusland.
Daarom moeten wij getuigen en strijden
tegen de goddeloosheid van de politiek,
die, gelijk de Russische, met God niet
rekent.
Daarom moeten wij niet minder getui
gen en strijden tegen de goddeloosheid
van de politiek, die, in West-Europa en
Amerika, beweert met God te rekenen,
maar in wezen even goddeloos is.
o
Tenslotte. Wanneer wij christenen van
West-Europa (ook op Texel) ons nietbe-
keeren, in woord en daad, in ons persoon
lijk leven en op 't terrein van de sociale,
internationale en koloniale verhoudingen,
dan zal de toekomst van West-Europa
even verschrikkelijk zijn als het heden
van Rusland. Wij, christenen, wij maken
zelf zoo heel veel kapot. Op ons eilandi
is nu wel zoo langzamerhand bekend ge
worden, hoe er te Oosterend gestreden
wordt om de christelijke school.
Deze schoolstrijd beteekent afbraak van
het christendom opTexel. En de christe
lijke school zelf wordt stuk gemaakt.
Juist nu een christelijk schoolwezen moest
uitgroeien, nu begint de groote afbraak.
Jeschurun is vet geworden. Is rijk en
verrijkt en heeft aan geen ding gebrek.
Hoeveel heerlijker was de arme, worste
lende om haar bestaan, dan de verrijkte,
de machtige, die niet getuige is van de
worsteling om de macht.
In „De School met de Bijbel" van 5
Februari schrijft de heer A. J. Drewes,
hoofd van een christelijke school en be
lijdend lid van de oude Gereformeerde
Kerk te Amsterdam, onder het opschrift
Hoe men de school dood maakt."
Naai" de overtuiging van de heer Dre
wes wordt de christelijke school op het
oogenblik kapot gemaakt door machts-
menschen. De heer Drewes schrijft ook
over de Oosterendsche schoolkwestie. Hij
geeft eerst een overzicht van al wat ge
beurd is, gelijk dat ook in de Texelsche
Courant gestaan heeft. Typeerend is deze
zin: „Een der kerkelijk gereformeerden
zei, dat de motie kon vervallen, wan
neer Hervormden en H.V.-ers beloofden
dat de kerkelijk gereformeerden altijd de
meerderheid zouden mogen blijven vor
men, zuiver een machtskwestie dus." De
heer Drewes wijst er verder op, hoe de
door de schoolraad benoemde commissie
voor leergeschillen (voorzitter en secreta
ris van deze commissie behooren beiden
tot de oude Gereformeerde Kerk) een
uitspraak deed, maar hoe het schoolbe
stuur weigerde deze commissie te ont
vangen ot haar uitspraak aan de ledenver
gadering voor te leggen.
De minderheid (Hervormden en H.V.-
ers) moeten zich onderwerpen of een uit
spraak van de rechter uitlokken. De heer
Drewes vindt dit alles vreeselijk en ein
digt zijn artikel aldus:
„Maken nu zulke dingen het christelijk
anderwijs niet kapot? Hier was kans, dat
steeds meer kinderen van hervormde
ouders op de Christelijke School zouden
komen. Nu worden ze er van verdreven,
Behoort men op 'n plaats als Oosterend
niet hartelijk samen te werken voor de
zaak van het Christelijk Onderwijs? Kan
men zich met een schoolbevolking van 83
leerlingen wagen aan een strijd om
niets anders dan de macht? Mag men
dat? Behoort men niet toenadering te
zoeken en kan men zich niet gerust neer
leggen bij een uitspraak van de heeren
Bouman en Impeta, die toch ook voor
de meerderheid zeer acceptabele scheids
rechters en adviseurs zijnen bij wier uit
spraak èn hervormden èn H.V.-ers zich
zullen neerleggen, ofschoon ze geheel en
al onverdacht van dezelfde kerkelijke op
vatting zijn als de menschen, die de meer
derheid in het bestuur der school te
Oosterend hebben? Het christelijk onder
wijs is toch meer waard dan de machtsr
positie van een zekere groep? Hier is
sectarisme aan het woord. Het leven op
Oosterend eischt een christelijke school,
waaraan allen, die de Christus belijden,
con amore kunnen meewerken. Maar deze
groep, die de macht voor zich opeischt,
vraagt niet naar dit leven. Ze plaatst er
zich buiten. Zij heeft de pretentie, dat,
deze school haar school is, dat de belij-t
denis moet worden opgevat, zooals zij die
opvat. En al zegt dan een kring van ge
zaghebbende personen, dat de Ooster
endsche schoolbestuurders een ding doen,
dat niet inoodig is en dat om vijf redenen
niet wenschelijk is, dan gaan ze toch hun
gang en maken door hun zelfgenoegzaam
heid te Oosterend de christelijke school
kapot en doen haar in het geheele land
en daarbuiten onnoemelijk veel schade.
En ze willen zich niet van ongelijk laten
overtuigen door hun eigen medestanders.
Wat zou Paulus zeggen van de toestand
als die in de schoolvereeniging te Ooste'r-
end? Misschien dit: Is er dan alzoo onder
u geen, die wijs is, ook niet één, die zou
kunnen oordeelen tusschen zijn broe
ders?" Ja, zegt de minderheid, Bouwman
en Impeta. Neen, zegt de meerderheid,
ik ben zoo overtuigd van mijn ongelijk,
dat ik hun oordeel niet durf aanvaarden.
„Wie weet in zijn recht te staan, durft
immers een oordeel aan." Aldus de heer
Drewes.
Zulke dingen zijn het inderdaad, die 't
christendom op ons eiland in discrediet!
brengen en de belijders van Christus van
elkander vervreemden. Daarom moeten al
len, die de naam van Jezus Christus noe
men, afstaan van en getuigen tegen deze
ongerechtigheid en tot de menschen, die
geen christenen zijn, zeggen: Dit is geen
christendom. Wanneer gij wilt weten, wat
