De Nieuwe Texelsche Courant
No. 4813 47ste Jaargang Zaterdag 10 Febr. 1934
Voor de Zondag.
EERSTE BLAD.
Vergankelijkheid en
gebrokenheid.
Texelsche Berichten
I®
Uw advertentie in dit Clad i—H
op Texel huis aan huis getenm.
ABONNEMENTEN:
UITGAVE;N.V v/H LANGEVELD&^E ROOIJ DEN BURG OP TEXEL
ADVERTENTIÊN:
TELEFOON: N°.11 POSTGIRO; N°. 652 POSTBUS; N° 11
is sinds 1 Juli 1930
tn dit blad opgenomen.
In een groot rijk besteeg, zoo vertelt
Anatole France, een jonge koning
de troon en hij begeerde de geschiedenis
der geheele menschheid te leeren kennen.
Op zijn verlangen dus schreven de ge
leerden des rijks een groot werk, in zes
duizend deelen; het vorderde twintig jaren
tijd. Maar toen zij met die voorraad van
kennis voor zijn oogen verschenen, vond
de koning het werk veel te lang; hij ge
lastte verkorting. De geleerden gingen,
dus opnieuw aan hun arbeid; na tien jaar
waren zij zoover, dat liet werk maar an
derhalf duizend deelen omvatte. Ook dat
was te veel, veel te veel naar de zin van
de koning. Een nieuwe verkorting, die
tien jaren nam, was nog niet voldoende.
Nogmaals eischte de koning een beknop
ter verhaal. Totdat eindelijk de eenige
overgebleven geleerde, afgeleefd en op
krukken, één boekwerk afleverde. Ziendej
dat de oude vorst op sterven lag en niet
kon lezen, zeide hij: Sire, ik kan u alles
wel in een paar woorden vertellen: de
menschen werden geboren, zij leden, zij
stierven.
Zoo wist de koning wat hij weten wilde,
in zijn laatste uur.
Aldus schrijft een geestige pessimist.
Tob u niet af, zoo zegt hij: de waarheid
vindt gij toch niet. Tenzij deze, dat alles
vergankelijk is. Gij hebt ten minste kaïns,
op het laatst inog die waarheid te vinden.
Het is gemakkelijk, een oppervlakkig
optimisme „er is toch ook wel wat
goeds in de wereld" daartegenover te
stellen. Maar daarmede zullen we geen
stap verder komen. Het lijden laat zich
ni.et loochenen. Van Eeden schreef
eens, dat bijna elk menschenleven ineen
verschrikkelijke tragedie eindigt en de
vergankelijkheid allerminst. In de laatste
maanden en jaren worden we daaraan
telkens weer op een biezondere wijze her
innerd. Plaatsen van duizenden jaren ge
leden, zoo melden die berichten keer op
keer, Sodom, Gomorra, Jericho en veel
oudere worden in onze dagen ontgraven;
plaatsen waar menschen leefden, leden en
stierven; elke vondst zegt het opnieuw.
Toch is er iets, dat nog zwaarder te
dragen is dan de gedachte aan de vergan
kelijkheid. Het is ons persoonlijk te kort
schieten op elk gebied.
Wij willen veel, maar wij kunnen het
niet. Zectelijk-godsdienstige vooruitgang
is een ideaal dat wij hebben, maar wij be
reiken het niet, evenmin als wij verstan,
delijk, maatschappelijk datgene zijn dat
ons voor oogen staat. In in 't zedelijke en
godsdienstige tekort schieten ligt het ,,ge-
brokenen" van het leven: goede voorne
mens worden telkens geknakt. Hoe erg
dat is, wij spreken er meestal met
niemand over. Maar misschien des te er
ger gevoelen wij het gemis, dat niet in de
wereld om ons heen ligt, maar alleen in
ons zelf.
De weg om uit het pessimisme te ko
men ligt hier dichtbij. Niet: „er is tich
wel iets goeds", maarer moet iets goeds,
iets volkomens zijn, wanneer ik het on
volmaakte in mijzelf zoo pijnlijk besef.
Anker Larsen laat een van zijn figu
ren tot een andere zeggen: „je eigen on
waardigheid te gevoelen ,dat is de groote
kans die het leven je geeft".
De weg van de onvoldaanheid over ons
eigen innerlijk naar het volkomene, is er,
al is hij moeilijk. Ieder mensch weet er
iets van, op zijn manier. Die kant kunnen
wij allen op: een eind weegs. Als wij
maar inzien, dat de weg er is, ook hoe hij
is: door strijd en moeite.
ZONDAG 11 Februari 1934.
illlillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII
llllllllllll VOOR HOOFD EN HART. Illlllllllll
IIIHIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIilllllllllllllllllll
ZONDAG.
De meesten hechten tc veel aan liet
vergankelijke, aan de vorm. Laat ons lie
ver trachten het blijvende te vinden, het
wezen.
MAANDAG.
Het leven van een goed, vroom man
moest in alle deugden uitmunten; dat hij
inwendig zij wat hij uitwendig schijnt te
zijn. I m i t a t i o C h r i s t i.
DINSDAG.
Wie in de gedachten zijner geliefden
leeft, is niet dood, hij is slechts afwezig.
WOENSDAG.
Wij zullen meer winnen door ons te la
ten zien zooals wij zijn, dan te trachten
te schijnen wat we niet zijn.
La Rochefoucauld.
DONDERDAG.
Bemin en koester idealen, vorm u naar
ideale menschen van het verleden en het
heden.
VRIJDAG.
Daar zijn er veel, die menig boek, maar
nooit zichzelf hebben doorgelezen.
ZATERDAG.
Eenheid, rechtvaardigheid en liefde moe
ten regeeren.
ffiffiffifflffifflfflfflfflffl y fflfflfflfflfflffifflffifflffl
SB BB
ffl UIT DE TEXELSCHE COU- ffl
ffl RANT No. 1, 15 SEPTEMBER ffl
ffl 1887. ffi
EB Teneinde bij iedereen vrije toe- ffl
EB gang te verkrijgen, zal onze Cou- ffl
ffl rant zich houden buiten alle partij- ffl
ffl schappen en zich bepalen tot het ffl
ffl meedeelen van hetgeen in onze ffl
ffl omgeving voorvalt en der vermei- ffl
ffl ding waardig is. Ons blaadje ffl
ffl vimde in iedere woning op Texel ffl
ffl een plaats en worde een middel ffl
ffl van gemeenschap tusschen ver- ffl
ffl schillende personen en voor allen ffl
ffl een bron om bekend te worden ffl
ffl met hetgeen op ons eiland, plaats ffl
ffl vindt, in één woord: het worde ffl
ffl de vraagbaak voor allen, die niet ffl
ffl onverschillig zijn voor hetgeen ffl
ffl op Texels bodem voorvalt. ffl
ffl -o- ffl
ffl Anno 1934: Op Texel huis aan ffi
ffl huis gelezen. ffl
BB ffi
ffifflfflfffflffl^-'w fflfflfflffifflffifflffifflffl
DE BOKSER LOUGHRAN.
De Amerikaansche zwaargewicht bok
ser Tommy Loughran die binnenkort met
de wereldkampioen, Camera in Florida in
het strijdperk zal treden, beelden we hier
af, terwijl hij zich wijdt aan een vreed
zame bezigheid op één boerderij, waar hij
krachten verzamelt en zicli traint.
Mededeelingen
van Texels Bioscoop-Theater
DE BLOEMEN VAN HAWAII.
We maken kennis met Suzanne La-
mond, een lieftallig cigarettenverkoop-
stertje te Parijs. Ze heet eigenlijk Lay a
en heeft koninklijk Hawaiian bloed in de
aderen. Dat is haar zélf echter niet be
leend Haar gangen worden nagegaan door
twee Hawaiianen, die haar naar haar
vaderland willen terugbrengen, waar
Prins Lilo Taro op zijn koninklijke bruid
wacht. Hun plannen dreigen echter in
duigen te vallen, doordat Stone, een Ame
rikaansche attaché, liefde voor de schoome
Suzanne opvat. Een valsch telegram roept
Stone naar Washington terug, terwijl Su
zanne verlokt wordt tot een reis naar
Hawaii. Een reeks verwikkelingen is hier
van het gevolg. Stone bemerkt bedrogen
te zijn en weet aan boord te komen van
het schip, waarmee Suzanne reist. Groote
gevaren dreigen van de zijde van samen
zweerders en Indische toovenaars. De
Amerikaansche bezetting komt ten slotte
in het geweer, bezet het Paleis en stormt
de koningszaal binnen, waar juist het
huwelijk zou worden voltrokken tusschen
de Prins en Suzanne, die noodgedwon
gen toestemming gaf. Wat het slot is
zullen wij u niet verklappen. Dat blijve
een verrassing voor de bezoekers van deze
week.
HET LIED DER ZWARTE BERGEN.
Deze meesterlijk opgenomen film
speelt zich af in het overweldigend mooie
Lergland van Joego-Slavië. Daar woont
de schaapherder Gruic met zijn dochter
Jela en zijn zoon Duscham, die met be
hulp van een Duitsch ingenieur, Windolf,
rijke ertslagen ontginnen wil. Op hun
zwerftocht ontmoeten zij Schenk,. een
studievriend van Duschan. Schenk vat
liefde op voor Jela. Deze echter kan niet
vergeten, dat eenmaal Windolt haar van
een wisse dood redde, toen beren het op
haar leven gemunt hadden. Op zekere dag
ondernemen Duschan en Schenk een ge
vaarlijke kanotocht op een woeste berg
stroom. Zij komen bijkans om. Ze drijven
in een onderaardsch h*>l, waar honger
dood hun deel zou zijn geworden, als
niet een vliegtuig hun gedwongen verblijf
plaats wist op te sporen. Een kano-vaar-
der moet echter nog zijn leven wagen,
voordat de beide anderen in veiligheid
zijn gesteld. Die kanovaarder was Schenk.
Ot Windolf dan wel Schenk Jela huwen
zal, vertolkt het slot van de film op tref
fende wijze.
IJdat is ijs. Gaat u over
één-nacht-ijs Maar waarom
rijdt u dan wel met afgesleten
banden en. slechte remmen?
"RIJDT VEILIG.
NIEUWE TIJDEN, NIEUWE EISCHEN.
Het was een vrij goed bezochte verga
dering van leden van H.B.G. en Bollen-
cultuur, Woensdag in De Oranjeboom,
waarin de heer J. A. Sclirama, van Haar
lem, als spreker optrad.
Van zijn rede gaven we in vorig num
mer ireeds een beknopt overzicht, terwijl
we voor een uitvoerig verslag kunnen
verwijzen naar het Kweekersblad van 19
Januari. De Texelsche kweekers zijn groo-
tencleels needs op de hoogte van de plan
nen van de lieer Sclirama, zoodat wij oins
thans tot een samenvatting kunnen be
palen.
Na een inleidend woord van Dr. Ir.
M. D. Dijt, krijgt de heer Sclirama het
woord. Hij legt er de nadruk op, dat hij
een plan zal ontvouwen tot verbetering
van de finamcieele positie voor de bollqn-
cultuur in liet algemeen, niet voor die op
Texel in liet biezander. Dit ter voorkon
ming van misverstand.
Achtereenvolgens behandelt spr. de
oorzaak van de nood in het bloembollen-
vak, de noodzakelijke inkrimping; de In
stelling van Centrales, waardoor het vak
onder curateele werd gesteld; de niét
denkbeeldige vrees voor nieuwe overpro
ductie; de noodzakelijkheid om zelf hier
tegen maatregelen te treffen (Bureauvoor
Teeltregeling).
De heer Schrama zou willen laten te
len naar behoefte, opdat overproductie
voorkomen en een loonende prijs wordt
verzekerd. Het groepsbelang zou hij met
kracht willen bevorderen, zonder dat hij
de oonsumemt de kans ontneemt om bol
len te koopen.
Het bollenvak, aldus spreker, heeft een
monopolistisch karakter; het is tameljjk)
begrensd en leent zich goed voor concen
tratie. Laat bet hiertoe dan komen ook.
Indien alle practische menschen de handen
ineen slaan, komen we tot een goed resul
taat, tot een loonend bedrijf.
Na de pauze behandelt spreker een
reorganisatie van het huidige organisatie
wezen, zooafs door hem wordt voorge
steld. Hij wil een einde maken aan de
thans bestaande wanorde en een' Centrale
Vereen, stichten, die de algémeene be
langen van het gansche vak behartigen
zal. Onderafdeelingen zullen de groeps
belangen moeten dienen. Een zevental ver-
eenigingen tellen we thans. Voor een
goed deel beoogen ze hetzelfde doel. Is
het dan niet dr'ngemd noodzakelijk een
nieuwe koers te nemen, opdat eerder het
gewenschte doel wordt bereikt?
Door enkele leden werd van de gele
genheid tot dèoat gebruik gemaakt.
Gevraagd werd of Texel als lid van
een onderafd. van de eventueel op te
richten Centr. Vereen, wel veel invloed
zou hebben. Spr. antwoordde, dat
Texel zou kunnen worden ondergebracht
in een aparte afd. daar het met zijn nar
cissen zoo'n biezondere plaats inneemtj
Vlug geholpen
DUBBEL
geholpen! He,P U zelf vlug! Als
U zich niet heelemaal
goed, wat onbehaaglijk
voelt, neem dan met
een wat Aspirin I Zorg,
dat U de echte Aspirin
krijgt met Bayer-kruis
en met den
oranje-band
om de verpak
king I
en speciale belangen heeft.
De beer Dr. Dijt verklaarde zich vier
kant tegen het plan-'Sclirama. Eerder zou
hij voelen voor bet communistische stel
sel, dat bij de productie ook rekening
houdt met de consument, wat de heer
Schrama niet doet. Volkomen is de lieer
Dijt bet eens met de Paus, die waar
schuwde tegen een te eenzijdige beharti
ging van liet nationale en groepsbelang,
vermits dit funest is voor de samenleving
De heer Dijt ontkent, dat de bollenteelt
slechts in geringe mate de invloed van de
internat, crisis zou hebben ondervonden.
Ten onrechte wijt de heer S. volgens spr.
de nood aan overproductie in hoofdzaak.
Het was de crisis, die, toen andere pro
ducten zeer in prijs daalden, velen tot
het telen van bollen hebben gebracht,
hetgeen tot overproductie moest leiden.
Toen moest worden ingekrompen, vernie
tigd, met als gevolg, dat met bollen, die
de Christenen in het Westersche land
ontnomen werden, nu perken zijn volge-
plant in Rusland, misschien wel op plaat
sen, waar kerken met dynamiet werden
opgeblazen. In het planSchrama ziet Dr.
Dijt geen heil. Het leidt z.i. op een zijpad
en wel naar armoe en niet naar welvaart,
zooals de heer S. in zijn geestdriftig slot
woord had betoogd.
De heer Schrama gaf ten antwoord, dai
het er hem uitsluitend-om gaat een loo
nend bedrijf te komen. Een der mid
delen daartoe is z.i. teelt naar behoefte.
Van uitbuiting of veronachtzamen van
de consument is geen sprake. Hij moet
kooper kunnen blijven. Transport van bol
len naar Rusland keurde spr. niet af.
Misschien krijgen we Rusland nog eens
tot klant, zaken zijn zaken. Dat de crisis
aan de nood in het vak niet debet is,
houdt spreker vol. Oorzaak was: over
productie en de doodende concurrentie
der exporteurs.
De heer S.J.Flens betuigde zijn instem
ming met de heer Schrama. Zonder teelt
regeling zitten we straks weer tot ver over
de ooren in de bollen. Treurig is echter,
dat Texel aan de saneering heeft moeten
TEXELSCHE COURANT
DEN BURGr75 Ct per'* *3 Maanden
Franco p. post door geheel Nederland I» p 3 maanden
Lo^se nummersa 4 ct
DE TEXELSCHE COURANT VERSCHIJNT
WOENSDAG- EN ZATERDAGMORGEN
Van 1-5 regols: 60 ct. Iedere regoi moor: 12ct.
Dezelfde advertentie 4 maal goplaatst wordt 3 maal borokond
Bil abonnement lagere regeipr||s
ADVERTENTIÊN
MOETEN DAAGS VOOR T VERSCHIJNEN
4 UUR NAM. IN ONS BEZIT ZIJN
IJ
O
IS
Uitsluitend vorkrijgbaar in do oranjeba/)d-buisjos van
20 tabl. 70 ets. on oranjozakjes van 2 labl. ït 10 cis.