Vanaf 12 Februari ontvangt ieder kooper
van een half pond
BAAI 5
TABAK No. 1
Raedthuysbaai rood
a 50 et. p. half pond
a 50 et. p. half pond
a 30 et. p. half pond
VRAAGT UWEN WINKELIER.
Een product dat verrukt.
f 1,90
zoolang de voorraad strekt ter kennismaking
een half pond van die tabak GRATIS
113®
THEE
FOCKE S. KLEIN
DE STRIJD
Eenige prijzen 24-26-28-30-32-34 ets. per ons
Vraagt uw winkelier.
Prima SCHAPENKAAS
Registers,
bestelorders, enz.
FEUILLETON
•iiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiin*
Belangrijke
MEDEDEELING
De strijd om het bestaan is tegenwoordig bitter ernstig. Van velen wordt
H het uiterste gevergd. Zenuwachtigheid gejaagdheid angstslapeloosheid
j= gedurige vermoeidheid gebrek aan eetlusthet zijn alles teekenen dat
H iemand niet ongedeerd uit dien strijd is gekomen.
Versterk daarom in tijds uw krachten 1
1 SANGUINOSE
||zal u de kracht, de levenslust en de energie teruggeven, die gij noodig hebt.
jÜ Tweemaal per dag een eetlepel is voldoende. |1
Bij alle Apothekers en goede Drogisten.
De Sanguinose kost per flacon f2,— 6 fl f 1!,— 12 fl f21.—
VAN DAM <S Co.
De Riemerstraat 2c/4 Den Haag.
NEDERLANDSCH FABRIKAAT.
•lllllllllllllilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllillllll lllillllllllllllllllllllllllllllliniillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll*
Volvet
met en zonder komein
f 1,25 per stuk.
A. COMMANDEUR, den Hoorn 8
voorgeschreven door de Omzetbelas-
tingwet levert uit voorraad
BOEKHANDEL PARKSTRAAT.
VOOR GOEDE VULPENHOUDERS - met garantie
Uw adres: BOEKHANDEL PARKSTRAAT
15
Diegene, die Jim heeft gedood, deed
het niet met de bedoeling om te iroovem.
Hij keek om zich heen en vervolgde: Er
heerschte ook geen wanorde.
Hij ging weer naar buiten en keek naar
het doode gelaat.
Arme Jim, zei hij. Als ik dat had
geweten, zou jij zijin gegaan en ik in het
kamp zijn achtergebleven; doch als ik
ooit de schurk mocht vinden, die het heeft
gedaan, dan dan zal hij er voor boeten.
Hij knielde wederom neer, kuste het
voorhoofd van de doode, bedekte het was-
bleeke gelaat met een zakdoek ©n daar het
klimaat in Nieuw-Guinea onmiddellijke
begrafenis eischt ging hij heen, op zoek
naar een geschikte plaats. Eenige minuten
later wanen hij en de twee inboorlingen
aan het delven en eer er een uur verloo-
pen was, lag de doode in een nauw graf
waarop enkele tropische bloemen waren
gestrooid.
Charles Rowley stand met een droevige
en tegelijk sombere blik op het gelaat bij
het graf. Plotseling kwam een van de in
boorlingen aansnellen, opgewonden uit
roepend
Charley, ik heb hem gevonden. Hij
Jim doodgemaakt. Zeker.
Rowley wendde zich om en zag een
gouden voorwerp in de hand van de in
boorling glinsteren.
Wat is dat, Boromai?
Hem plaatje. Ik het vond daar in het
bosch. Hem wouw, blanke vrouw, en hij
Jim doodgemaakt zeker.
Nieuwsgierig strekte de blanke hand
zich 'uit en de zwarte ga|f hem een me
daillon, dat openviel, toen hij het in zijn.
handen kreeg. Hij zag het portret van 'm
meisje, op buitengewoon goede wijze ver
vaardigd door een miniatuurschilder. Het
haar was goudblond, het gelaat buiten
gewoon mooi; in de oogen lag een lief
tallige uitdrukking.
Terwijl hij er naar keek, hield hij zijn
adem in en een "trek van groote verwon
dering kwam op zijn gelaat. Gedurende
één enkel oogenblik vergat hij alles om
zich heen bij de schoonheid van het
meisje, wier beeltenis hij aanschouwde;
toen .drong de uitroep van Boromai tot
tot hem door:
Ik hem vond. Hij Jim doodgemaakt
heb. Hij
Houd nu eens even je mand, zei
Rowley tot hem en wederom richtte hij
de blik op het miniatuur in zijn handj
De oogen schenen hem recht in het
gelaat te zien en nimmer, dacht hij, nim
mer had hij dergelijke oogen aanschouwd.
Reeds bij dé eerste aanblik had het
schoone gelaat zijn hart gewonnen. Wan
neer hij er naar keek, sloeg zijn hart
sneller en voelde hij zijn bloed vlugger
stroomen. Toen riep Boromai wederom:
Hij Jim doodgeschoten. Ik hem
vond. Ik blanke vrouw dooden.
Je hebt het verkeerd, Boromai
volkomen verkeerd. Er is geen blanke
vrouw zooals deze in heel Nieuw-Guinea.
Dit werd meegebracht door de man, die
Jim om een onverklaarbare reden, die
wij nog moeten achterhalen, heeft neer
geschoten. Hij zal >iit buiten ^ijn weten
hebben achtergelaten en het kan ons hel
pen hem op te sporen. Wij zullen eens
kijken hoe het er aan de andere kant uit
ziet.
Hij nam een pemnemes, wipte het glas
eruit en toen de ivoren schijf, waarop
het portret was geschilderd, in zijn han
den viel, draaide hij deze om. Op de rug
zijde stonden de twee volgende woorden:
Crispi, Londen.
Toen hij ze overluid oplas, knikte hij
bij zichzelf.
Londen is hier heel ver vandaan, Bo
romai, zei hij, en dat zou voor jou niet
erg geschikt zijn. Maar ik heb toch al,
lang gewemscht er eens heen te gaan en
nu geloof ik, dat ik het uitstapje ga
maken, tenzij de eigenaar terugkomt om
zijin eigendom te zoeken.
Boromai's simpele geest kon zijn woor
den niet doorgronden en de zwarte sprak
hem danook in het geheel niet tegen.
Rowley bracht het medaillon weer in
orde en borg het toen zorgvuldig op.
Toen ging hij naar de tent Een onuiG
sprekelijk gevoel van eenzaamheid over
viel hem en herhaaldelijk was het hem,
of hij het verlies van zijn dierbare pleeg-
broer niet zou kunnen dragen. Tranen
voelde hij opwellen bij het zien van.Jim's
eigendommen. Plotseling verhelderde zijn
blik. Hij bemerkte een boek met donker
bruin omslag, dat op een omgekeerde kist,
lag, die als tafel dienst deed;. Plotseling
kreeg hij een ingeving; hij deed een stap
voorwaarts en nam het boek in zijn han
den.
Het was een dagboek, dat door zijin
pleegbroer werd bijgehouden. Rowley
sloeg de bladzijden snel om, totdat hij
een datum bereikte van ongeveer veertien
dagen terug, de dag, waarop hij het
kamp had verlaten. Toen begon hij nauw
keurig te lezen van dag tot dag, hopende
iets te vinden, waardoor de moord zou
kunnen worden verklaard. De eerste elf
dagen onthulden iniets, doch qp de twaalf
de dag stond iets geschreven, dat zijn
groote belangstelling trok.
Zag vandaag rooksignalen van de
heuvels opstijgen en hoorde inboorlingen
het nieuws rondschreeuwen, dat er een
aantal blanken op komst was. Tk hoop,
dat zij deze kant niet uitkomen, want het
zou ons niet erg lijken, indien zij ont
dekten, wat Charley en ik hier uitvoeren.
(Wordt vervolgd.)
