TWEEDE BLAD TEXELSCHE COURANT Gemeenteraad vans Yexeü KINDERHART. Texelsche Berichten Gemengd Nieuws Woensdag 11 April 1934. UITBREIDINGSPLAN. Het Hoofd van het Gemeentebestuur van Texel brengt ter openbare kennis, dat door den Raad dezer Gemeente bij besluit van heden bepaald is, dat de vaststelling wordt voorbereid van een plan. van uit breiding, bedoeld in de Woningwet, voor De Koog en het overige deel der ge meente Texel, gelegen binnen den kring aangeduid op de bij gemeld besluit be- hoorende kaart door middel van een lijn in een violette kleur. Texel, 10 April 1934. Het Hoofd van het Gemeentebestuur voornoemd, W. R. OORT. Spoedeischende vergadering van Dins dag 10 April, aanvangende n.nt. 3 uur. Voorz.: de heer W. B. Oort, burge meester. Secr.de heer C. Jonker, gem.-secr. Afwezig: de heer J. Henkes. Voorz. opent de vergadering. Het spijt me, zoo zegt spr., dat wij u niet meer tijd van voorbereiding konden geven. We hebben hier echter een geval, dat spoedig bekeken moet worden. De notulen zullen we niet laten lezen, daar het hier geen- gewone vergadering geldt. Het gaat over het uitbreidingsplan voor de Koog. Op 7 Oct. heeft de raad zich in principe voor dat plan verklaard. Evenwel 'hebben we nog geen gevolg kunnen geven aan het aanvankelijk voornemen het plan ter inzage te leggen. Binnenkort hopen we hiertoe te kunnen overgaan. Spr. zet uiteen op welke bezwaren het ter visie leggen stuitte. Eerst moest met Ged. Staten overleg worden gepleegd. Hiermee zijn B. en W. thans nog niet ge heel gereed. Op voorstel van de voorz. gaat de raad hierop in comité. Na plm. een uur be spreking in geheime raad, wondt de raad weder openbaar. door J. MIDDELBEEK. Begrijp jij, dat ze niet naar het zie kenhuis gaat? Nee. Dom is dat. Zoo'n ouderwetsch idee. Ze zou daar tenminste rustig lig gen. Denk je het in, te bed liggen in dat huis vol leven. Ik hield het niet uit. Zie je, Lida, eigenlijk vind ik het ver schrikkelijk, dat nommer vijf komt. Ze hebben geen van beiden ©enige notitie van opvoeding. Neen, geen zier. jammer van de kin deren. De twee vriendinnen gingen den tuin in van dierenarts 8rest. Ben luide jon gensstem riep: „Daar heb je de oppas sers van Jan en Betty al". De tienjarige Frits kwam de deur uitstormen met zoo'n kogelvaart, dat hij vlak voor de twee dames languit op de grond plofte. „Jongen", zei tante Mies, „doe toch niet altijd zoo wild. Wat is dat nu voor een manier." „Zóó zijn onze manieren", zong Wil- leke, een negenjarige dikzak, ook naar buiten komend. Tante Mies zuchtte:„Met recht"; toen moest tante Lida toch lachen. in de huiskamer zat de moeder van dierenarts Brest, met een kleine krullebo! op schoot. Ze had een kleur, de oude dameals van inspanning of gejaagd heid. „Dag mevrouw Brest.... we komen u van twee lastpostjes verlossen". „Ja, ze zijn klaar." Wat twijfelachtig keek de oude dame net jongetje op haar schoot aan. Hij liet zich op den grond glijden en ging voor de twee dames staan in een parmantige houding van: Ik bèn klaar. Grootmoeder zuchtte ver licht. „We gaan dan meteen maar. Waar is Betty „Bij moeder", zei Jan's hooge stem metje. De twee dames keken elkaar met een veelzeggenden blik aan. „Roep jij haar dan maar even, Janneman, dan kun je Moeder meteen goedenaag zeggen". „Dat heb ik al gedaan". Jan bleef op hetzelfde plekje staan, klein en recht en stijf. „Ik zal wel even gaan", zei groot-f moeder. Ze begreep, dat Jantje's flink heid misschien niet bestand zou zijn te gen nóg eens moeder zien en dat hij dit zelf begreep. Betty had een opgewonden kleur. „Fijn, uit logeeren! Mag ik weer in dat mooie, groote bed, tante Lida? Waar is mijn koffertje nou! Bah, heb jij het weggenomen, Frits? Vervelend jong". Frits ging er met het noodige vuur tegenin; de anderen schreeuwden mee en het lawaai was oorverdoovemd. Tante Mies greep in. Ze trok Jantje zijn jasje aan en gaf Betty gevangen aan Geen der leden wenschte toen meer liet woord, waarop zonder hoofdelijke stem ming besloten werd tot voorbereiding van de vaststelling van bedoeld uitbreidings plan. Hierna volgde sluiting van deze spoed eischende raadsvergadering. KERMIS 1934. Door B. en W. werd voor de a.s. Ker mis standplaats toegekend voor een z.g. Auto-scoter (gelegenheid tot zelfbestu ren van een auto met electr. motor) aan C. Vermolen; Steilwand (oftewel Helle ketel; met duizelingwekkende vaart bin- tonvormige ruimte rijdende motorrijder met duo-passagier), C. Vermolen; Zweef, S. C. Keijser, den Burg; Entosspel, N. Henneman; Hoepla, idem; Draaimolen D. van Dam; Gebakkraam, Bunkes; Paling- kraam, Wed. Karei en H. Warnar; Schiet tent, Lenior; Slagmachine, A. Eelman, den Burg; Fototent, A. Ris; Speelgoed tent, Gebr .Koenen; 10 ct. kraam, D. Vis ser; Bioscoop, J. de Jong; Schouwburg, Delmonte; Haring en zuur, J. Mosk, Jb. Kok en K Wetsteen; Ijs, Jb, Boon, S. Langeveld en P. Swarthoff; Fruit, M.S. Langeveld en Le Noble. B. en W. hebben er naar gestreefd, zooveel mogelijk te gunnen aan ingezete nen, ook al waren ze niet de hoogste in schrijvers. OOST. Sdhcolnieuws. De lieer B. T. Zondervan, tot de ophef fing hoofd der o.l. school alhier, werd voor tijdelijk benoemd te Schoorldam. UTRECHT. De 30e Jaarbeurs telde 1322 Maart 1725 deelnemers (1933: 1415.) VEREEN. STATEN. In de toekomst moeten alle Amerik. producten, vervaar digd met behulp van regeeringscredieten met Amerik. schepen verzonden worden, tenzij deze ontbreken. KOGELSTOOTEN. Jack Torranoe ver beterde te Lafayette (V.S.) het record ko- gelstooten: 16,30 M. (stond op naam van Douda, 16,20 M.) tante LidaVijf minuten later waren ze buiten. De twee vriendinnen van mevrouw Brest woonden naast elkaar in het villa park. Jan en Betty zouden elkaar dus al le dagen kunnen zienJantje was eigenlijk liever inaar tante Lida gegaan, maar tante Mies wilde Betty niet hebben, omdat die zoo druk was. Ja, Janneman was de eenige die, als je hem alleen had; best te regeeren bleek. Een wat meisjes achtige kleur met witte krullen en don kerbruine oogen. Tante Mies haalde hem wel eens dikwijls voor een dagje en hij vond het heerlijk om in den tuin te spe len; urenlang vermaakte hij zich daar' op zijn eentje als je maar af en toe even kwam kijken en hem eens aanhaalde. Blijven slapen wilde hij tot dusver niet; maar nu had tante Mies het hem zóó mooi voorgespiegeld, en vader had ernstig met hem gepraat: dat het voor Oma veel te druk was, als de kinderen thuis bleven, nu had Janneman toe gestemd. „Zoo, daar zijn we. Je kunt nog fijn een poos buiten spelen, eer wij gaan letenj venteke. Zoo heerlijk voor je. Bjj jullie is maar zoo'n klein stukje tuin, hè Jan". „Vader heeft waterkers voor ons ge zaaid. En onze seringenstruik zit hééle- maal vol bloemen. En achter de appel boom hebben we elk een aardappel mo gen planten". Terwijl Jan dat zonderlinge antwoord gaf, keek hij met groote oogen naar tante Lyda's huis. Het was altijd prettig om één dag bij tante Mies te zijn, maar een dag bij tante Lyda was nóg fijner. En om te slapen, zoovéél nachten. zou hij veel liever naar tante Lyda zijn gegaan. De oude vader van tante Lyda kon zulke leuke mutsen maken van pa pieren hij speelde prachtig op die grappige, oude pianoen hij nam je op zijn knie en deed spelletjes met je. Die Betty bofte maar. Hij keek haar aan, bijna boos in zijn jalouzie.... maar Betty keek óók naar hemen Betty kon een vreeseLijke kat zijn, maar nu waren haar oogen erg lief en Betty was alles van „thuis", wat hij dicht bij zich zou houden. „Tante Mies, mag Betty komen, als ik naar bed ga?" „Om wat te doen Ze moet dan immers zelf ook naar bed?" „Even maar, tot ik er in lig en dan kan zij toch gaan." „Nu, voor vandaag mag dat dan, als ïullie belooft, dat te heel kalm zult zijn. Geen stoeipartijtjes voor het slapen gaan, dan droom je onrustig". Betty zei: „Wij komen wel es allemaal bij elkaar op de kamer, als we al in bed hebben gelegen en dan gooien we elkaar met de kussens. En ik droom nooit." N V. T. E. M. e KOOKT ELECTR1SCH Gemakkelijk, zindelijk en goed. OOSTENRIJK. Onderdrukking van de social, actie hier kostte de regeering 60 millioen schilling. Uit de dagbladen van Maandag: DEN HAAG. De Hooge Raad besliste, dat kampeeren te Huizen zonder toestem ming strafbaar is. TE ALMELO is in het Alg. Ziekenhuis overleden het 2-j. dochtertje van C. Schlosser, dat in een onbewaakt oogen - blik een flesehje medicijnen voor uitwen dig gebruik had leeggedronken. ONTWAPENING. Volgens de „Obser ver" zou een Europeesch verdrag inzake ontwapening worden beoogd, dat ook Rusland zou omvatten. TE PARIJS hebben straatgevechten tus- schen nationalisten en communisten plaats gehad, waarbij betoogers werden gewond en een communist gedood PARIJS. Bij het in beslag nemen van 1400 Kg. tabak aan de Fransch-Belgische grens is men op het spoor gekomen eener smokkelaarsbende in België en Frankrijk. BIJ BERLIJN heeft brand 25,000 a 30,000 M2. 120- a 150-jarige sparrenbosch vernield. DE BRITSCHE politie heeft 'n bende vervalschers ontdekt, die een millioenen- bedrag aan bankbiljetten, staatsleenings- documenten en zegels heeft nagemaakt. De zetel was te Warschau gevestigd. Er is een twintigtal personen aangehouden. BELG1E overweegt een algemeen uni formverbod. VER. STATEN. Aan de manoeuvres zullen 100 schepen en 300 vliegtuigen deelnemen, met 35,000 man. Ze zullen 30 dagen duren. VER. STATEN. Bij West Point stortte een rotsblok op twee auto's. Twee per sonen werden gedood en vier gewond. ITALIË Te Turijn is een processie ge houden ter ©ere van de nieuwe heilige, Don Bosco. 100,000 personen namen deel. POLEN. In Wolhynie zijn zes dor pen door brand geteisterd, waardoor 78 boerenhoeven werden vernield. Tante Lyda glimlachte weer, maar tante Mies keek strak. janneman had weinig eetlust. „Toe jongen, zei oom Flip, het is allemaal zoo lekker. Of kookt je moeder lekkerder? Hij knipte een oogje naar zijn vrouw; Jan zag het. „Net zoo lekker," zei hij. Eigen lijk was hij een klein beetje schuw voor oom Flip, die groote, dikke, deftige me neer. Oom was wel altijd erg vriendelijk, bromde nooit, maar hij keek soms met zoo'n lachje naar je en dan voelde je je een héél klein, héél dom jongetjeen op een geheimzinnige manier scheen die domheid zich uit te strekken tot alles van thuis. De uitkleedpartij liep vlot van stapel. Janneman scheen wel haast te hebben. Tante Mies keek vee lb© tee kenend naar tante Lyda, die er ook bij was: Jan had ©en hemd aan van een der grooteren, het was veel te wijd. En zijn flanelletje rafel de wat bij de hals. Betty, zei: „Je moet nog bidden. Zal ik het met je mee doen Dan hoef ik straks niet" Ve rteerderd keken de twee vrouwen toe. Lyda dacht ontroerd, dat het toch wel heerlijk moest zijn om kinderen te hebben.Onbegrijpelijk, dat Flip ©n Mies er geen wenschten als je toch getrouwd was. Dacht Mies misschien ook iets dergelijks, dat ze zoo wonderlijk keek jan strekte zich recht, zijn krullebol diep in het kussen gedrukt; hij trok de dekens hoog en sloot stijf de oogjes, als gebood hij zichzelf om terstond in te slapen. „Ga nu maar", zjei hij tegen Betty. Tante Lyda, iets begrijpend, bukte zich en kuste hem nog eens hartelijk. „Dag lieve jongen. Tot morgen, hoor. Toen Jan alleen was, wist hij één ding heel klaar: Dat hij niet schreien wou. Daarom niet aan moeder denken, die vanmorgen niet was opgestaan. Moeder had wat pijn in de rug Nu zou er wei gauw ©en klein zusje of broertje ko men. Er was .een geheimzinnig samen hang, wist Jan, iets, dat hem beang stigde. „Als het nu maar goed gaat, had oma tegen dokter gezegd. Jan, zijn oogen dicht, zag moeder in liet groote bed, om dat vreemde, onbegrijpelijke, dat hèn ver dreef van huis. Schreien neen. Hij hoefde ook eigenlijk niet te schreien; er was zoo iets straks binnenin hem. Hij zou niet eens kunnen huilen. Van nu, tot hij weer naar huis zou mogen, was een onafzien baar eind. „Als het nu maar goed gaat". Hij sliep zwaar, toen Flip en Mies naar bed gingen. Er was ©en rimpel boven zijn kleine neus en zijn krullen waren vochtig. .-„Wat een strak gezichtje", zei Flip, zijns ondanks getroffen. Tante Mies ging aan het naaien, de volgende dag. Ze had twee flanelletjes RUSLAND. Drie spoorwegbeambten zijn wegens nalatigheid ter dood veroor deeld. (spoorwegramp te Alma Ata). Uit de dagbladen van Dmad&g: TE HOORN lieten twee gepens. gene raals uit den Haag zich bij hun bezoek aan het oude raadhuis in het cachot stop pen, voor de grap. 25e deden de deur zelf op slot, maar niemand kon haar toen meer openkrijgen Er werd een smid bijgehaald, maar geen looper paste. Een koevoet moest er bij te pas komen.. De hengsels werden doorgevijld, een paar knechts moesten trekken, de generaal du wen. Na drie uur zwoegen en z wee ten konden de generaals in vrijheid worden gesteld. TE NUNSPEET is de vrouw van Knoet bij het schoonmaken van het schakelbord in de schoenwinkel door de electr. stroomt gedood. DEN HAAG. De regeering verhoogde de post voor ontwikkeling en ontspanning jeugdige werkloozen met f 250.000 tot f450,000. TE DEEST is arbeider Van Galen uit Winssen op de werf van een steiger) gevallen. Hij overleed. Een vrouw en 9 kinderen laat hij achter. DE VLASSTEUN voor 1934 bedraagt f 1,350,000 hoogstens en wordt gegeven lover de teelt van 6000 11.A. vlas en de bewerking daarvan in Nederland. Teelt- premie voor erkende telers f50 per H.A.. Repelpremie idem. Bewerkingspremie 1'125 per H.A. RUSLAND. De kerken in stad en land warren op de Paaschdagen in Rusl. 7 S April door jong en oud druk bezocht, meldt Reuter. Uit de houding van de be volking bleek, dat de aanhankelijkheid aan de kerkelijke gebruiken haar nog na aan het hart ligt. De beide Paaschdagen waren officieel werkdag gebleven. MOSKOU. Dimitroff werkt te Mos kou aan ©en boek, waarin hij onthullingen doet over' de brand in het Rijksdagge bouw te Berlijn. BIJ LISSABON sloeg ©en zeilboot om. De eigenaar, zijn vrouw, drie kinde ren van 312—17 jaar en een matroos Iraakten te water. De moeder en haar jongste twee verdronken. ITALIË. Twee duikers slaagden er bij Porte Fino in met ©en nieuw soort dui-i kerpak tot 390 M. af te dalen. Tot 300 M. was het zicht vrij goed; daarna werd liet zeer snel duister. en twee hemdjes geknipt, de machine ra telde. Toen oom Flip om twaalf uur thuis kwam, moest hij kijken, hoe keurig het stel, dat Idaar was, er uit zag. Hij knipt© en streelde zijn vrouw bewonderend de wang. „Zal ik ze es even aanpassen?" zei ze, zelfvoldaan. Hij keek op zijn horloge. I let kon nog net, vóór halfeen. Klokslag halfeen gingen ze aan de koffietafel. jan scheen niet blij met zijn nieuwe spullen. Hij voelde zich steeds kleiner en- dommer worden, toen onder de oogen van oom Flip zijn kleenen werden uit getrokken. Hij voelde, hoe die oogen van oom en tante een stil gesprek hielden, over het wijde hemd en het rafelige fla nel. Met ©en strak snuitje, even strak als toen hij lag te slapen de vorige avond, liet hij zich de nieuwe dingen over zijn wit, mager bovenlijfje trekken. Er gloei de -een hevig verdiet achter zijn oogen, maar hij hield zich flink. „Ben je er blij mee?" vroeg oom, medelijdend. Hij wou dolgraag zeggen: „Het zit te nauw" maar ■durfde niet—knikte tegen de waarheid in. 'toen, opeens het geronk van een mo tor. Met een bevende ruk hief Jan- zijn witte kopje: Zóó ronkte maar één motor. Hij wachtte, gespannen, als ©en stalen veer. En even later ging de -deur open,, daar stond in zijn leeren jas va-der ©n vader lachte zoo vreemd en had zulke rare oogen. „Ik kom op een rare tijd', maar ik moest even aan Jannéke vertel len, dat ie een zusje heeft". Hij kon maar nèt uitspreken. Er vloog een klein figuur tje, in afzakkend broekje, met dunne, wit te armpjes uit zijn nieuwe witte hemd, ais een kogel tegen hem aan, klampte zich aan hem vast, woelde zich diep in zijn armen. En ©en woest snikken schud de het vogelteere lijfje. „Maar kereltje toch, Janneman van vader wat is er dan? Waarom zie je er zoo raar uit?" „Ik wou mijn eigen hemd aan ©n ik wou inéééc, naar moeder en naar zus je". Het was even pijnlijk. Maar, toen va der zoowat begreep, was er een zacht verdriet in zijn oogen en ©en glim-i lach vol humor om zijn mond. Die glim lach, ja waarachtig, die bracht zelfbe wuste Flip bijna van zijn stuk. Jan mocht mee. Als hij nou zóó'n heimwee had. Mies pakte zijn klein pakje in, deed, wat onzeker, het nieuwe goed er bij. Thuis, hoe daar 'n vader en een klein jongetje elkaar pakten, dat kwa men Mies en Flip nooit te weten. „We zeggen maar niets tegen moeder, van die hemden" zei vader. En Janneman, dur vend -nu, nam wraak: Ik hoef ze piet aan, hè paps. Ze zijn me veel te nauw. Baby hemdjes. Mag ik nu naar moeder en zusje (Overgenomen.^

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1934 | | pagina 5