Verleden.
FEUILLETON
Sprekende getallen.
VERVOLG VAN le PAGINA.
Dhr Epe: Ik ook, hoewel ik persoonlijk
voor Zondagsrust ben. Dhr Henkes:
De Middenstand zit in het gedrang, maar
zou ook zonder crisistijd voor venruiming
stemmen. Ik kan mij aan de zij van dhr
Bruin scharen. De meerderheid der win
kels is er voor. Dus stem ik voor. Was
er een meerderheid voor afschaffing van
de kermis, dan zou ik tegen de kermis
stemmen. Persoonlijk ben ik voor slui
ting op Zondag. Weth. Vlaming: Ik
ben het in meer dan een opzicht met dhr
Lap niet eens, maar verwacht geen
vruchtbaar debat en zal dus niets meer
zeggen.
In stemming gebracht, wordt het voor
stel aangenomen. Tegen stemmen de hee-
ren: Daalder, Kikkert, Keijzer, Vlaming
en De Graaf.
9. Vaststelling bepalingen tot wering
van tuberculeus vee.
(Zie uitvoerig vorig nr.)
Dhr Epe: Zelden is een voorstel mij
sympathieker geweest dan dit. Moet er
nu ook een quarantaine komen, een stal
ling, waar de dieren eenige tijd onder
toezicht kunnen worden gehouden?
Voorz.: Hierover is gesproken. Het is
niet noodig. Weth. Parlevliet: Over
twee jaar zal de gemeente geen reactie-
dieren meer hebben. Dan is ze t.b.c.-vrij.
Dhr De Graaf: Ja, zoo alleen kan
Texcls veestapel vrij worden van t.b.c.
Ieder zal zich moeten aanpassen. Er zul
len menschen zijn, aan wie de verorde
ning last geeft, anderen hebben er wel
licht nadeel van. Dit nadeel zal er echter
niet blijvend zijn. Weth. Parlevliet:
De overgangsbepalingen zijn ruim ge
noeg. Bovendien kan ontheffing wor
den verleend. Dhr Lap: Het voorstel
heeft mijn volle instemming. Een zeer
groot algemeen belang wordt er mee ge
diend. Texel is een afgerond geheel, zoo
dat controle gemakkelijk is. Gaat alles
naar wensch, dan zullen we de tijd be
leven, dat al onze stallen t.b.c.-vrij zijn.
Dan zal men hier koeien koopen, we
tende dat ze vrij zijn. Ze zullen daardoor
ook wat meer kunnen opbrengen. Dhr
Dros: Kunnen ook mestbedrijven, zooals.
er in Eierland zijn, ontheffing van het
invoerverbod bekomen? Weth. Parle
vliet: Wij zullen als regel het advies op
volgen van de gemeente-veearts. Weth.
Vlaming: De ontheffing zal speciaal voor
beste drachtige runderen zijn. Voor mest
bedrijven zal, denk ik, wel geen onthef
fing worden verleend. Daar zal de vee
arts wel geen ooren naar hebben. Mij,
dunkt zijn de overgangsbepalingen, die
een tijd van twee jaar noemen, wel vol
doende. Wanneer de Rundveeoentrale
weer bereid is reactiedieren af te nemen,
is Texel na de eerste afname reeds vrij.
van t.b.c. onder het rundvee. Voor het
Vreemdelingenverkeer zal het feit, dat
Texel alleen t.b.c.-vrije stallen heeft, een
woordje meespreken. Dhr Kikkert:
Voor onze eigen bevolking is het niet in
de laatste plaats belangrijk. Dhr Dog
ger: Juist. Dhr Kikkert: Koester echter
niet te hooge verwachtingen. Er zullen
nog wel eens t.b.c.-koeien voorkomen.
Voorz.: We moeten zorgen, dat het in
orde komt. Niet pessimistisch wezen.
Dhr Dros: Ik betwijfel of Texel binnen
kort reeds vrij zal zijn. Gezien de erva
ring komen bij de bestrijding soms nog
rare dingen voor. Als je stal vrij is, kun
nen er over eenige tijd weer reactiedie
ren bij zijn. Weth. Vlaming: Mis
schien door de buren, maar dat wordt
nu ook beter. Dhr Bruin: Ik juich
het toe. Het moge een aansporing zijn
om ook aan het bekomen van goed drink
water aandacht te schenken. Voorz.: Ik
Ben het met u eens. Er is al veelover
gedacht. Weth. Parlevliet: Met deze
regeling gaan we al een buitengewoon
stuk in goede richting. Van de 5400 run-
HOOFDSTUK I.
Joan. Je zult er nooit spijt van
hebben, dat je dit gezegd hebt. Ik zal:
een goede man voor je zijn. Dat je van
mij houdt, is genoeg voor mij.
De man nam de hand van het meisje
en drukte die tegen zijn borst. Enkele
oogenblikken sprak geen van beiden. Alle
twee dachten zij aan het wonderlijke, dat
gebeurd was: de bekentenis van hun
liefde, de overgave, het begin van een;
nieuw leven.
Ik weet hoe ze hier over me denken,
ging de man voort. Een ongunstig type
hebben ze me genoemd en met recht.
Maar dat is voorbij. Ik begin nu op
nieuw omdat je van mij houdt, Joan.
Ik bèn al opnieuw begonnen, maanden
geleden omdat ik van je hield. Het was
dikwijls niet makkelijk dat geef ik toe.
Ik dacht wel eens, dat jij toch niet om
mij gaf en dan kon niets mij meer sche
len. Maar er was iets, dat mij hoop gaf
Ik ben nu gelukkig. O, meisje, wat ben ik
gelukkig. En wat zal ik goed voor je zijn.
Ik weet, dat je dat zult zijn, David.
deren staan reeds 4960 onder controle.
Het eindresultaat is in zicht, maar de
laatste loodjes wegen het zwaarst.
Goedgekeurd z.h.st.
10. Opheffing onderwijzersbetrekkin
gen aan de o.l. scholen te de
Cocksdorp, den Hoorn en Oude
schild en ontslagverlening aan de
functionarissen.
(Zie vorig nummer.)
Voorz.: Het is allerlamst onderwijzers
te moeten ontslaan. Het is een achteruit
gang en een groote teleurstelling. Echter
betaalt het Rijk in deze gevallen voor
hoogstens twee leerkrachten per school
de salarissen uit. Dhr Bruin: Ik be
treur, dat de Minister zoo gaat bezuini
gen. Ik zou met dr. Dijt willen zeggen:
De Regeering en de Ministers zijn blind.
Ze streven op verkeerde wijze naar bezui
niging. Laten ze de productie regelen.
Dan zijn veel andere maatregelen niet
noodig. Bezuiniging geeft al meer ellende.
Voorz.: Ik verzoek u dat woord „blind"
te willen terugnemen. De Regeering im
mers handelt naar haar beste weten.
Dhr Dogger: Je kunt ook ziende blind
wezen. Dhr Bruin: Ik zie het niet an
ders en kan het woord niet terugnemen.
Dhr Kikkert: Er komt minder in, ter
wijl de werkloozen groote bedragen vra
gen. Beter brood dan wijsheid, zou ik
hier zeggen. Voorz.: Deze beschou
wingen passen ons hier niet. Ze hebben
hier geen zin. Hier moeten we beoordee-
len, of aan elk der drie scholen. De
Cocksdorp, den Hoorn en Oudeschild per
1 Jan. niet een kracht ontslagen moet
worden. De raad bevestigt. Het vonnis
wordt geveld. De heeren Brinks, Warning
en Elion wordt wegens opheffing hunner
betrekking ontslag verleend. Dhr De
Graaf: Hoe staat het nu met de ver
zuimen? Voorz.: Dat wordt wel ge
regeld. Verzuimen mogen niet voorkomen.
RONDVRAAG. MOND- EN KLAUW
ZEER. Dhr Dros meent, dat het invoer
verbod op een ongelukkig tijdstip is ge
komen, n.I. juist in de maand Oct., waar
in nogal vee wordt ingevoerd. Kan geen
ontheffing worden verleend. Voorz.:
Het verbod is uitgevaardigd omdat blij
kens ingekomen rapporten mond- en
klauwzeer aan de vaste wal nu veel voor
komt. Dhr Dros: Moet men zich hier
melden, wanneer men vee wil invoeren
Voorz. bevestigt. Weth. Vlaming:
In Friesland neemt de ziekte hand over
hand toe. Die prov. is er vol van.. We
moesten invoer wel verbieden. Het zou
niet practisch zijn, het verbod voor enkele
vette koeien op te heffen. Kalveren uit
Friesland invoeren is om de hooge kosten
toch al niet doenlijk. Wanneer verzoeken
om ontheffing komen, moeten datum en
plaats van herkomst worden opgegeven.
Aanvragen om „vergunning voor invoer
gedurende Oct.", zonder meer, doen aan
ronselen denken en kunnen niet worden,
ingewilligd. Wij moeten er oog op kun
nen houden. Weth. Parlevliet: Vorige
week is nog veel vee met onze goedkeu
ring ingevoerd. Dhr Dros: Aten kan
de menschen niet noodzaken b.v. 225 stuks
vee in één week in te voeren. Daar pro-
fiteeren de verkoopers van. Weth.
Vlaming: Men hoeft ze toch niet op
één markt te koopen. Hoofdzaak is, dat
wij weten waar ze vandaan komen en
wanneer.
NIEUWE SPELLING. Dhr Leber
vraagt hoe het met de nieuwe spelling,
op de o.l. scholen staat. Voorz. ant
woordt, dat Woensdag hierover met hee
ren schoolhoofden een bespreking zal
worden gevoerd.
(Nu alle biezondere scholen de nieuwe
spelling reeds ingevoerd hebben en ook
Ulo-school, met het oog op de exa
mens de nieuwe spelling volgt," zullen de
openbare scholen natuurlijk niet achter
achterblijven. Tal van gemeenten gaven
Het meisje keek hem met bewondering
in de oogen en ze zag in de diepten ernst
en de ijver van sterke, jonge mannelijk
heid; doelbewust pogen, dat het beste
van alles is.
Indien echter de bewoners van Beaton
Craig Joan Netherby en David Fairlie
op dat moment gezien hadden, zouden zij
hun hoofd geschud, het beste gehoopt,
doch het ergste verwacht hebben. Want
David had een slechte naam in de streek.
Een losbandige jonge man was hij ge
weest en vooral toen hij in het bezit van
een kleine hoeve kwam, gingen allerlei
minder gunstige verhalen over hem de
ronde doen. Hij was, zei men, een trouwe
bezoeker van „De Merel", de eenzame
herberg aan de kronkelende weg, die naar
het Zuiden voert; hij werd ook dikwijls
gezien in gezelschap van een troep pret
makers, werklui, die bij de bouw van het
viaduct hier tijdelijk arbeid hadden ge
vonden. Men hoorde in Beaton Craig
zelfs van zijn escapades in Glasgow en
Carlisle. Doch er wordt veel anders,
/wanneer de liefde een man in haar ferme
en veilige greep houdt, zoodat de storm,
van jeugdige dwaasheden op zijn stand
vastige wil breekt.
David Fairlie, wiens verspreide kudde
schapen in de mist als een verzameling
Witte vlekken tegen de heuvelhelling af-
geteekend was, was verliefd en hij was
van de beste voornemens vervuld. Dat,
reeds het goede voorbeeld. Invoering be
hoeft intusschen volstrekt niet te betee-
kenen, dat men het met de nieuwe schrijf
wijze in alle deelen eens is. Ze is nog
verre van ideaal. Dat van aanschaffing
van boeken in de nieuwe spelling, behou
dens in zeer noodzakelijke gevallen niets
komen kan, ligt voor de hand. De ge-
meentefinanciën kunnen voorloopig voor
beter doeleinden worden aangewend.
Red.)
FIETSPAD. Dhr Lap wijst op de
toestand van het fietspad Ruigedijk-Mien-
terglop, welke z.i. verbeterd moet wor
den.
Dhr Kikkert informeert naar het fiets
pad Den HoornStrand en vraagt of de*
ondervonden tegenwerking blijvend is.
Voorz. geeft er zijn spijt over te kennen,
dat het pad er nog niet is: We ondervin
den nogal tegenkanting maar hopen er
tegenop te kunnen roeien. Dhr Dog
ger (tot dhr Kikkert)Ze willen je niet
meer zeggen. Weth. Vlaming: We
hebben niets te verbergen. Dhr Dog
ger: Laat ik dan „kunnen" zeggen.
Weth. Vlaming: Wat we weten is niet
altijd geschikt voor een openbare verga
dering.
ZIEKENFONDS. Dhr Dogger: Als
voorz. van Ziekenfonds Oudeschild kom
ik jullie nog eens even aan uw polsje
voelen. Voorz.: Parlementair blijven,
alstublieft. Dhr Dogger: Dat is een
arbeidersuitdrukking, burgemeester. Ik
zou u iets willen voorlezen uit een cir
culaire van de Minister. Het gaat over de
vraag, of de gemeente tot steun aan de
Ziekenfondsen verplicht kan worden. Vol
gens de circulaire wordt door de Minis
ter de eisch gesteld, dat een regeling tus-
schen de gemeente en de ziekenfondsen
tot stand komt. Ook op Texel dus. In
dit geval nemen de dokters met 65 pet.,
genoegen en komen de medicijnen ook
op 65 pet. Blijft die regeling uit, dan
blijft het 70 pet. Moeten leden uit het
fonds gaan, dan komen ze bij het Arm
bestuur terecht en wordt de dokter be
voordeeld. We moeten dus een crisis
regeling voor elkaar zien te krijgen. Dat
zou voor de gemeente een voordeeltje
zijn. Voorz.: We hebben er in vorige
raad al over gesproken. Dhr Dogger:
Jullie verwart de zaak. Toen ging het
over het Verplegingsfonds, nu over het
Ziekenfonds. Voorz.: We hebben over
dit punt in BenW niet gesproken en kun
nen er nu toch niet in het wilde weg
over gaan debateeren. Weth. Parle
vliet: De Minister zegt het „moet", maar
wij hebben, zoover ik weet, geen circulaire
ontvangen en hebben dus niets te „moe-i
ten".
ER DREIGT GEVAAR. Dhr De Graaf:
De toestand van duin en strand is nu
zoo, dat bijna direct gevaar aanwezig is.,
Het is onverantwoordelijk die te besten
digen. Er moeten maatregelen genomen
worden. Is hier geen object voor werk
verschaffing te vinden? Het is een dure
plicht hier in te grijpen. Ik meen de
ernst van het feit hier met klem onder
de aandacht te moeten brengen. Weth.
Parlevliet: We hebben er in ons college,
al over gesproken. We zeiden: Het pol-
'derbestuur zal zich wel tot ons of tot de
Minister wenden. Dhr Leber: We moe
ten de groote trom roeren. Weth. Vla
ming: Toen de Commissaris der Konin
gin aan het bedreigde punt een bezoek
had gebracht, sprak hijIk heb het ge
zien en betreurd. Dhr Kikkert: Leuk
gezegd. Dhr Dogger: Als het kalf
verdronken isWeth. Vlaming: Wij
zijn er althans niet mee gebaat. Dhr,
Daalder: Vroeger stond er een bord met
„Gevaarlijk terrein wegens verzakking."
Het is dringend noodig, dat er weer
zulke borden komen. Het is er uiterst ge
vaarlijk. Soms brokkelen groote stukken
zoo maar af. Wie er liep zou meteen ver
wat hem vroegèr genoegen had verschaft,
trok ,hem niet meer. Hij voelde zich, alsof
hij plotseling een man was geworden,
een man, die zijn gezellin voor het leven
had gevonden Joan, de zachte Joan met
haar groote bruine oogen.
Joan woonde pas een jaar in Breaton
Craig; ze was er gekomen, toen haar
vader tuinbaas geworden was op het
„groote huis", en in dat jaar was David
een ander mensch geworden. En nu had
hij de belooning ontvangen.
Ik kom vanavond met je vader spre
ken, zei hij.
Het meisje schudde het hoofd. Doe
het nog niet, David, klonk het met na
druk. Laat mij het nieuws voorbereiden.
Ze glimlachte. Daarbij ging ze voort;
toen zweeg ze.
Ja, je wilde zeggen, dat je vader;
niet veel met me opheeft, hè?. Nu, het is
mijn taak, om hem tot andere gedachten
te brengen, en dat zal ik doen ook, riep;
hij enthousiast. Er is niets, wat ik nu.
niet zou kunnen. En als wij man en
vrouw zijn. Het zou heerlijk zijn, zeg
ik je. En hij lachte een diepe, vreugde-f
volle lach. Er zijn geen twee menschen
ter wereld, die zoo gelukkig zijn, als wij.
Dan moest je mijnheer en mevrouw
van het groote huis zien, antwoordde
Joan vroolijk. En die zijn al een jaar ge
trouwd.
Is je vader zoo in de wolken over
zwolgen worden door de zee, die er gron
deloos diep is. Voorz. zegt onderzoek
toe.
WERK. Dhr Bruin vraagt of de te-
werkgestelden uit Eierland niet wat dich
ter bij huis aan de slag kunnen? Nu
moeten ze naar de Dennen. Dat is een
uur fietsen. Weth. Parlevliet: We
hadden voor hen het oog op het vlieg
veld in Eierland. Door zeer biezondere
omstandigheden wordt de aanleg hier
echter vertraagd. We letten echter wel
op hetgeen dhr Bruin beoogt.
CRISIS-COMITÉ. Dhr Bruin: Hoe zit
het met de verstrekking van goederen
vanwege het Crisis-Comité. Weth.
Parlevliet: Onze goederenvoorraad is niet
onbeperkt. Geruime tijd is nu niets uitge
deeld. Iedere aanvraag wordt ernstig on
derzocht en zoo mogelijk en noodig in
gewilligd. Wie voor de uitdeeling niet in
aanmerking komt, krijgt daarvan geen
bericht. Dat bemerkt men wel. Dhr
Bruin: Hoe werkt het Crisis-Comité hier?
Je hoort er zoo weinig van. Voorz.:
Dit hoort in de raad niet thuis.
Hierna volgt sluiting.
ADVERTENTIES.
llllllllilllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
HET BESTE kunt ge hebben aan
te bieden, HOE zal men het we- -O
O ten, wanneer ge niet adverteert
MEER WINST.
Het aantal verpleegden in de krank
zinnigengestichten bedraagt in de Vereen.
Staten 400.000.
Zij kosten de staat per jaar 10 millioen
dollar.
Hun aantal stijgt per jaar met 10.000.
Een paar jaar terug was dit getal 3000i
o
Het Leger des Heils werkt thans in S6
landen en koloniën (vorig jaar S4).
Het predikt het Evangelie in 80 talen
(v.j. 75.)
Het geeft 12S periodieken uit (v.j. 131).
Het heeft 1030 scholen (v.j. 973).
O
'Het Sovjet-leger telt 3 millioen bajo
netten, 100.000 sabels en 10.000 kanon
nen.
Het telt 60 pantsertreinen met zware
kanonnen, 300 tanks en 10 gifgasregi
menten.
De gewapende macht van Rusland telt
minstens 900.000 man.
Het aantal 'mannen, tusschen 21—40
jaar, dat een militaire opleiding kreeg,
is minstens IS millioen.
Sovjet-Ruslands luchtvloot telt 4000
bommenwerpers; ze is de sterkste ter we
reld.
Uit: De Pionnier van het Roode Leger.
O
Een der grootste kerken van Europa
verrijst te Liverpool.
De grootste is:
1. De St.. Pieterskerk te Rome: 54000
personen.
2. Dan volgt de Kathedraal te Liver
pool.
3. De Dom Van Milaan: 37000 pers.
4. De Notre Dame te Parijs: 21000pers.
5. De Dcvn van Pisa: 13000 pers.
6. De San Marco te Venetië7000 pers.
NET DRUKWERK.
llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
GOED MATERIAAL is voor net
drukwerk een eerste vereischte.
Onze drukkerij is danook modern
ingericht en waarborgt U keurige
uitvoering en BILLIJKE prijs.
meneer Faversham?
Meneer Faversham is een en al
vriendelijkheid. Vader zegt zoo dikwijls,
dat hij nog altijd even blij is, dat hij
hierheen is gekomen.
Hij is toch niet zoo blij als Sk,ver
klaarde David met een ontroerde trilling
in zijn stem. En jij ben jij ook blij
O, zoo bLij, David, fluisterde zij.
Ze leunden de armen om elkaar
heengeslagen samen over de
leuning van het viaduct, dat over de
diep-gelegen spoorweg voerde; de sche
mering viel over de kale vlakte en ze
Werden stil. De eenige geluiden, die van
de heuvelkant kwamen, waren de kreet
van een verschrikte vogel, het geklater
van een bergbeekje, het verre geblaf van
een hond. Toen bereikte een dof ge
dreun en gestamp hun oor. Het werd lui
der en aanhoudender, tot in de verte,
recht vóór hen, de groote lichten van
een locomotief, twee vurige oogen, zicht
baar werden. Het gedreun zwol langzaam
aan tot een donderend gedaver.
Het is de trein naar Londen. Je
kunt je horloge er op gelijk zetten, zei
David.
Het meisje kwam dichter naar hem
toe, zenuwachtig door de machtige, on
stuimige vaart van de expressetrein.
(Wordt vervolgd.)
