een Zane-bok. Piano stemmen WONDERGOED Boon's Tricot ondergoed" Spoorboekjes IEDERE LUST LAAG GEPRIJSD. KALIZOUTEN. Belastingreclames. VAN DER KOOI's N.V. TEXELS EIGEN STOOMBOOT ONDERNEMING. BOEKHANDEL PARKSTRAAT le nabouw Petkuser zaairop. Jk v Dat is een uitkomst BOEKHANDEL PARKSTRAAT. iljft Yftiried(®ft. Administratiekantoor. Kinderhanden vragen O. Texels Eigen Stoomboot Onderneming Huis aan Huis nieuwe en gebr. piano's. Fa. P. Th. YPMA, een schaap en een [am Ook in interlock. Prima SCHAPENKAAS Muziek moet er zijn. Wij verwachten binnenkort een lading N. V Handelsraad L. T. B FEUILLETON een nieuwe regeling in werking treedt inzake vrije overtocht voor ZIEKENBEZOEK. AVO Laat ons waf doen heeft keus in overvloed voor iedere beurs. Voor enkele centen maanden genot, DIENSTREGELING ingaande 5 November 1934 m Anti-Crisis-Recept Tweemaal per week een eetlepel 1 Uw advertentie in dit blad wordt op Texel gelezen. Wanneer ge zorgt voor een goed artikel tegen een daaraan evenredige prijs MOET elkeen SUCCES hebben JJ BESCHIKBAAR J. WITTE, Oudeschild. regelmatig bezoek op Texel. ZEER GROOTE keuze in te Alkmaar. Reiskosten van en naar ons magazijn worden aan koopers vergoed. Wie VERMIST Terug te bekomen bij Wed. J. HOPMAN, Ongeren. TE KOOP: C. J. GEENSE, Eierland. Winterdienst. BOEKHANDEL PARKSTRAAT Volvet en ook belegen met en zonder komein A. COMMANDEUR, den Hoorn 8 BESTELT NU: LOU BANDY: Dat zoit je wel willen 50 ct. Mensch, erger je niet 50 ct. HENRIETTE DAVIDS: Draaien, uit „De Jantjes" 50 ct. BOB SCHOLTEN: Dat gaat met de Pelikaan 50 ct. Zwitserland 50 ct. LOUIS DAVIDS: Hengelen 50 ct. Lot van de sweepstake 60 ct. Bestelt deze nummers in BOEKHANDEL PARKSTRAAT IS in Voor iedere foto of prent een passende omlijsting en een smaakvol passepartout. Vraagt bij ons prijs, speciaal voor grote kwantums uit schip, wij zijn bereder elke concurrentie. Aanbevelend, Dorian Faversham werd de rustige, gereserveerde, welgemanierde, beschaaf de man, die natuur, afkomst en opvoeding hem hadden voorbestemd te zijn. Door informaties, die hij in Londen nam, werd hij gewaar, dat Mabel Dob- son, het meisje, dat als een donkere schaduw zijn leven verduisterd had, in dertijd met een operette-gezelschap naar Amerika vertrokken was verklaring van haar plotseling verdwijnen en volgens inlichtingen van de autoriteiten gestorven moest zijn. Hiermede was de laatste bedreiging voor een vredig, waar dig bestaan, weggenomen, zei hij tot zichzelf. Toen had hij Freda leeren kennen en van beide kanten was het een liefde op het eerste gezicht geweest. Zij trouwden spoedig en nu woonden ze al een jaar; in Beaton Craig. Verschillende redenen hadden herii doen besluiten dit afgezonderd huis tus- schen de heuvelen te betrekken. Zijn ja ren in Londen hadden hem een afschuw voor groote steden ingeboezemd; hij wilde door niets herinnerd worden aan de ellende, die onder zoo menig dak geleden wordt. Hij verlangde vrede en stilte; de wind, die ferm en sterk over uitgestrekte velden waait en de vrede der zacht-glooiende heuvelen. Freda hield ook van het buitenleven; zij was de doch ter van een landjonker en ze was hier tenslotte niet zoo heel ver van haar ouderlijk huis in Yorkshire verwijderd. Ze vonden „de Hooglanden", een com fortabel huis, door kunstenaarshanden ge bouwd, een ideaal woonoord en hadden nog nimmer spijt gehad van hun keus. Faversham had alles wat hij wenschte. Het was alsof hij in een ander leven was gegleden. Het oude leven was 'n nacht merrie geweest; maar dat oude leven was immers doodFaversham zat rechtop, in plotseling gespannen luisteren. Hij meende buiten op het gras een stap ta hooren, behoedzaam, sluipend. Hij her innerde zich Abel Netherby's mededoe- ling en vlug de kamer doorloopend, trok hij het gordijn opzij en keek uit. Er viel een zachte regen, de avond was donker. Het eenige geluid, dat thans tot hem doordrong was het bewegen van takken in de wind, een murmelend, lief- koozend geluid, als het uiteenvloeien van kleine golfjes op het strand. Hij luisterde opnieuw de ooren ge spitst. Maar er was niets; wat hij ge hoord had, moest het ritselen van blade- WEVERSTRAAT 70, Den Burg. Het Bestuur van T.E.S.O. brengt hiermede ter kennis van belanghebbenden, dat vanaf heden Aanvragen om restitutie van betaalde passagegelden moeten worden gericht aan het bestuur, waarvoor formulieren verkrijgbaar zijn bij den conducteur aan boord der schepen. HET BESTUUR. DEN BURG-TEXEL Tel. Int. 22. Rijkspostdienst TEXEL-DEN HFLDER v v. Op Werkdagen Vertrek TEXEL: 5.50 7,50 11,20 Vertrek DEM HELDER: 6,50 10,- 12 20 Op Zon- en Feestdagen Vei trek TEXEL: 7,30 11,20 17,20 Vertrek DEN HELDER: 9,- 12,20 18,30 Ingaande 1 Februari 1935. 14,35 17,35 16,20 18,55 DE DIRECTEUR, Hiermee herstelt ge onzichtbaar scheuren in uw boek, muziekstuk, e.d. Prijs f 0,30 BOEKHANDEL PARKSTRAAT. ren zijn geweest. Hij trok de gordijnen weer dicht en keerde naar zijn stoel terug. „De Hooglanden" lag ook wel heel eenzaam. Hij hoopte toch zoo, dat Freda het op de duur te stil zou vinden. Maar ze wist gelukkig niet wat zenuwen waren. Toen Netherby in de vooravond te ken nen had gegeven, dat zijn dochter meende iemand om het huis te hebben zien loo- pen, waren de vrouwelijke leden van het personeel nerveus geweest, maar het had Freda onverschillig gelaten. De klok op de schoorsteenmantel sloeg elf uur. Faversham stond op, klopte de asch uit zijn pijp en blies de lamp uit. Juist nam hij iu de hal een brandende kandelaar in de hand, toen hij, nu heel duidelijk een voetstap op de stoep hoorde. Hij liep met groote passen naar de deur met de bedoeling deze snel te openen, toen de klep van de brievenbus rammeid^ en een enveloppe naar binnengleed. Dorian deed de deur open. Zijn eerste gedachte was, dat het wel een boodschap kon zijn van een zijner tuinlieden, met wie hij morgen op jacht zou gaan. Maar toen zijn oog op de inhoud van het couvert viel, kon hij ternauwernood een kreet inhouden en hij deinsde achter uit, een stoel vastgrijpend als steun. Zijn trillende rechterhand hield het velletje papier bij het licht van de kaars en vol ontzetting las hij: „Mijn beste Dorian, Ik veronderstel, dat je in de mee ning verkeert, mij voorgoed kwijt te zijn, maar ik heb je spoor teruggevon den. Vóór ik je een formeel bezoek breng, konden we misschien beter eerst even een apartje hebben. Ik zal mor genavond om tien uur bij de groote eik in het park zijn; bij de spoorbaan. Als je niet precies op tijd bent, kom ik je halen. Mabel." Dorian Faversham had onder een voor wendsel de jacht afgezegd, 's Middags bracht de post een heele stapel corres pondentie. Hij ging er mee naar zijn studeerkamer, na Freda gezegd te heb ben, dat het brieven over zakelijke len financieele aangelegenheden waren, die dadelijk behandeld en beantwoord moes ten worden. Aan het diner vertelde hij, dat hij er nog niet mee gereedgekomen was. Ik geloof, dat ik er maar aan blijf, vanavond, zei 'hij. Morgen is het mis schien mooi weer, zoodat we een auto tocht zouden kunnen maken of een groote wandeling. Freda ging die avond vroeg naar bed om haar man alleen te laten met zijn werk. Dat was juist wat hij gewenscht had ofschoon hij niet van plan was zich met zijn brieven bezig te houden. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1934 | | pagina 4