een Zane-bok.
Piano
stemmen
WONDERGOED
Boon's Tricot
ondergoed"
Spoorboekjes
IEDERE LUST
LAAG GEPRIJSD.
KALIZOUTEN.
Belastingreclames.
VAN DER KOOI's
N.V. TEXELS EIGEN
STOOMBOOT ONDERNEMING.
BOEKHANDEL PARKSTRAAT
le nabouw Petkuser zaairop.
Jk v
Dat is een uitkomst
BOEKHANDEL PARKSTRAAT.
iljft Yftiried(®ft.
Administratiekantoor.
Kinderhanden vragen
O. Texels Eigen Stoomboot Onderneming
Huis aan Huis
nieuwe en gebr. piano's.
Fa. P. Th. YPMA,
een schaap en een [am
Ook in interlock.
Prima SCHAPENKAAS
Muziek moet er zijn.
Wij verwachten binnenkort een lading
N. V Handelsraad L. T. B
FEUILLETON
een nieuwe regeling in werking treedt inzake vrije
overtocht voor ZIEKENBEZOEK.
AVO
Laat ons waf doen
heeft keus in overvloed
voor iedere beurs.
Voor enkele centen
maanden genot,
DIENSTREGELING ingaande 5 November 1934
m
Anti-Crisis-Recept
Tweemaal per week een eetlepel 1
Uw advertentie in dit
blad wordt op Texel
gelezen.
Wanneer ge zorgt voor een
goed artikel tegen een
daaraan evenredige prijs
MOET
elkeen SUCCES hebben
JJ
BESCHIKBAAR
J. WITTE, Oudeschild.
regelmatig bezoek op
Texel.
ZEER GROOTE keuze in
te Alkmaar.
Reiskosten van en naar ons magazijn
worden aan koopers vergoed.
Wie VERMIST
Terug te bekomen bij
Wed. J. HOPMAN, Ongeren.
TE KOOP:
C. J. GEENSE, Eierland.
Winterdienst.
BOEKHANDEL PARKSTRAAT
Volvet
en ook belegen
met en zonder komein
A. COMMANDEUR, den Hoorn 8
BESTELT NU:
LOU BANDY:
Dat zoit je wel willen 50 ct.
Mensch, erger je niet 50 ct.
HENRIETTE DAVIDS:
Draaien, uit „De Jantjes" 50 ct.
BOB SCHOLTEN:
Dat gaat met de Pelikaan 50 ct.
Zwitserland 50 ct.
LOUIS DAVIDS:
Hengelen 50 ct.
Lot van de sweepstake 60 ct.
Bestelt deze nummers in
BOEKHANDEL PARKSTRAAT
IS
in
Voor iedere foto of prent een passende omlijsting en een smaakvol
passepartout.
Vraagt bij ons prijs, speciaal voor grote kwantums uit schip, wij zijn bereder
elke concurrentie.
Aanbevelend,
Dorian Faversham werd de rustige,
gereserveerde, welgemanierde, beschaaf
de man, die natuur, afkomst en opvoeding
hem hadden voorbestemd te zijn.
Door informaties, die hij in Londen
nam, werd hij gewaar, dat Mabel Dob-
son, het meisje, dat als een donkere
schaduw zijn leven verduisterd had, in
dertijd met een operette-gezelschap naar
Amerika vertrokken was verklaring
van haar plotseling verdwijnen en
volgens inlichtingen van de autoriteiten
gestorven moest zijn. Hiermede was de
laatste bedreiging voor een vredig, waar
dig bestaan, weggenomen, zei hij tot
zichzelf.
Toen had hij Freda leeren kennen en
van beide kanten was het een liefde op
het eerste gezicht geweest. Zij trouwden
spoedig en nu woonden ze al een jaar;
in Beaton Craig.
Verschillende redenen hadden herii
doen besluiten dit afgezonderd huis tus-
schen de heuvelen te betrekken. Zijn ja
ren in Londen hadden hem een afschuw
voor groote steden ingeboezemd; hij
wilde door niets herinnerd worden aan
de ellende, die onder zoo menig dak
geleden wordt. Hij verlangde vrede en
stilte; de wind, die ferm en sterk over
uitgestrekte velden waait en de vrede
der zacht-glooiende heuvelen. Freda hield
ook van het buitenleven; zij was de doch
ter van een landjonker en ze was hier
tenslotte niet zoo heel ver van haar
ouderlijk huis in Yorkshire verwijderd.
Ze vonden „de Hooglanden", een com
fortabel huis, door kunstenaarshanden ge
bouwd, een ideaal woonoord en hadden
nog nimmer spijt gehad van hun keus.
Faversham had alles wat hij wenschte.
Het was alsof hij in een ander leven was
gegleden. Het oude leven was 'n nacht
merrie geweest; maar dat oude leven was
immers doodFaversham zat rechtop,
in plotseling gespannen luisteren. Hij
meende buiten op het gras een stap ta
hooren, behoedzaam, sluipend. Hij her
innerde zich Abel Netherby's mededoe-
ling en vlug de kamer doorloopend, trok
hij het gordijn opzij en keek uit.
Er viel een zachte regen, de avond was
donker. Het eenige geluid, dat thans tot
hem doordrong was het bewegen van
takken in de wind, een murmelend, lief-
koozend geluid, als het uiteenvloeien van
kleine golfjes op het strand.
Hij luisterde opnieuw de ooren ge
spitst. Maar er was niets; wat hij ge
hoord had, moest het ritselen van blade-
WEVERSTRAAT 70, Den Burg.
Het Bestuur van T.E.S.O. brengt hiermede ter kennis van belanghebbenden, dat
vanaf heden
Aanvragen om restitutie van betaalde passagegelden moeten worden gericht aan
het bestuur, waarvoor formulieren verkrijgbaar zijn bij den conducteur aan boord
der schepen.
HET BESTUUR.
DEN BURG-TEXEL Tel. Int. 22.
Rijkspostdienst TEXEL-DEN HFLDER v v.
Op Werkdagen
Vertrek TEXEL: 5.50 7,50 11,20
Vertrek DEM HELDER: 6,50 10,- 12 20
Op Zon- en Feestdagen
Vei trek TEXEL: 7,30 11,20 17,20
Vertrek DEN HELDER: 9,- 12,20 18,30
Ingaande 1 Februari 1935.
14,35 17,35
16,20 18,55
DE DIRECTEUR,
Hiermee herstelt ge onzichtbaar scheuren in uw boek, muziekstuk, e.d.
Prijs f 0,30
BOEKHANDEL PARKSTRAAT.
ren zijn geweest.
Hij trok de gordijnen weer dicht en
keerde naar zijn stoel terug.
„De Hooglanden" lag ook wel heel
eenzaam. Hij hoopte toch zoo, dat Freda
het op de duur te stil zou vinden. Maar
ze wist gelukkig niet wat zenuwen waren.
Toen Netherby in de vooravond te ken
nen had gegeven, dat zijn dochter meende
iemand om het huis te hebben zien loo-
pen, waren de vrouwelijke leden van het
personeel nerveus geweest, maar het had
Freda onverschillig gelaten.
De klok op de schoorsteenmantel sloeg
elf uur. Faversham stond op, klopte de
asch uit zijn pijp en blies de lamp uit.
Juist nam hij iu de hal een brandende
kandelaar in de hand, toen hij, nu heel
duidelijk een voetstap op de stoep hoorde.
Hij liep met groote passen naar de deur
met de bedoeling deze snel te openen,
toen de klep van de brievenbus rammeid^
en een enveloppe naar binnengleed.
Dorian deed de deur open. Zijn eerste
gedachte was, dat het wel een boodschap
kon zijn van een zijner tuinlieden, met
wie hij morgen op jacht zou gaan.
Maar toen zijn oog op de inhoud van
het couvert viel, kon hij ternauwernood
een kreet inhouden en hij deinsde achter
uit, een stoel vastgrijpend als steun.
Zijn trillende rechterhand hield het
velletje papier bij het licht van de kaars
en vol ontzetting las hij:
„Mijn beste Dorian,
Ik veronderstel, dat je in de mee
ning verkeert, mij voorgoed kwijt te
zijn, maar ik heb je spoor teruggevon
den. Vóór ik je een formeel bezoek
breng, konden we misschien beter eerst
even een apartje hebben. Ik zal mor
genavond om tien uur bij de groote eik
in het park zijn; bij de spoorbaan. Als
je niet precies op tijd bent, kom ik je
halen. Mabel."
Dorian Faversham had onder een voor
wendsel de jacht afgezegd, 's Middags
bracht de post een heele stapel corres
pondentie. Hij ging er mee naar zijn
studeerkamer, na Freda gezegd te heb
ben, dat het brieven over zakelijke len
financieele aangelegenheden waren, die
dadelijk behandeld en beantwoord moes
ten worden.
Aan het diner vertelde hij, dat hij er
nog niet mee gereedgekomen was.
Ik geloof, dat ik er maar aan blijf,
vanavond, zei 'hij. Morgen is het mis
schien mooi weer, zoodat we een auto
tocht zouden kunnen maken of een groote
wandeling.
Freda ging die avond vroeg naar bed
om haar man alleen te laten met zijn
werk. Dat was juist wat hij gewenscht
had ofschoon hij niet van plan was zich
met zijn brieven bezig te houden.
(Wordt vervolgd.)