ZEGEHAVER
THERMOMETERS.
WEET GIJ
Texels Centraal 8oekhoud- en Belastingconsulentsbureau
BUNKE TIM IMM B
40 cent per half pond
iöl|i> Verleden.
s s. Texelstroom
naar Alkmaar en
Purmerend.
het genot van vrij wonen
HET
GEHEIMZINNIGE LANDHUIS
Vraagt uw winkelier
voor de zaai.
Fa. A. LANGEVELD Pz.
Ned. Vereen, tot Afsch. van
Alcoholh Dranken.
PROPAGANDA-AVOND
„TAXI"
g Steenhouwerij SIMON
Bakker-van Maarleveld -
Stichting te TEXEL.
dat ook de Texelsche handeldrijvenden
zeer te lijden hebben onder de heer-
schende tijdsomstandigheden
Koopt daarom uitsluitend bij zakenmenschen op TEXEL
S. DE WAARD, Belastingconsulent.
FEUILLETON
S. TROMP Azn. - HARLINGEN
op Zaterdag 16 Febr. in „het Eigen Gebouw"
te Oudeschild.
Vertoond wordt de prachtfilm
waarin schitterende natuurtafereelen uit
Zwitserland.
Mooi bijprogramma.
Aanvang 8 uur.
Entree f 0,25. Man en vrouw f 0,40.
Werkloozen f 0,15. Man en vrouw f0,25
BOEKHANDEL PARKSTRAAT
VAART MAANDAG A&
D. METS Hz. Weverstraat 106
Telefoon 74.
Sinds 1860 HHB
Steenhouwwerken, Grafsteenen,
Schoorsteenmantels, enz.
Dijkweg 82 Kanaalweg 176
DEN HELDER
Voor |ong en Oud
Enorme keus.
In iedere prijs,
BOEKHANDEL PARKSTRAAT.
Personen van 60 jaren en ouder, die tot
de Doopsgez. Gem. of tot de Ned. Duitsch
Herv. Kerk behooren, en 8ie geen kinderen
tot hun last hebben, kunnen, indien hun
financieele toestand zulks rechtvaardigt, in
aanmerking komen voor
in een Stichtmgswoning aan de Emmalaan
te Den Burg op TEXEL.
Gegadigden d enen zich daartoe vóór of
op 28 FEBRUARI a. s. schriftelijk te wenden
tot den regentA. L. BAKKER, Ledige
Stede 11 te ELBURG, die gaarne alle in
lichtingen verstrekt.
GELDELIJKE TOELAGE wordt NIET
verstrekt.
De Stichting betaalta) Personeele be
lasting. b) Vast recht T.E M.
Het College van Regenten
A. L. BAKKER.
C. J. BAKKER.
Ds. ALB VIS.
Wie?
Waar
Wanneer
Emmalaan 8, den Burg. Tel. 101.
Belast zich met Uw Boekhouding, Controle, Balans, Bezwaar-, Beroepschrift enz
Adviezen. Deskundig. Billijk.
Vraagt vrijblijvend gratis advies.
Lid van den Bond van Belastingconsulenten
37
Het het spijt mij ook, dat je weg
gaat, Joan, ging hij voort, een weinig
verlegen. Ik begrijp hoe je je voelt. Het is
moeilijk om van de plaats weg te gaan,
die je als je tehuis hebt beschouwd. Maar
je zult Breaton Graig \yel gauw verge
ten, besloot hij met schijnbare luchtig
heid.
Beaton Craig vergeten herhaalde
ze fluisterend.
Alsof ze dat ooit vergeten kon. De ge
boorteplaats van haar droomen, waar de
liefde tot haar gekomen was en alle
vreugden van 'n aaindsch paradijs.... Hoe
zou zij het ooit kunnen vergeten Er viel
een zwijgen.
Dus we scheiden toch als goede
vrienden, nietwaar Joan? vroeg David
zenuwachtig, toen de stilte pijnlijk begon
te worden.
Om haar ontroering meester te blijven,
klemde ze haar handen ineen, zoodat haar
nagels pijnlijk in het vleesch drukten.
Ja, David.
En waar ga je wonen?
Niet zoo ver weg. Bij Moffatt. Va
der heeft daar een warmoezierij gekocht.
Ik ben een paar maal in Moffatt ge
weest. Het is een aardige plaats, Joan.
- Ja?
Ja. Je zult bet er zeker prettig vin
den.
Ze spraken met elkaar, alsof ze elkaar
voor het eerst ontmoet hadden Ze
praatten over koetjes en kalfjes, terwijl
hun beider harten snakten naar een ver
klaring, naar vergiffenis, naar opnieuw
beginnenToen keerde Joan zich om
en vond haar vader naast zich staan.
Ze had het gezicht van haar vader dik
wijls vertrokken gezien van woede, maar
nog nooit zoo angstaanjagend als nu.
Naar huis jij, snauwde hij tegen
Joan.
We namen alleen maar afscheid, sta
melde ze.
Je kunt inderdaad niets beters doen
dan afscheid te nemen van een man als
David Fairlie, was het schampere weder
woord.
Fairlie's blik verstrakte.
Waarom bent u toch altijd zoo fel
tegen me? Wat heb ik u gedaan? vroeg
David.
Vraag je dat nog? Abel verhief zijn
stem weer. Als je me nooit wat gedaan
hebt, komt het niet, doordat je het nooit
hebt geprobeerd.
Dat is een leugen.
Durf jij me in m'n gezicht te zeggen,
dat ik lieg
UIT HET LEVEN VAN
fW»
GABRIELLE D' ANNUNZIO.
Deze Italiaansche schrijver eigenlijk
Rapagnetta geheeten en van Dalmatische
afkomst werd in 1863 te Pescara
geboren. Op 16-jarige leeftijd reeds pu
bliceerde hij een bundel verzen, Primo
Vere geheeten. Spoedig verhuisde hij naar
Rome, waar hij vurige gedichten en ver
tellingen van het landleven schreef.
d' Annunzio wijdde zich inmiddels met
groot sucoes aan de journalistiek en nam
ook ijverig aan het staatkundig leven
deel. Van 1890—1900 was hij lid van de
Volkenbondsvertegenwoordiging.
Van zijn politieke werkzaamheid kan
verder vermeld worden, dat hij in 1919
aan het hoofd van een vrijwilligersleger
Fiume veroverde.
Onderwijl zette hij zijn letterkundige
arbeid voort. Een Europeesche naam
kreeg hij o.m. door zijn roman il piacere,
L' Innocente, 11 Fuoco (een verheerlijking
van Venetië), enz. Uit de jaren 1893
1900 dateeren zijn beste dichtwerken, o.a.
Laudi.
In 1897 trad hij als dramatisch acteur
op met een lyrische fantasie, II Sogno,
In 1901 gevolgd dooi: Francesca di Ri
mini, door sommige critici als de eerste
goede Italiaansche tragedie (treurspel)
beoordeeld.
Het werk van d' Annunzio, ofschoon
door sommige bewonderaars overmatig
opgehemeld, vormt toch ongeveer het
beste, wat Italië sedert de klassieken heeft
opgeleverd. Zijn gegevens ontleent hij
voor een groot deel aan de buitenland-
sche literatuur en in zijn karakterteeke-
ning is weinig verscheidenheid, maar in
rijkdom van taal en zuiverheid van stijl
steekt hij verre boven zijn tijdgenooten
uit.
Geruime tijd woonde d' Annunzio te
Parijs, sinds 1921 aan het Garda Meer
(Italië.)
Qeruime tijd heeft het nu aan penne-
vruchten van deze Italiaan ontbroken,
maar nu zou hij een groote roman, met
motieven, aan de wereldoorlog ontleend,
voltooid hebben.
VOOR DE JEUGD.
KAPITEIN KLAKKEBOS OP DE LEEUWENJACHT,
Door G. TH. ROTMAN.
93. „Die vang ik!" zei de kapitein. Hij
joeg de leeuwen met geweerschoten eerst
op de vlucht. Toen werd een vlakbij
staande boom van z'n takken ontdaan,
doormidden gehakt en in schuine stand
aan een andere boom vastgemaakt. De
vlijmscherpe dolk van de kapitein kwam
tegen het touw te hangen en vier bok-
kenhammetjes werden, netjes op 'n rijtje
aan paaltjes gebonden, op de grond ge
legd
94. Even later zat het heele gezel
schap met van spanning kloppende har
ten bovenop de „Alida", in afwachting
van de dingen die komen zouden. De
kapitein hield het uiteinde vast van een
lang touw, dat met 't andere einde aan
de dolk gebonden was.... En jawel hoor,
het duurde niet lang of daar kwamen
de leeuwen aansluipen. Broederlijk naast
elkaar begonnen ze aan de hammetjes te
knabbelen....
Zeker durf ik dat. U bent het ge
weest, die mij dwars gezieten beeft. Toen
u hier kwam, had u het al direct op mij
begrepen. En nu kan ik nog geen goed
doen in uw oogen, omdat uw voorspellin
gen over mij niet uitgekomen zijn. Ik heb
meer dan eens gedacht, dat u liet was,
die Joan tegen mij opgezet heeft en als
het waar is, hoop ik, dat u nooit meer
geluk in uw leven zult hebben, omdat
u mij van mijn geluk beroofd heeft.
David. Het was het meisje, dat de
kreet slaakte. Hij gaf dus toch nog om
haar.
Haar vader schoof haar hardhandig
opzij.
Onderzoek je hairt, David Fairlie,
zei hij daarop met heesche stem. Vraag
jezelf ernstig af, waarom je deed, wat je
vanmorgen gedaan hebt. Vraag je af, of
het antwoord niet is, dat je een man be
schermt, die....
StilNetherby, beet David hem
toe. Je weet niet wat je zegt.
En jij weet heel goed wat ik bedoel,
hernam Abel grimmig. Je denkt, dat je
mij vandaag schaakmat hebt gezet. Maar
dat is niet zoo. Alles wat je vandaag ge
daan hebt, is jezelf in de mazen van het
net brengen. Je weet wat ik bedoel. Pas
beter op je zelf. Kom Joan.
Hij duwde zijn dochter voor zich uit
en samen gingen ze het huis binnen. Voor
zij de deur uitging, keek Joan om. In
haar oogen was een nieuwe boodschap
voor David, maar hij zag het niet, want
haar vader was tusschen hen en het vol
gende oogenblik werd de deur achter
Abel en het meisje gesloten.
Toen was het, dat de moed der wan
hoop over Joan kwam. Ze keerde zich
woest naar haar vader.
Het is waar. Het is waar, riep ze.
Ubent zoo fel tegen David, omdat u niet
kunt hebben, dat uw voorspellingen niet
zijn uitgekomen orhdat hij niet mislukt
is. Uw eigenliefde is gekrenkt. Dat is het.
En het is" ook waar, dat u tusschen mij en
hem gekomen bent. Ik ben er van over
tuigd, dat hij een eerlijk man is en ik
kan mijzelf haten, omdat ik er ooit aan
getwijfeld heb.
Een eerlijk man? Fairlie? spotte
haar vader.
Ja. Alles wat u mij van hem verteld
heeft, is leugen leugen leugen.
Joan.
O, het kan me niets schelen, wat u
nu zegt, of wat u mij doet. U bent on
billijk en wreed enen slecht.
Slecht?
Ja. U denkt misschien van niet, maar
het is toch zoo. U hebt David en mij van
elkaar gescheiden en u zult nooit meer
gelukkig zijn.
Haar stem brak in krampachtig snikken.
(Wordt vervolgd.)
-U OPGERICHT 1SB
