OPFOKVOER!
FEUILLETON
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiini iiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
•llllllllllll UUHmmilM) VOOR DE VROUW. NMflfilUnil>l|||||||||||«
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiii iiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiniiiiiHiiiifliiiiiii! iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
ABONNEERT
U op het
NIEUWE
MODEBLAD
met gratis
knippatronen,
f 1.20 per 6 nrs.
(p.post f 1.50.)
ADM.
TEXELSCHE
COURANT.
MAARSCHALK P1LSOEDSKI f
Op 68-j. leeftijd is Zondag overleden
Maarschalk iPilsoedski, voorvechter van
de onafhankelijkheid van het Poolsohe
volk.
VROUWELIJKE
SCHOORSTEENVEGER.
In een stadje bij Boeda Pest oefent
een vrouw, die „hooger op" wilde, het
eerzaam beroep van schoorsteenveger uit.
Deze modellen zijn
ontleend aan het
Nieuwe Modeblad,
het meestgelezen
damestijdschrift
in ons land.
Er zijn geknipte
patronen verkrijg
baar NA inzen
ding van slechts
25 ct aan post
zegels bij de Uit
gevers-Mij. Neer-
landia, Kromme
Nieuwe Gracht 64
NUTTIGE WENKEN.
Groenten warm houden: in een pan of
kom op een pan heet water.
Aardappelen warm houden: leg in de
pan op de aardappelen een servet en
daarop het deksel van de pan. Zet de pan
zoo in een pan met heet water. Zoo blij
ven de aardappelen ruim twee uur als
versch gekookt.
Bladgroenten eenige dagen frisch hou
den: met water besprenkelen en stijf in
papier wikkelen. Neem de proef maar
eens met spinazie.
Verkoop op Texel: Joh. v. d. Slikke, Oosterend
Fa. A. Langeveld Pz., den Burg
J. Boon, Witte Hoek, Cocksdorp.
GOEDKOOPE PATRONEN.
PATROON 64 klaargeknipt verkrijg
baar voor bovenwijdte 100 en 112 cM.
Noodig 300 cM. stof van 130 breed en
65 cM. garneerstof van 100 breed.
PATROON 65 (mantel) voor boven
wijdte 96—104 cM. Noodig 360 cM. stof
140 breed en evenveel voering van 100
breed.
PATROON 66 verkrijgbaar voor 88 en
96 cM. bovenwijdte. Noodig 425 cM. stof
van 100 breed.
DE KROON VAN KONING GEORGE.
Die wordt algemeen als de kostbaarste
ter wereld beschouwd, vooral nu hij
door kostbare steenen uit diverse deel. 4
van het Britsche rijk ter gelegenheid van
het regeeringsjubileum nog extra wordt
voorzien.
GESCHIEDENISSEN
ZONDER WOORDEN.
61
David Fairlie want die was het
fachte lang en hard.
Je zult nooit meer iets van Lewis
Rryoe hoornen, zei hij, en je geweten moest
je zeggen, dat, al is de wet een mooi
ding, er nog iets beters is en dat is recht
vaardigheid, en je hebt recht laten we
dervaren aan een goed mensch, terwijl 'n
driedubbel overgehaalde boef zijn ver
diende loon kreeg.
HOOFDSTUK XXV.
Het verdwijnen van het buis, waar
voor hij de meest mogelijke zorg had
gehad, bracht Faversham totaal van zijn
stuk. Er kon geen uitleg voor gegeven
wonden. Hij wist bovendien heel zeker,
dat hij het nog bij het openen van zijn
tasch gezien had, toen hij in de trein zat.
De eenige mogelijkheid was, dat hij het,
door een noodlottig toeval niet weer in
gepakt had. Maar dan herinnerde hij zich
weer, dat hij moeite had gehad, om de
koffer te sluiten, terwijl, als er geen buis
is was, deze heel gemakkelijk dicht ging.
Hij was er zeker van dat het nog in zijn
tasch was geweest, toen hij in het hotel
was aangekomen. De tasch was niet op
slot. Zou het mogelijk zijn, dat zijn kof
fer, toen hij zich niet in zijn kamer be
vond, op een slinksche manier doorsnuf
feld was en dat het buis was weggeno
men om als bewijs tegen hem dienst te
doen?
Wat David hem had verteld, gaf hem
nieuwe hoop. Hij had bitter behoefte aan
een goede kameraad en David's vriend
schap spoorde hem aan tot handelen, gaf
hem opnieuw moed. Maar wat voor nut
zouden David Fairlie's vriendschap en zijn
beloofde hulp hebben als ze te laat kwa
men, als de wet reeds langzaam en on
verbiddelijk achter hem was.
Al zijn zelfvertrouwen was verdwenen.
Sinds die fatale nacht, toen hij Mabel in
het geheim ontmoet had, wat hij verzwe
gen had en Freda had moeten vertellen,
was alles, wat "nij gedaan had, verkeerd
gegaan. Al de fouten waren te wijten aan
het simpele feit, dat hij dit voor Freda
verborgen had gehouden.
De donkere nacht verhoogde nog zijn
angst. Hoe kon hij weten, dat de politie
nog andere feiten tegen hem in te bren
gen had? Dingen, die ze „bewijs" zouden
noemen, en die ze als „bewijs" tegen hem
zouden samenbrengen.?....
Terwijl hij zoo lag te piekeren over zijn
angst, onzekerheid en voorgevoelens, tob
de Freda over hetzelfde. Ze zat, met ge
sloten oogen, in het hoekje van een coupé
van een voor het Zuiden bestemde trein.
Ze dacht aan Dorian.
Haar handelwijze was in één enkel
oogenblik beslist. Het nuttelooze wach
ten in Beaton Craig, onwetend wat er met
Dorian zou gebeuren, was meer geweest,
dan ze kon verdragen.
Ze had niet het recht van David Fairlie
te verwachten, dat hij Dorian zou be
schermen David, die Londen niet of
nauwelijks kende en weinig wist van wat
er in de wereld te koop is.
Ze kon misschien niet veel doen, maar
ze kon hem terzijde staan en hem telkens
weer zeggen, dat, wat er ook .gebeuren
zou, haar liefde voor hem nooit zou ver
minderen; dat, als hij zich flink hield,
zij het ook zou zijn, en dat wat men hem
ook zou doen, haar liefde voor hem on
veranderd zou blijven.
Impulsief handelend had ze het heele
huis n rep en roer gebracht. In een paar
minuten was de auto voor en reed in
snelle vaart naar het station.
Waarom was hij ooit van haar wegge
gaan? Waarom was "hij niet eerst naar
haar toegekomen om zeker te zijn van
haar liefde, van haar kameraadschap, van
haar hulp, peinsde ze, terwijl de trein haar
steeds dichter bij Dorian bracht. Samen
waren ze misschien flink genoeg geweest,
om de praatjes en de achterdocht de kop
in te drukken.
Te zamen zouden ze misschien de hulp
van de machtige Wet hebben ingeroepen,
terwijl deze nu onverzoenlijk tegenover
hem stond.
Telkens vroeg ze zich dit af, hoewel
ze het antwoord wist. Dorian had gepro
beerd alle zorg en vrees van haar verwij
derd te houden. Alles wat Dorian gedaan
had, al zijn fouten, die hij gemaakt had,
waren terug te brengen tot dit eene: zijn
liefde voor haar.
O, bewaar hem toch, en breng me
hem terug, en laat ons dan weer gelukkig
zijn, bad ze.
Vroeg in de morgen trok ze het gordijn
van het raampje op en keek met ver
moeide oogen naar buiten. Dwars over de
velden kwam een ïlauw licht aan de hori
zon. De dageraad brak aan en toen Freda
dit zag begon Freda weer hoop te krij
gen. Op liet oogenblik leefde ze in de
schaduw van de nacht en vreeseldjke ge
dachten trokken aan haar geestesoog
voorbij. Maar vóór haar was de dageraad.
Op de nacht vólgde de dag en de heer
lijke zonneschijn.
Terwijl ze naar de grijze ochtendsche-
mer keek, bad Freda, dat de zonneschijn
weer terug zou keeren in het leven van
Dorian en haar zelf.
(Wordt vervolgd.)
N.V.v/m.J.5.HOOGHIEMSTRA-UTRECHT
