Illllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllillllllllllllllllllll
llllllllllll WEET U DAT WEL?
llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
dat de koningin op een dag weer luste
loos heeft uitgeroepen: „Toen de aar
de vaal was, was ze eentonig en maak
te ik haar groen met mijn smaragden,
maar ook het groen wordt eentonig."
Daarop glimlachte de koningin weer,
want een wonderlijk plan rijpte in
haar. Zij rukte de gordel van haar lijf
en wierp de amatisten, waarvan deze
gemaakt was, één voor één op de
aarde.
Beneden op de aarde hebben de
planten, boschjes en boomen hun sten
geltjes en blaadjes uitgestoken, toen zij
de blauwe steentjes door de lucht za
gen vallen, want zij waren dorstig en
dachten, dat de blauwe steentjes drup
peltjes regen waren. Een steentje viel
op een van de blad-handjes van een
klein plantje. Zachtjes zijn de blaadjes,
die den vorm van hartjes hadden, toe
gevouwen om het donkerblauwe steen
tje.
Toen is de nacht gekomen en de
dauw, die een klein lieflijk bloempje
heeft laten ontluiken, het viooltje. De
andere bloempjes, die in het koren
veld waren gevallen, werden helder
blauwe korenbloemen. Wat was de
zonnekoningin den volgenden morgen
blij met haar viooltjes en korenbloe
men. Zij nam haar armband van tur-
kooissteenen van haar arm en gooide
de steentjes naar beneden. Toen de
koningin den volgenden dag lieflijke
klokkemuziek hoorde, keek zij ver
wonderd naar het land, waar de tur
kooizen gevallen waren. En wat zag
zijeen land vol kleine blauwe
klokjes, die vroolijk in den zonneschijn
dansten.
De vrijgevigheid van de koningin
werd zóó goed beloond, dat ze ook
haar andere sieraden wegwierp, die
alle in schitterende bloemen veran
derden.
Om de aarde eeuwen later nog aan
haar opoffering te herinneren, besloot
ze haar iets te geven om deze herin
nering wakker te houden.
Zij nam een gouden schaar en sneed
één van haar lange gouden lokken af.
Zij riep haar dienstknecht den wind en
fluisterde haar gebod: „Neem mijn gou
den lokken, draag die op je vleugels
naar de aarde, plant ce midden in een
tuin, waar iedereen die dit ziet aan
mijn opoffering zal denken. De wind
heeft de gouden lokken genomen en
is naar de aarde gesneld. Zijn vlerken
hebben een zacht gerucht door de lucht
gemaakt en de plantjes hebben angstig
hun kopjes laten hangen en hun blaad
jes dichtgevouwen. Maar één plant
heeft zonder vrees de wind over zich
heen laten gaan. De wind heeft bij
deze plant stilgehouden en om zijn
bloemlooze kroon heeft hij de gouden
lokken gebonden. ,,Ik kroon je met de
lokken van de zonnekoningin", heeft
hij gezegd, omdat jij onbevreesd en
moedig bent. Iedereen zal naar je kij
ken en aan de zonnekoningin denken
en jij, haar dienstknecht, zal altijd in
aanbidding je kopje naar haar toe
draaien." Dit werd de zonnebloem.
Nu zit de zonnekoningin zonder ju-
weelen op haar troon. Maar zij voelt
zich niet alleen meer, want eiken dag
groet de zonnebloem haar vriendelijk.
Nu ook vervelen de dagen haar niet
meer, want eiken dag komen er nieu
we plantjes en bloemetjes, die zij met
haar stralen moet voeden.
EEN HOND ALS OVERWEG
WACHTER.
Van de Spaansche stad Barcelona
loopt een tandradbaan naar het beroem
de klooster Montferrat. Bij dezen spoor
weg was een onbewaakten overweg en
omdat er wel eens ongelukken zouden
kunnen gebeuren, heeft de spoorweg
maatschappij er een overwegwachter aan
gesteldmaar een heel ongewone.
Het is n.l. een kleine hond. Gewoonlijk
ligt het dier rustig naast den spoorweg
en schijnt niet de minste aandacht voor
zijn omgeving te hebben. Het is een hond
als alle anderen en hij zou de duizenden
voorbijgangers niet eens opvallen, als hij
geen kleine dienstpet op zijn kop had.
Maar laat er eens een trein aankomen!
Dan gaat de hond opzitten midden op dc
straat en dan houdt hij het verkeer tegen
door in zijn voorpooten een roode vlag
omhoog te houden. Volgens een ambte
naar van de maatschappij doet deze vier
voetige overwegwachter met groote be
trouwbaarheid zijn plicht
llllllllllllllllllllllllllllllllllllüllllllllllilllllllllllllllllllllll
IIHIIIHIHIIIII1IIIIII ESPERANTO. lOIIHIlHilllllin
IIIIIIIIIIIIIIWIillllllllllllJII'llllllllllllllllllllllltlllllH
BERLIJN, 12 Juni. Minister van On
derwijs, Rust, heeft verboden het onder
wijs in Esperanto aan te moedigen. Vol
gens hem verzwakt het Esperanto de
waarde van het ras.
Diep te beklagen is hij die blijk geeft
van zulke geestesarmoede. Toppunt van
nationalistische verdwazing. Ci.J.D.
W
De Federatie van Arbeiders-Esperan
tisten deelt ons mee, dat ze thans 118
afd. en 3850 leden telt en dat de Vara
ook voor seizoen 19351936 in haar pro
gram Esp.-uitzendingen heeft opgeno
men.
De Alg. Ned. Esp. Exameii-Comm.
neemt examens af: te Leeuwarden 22
Juni, te A'dam 7 Juli, te Deventer 30 Nov.
Vraagt prospectus bij mej. W.A. Smith,
secr., Rokin 57, Amsterdam C.
De naam ALEXANDER, afgekort Alex,
Lex, enz., komt uit het Grieksch en betee-
kent: de mannelijke helper, de mannen
afwerende.
HILDA (Germaansch)de heldin.
BERTRAND (Germaansch): het glan
zende schild.
LYDIA (Grieksch) beteekent niet an
ders dan: vrouw, afkomstig uit Lydië
(Kliein-Azië.)
MARGARETHA (Grieksch): de panel.
HERBERT (Germaansch): de beroemde
strijder.
IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIUIIII
BKIHIIHI VOOR DE JEUGD. IIIIUM»
llllllllllllllllllllilllllllllllllllllllllllllllllllllüllllllllllllllllllllll
NIEUWE PRIJSRAADSELS.
4. Een kledingstuk. Een andere letter
op het eind: een familielid.
5. Welk spreekwoord:
D b st st a w
7. Je gebruikt mij iedere dag. Je kunt
het woord (5 letters) ook andersom le
zen. Wat bedoel ik?
Pas inzenden na no. 9.
Met vriendelijke groeten,
Jullie OOM KO.
■Illlll«llllll*llllll»llllll IIIIIWIIIII4MNWIIIIIB
BEWAAR deze halve pagina
voor „Jong Hofland" en lees, in
volgend nummer, hoe je met een Q
Taalfouten-wedstrijd een mooi
boek kunt winnen. OOM KO.
TWEE GESCHIEDENISSEN
ZONDER WOORDEN.
„O hoe jammer", riep de zonneko
ningin uit, toen zij zag hoe de edel-
steenen loodrecht op de aarde vielen,
„moet ik nu ook nog mijn juweelen
verliezen! Wat blijft er nu voor mij
over!" Maar nauwelijks heeft ze dit
gezegd, of een glimlach komt over haar
lippen, 'n glimlach vroolijker dan de
zonneschijn zelf en zij roept in verruk
king uit: „O, mijn smaragden zijn op
de aarde gevallen! Nu zal de aarde niet
zoo dor en vaal meer zijn, want mijn
groene steenen zullen haar versieren."
De groene smaragden zijn op de aar
de gevallen. In de nacht heeft de dauw
llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll, IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIII llllllllllllllllllllllllllllllllllllillll
•llllllllllll llllllllllllllllll VOOR DE VROUW. IIUilHlimillll|||||«
llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll IHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
GOEDKOOPE PATRONEN.
A 100. Klaargeknipt verkrijgbaar voor
bovenwijdte 100 en 104 cM. Noodig 400
cM. stof van 100 breed.
A 101, verkrijgbaar voor bovenwijdte
112 en 120 cM. Noodig 450 cM. stof van
100 breed.
A 102, voor bovenwijdte 88 en 96 cM.
Noodig 265 cM. stof van 120 breed.
De patronen kosten elk 25 ct. en moen
ten rechtstreeks in Utrecht besteld wor
den.
ABONNEERT
U op het
NIEUWE
MODEBLAD
met gratis
knippatronen,
het meestgelezen
damestijdschrift
in ons land.
Deze modellen zijn
ontleend aan het
Nieuwe Modeblad,
f 1.20 per 6 nrs.
(p.post f 1.50.)
ADM.
TEXELSCHE
COURANT.
NUTTIGE WENKEN.
Reinigen van witte vilten hoeden: met
droge zemelen en een borsteltje flink
onder handen nemen.
Vlekken in karpet Gebruik alcohol of
zuivere eau-de-Cologne, tevoren in een
bakje met heet water verwarmd.
Is de rand van uw vilten hoed uit de
vorm Dan boven de stoom van kokend
water in de juiste vorm brengen en dro
gen.
Ontvetten van het haar: voor het naar
bed gaan wasschen met eau-de-Cologne
of met absolute alcohol. Oppassen met
vuur.
Nieuw linoleum moet zoodra het ligt
warden afgenomen met koud water. Daar
na laat men het goed drogen en zet
men het in de was.
DE ZONNEKONINGIN.
Vele duizenden jaren geleden heeft
de zonnekoningin alleen op-haar troon
gezeten met de blauwe hemel en de
schitterende sterren om haar heen. El-
ken dag moest zij neerzien op de maan
en de aarde, die steeds in de ronde
draaiden, maar zij heeft er nooit aan
kunnen wennen en is er moe van
geworden van het spelletje. Op een dag
toen de lucht niet zoo blauw was als
gewoonlijk en de koningin een beetje
norsch en ontevreden was, omdat zij
altijd zoo alleen op haar troon moest
zitten, heeft zij moedeloos gezucht:
„De dagen vervelen mij. Ik heb niets
om naar te kijken dan de maan en de
aarde en zij zijn beiden zoo dor en
vaal. Als er nu nog een beetje kleur
op de aarde was, zou het niet zoo een
tonig zijn om naar te kijken."
Onderwijl zij zoo zat te mijmeren,
rolde zij een streng smaragden die om
haar hals hing in gedachten door haar
vingers. Maar het snoertje, waarmee
de heldergroene steenen van den hals
snoer aan elkaar waren geregen, was
door de eeuwen heen zoo dun gewor
den, dat het nu brak.
de steentjes nat gemaakt en de steen
tjes zijn veranderd in plantjes met
groene blaadjes. De Zonnekoningin
heeft dit niet gezien, want het was
nacht en zij was gaan slapen. Maar de
maan, die haar zilveren stralen over
de aarde heeft geworpen, glimlachte
toen hij de bedrijvigheid onder de
plantjes op de aarde had gezien. Toen
de zonnekoningin den volgenden mor
gen vroeg over de aarde heeft gekeken
en de groene plantjes zag, heeft zij uit
bundig gelachen en nog nimmer te
voren was de zonneschijn zoo vrien
delijk.
Zoo heeft het een tijdje geduurd, tot-
Am
