Prentbriefkaarten van Texel BIJ DE FOTO'S n Juweeltjes van Fotokunst. Boekhandel Parkstraat. feuilleton m m SPORT. m LUCHTVAART. Illlllllll r Hij dacht een oogenblik hierover na, ."«en drong hij de vraag terug, die op zijn lippen lag. Ga terug, Laurel, zei hij enkel. Zij keek hem lang en angstig aantoen trok zij zich terug. Junius ging de kamer binnen en staarde peinzend om zich heen. De uitdrukking van Laurel's gezicht was hem een raadsel. Werktuigelijk strekte hij zijn hand uit naar de viool. Ja, het was een Guarnerius; zij zag er zeer oud uit. Munger had, zoo lang hij zich kon her inneren, op deze viool gespeeld. Hij legde het instrument weer neer en keek de kamer rond. Het was een eigen aardig vertrek absoluut verschillend van alle andere in liet huis. Er was hier. niets van die benauwenis en drukkende droefgeestigheid, die in al de andere ka mers heerschte.' Het vertrek was geheel in levendig zwart en rood gehouden. Het behangsel was rood, het houtwerk zwart. De meubels waren zwart, de stoffeering nood, en dezelfde combinatie ontwaarde men overal. Daarop keerde hij zich weer naar het lijk. Een natuurlijke afkeer overwinnend, S Zeer groote keuze. H oog-glanzend zwart en mat chamois. OOK VOOR WEDERVERKOOPERS. (afname ook bij kleine hoeveelheden mogelijk en uiterst voordeelig.) Vraagt onze mapjes met 10 kleine foto's van TEXEL. (Foto's van J. P. Strijbos, Van Agtmaal, Tepe, Ir. Van Dijk, enz., enz.) SPORT. De Engelsche mej. Gwenda Stewart bracht het wereldrecord motor- mennen op haar naam. We beelden haar af in trainingspak bij haar wagen. WEET U dat die dochter van de Amerik. Woolworth-koniing, een van 's werelds rijksten, Barbara Hutton, in het huwelijk trad met de Deensche graaf Kurt Haugwitz-Ricventlow? Ze scheidde van prins Mdivani, haar eerste echtgenoot, die onlangs bij ©en auto-ongeval om 't leven kwam. LUCHTVAART. We brengen hier een model in beeld van een drijvend eiland, zooals de Amerik. ingenieur Edw. Arm strong dat voor het Trans-Atlantisch luchtverkeer ontwierp. FILM. De bekende Oostenrijksche too- neelspeel ster Paula Wessely vervult een hoofdrol in een nieuwe film, Episode ge naamd. UIT DE OUDE DOOS. Deze woor den zijn zeker van toepassing op de hoed en de ordeteetenen, welke eens aan Kei.- zer Napoleon Bonaparte toebehoorden. Ze warden met zorg in het Museum te Berlijn bewaard. Tijdens de oorlog wer den deze voorwerpen weggenomen door een onbekende patriot, die op deze wijze voorkomen wilde, dat Frankrijk ze ooit zou inpalmen. Sinds geruime tijd be rusten ze echter weer in het museum. GEESTELIJK LEVEN. Het grootste Boeddha-beeld ter wereld vindt men in Japan ten noorden van Tokio. Het werd in een mots uitgehouwen. De kop alleen is 10 M. boog, het heele beeld 38 M. VOOR DE JEUGD. MET DE POPPENKAST OP REIS. Tekst en illustratie van H. KANNEGIETER. 21. „Jullie zijn jongens, die voelen voor mijn spel. Jullie zullen die kuns tjes gauw genoeg leeren. En ook de na men moet je weten eti die moet je gced onthouden. En baas Cobalthaalde die doodgraver voor de dag. Nou Jan en Piet namen de poppen eens op. En ze popelden van verlangen om er mee te beginnen. 22. Toen zei die baas: „Nou jongens, nou is het tijd om naar huis te gaan met mijn vrouw. Dus dat is afge sproken? Morgenochtend om 10 uur, hier op de Groote Markt. Maak dan, dat je op tijd bent. Want ik houd er erg veel van, dat jullie op tijd bent. Nou dat beloofden de jongens secuur. beroemde hij het lange zwarte haar en streek aan de linkerzijde van het gezicht het haar uit de hals. Tegelijk ontwaarde hij van het oor tot aan de keel een breed lidteeken. In de geheele wereld be stond geen lidteek'en als dit. Hoe Munger bet had opgeloopen, kon hij zich niet herinneren; in ieder geval had Munger daarna zijn haar laten groeien om het verborgen te houden. Hij richtte zich op. Zijn laatste twijfel was verdwenen: hef was Munger de- zelde, die hij een tiental jaren geleden had gekend. Hij trad weer naar buiten. Laurel stond nog op diezelfde plaats, waar hij haar had achtergelaten. Het is Munger, zei hij. Zonder eenige twijfel. Zij bleef zwijgend en bewegingloos, als aan de grond genageld staan. Ik moet hem zien, zei ze eindelijk. Ik moet hem zien. En voor hij haar kon tegenhouden, was zij voor hem heen de kamer ingegleden. Ja, zei Laurel, met toonlooze stem, het is Munger. Natuurlijk, antwoordde Junius, en hij vroeg zich af, waarom zij zoo begeerig was deze eenvoudige waarheid bevestigd te zien. We moeten vader zoeken. Hij knikte; zijn gedachten dwaalden te rug naar de kamer beneden met hetleege bed. En opnieuw trof hem het zonder-" linge, dat Courtleigh om 'drie uur in de morgen nog niet te bed was geweest. Hij nam haar kleine, koude hand in de zijne, en samen daalden zij de trap af; zij zwe gen; hun voetstappen veroorzaakten nau welijks ©enig geluid. Plotseling voelde hij haar hand in de zijne beven. Zij stonden stil. Wat was dat? fluisterde zij angstig. Hij hield haar hand steviger in de zijne. Hij had niets gehoornd. Hij had alleen iets onbepaalds gevoeld, alsof een nieuwe verschrikking op komst was. Kom, zei bij. haar aan haar hand met zich medevoerend, en zij gingen ver der de trap af. Plotseling wierp zij zich wild tegen de trapleuning. Ergens beneden brandde licht en in de nabijheid daarvan hoorden ze, temidden van het geweld van de storm een vaag geluid, dat op hetzelfde oogen blik weer verdwenen was. Bewegingloos bleven zij luisteren, aan gegrepen door een angst, die in geen enkele verhouding stond tof het kleine, vage en toch doordringende geluid, dat zij gehoornd hadden. Miss Mungem, riep Laurel met kramp achtige stem en op hetzelfde oogenblik renden zij de trappen af naar Agatha Munger's kamer. Junius liét haar hand los en stiet de deur open. Het vertrek was donker, maar een onbeschrijfelijk gevoel FILM UIT DE OUDE DOOS GEESTELIJK LEVEN van ontzetting overviel hem, toen hij bin nentrad. Een reeks van klagelijke geluidjes be reikten zijn oor, zij werden zwakker, ijler, en hielden toen geheel op. Daarop volgde een zucht, die middenin brak. Dan mets meer. Junius stond stii; zijn hart bonsde ot het barsten zou. Er hing iets vreemds in de lucht, iets, dat in deze kamer niet hoorde. Het zoete, fijne geuren van bloemen. Licht, hijgde Laurel, links naast de deur. Junius draaide bet knopje om; het licht bescheen een groote, trieste kamer. Doch hij zag slechts twee dingen: het boeketje lathyrus in een vaasje op de kaptafel, en een hoofd met grijs-wild-ver- waird haar, dat over starendie oogen viel, als trachtte het de ontzettende uitdrukking ervan verborgen te houden. Zijn blik teek star naar een roode vlek pp het witte nachtgewaad; toen teerde hij zich haastig om. Dood, zei hij schor en hij nam Lau rel weer bij de hand. Het beeld van de frisch-geurende bloe men en van het verwrongen gezicht liet hem niet meer los. Haastig daalden zij de treden af naar de parterre en zij gin gen de bibliotheek binnen, waar zijn oog op het telefoontoestel viel. (Wordt vervolgd.) WIST GE DAT AL ÉËÉtMP Doet uw voordeel en koopt te TEXEL v ta&SfflSrcsM

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1935 | | pagina 8