Adverteeren doet verkoopen
Hobaho. Hobaho.
Hobaho. Hobaho.
Uit Verre Landen
§©HA©DWMf»
eigen belang
veiling van de Hobaho.
JOH. PARLEVLIET,
ft
FEUILLETON
Angstig, verbijsterd keek Laurel hem
aan. Junius sloeg haar onrustig gade. Ook
hij had bemerkt, dat zij over haar stief
vader sprak op een wijze, die duidelijk
van een diepe afkeer getuigde.
Het is waar, dat u hem haatte, niet?
vervolgde de sergeant.
Laurel staarde naar de grond. Ik
haatte hem niet, verklaarde zij eindelijk.
Ten minsteik heb nooit op die wijze
aan hem gedacht. Maar ik had het gevoel,
alsof hij mij verafschuwde.
Qramshaw raadpleegde zijn zakboekje.
U heeft me verteld, dat uw moeder
in Californië woont. Courtleigh was haar
tweede echtgenoot, nietwaar?
Ja, mijn eigen vader stierf, toen ik
nog een kind was. Mr. Courtleigh en mijn
moeder zijn enkele jaren daarna gehuwd,
maar het was geen gelukkig huwelijk. Na
eenige tijd ging mijn moeder daarom in
Californië wonen.
ZooEnfin, Mr. Courtleigh kan
nog wel komen opdagen. Het eenige, wat
wij thans weten, is, dat hij verdwenen is,
dat hij een bebloede zakdoek heeft ach
tergelaten en dat iemand een vreeselijke
kreet heeft geslaakt. Die kreet kan van
Courtleigh zijn geweest, maar evengoed
van iemand anders. Miss Courtleigh, u
logeert hier nu juist tien dagen. Hebt u
Wallace Munger in die tijd gezien?
Neen, niet voor ik hem deze nacht
vermoord zag.
Heeft u iets gehoord of gezien,
waardoor u ging vermoeden, dat Munger
hier in dit huis woonde?
Neen, klonk het aarzelend, maar ik
had somtijds zonderlinge gewaarwordin
gen.
Qramshaw trachtte een duidelijker ant
woord uit haar los te krijgen, maar
zonder resultaat.
Vertelt u me dan nu eens, hetgeen
u van die kreet weet, begon Gramshaw
opnieuw. Weet u zeker, dat het uw stief
vader was?
Ja, ik meende, dat het zijn stem was.
Wiens stem zpu het anders kunnen ge
weest zijn?
Gramshaw ging hier niet verder op in.
Hij verschoof zijn groot, week lichaam
in de leunstoel. De volgende vraag was
bijna overdonderend.
Stelt u belang in haarden, miss
Courtleigh
Met een ruk zag zij op. Junius be
speurde 'n blik van angst in haar oogen.
Watwat bedoelt u?
Gramshaw keek naar de groote haard.
Enkele uren geleden had er een vuur in
gebrand, maar thans bevatte hij nog
slechts smeulende resten.
U hebt er voortdurend naar geke
ken. U hebt er uw oogen niet vanaf
kunnen houden.
Laurel beefde en klemde haar lippen
opeen. Oakhult zag van zijn geknip op.
Jonas' uitpuilende oogen hingen aan
Laurel's lippen. En Junius, hoewel hij
zich in het geheel niet kon voorstellen,
wat dit alles te beteekenem had, had het
gevoel alsof de bliksem op het punt
stond in te slaan. Ook hij had Laurel's
schuwe blikken naar de haard opgemerkt,
maar zonder er verder acht op te slaan.
Gramshaw spreidde zijn lange, magere
beenen van elkaar, richtte zich op en ging
naar de haard.
Men probeert ons weer te dwars-
boomen, zei hij met iets klagelijks in zijn
stem.
Een half onderdrukte kreet ontsnapte
Laurel's lippen toen hij de pook nam en
in de asch ging woelen. Junius sprong,
bezeten van een vaag vermoeden, over
eind.
E>e sergeant mompelde voldaan. De
poiok was in de asch op een voorwerp
gestooten en Gramshaw werkte het
gloeiende voorwerp nu naar de steenen
plaat, voor de haard. Het was een lang,
dun voorwerp, ongeveer twintig centi
meter groot, bedekt met een grijze asch-
laag.
Nog te heet om aan te raken, merkte
hij enkel op.
Wat is het? vroeg Junius, hoewel
hij het antwoord op de vraag reeds kende.
Een mes, zei Gramshaw. Het mes,
waarmee Munger en zijn zuster vermoord
werden.
Gramshaw keek Laurel aan met een
blik van mild verwijt.
Dat er nu altijd iemand moet zijn,
die ons wil dwarsboomen, klaagde hij,
en dat dat meestal een vrouw moet zijn.
Laurel trachtte iets te zeggen, maar er
kwam geen woord over haar lippen. Ju
nius keek haar in sprakelooze verbazing
aan. Haar gedrag bewees maar al te dui
delijk, dat niemand anders dan zij het mes
verborgen had. Maar waarom? En waar
had zij het gevonden? Junius herinnerde
zich ,dat zij zich boven van hem had los
gerukt en een oogenblik met het lijk in
de roode en zwarte kamer alleen was ge
weest. Misschien had zij het toen gevon
den. Maar waaromwaarom?
U doet beter, plaats te nemen, miss
Courtleigh, zei Gramshaw. Uw zenuwen
zijn erg overstuur.
(Wordt vervolgd.)
27. De agent ging direct het ziekenhuis
opbellen. De ziekenwagen zou zoo komen,
kwam hij terug met de boodschap bij de
dokter. En al spoedig baande zich de
ziekenwagen een weg door de steeds
grooter wordende menigte En toen de
baas in de auto was gedragen, keken Ja 1
en Piet met betraande oogen de wagen na.
28. Maar spoedig droogden ze hun
tranen weer. Ze gingen met z'n tweeën
de poppenkast overeind zetten. Dat viel
niet mee, dat vrachtje. En toen ze daar
mee klaar waren, gingen ze zitten ver
zinnen, wat ze nu zouden doen. Maar ja,
ze wisten het niet. De juffrouw konden
ze het niet vragen. Want die was mee
met de baas in de ziekenwagen.
UUIIIIIIIIIIIIIIIiiillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
llllllllllll BRITSCH-INDIE llllllllllll
llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
Het is in het welbegrepen
van de Texelsche bloembollenkweeker zijn producten aan
te bieden op de
Daar maakt gij voor uw goede bollen de hoogst mogelijke
prijs.
Inlichtingen verstrekt gaarne onze vertegenwoordiger
Den Burg, Tel. 62.
VOOR DE JEUGD.
MET DE POPPENKAST OP REIS.
Tekst en illustratie van H. KANNEGIETER.
Illlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
,11111111111 JAPAN. llllllllllll
llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
llllllllllllüllillinilllllllllllllllllllllllllllllllHIIIIIIIIII
llllllllllll BRITSCH-INDIE.
lllUlllllllilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
BRITSCH-INDIE. In Britsch-Indië be
schouwt men het witte rund als een hei
lig dier. Ons kiekje laat een inlander zien
die zich ootmoedig voor het hoogvereerde
beest in het stof neergeworpen iheeft.
AMERIKA. Na gedurende de laatste
honderd jaar met de Amerikaansche re-
geeriiiig in oneenigheid te hebben geleefd,
is het de Semimol-Indianen in Florida
gelukt, ter gelegenheid van 't jaarlijksch
Zonnefeest het conflict op te lossen. Wij
beelden hier Mr. Harold Ickes, Minister
van Binmenlandsche Zaken, en de woord
voerder der Indianen af.
SIAM. Oost-Azië telt vele standbeel
den op religieus gebied. Onze foto is die
van een z.g. tempelwachter, een buiten
gewoon groot beeld, opgericht voor de
ingang van een tempel te Bangkok in
Siam.
BRITSCH-INDIE. Twee Hindoe-schoo-
nen uit de hoogste kringen van Calcutta,
De kunstig geweven kleedij bestaande
uit om bet lichaam geslagen doeken -
verdient de biezondene aandacht.
AUSTRALIË. Smaken verschillen. Op
de Salomonseilanden geldt deze inboor
ling met zijn raar toegetakelde voorgevel
voor een der schoonste leden van zijn
stam. Van de Salomonseilanden be
hoorden er twee van 18991919 tot de
Duitsche koloniën, thans staan ze onder
mandaat van Australië. De overige eilan
den van deze groep zijn Engelsch grond
gebied.
JAPAN. Te Tokio heeft men iets
nieuws ingevoerd op postgebied: een rij -
diende brievenbus. Met luidsprekers kon
digt men de straatbewoners de komst van
de postophaaldienst aan.
Illlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
llllllllllll SIAM. llllllllllll
llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
llllllllilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
llllllllllll AUSTRALIË
IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII1I1IIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII
lllllllllllllllllllllll
AMERIKA
27
