m De Nieuwe Texelsche Courant No. 4976 48s"Jaargang Woensdag 4 Sept. 1935 Van week tot week EERSTE BLAD. m m gngezondem «eLi Uw advertentie in dit blad wordt op Texel huis aan huis gelezen. TEXELSCHE COURANT is sinds 1 Juli 1930 lo dit blad opgenomen. UITG.: N.V. Boekhandel en Drukkerij v.h. Langeveld en de Rooij Den Burg. Tel. 11. ABONNEMENTEN: f0.75 per kwartaal; buiten den Burg f 1losse nrs. 4ct. ADVERTENTIES: 1-5 regels 60 oent iedere regel meer 12 ct. Eenzelfde adv. voor viermaal ineens opgegeven wordt driemaal berekend. HOOGWATER ter reede van Texel v.m. (nam. ongeveer Vi uur later.) 5 6 7 8 9 10 11 Sept 1,29 2.05 3,— 4,22 6.01 7,22 8.22 LICHT OP RIJWIELEN en R11TUIGEN 8.20 ZATERDAGAVOND. KONINGIN ASTRID f Astrid, België's stralende, schoone vor stin, toonbeeld van jeugd en lieftalligheid, is door een ontzettend noodlot ontrukt aan het Belgische volk, dat haar aanbad, aan de jonge koning en de kinderen, wier oogappel zij was, aan de wereld, die haar liefhad als een van de weinige zonne stralen, in wier licht de menschheid zich nog vermocht te koesteren. Diepe, op rechte deernis moet iedereen gevoelen voor ons Belgische buurvolk, dat betrek kelijk zoo kort na de noodlottige dood van Koning Albert, opnieuw getroffen is door een nationale ramp, die dit volk berooft van het liefste dat het bezit. BLANK EN BRUIN. Europa, Amerika en Abessinië. Het ware verkeerd, de toestand, die nu m Europa heerscht, met die van 1914 te vergelijken. Weinige weken voor de groote oorlog uitbrak, zag het er veel vreedzamer uit dan op dit oogenblik. Toen was men voorzichtig, omdat men liet gevaar ten volle meende te beseffen. Het resultaat was, dat de menschheid door de oorlog die haar beslopen had als een diet in de nacht, overrompeld wend. Nu is er van besluipen geen sprake. Met moord dadig kabaal kondigt Mussolini zijn bloe dige voornemens aan. Als een staatsman, bij wie niet alle zinnen op hol zijn gesla gen, oorlog wenscht, dan wendt hij juist vreedzame bedoelingen voor. Hij zorgt ervoor, dat hij niet alle anderen tegen zich in het harnas brengt. Mussolini ech ter speelt niet de pacifist, bijna dag aan dag verkondigt hij, dat hij vechten wil en vechten zal. Treedt iemand hem daarbij in de weg, dan zal hij deze stoutmoedige ook aanvliegen, om het even, wie het is. En als heel Europa zich tegen hem mocht vereenigen, welnu, Iaat heel Europa dan maar opkomen. Des te eer heeft hij zijn groot, Romeinsche rijk bijeen. Hij somt alvast op, zonder de mogelijke vijanden te tellen, wat hij als aanleiding tot een oorlog beschouwen zal: het toepassen van sancties, volgens een besluit van Genève, het sluiten van het Suezkanaal voor mili taire transporten van Italië. Om te begin nen houdt hij aan de Brenner alvast ma noeuvres van een omvang, zooals nog nooit eenige militaire mogendheid ze ge houden heeft. Intusschen stoot hij zijn dreigementen uit: Engeland mag wel op passen op Malta, de groote vlootbasis van het Britsche Rijk en de Middellandsche Zee. Frankrijk bezet de forten, die het aan POLITIS Een Grieksch politicus, van naam, scheidsrechter in de commissie tot be slechting van het geschil tusschen Italië en Abessinië. OM VOORUIT TE KOMEN Wie halt werk doet, heeft een kunst ge leerd, die naar omlaag voert. Beter niet gewerkt dan halt gewerkt. Zoek iedere dag nieuwe wegen en nieuwe manieren; ook in de handei ver gaat het oude op de duur tot stof. Schat de boeken niet gering, zij zijn de spieren en de zenuwen van de tijd. Wie zegt, dat hij nooit leest, bekent zijn gees telijke armoede; wie beweert, dat hij geen tijd heeft om te lezen, zoekt een voor wendsel om die armoede te verbloemen. Zorg ,dat elke letter schrift, die van uw zaak uitgaat, onberispelijk is van taal, en stijl: uw brieven, uw advertenties, uw opschriften, uw plakkaten, uw strooibiljet ten kortom alles wat uw reclame be treft. Slordige, zoutelooze, gebrekkig ge stelde reclame schrikt een groot deel van het publiek af. '•USX MUSSOLINI zijn oostgrens heeft gebouwd. De recruten van dit jaar worden een maand eerder onder de wapenen geroepen, opdat er vol doende mannen zijn, om aan deze doode weermiddelen levende inhoud te geven. Engeland verzekert wel, dat die vloot voor Malta niet versterkt is, maar het machtige Middellandsche Zee-eskader zal zijn aan dacht bepalen tot het gebied van het Suezkanaal, waarover nu zooveel en zoo luid wordt gesproken. Verder is het nieuwe depot-schip van de Britsche vloot de Woolwich naar Malta gezonden. Het is een soort varend dok. Het is ook in staat, uit zeewater op groote schaal zoet water te distilleeren, het is van machtige electrische inrichtingen voorzien, en het kan tevens optreden als moederschip voor de torpedojagers, die het ai het noodige voor schip en bemanning kan leveren. En bij dit alleSj kan het zoo hard varen, dat het iedere vloot kan bijhouden. Malta zelf en Aden worden in staat van tegenweer gebracht. Spanje is bezig troepen samen te trekken in de buurt van Gibraltar. Ta- rira en de Balearen zullen worden ver sterkt. Enz. Enz. Londen hoopt nog altijd op een schik king. Natuurlijk laat het de Britten niet koud, wanneer Mussolini het een gevaar voor zijn tand noemt, dat de Straat van Gibraltar èn het Suezkanaal, de twee eenige uitgangen van de Middellandsche Zee, beide door Engeland beheerscht wor den. Wil hij dat nu ook maar meteen ver helpen, tegelijk met de stichting van zijn groote, koloniale rijk? En is dit de reden, waarom de Spanjaarden zich zoo gevoelig toonen in de zuidhoek van hun land? Reeds heet het, dat de Engelschen geen blokkade van Italië, wat de toevoer over het Engelsche en Fransche kustgebied in de Roode Zee betreft, zullen dulden, en ook geen onderzoek van Engelsche sche pen, die wapenen voor de Negus zouden vervoeren Er is thans veel onrust in de wereld der Afrikaansche kleurlingen, en ook onder de Aziaten, naar aanleiding van 't gevaar, waarin het eenige onafhankelijke rijk van zwarten in Afrika, verkeert. Wat Italië de Abessiniërs wil aandoen, kon heel goed alle blanken in Afrika en weste lijk Azië kwalijk genomen en betaald ge zet worden. In Britsch-Indië, in Arabië, in Egypte en de Soedan, in Centraaf Afrika en Z.-Afrika is de wereld van de (UBklUkimSaSGDCDaJU Al m mm mm mm marron ITilTlminiTllTllTllTllTHTl y iTlmiTimrTiiniTi rTiiTim SB EEN TEXELAAR ffl ffi PER FIETS DE WERELD IN. ffl ÖBGfcJ3B33Gi3GBGEa3£EGB <1 rtltAl v rot®® me®®®® rot?: (Vervolg) XI. Een maaltijd bij Arabieren. Esperanto-leven in Noord-Atrika. „Hondenvangers". Zoo verlieten we na een minder for tuinlijke reis Böne. (Dit plaatsje ligt aan de N.-Afrik, kust, tusschen Tunis en Algiers. Red.) Max was best opge knapt, maar de eerste dag na zijn ziekte zouden wij toch maar niet meer dan 100 K.M. afleggen. De weg was vrij goed en bezorgde Max slechts twee lekke banden. Wij waren wei anders gewend. De mid- dagkost wilden wij ditmaal eens bij de Arabieren gebruiken, wier eetgelegenhe- den men hier overal aantreft* Max had wel wat extra kost moodig en met veel gebaren beduidde ik de „kellner", die in een ongelooflijk vet en vies „costiiuin" rondliep, dat wij goed wilden eten. De eerste gang was soep. Wij hadden honger en het ging er best in. Wat men, ons toen echter voorzette deed ons huive ren en Max dreigde weer ziek te worden. Het waren van die beestjes, die bij ons bij voorkeur 's nachts een bezoek aan de woning brengen, om zich later weer onder de floer en in hun eigen huisje te bergen Slakken! De zwarte kellner, zwart zoowel wat gelaat als kleeding betrof, 'kon maar niet begrijpen, dat wij deze lekkernij voor bij lieten gaan en aan de tientallen toe« schouwers cadeau gaven. Raar volk, die blanken. Ja, één ding is hier soms vervelend. Als je in een van die dorpen even stilstaat, schaart zich direct een heele groep om je heen; giebelen om onze witte, hoewei toch aardig gebruinde ruggen (wij fietsen alleen in zwembroekje) en blijven staan, tot je weg gaat. Na het dessert, dat uit prachtig fruit bestond, trokken wij naar Philippeville, waar wij 's avond aankwamen. Eerst Max's fiets laten repareenen; onderhand trokken wij de stad in. AI spoedig hield een agent ons daar aan, We moesten mee naar het bureau, om onze paspoorten te laten afstempelen. Dat is hier heel 'ge woon en gebeurt bijna elke dag. Ditmaal was het echter iets biezonders, want in vloeiend ESPERANTO vroeg hij, of onze papieren in orde waren en of wij hem wilden volgen. Op weg naar het bureau vertelden hij ons veel over de Esp. bewe ging in Philippeville, (in deze N.-Afri kaansche wildernis dus), die er prachtig voor staat. Zelfs is men er in het bezit van een eigen gebouw, zoo mooi, dat zelts Texel daar een puntje aan kan zui gen. Al spoedig ontmoetten wij Esperan- TECLÊ HAWARIATHE De vertegenwoordiger van Abessinië in de Volkenbond en te Parijs. kleurlingen in gisting gekomen. Frank rijk kan dit gevaar voor de rust in zijn kolossaal koloniaal rijk in Afrika lang niet onverschillig laten. Lntusschen schijnt de geschiedenis een geheel andere wending te zullen nemen nu volgens de bladen van Zaterdag de regeering van Abessinië de helft van haar land voor de ontginning van de bo dem aan een Britsch-Amerikaansche Mij. voor 75 jaar in conoessie heeft gegeven. Dit besluit heeft in Italië groote veront waardiging gewekt en reeds heeft de Duce te kennen gegeven, zich hierdoor in het geheel niet van zijn plannen ten op zichte van Abessinië te zullen laten af houden. Met nog grooter belangstelling volgt thans de wereld het verdere verloop van de strubbeling tusschen de Negus en Mussolini. 1 fv-- f. ZONEN VAN DONKER AFRIKA. tisten en met hen trokken we na ons bezoek aan het politiebureau naar hun gebouw, waar wij di.e nacht bleven sla pen. Voor liet echter zoover was, speelde zich nog heel wat at. Gezamenlijk bezochten wij de schoone stad; we ver telden daarna aan de club over alles en nog wat en maakten 's avonds een wande ling langs de haven om te zien hoe hon derden havenwerkers hier onder luifels en bruggen de nacht doorbrengen. Een vreemd, heel vreemd schouwspel, die tien tallen openiuchtslapers daar bij elkaar. Wij waren gedwongen nog een dag te blijven, deels door de fiets en deels dooi de Esperantisten, waarvan wij geen spijt hadden. O, schitterende uren waren het weer. Je voelde niet, dat je hier bij Fran- schen en Algierioneezen oftewel Alge rijnen was. Wij waren bij Esperantisten en in hun eigen „domo" voelden wij ons maar al te goed thuis. Hartelijk dank, gij vriendelijke Afrikaansche vrienden. Uw Noordelijke geestverwanten zullen u met evenveel hartelijkheid ontvangen. (Tusschen twee haakjes: wij boften ge weldig met dit onderdak, want des nachts onweerde en regende het verschrikkelijk, 's Nachts aanschouwden wij lange tijd hoe de bliksemstralen de uit zee oprijzende rotsen van tijd tot tijd hel verlichtten. Een schoon gezicht, vooral als je onderdak hebt.) Laat ik niet vergeten over de „honden vangers" te schrijven. Zij rijden hier 's nachts met een soort broodkar rond en vangen dan zeldzaam listig^ losloopende handen, welke de eigenaar voor f l .50 weer terugbekomen kan. SIEM DE WAAL C.Hz. ADRES VAN „KERK EN VREDE" AAN PAUS PIUS XI. Het hoofdbestuur van „Kerk en Vrede" heeft op 30 Aug. het volgende adres in zake het Italiaansch-Abessijnsch conflict aan Paus Pius XI gezonden: Aan Zijne Heiligheid Paus Pius XI, Castel Gandolfo, Rome. Het hoofdbestuur van de Christen-anti militaristische vereeniging „Kerk en Vrede" in Nederland, tellende 8000 le den van alle kerken en richtingen, voor gangers en gemeenteleden. in de overtuiging, dat oorlog en oor logstoerusting onvereenigbaar zijn met het Evangelie van Jezus Christus, verontrust door de oorlogsvoorberei dingen die door de Italiaansche regeering worden ondernomen tegen het Abessyni- sche volk, een natie, die evenals de Itali aansche tot de christenvolken behoort, overwegende, dat beide volken lid zijn van de Volkenbond, zich Uw boodschap van April herinno rende, waarin U de woorden van de 68e Psalm „Hij heeft de volken verstrooid, die lust hebben in oorlogen" aanhaalt met het oog op een staat, „die de oorzaak zou willen zijn van een monsterachtige moord en bijna onvermijdelijke zelfmoord", verzoekt u dringend, de Italiaansche re geering en het Italiaansche volk een halt toe te roepen, opdat zij de oorlogstoerus tingen staken en zij hun _geschil met het Abessynische volk voor het Internationale Hof van Justitie brengen. Namens het hoofdbestuur, (w.g.) Ds. J. B. Th. Hugenholtz, Secretaris.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1935 | | pagina 1