De Nieuwe Texelsche Courant No. 4982 49"e Jaargang Woensdag 25 Sept. 1935 men EERSTE BLAD. Van week tot week 11] Texelsche Berichten Uw advertentie in dit blad wordt op Texel huis aan huis gelezen. ant. breed Japier. i. ge-i ifleve- ering., >aar a anden it. urde aan- is sinds 1 Juli 1930 In dtt blad opgenomen. U1TO.: N.V. Boekhandel en Drukkerij .7 v.h. Lange veld en de Rooij Den I Burg. Tel. 11. ABONNEMENTEN: f0.75 per kwartaal; [buiten den Burg f 1.losse nrs. 4ct. ADVERTENTIES: 1—5 regels 60 cent I iedere regel meer 12 ct. Eenzelfde adv. voor viermaal ineens opgegeven wordt driemaal berekend. HOOGWATER ter reede van Texel v.ra. (nam. ongeveer V> uur later.) I 26 27 28 29 30 1 2 Oct t.57 9.33 9,55 10,25 10,52 11,22 12.02 LICHT OP RljWIELEN en RIITUIGEN 7.31 ZATERDAGAVOND. MUSSOLINI EN DE NEGUS. Met onverbiddelijke strakheid houdt Mussolini aan zijn plannen vast. Hij wil Oorlog en geen schikking. Nog weer is hij ioor velen der zijnen gewaarschuwd. Zij fcvekken daarmede echter slechts zijn toorn, zooals zijn legercommandant, aan wie het zijn ainbt kostte, omdat hij zeide, dat voor de onderwerping van Abessinië tien ja^r en een millioen man noodig waren. 1ij luistert naar niemand, niet naar de Ko rting en niet naar het gemor in het Itali aan sche volk, dat at en toe toch ook tot zijn ooren moet doordringen. De heele Kvereld is tegen hem opgestaan, Hitier, pijn eenige hoop, gat in zijn rede te Neu- enberg Mussolini te verstaan, dat hij van Duitschland in ieder geval geen steun te wachten had. Op weinige uitzonderingen na, bleken alle te Genève vertegenwoor digde staten bereid, aan sancties deel te nemen. Natuurlijk noemt niemand het woord sanctie bij de naam en men hoeft daarbij nog niet aan militaire sancties te ienken. Maar ieder weet, waarover men het heeft, en economische sancties zouden zoor het aan grondstoffen en geld zoo arme Italië reeds noodlottig genoeg kun nen zijn. De commissie van vijf, te Genève, die Itot taak heeft, een voor Italië en Abes sinië even aannemelijk voorstel te ont- jwerpen, zette haar werk voort, terwjjl Mussolini verklaarde geen compromis te willen aanvaarden. Veel optimisme valt er niet te bespeu ren. En dat is begrijpelijk. Mussolini heeft, de voorstellen vernemende, zich ik sarcastische termen daarover uitgelaten. „Niet alleen onaanvaardbaar, neen, zelfs belachelijk", moet hij tegen de Engelsche journalist Ward Price hebben uitgeroe pen, en „de Commissie van Vijf schijnt mij voor een verzamelaar van woestijnen te houden". Lachend vroeg Mussolini of men hem hield voor de held van een der boeken van Mark Twain, die zoo veel van echo's hield, dat hij twee bergen met mooie echo's kocht en daartusschen in 'een huis liet bouwen. De Duoe voegde hieraan toe,, dat hij kort geleden van de Franschen 110.00 vk. mijlen gekregen had van de Sahara-woestijn. In dat ge bied wonen precies 62 menschen, die men na langdurig zoeken gevonden heeft in een dal, waar toevallig genoeg water aanwezig was. Het Danikil-Iand in Abes sinië het eenige gebied dat men Italië zou willen afstaan, is de bodem van een droog geworden zee en vormt een woes tijn van wit zout met een lengte van 200 mijlen. Daar groeit geen grasspriet en ZO N ASPIRIENTJE HELPT TOCH MAAR LORD HALIFAX, tngelands Minister van Oorlog. zelfs een Abessiniër zou zich daar niet in leven kunnen houden. Het land van Oga- den is een steenwoestijn, in een zand woestijn zou men nog het een en ander kunnen verbouwen. Eenige streken van de Libische woestijn in Italiaansch Noord- Atrika zijn bevloeid en daardoor bewoon baar gemaakt Maar in een uitgedroogde wildenis van geweldige rotsblokken kan niets groeien. Maar het somberst stemt de volgende tirade: „Ze schijnen te willen dat de 200.000 Italiaansche soldaten in Afrika weer naar huis gaan en dat hun verteld wordt, dat zij slechts een uitstapje hebben gemaakt. Dat zal onder geen om standigheden gebeuren". Het is de fas cistische voorman om romantische roem begonnen. Wie denkt hierbij niet aan de beroemde zin van Paljas, die men met een lugubere aanpassing zou kunnen wij zigen in: „Het volk wil sterven. Het heeft er voor betaald" ONRUST ALOM. Ofschoon de Duoe geen haast maakt, de banden van de Volkenbond te ver breken, moet men toch aannemen, dat een dergelijk besluit niet lang meer kan uitblijven, als niet zeer onverwachte din gen gebeuren, die aan de zaken een heel andere loop geven, of een vreedzame op lossing mogelijk maken. Intusschen wordt in Italië met koortsachtige haast gewerkt aan het versterken van de verdedigings middelen en aan de uitrusting van steeds meer troepen naar O.-Afrika. Deze troe pen bedreigen niet enkel meer de grenzen van Abessinië. Militaire bewegingen in Lybië verontrusten Engelschen en Egyp- tenaren. Reeds wordt gemeld, dat Egyp te te Londen gevraagd heeft om militaire hulp, als deze noodig mocht blijken. De vloot te Malta wordt voortdurend ver sterkt, allerlei materiaal gaat naar deze Britsche vlootbasis in de Middellandsche Zee. De noodige toebereidselen worden getroffen tot versperring van de toe gang tot de havens. Men gaat oefeningen houden tot afweer van het gevaar uit de lucht. Sterke eenheden van de Britsche, vloot worden naar Gibraltar gezonden. De invaart daar is zonder biezondere toe stemming niet meer geoorloofd. Daar tegenover vertoonen ook de Italianen, groote activiteit, die de Engelschen ver der verontrust. Hun maatregelen boeze men de Engelschen ook bezorgdheid in voor de kust van Palestina en S_yrië. Reeds heeft Griekenland moeten protes teeren tegen het ongeoorloofd gebruik dat Italiaansche oorlogsvaartuigen maken van Grieksche territoriale wateren. LICHTPUNTJES. Er zijn slechts twee overwegingen van geruststellende strekking. De eerste is, dat oorlogen steeds verrassend plegen te komen en zelden uitbreken, als men, maanden tevoren hun komst reeds meent te kunnen voorzien. En de tweede, dat Mussolini zich tenslotte te Genève op merkelijk veel critiek en dreigementen laat welgevallen, en uitermate lang aar zelt met het verlaten van de Volkenbond. Misschien echter is hij tegenover het binnenland verplicht, dit offer van zijn opgekropt ongeduld te eischen. Ook de Engelschen maken op "het oogenblik de indruk, met het voortzetten der bespre kingen, waarvan zij n.'ets meer verwach ten, hun eigen gevoelens geweld aan te doen. Want het is nu voor ieder volko men duidelijk, dat het pacifisme, dat het Engelsche volk in de laatste jaren mis schien meer dan eenig ander volk ken merkte, thans uitermate geslonken is. Voor de verzekering van de vrede zijn de Engelsche pacifistische liberalen en is de overgroote meerderheid van de arbeiders partij thans bereid het uiterste te wagen. Het is een opmerkelijke ommekeer in de openbare meening van Engeland, welke alle twijfel, wegneemt aan de ernstige be doelingen van de Britsche regeering, die in dezen niet meer door Ramsay MacDo- nald en Sir John Simon, maar door Bald win en Sir Samuel Hoare wordt geleid. Dit verschil is zoo groot, dat het Musso lini bijtijds tot nadenken had moeten brengen. KOOKT ELECTRISCH O Niet duurder dan op andere wijze ZAKENNIEUWS. Men deelt ons mee, dat de fa. C. R. Keiiser en Co. alhier is omgezet in een' Naatnlooze Vennootschap, de N.V. Texel sche Graan- en Kunstmesthandel v.h. C.R. Keiiser en Co. Als directeuren zullen op treden de hecreri Jn. de Beurs en A. v. d. Meulen en als commissarissen de Iieercn R. P. Keijser Cz., Jn. Jac. Rab en L. C. Keijser, waarvan eerstgenoemde ais gede legeerd commissaris. ESSEX-TEXEL. De jongeheer S. Tjepkema, van „Mari- co", vond bij Buitenheim een luchtballon netje, dat opgelaten bleek te zijn te Boeking in Essex (Eng.) SCHOOLNIEUWS Tot de eerste klasse van de Rijksland- bouWwintersehoo! te Schagen werden toe gelaten de leerlingen D. C. Gceinse, Eier- land en K. Mantje, Oudeschild. De heer Van Rossum, Prins Hendrik- polder, heeft weer enorm zware pompoe nen geteeld. We hebben in de etalage van de heer M. S. Langèveld drie exem plaren bewonderd, die maar eventjes 35 60 en 70 pond zwaar waren. ffl ffi ffl EEN TEXELAAR ffl g! PER FIETS DE WERELD IN. BB VAN MADRID NAAR ZARAGOSSA. XVI. (Vervolg) Na vier dagen in Madrid, de stad met haar vele paleizen en musea te hebben doorgebracht, bestegen wij onze rossen weer om naar Zaragossa te toeren. Het trapte zwaar want de weg liep aardig op. Spoedig maakten wij kennis met één Ider Spaansche hoogvlakten. Dat was voor ons weer iets heel anders, en voor mij „zoon der lage landen" want zoo noemt de Spanjaard Nederland ^vel in 't biezonder. Wii stegen tot 800 a 900 M. en peddelden toen wel 100 K.M. lang over deze hoogte verder. De grond was hier kurkdroog en kilometers in de om trek was er geen huis te bespeuren. De aarde bestond uit harde roode zandklui ten, vermengd met steenen. Distels en struikgewas was het eenige, wat hier weelderig groeide. Schijnbaar leverde het genoeg voedsel op voor de honderden geiten, welke hier de kost opscharrelen. Het getingel van de om hun hals beves tigde hellen, is 't eenige, wat nu en dam de bijna drukkende stilte verbreekt. Af en toe werd de hoogvlakte onderbroken door een dal, dat men het best met een, geweldige put zou kunnen vergelijken. En deze putten in de hoogvlakten zijn de eenige plekken, waar iets beters groeit. Daar treft men dikwijls een klein dorpje aan, dat de bewondering wekt door zijn zeldzame eenvoud. Schameler ën kaler woningen heb ik nimmer gezien. Alle luxe ontbreekt, er. Zij zijn opgebouwd uit een steensoort, welke dezelfde kleur heeft als het omliggende land. Vensters ontbreken geheel; enkele zakken zijn voor de ingang gespannen. Ook straten ont breken. Het inwendige der woning is al even somber. Toen Max en ik met veel gebaren voor enkele peseta's eten in één, der woningen hadden besteld, moesten wij, op een soort melkblok gezeten, de spijzen door ons keelgat werken, want stoelen ontbraken. En toch zijn deze wo ningen niet vuil, al leeft men op de zand grond en al slaapt men op de tafel. Met het oog op de vliegen; houdt men alles zoo dicht mogelijk. Jfa, vliegen zijn hier zeer talrijk en hinderlijk. Overal treft men ze aan en toeii we een „eierkoek" bestel den en meenden er eenige krenten in aan te treffen, bleken dit bij nadere be schouwengevleugelde Krenten te zjjn. Bonan apetiton ot, op z'n Hollandsch: Eet smakelijk. Met prima geitenmelk (haartjes toe) en meloen vulden wij ver der onze magen. De kosten van dit maal bedroegen 3 peseta's. Soms troffen wij in deze dorre steen- vlakten en stukken zandgrond bouwland aan. Men moet de Spaansche boer be wonderen, dat hij er in slaagt hier iets te doen groeien, want de grond is soms gescheurd van de droogte. Het is den aftredenden burgemeester en mevrouw Oort niet mogelijk geweest vóór hun vertrek ieder te bezoeken, mot wie zij in den loop der jaren in aanraking kwamen. De groote vriendschap en hartelijkheid, in deze jaren ondervonden en het mede leven met vele personen en .gezinnen, doet hun den wensch uitspreken van. al len, doch ook werkelijk van allen, af scheid te nemen. Daarom verzoeken zij u, hiervoor Za terdag den 28en a.s., tusschen 35 uur op het raadhuis te komen. Het zal hun oen groote voldoening ge ven, allen nog eens te zien, en de hand te drukken alvorens zij Texel verlaten. EIERLAND. DE VERLOTING. De loten van de Groote Eierlandsclie Verloting gaan zoo vlot van de hand, dat ze binnenkort naar verwacht mag wor den alle 2500 geplaatst zullen zijn cn de loting op de vastgestelde datum, Dins dag 15 Oct., kan plaats hebben. Wie als nog wil meedingen, haastc zich een lot tc koopen. Eén nachtje hebben wij op deze hoog vlakte geslapen, maar aangenaam rustte het op de steenen niet. Wel bracht de nacht een aangename verrassing, want toen ik 's nachts even ontwaakte ontdekte ik aan de hemel een reusachtige meteoor en lange tijd hebben wij vol bewondering deze „ster met een staart" gadegeslagen. Dertig K.M. fietsten wij de volgende morgen voordat wij het eerste dorp be reikten, waar wij óns heerlijk vergastten aan „churro", een speciale in olie gebak ken Spaansche morgenkost. Hierna daalde de weg weer en weldra bereikten wij een klein riviertje. Als bij tooverslag werd alles weer vruchtbaarder en spoedig re den wij weer door prachtige boomgaar den, met duizenden vijgen, perzik- en si- naasappelboomen. Jammer genoeg was de oranjekleur bij de sinaasappelen nog niet gearriveerd. Een wondermooi stukje Spanje was het, dat wij aan dit riviertje doorreden. Steile rotsen, hooge viaducten en een weelderige plantengroei. Bij een Spaansche boer gebruikten wij het mid dagmaal, deels uit maïskolven bestaande, welke uitstekend smaakten. Men beweert dat de Spanjaard even sober eet als leeft, maar tot nu toe hebben wij van dat so bere eten weinig gemerkt. Integendeel. Hij eet en drinkt er goed van. Vooral drinken. Een maaltijd zonder wijn zou als zoutloos eten voor hem zijn. Vlak bij een dorpje maften wij op een dorsch- vloer weer uitstekend. Dat dorschen gaat nog zeer primitief. Het graan wordt op de vloer urtgespreid, waarna men er net zoolanc met ezels voor zware sleden gej spannen doorheen rost, dat alle korrels hun scheden hebben verlaten. Voor het reinigen wordt een sterke wind afgewacht Honderden arbeiders zijn daarvoor noo dig. S1EM DE WAAL C.Hz. (Wordt vervolgd.) TEXELSCHE COURANT :aat. ELE| - Misschien nog wel koorts ookl Aspirin is de onovertroffen bestrijder van verkoudheid. Na Uw verkoudheid zult U met zo velen zeggen: Uitsluitend verkrijgbaar In de oranje-bandbulsjes v. 30 labl. 70 ets. en oranjezakjes v. 2 labl. k 10 cH. GEWICHTIG. ffl \«- ffig^FFSlRFSr^TRgl M gWfflglgJFFgffltFg' <a TEN AFSCHEID. SPAANSCHE SCHOONEN.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1935 | | pagina 1