De Nieuwe Texelsche Courant
No. 4982 49"e Jaargang Woensdag 25 Sept. 1935
men
EERSTE BLAD.
Van week tot week
11]
Texelsche Berichten
Uw advertentie in dit blad wordt
op Texel huis aan huis gelezen.
ant.
breed
Japier.
i. ge-i
ifleve-
ering.,
>aar a
anden
it.
urde
aan-
is sinds 1 Juli 1930
In dtt blad opgenomen.
U1TO.: N.V. Boekhandel en Drukkerij
.7 v.h. Lange veld en de Rooij Den
I Burg. Tel. 11.
ABONNEMENTEN: f0.75 per kwartaal;
[buiten den Burg f 1.losse nrs. 4ct.
ADVERTENTIES: 1—5 regels 60 cent
I iedere regel meer 12 ct. Eenzelfde adv.
voor viermaal ineens opgegeven wordt
driemaal berekend.
HOOGWATER ter reede van Texel v.ra.
(nam. ongeveer V> uur later.)
I 26 27 28 29 30 1 2 Oct
t.57 9.33 9,55 10,25 10,52 11,22 12.02
LICHT OP
RljWIELEN en RIITUIGEN 7.31
ZATERDAGAVOND.
MUSSOLINI EN DE NEGUS.
Met onverbiddelijke strakheid houdt
Mussolini aan zijn plannen vast. Hij wil
Oorlog en geen schikking. Nog weer is hij
ioor velen der zijnen gewaarschuwd. Zij
fcvekken daarmede echter slechts zijn toorn,
zooals zijn legercommandant, aan wie
het zijn ainbt kostte, omdat hij zeide, dat
voor de onderwerping van Abessinië tien
ja^r en een millioen man noodig waren.
1ij luistert naar niemand, niet naar de Ko
rting en niet naar het gemor in het Itali
aan sche volk, dat at en toe toch ook tot
zijn ooren moet doordringen. De heele
Kvereld is tegen hem opgestaan, Hitier,
pijn eenige hoop, gat in zijn rede te Neu-
enberg Mussolini te verstaan, dat hij van
Duitschland in ieder geval geen steun te
wachten had. Op weinige uitzonderingen
na, bleken alle te Genève vertegenwoor
digde staten bereid, aan sancties deel te
nemen. Natuurlijk noemt niemand het
woord sanctie bij de naam en men hoeft
daarbij nog niet aan militaire sancties te
ienken. Maar ieder weet, waarover men
het heeft, en economische sancties zouden
zoor het aan grondstoffen en geld zoo
arme Italië reeds noodlottig genoeg kun
nen zijn.
De commissie van vijf, te Genève, die
Itot taak heeft, een voor Italië en Abes
sinië even aannemelijk voorstel te ont-
jwerpen, zette haar werk voort, terwjjl
Mussolini verklaarde geen compromis te
willen aanvaarden.
Veel optimisme valt er niet te bespeu
ren. En dat is begrijpelijk. Mussolini
heeft, de voorstellen vernemende, zich ik
sarcastische termen daarover uitgelaten.
„Niet alleen onaanvaardbaar, neen, zelfs
belachelijk", moet hij tegen de Engelsche
journalist Ward Price hebben uitgeroe
pen, en „de Commissie van Vijf schijnt
mij voor een verzamelaar van woestijnen
te houden". Lachend vroeg Mussolini of
men hem hield voor de held van een der
boeken van Mark Twain, die zoo veel van
echo's hield, dat hij twee bergen met
mooie echo's kocht en daartusschen in
'een huis liet bouwen. De Duoe voegde
hieraan toe,, dat hij kort geleden van
de Franschen 110.00 vk. mijlen gekregen
had van de Sahara-woestijn. In dat ge
bied wonen precies 62 menschen, die men
na langdurig zoeken gevonden heeft in
een dal, waar toevallig genoeg water
aanwezig was. Het Danikil-Iand in Abes
sinië het eenige gebied dat men Italië
zou willen afstaan, is de bodem van een
droog geworden zee en vormt een woes
tijn van wit zout met een lengte van 200
mijlen. Daar groeit geen grasspriet en
ZO N ASPIRIENTJE HELPT TOCH MAAR
LORD HALIFAX,
tngelands Minister van Oorlog.
zelfs een Abessiniër zou zich daar niet in
leven kunnen houden. Het land van Oga-
den is een steenwoestijn, in een zand
woestijn zou men nog het een en ander
kunnen verbouwen. Eenige streken van de
Libische woestijn in Italiaansch Noord-
Atrika zijn bevloeid en daardoor bewoon
baar gemaakt Maar in een uitgedroogde
wildenis van geweldige rotsblokken kan
niets groeien. Maar het somberst stemt
de volgende tirade: „Ze schijnen te willen
dat de 200.000 Italiaansche soldaten in
Afrika weer naar huis gaan en dat hun
verteld wordt, dat zij slechts een uitstapje
hebben gemaakt. Dat zal onder geen om
standigheden gebeuren". Het is de fas
cistische voorman om romantische roem
begonnen. Wie denkt hierbij niet aan de
beroemde zin van Paljas, die men met
een lugubere aanpassing zou kunnen wij
zigen in: „Het volk wil sterven. Het
heeft er voor betaald"
ONRUST ALOM.
Ofschoon de Duoe geen haast maakt,
de banden van de Volkenbond te ver
breken, moet men toch aannemen, dat
een dergelijk besluit niet lang meer kan
uitblijven, als niet zeer onverwachte din
gen gebeuren, die aan de zaken een heel
andere loop geven, of een vreedzame op
lossing mogelijk maken. Intusschen wordt
in Italië met koortsachtige haast gewerkt
aan het versterken van de verdedigings
middelen en aan de uitrusting van steeds
meer troepen naar O.-Afrika. Deze troe
pen bedreigen niet enkel meer de grenzen
van Abessinië. Militaire bewegingen in
Lybië verontrusten Engelschen en Egyp-
tenaren. Reeds wordt gemeld, dat Egyp
te te Londen gevraagd heeft om militaire
hulp, als deze noodig mocht blijken. De
vloot te Malta wordt voortdurend ver
sterkt, allerlei materiaal gaat naar deze
Britsche vlootbasis in de Middellandsche
Zee. De noodige toebereidselen worden
getroffen tot versperring van de toe
gang tot de havens. Men gaat oefeningen
houden tot afweer van het gevaar uit de
lucht. Sterke eenheden van de Britsche,
vloot worden naar Gibraltar gezonden.
De invaart daar is zonder biezondere toe
stemming niet meer geoorloofd. Daar
tegenover vertoonen ook de Italianen,
groote activiteit, die de Engelschen ver
der verontrust. Hun maatregelen boeze
men de Engelschen ook bezorgdheid in
voor de kust van Palestina en S_yrië.
Reeds heeft Griekenland moeten protes
teeren tegen het ongeoorloofd gebruik
dat Italiaansche oorlogsvaartuigen maken
van Grieksche territoriale wateren.
LICHTPUNTJES.
Er zijn slechts twee overwegingen van
geruststellende strekking. De eerste is,
dat oorlogen steeds verrassend plegen te
komen en zelden uitbreken, als men,
maanden tevoren hun komst reeds meent
te kunnen voorzien. En de tweede, dat
Mussolini zich tenslotte te Genève op
merkelijk veel critiek en dreigementen
laat welgevallen, en uitermate lang aar
zelt met het verlaten van de Volkenbond.
Misschien echter is hij tegenover het
binnenland verplicht, dit offer van zijn
opgekropt ongeduld te eischen. Ook de
Engelschen maken op "het oogenblik de
indruk, met het voortzetten der bespre
kingen, waarvan zij n.'ets meer verwach
ten, hun eigen gevoelens geweld aan te
doen. Want het is nu voor ieder volko
men duidelijk, dat het pacifisme, dat het
Engelsche volk in de laatste jaren mis
schien meer dan eenig ander volk ken
merkte, thans uitermate geslonken is.
Voor de verzekering van de vrede zijn de
Engelsche pacifistische liberalen en is de
overgroote meerderheid van de arbeiders
partij thans bereid het uiterste te wagen.
Het is een opmerkelijke ommekeer in de
openbare meening van Engeland, welke
alle twijfel, wegneemt aan de ernstige be
doelingen van de Britsche regeering, die
in dezen niet meer door Ramsay MacDo-
nald en Sir John Simon, maar door Bald
win en Sir Samuel Hoare wordt geleid.
Dit verschil is zoo groot, dat het Musso
lini bijtijds tot nadenken had moeten
brengen.
KOOKT ELECTRISCH O
Niet duurder dan op andere wijze
ZAKENNIEUWS.
Men deelt ons mee, dat de fa. C. R.
Keiiser en Co. alhier is omgezet in een'
Naatnlooze Vennootschap, de N.V. Texel
sche Graan- en Kunstmesthandel v.h. C.R.
Keiiser en Co. Als directeuren zullen op
treden de hecreri Jn. de Beurs en A. v. d.
Meulen en als commissarissen de Iieercn
R. P. Keijser Cz., Jn. Jac. Rab en L. C.
Keijser, waarvan eerstgenoemde ais gede
legeerd commissaris.
ESSEX-TEXEL.
De jongeheer S. Tjepkema, van „Mari-
co", vond bij Buitenheim een luchtballon
netje, dat opgelaten bleek te zijn te
Boeking in Essex (Eng.)
SCHOOLNIEUWS
Tot de eerste klasse van de Rijksland-
bouWwintersehoo! te Schagen werden toe
gelaten de leerlingen D. C. Gceinse, Eier-
land en K. Mantje, Oudeschild.
De heer Van Rossum, Prins Hendrik-
polder, heeft weer enorm zware pompoe
nen geteeld. We hebben in de etalage
van de heer M. S. Langèveld drie exem
plaren bewonderd, die maar eventjes 35
60 en 70 pond zwaar waren.
ffl ffi
ffl EEN TEXELAAR ffl
g! PER FIETS DE WERELD IN. BB
VAN MADRID NAAR ZARAGOSSA.
XVI.
(Vervolg)
Na vier dagen in Madrid, de stad met
haar vele paleizen en musea te hebben
doorgebracht, bestegen wij onze rossen
weer om naar Zaragossa te toeren. Het
trapte zwaar want de weg liep aardig
op. Spoedig maakten wij kennis met één
Ider Spaansche hoogvlakten. Dat was voor
ons weer iets heel anders, en voor mij
„zoon der lage landen" want zoo
noemt de Spanjaard Nederland ^vel in
't biezonder. Wii stegen tot 800 a 900 M.
en peddelden toen wel 100 K.M. lang
over deze hoogte verder. De grond was
hier kurkdroog en kilometers in de om
trek was er geen huis te bespeuren. De
aarde bestond uit harde roode zandklui
ten, vermengd met steenen. Distels en
struikgewas was het eenige, wat hier
weelderig groeide. Schijnbaar leverde het
genoeg voedsel op voor de honderden
geiten, welke hier de kost opscharrelen.
Het getingel van de om hun hals beves
tigde hellen, is 't eenige, wat nu en dam
de bijna drukkende stilte verbreekt. Af
en toe werd de hoogvlakte onderbroken
door een dal, dat men het best met een,
geweldige put zou kunnen vergelijken.
En deze putten in de hoogvlakten zijn de
eenige plekken, waar iets beters groeit.
Daar treft men dikwijls een klein dorpje
aan, dat de bewondering wekt door zijn
zeldzame eenvoud. Schameler ën kaler
woningen heb ik nimmer gezien. Alle
luxe ontbreekt, er. Zij zijn opgebouwd uit
een steensoort, welke dezelfde kleur
heeft als het omliggende land. Vensters
ontbreken geheel; enkele zakken zijn voor
de ingang gespannen. Ook straten ont
breken. Het inwendige der woning is al
even somber. Toen Max en ik met veel
gebaren voor enkele peseta's eten in één,
der woningen hadden besteld, moesten
wij, op een soort melkblok gezeten, de
spijzen door ons keelgat werken, want
stoelen ontbraken. En toch zijn deze wo
ningen niet vuil, al leeft men op de zand
grond en al slaapt men op de tafel. Met
het oog op de vliegen; houdt men alles
zoo dicht mogelijk. Jfa, vliegen zijn hier
zeer talrijk en hinderlijk. Overal treft men
ze aan en toeii we een „eierkoek" bestel
den en meenden er eenige krenten in aan
te treffen, bleken dit bij nadere be
schouwengevleugelde Krenten te zjjn.
Bonan apetiton ot, op z'n Hollandsch:
Eet smakelijk. Met prima geitenmelk
(haartjes toe) en meloen vulden wij ver
der onze magen. De kosten van dit maal
bedroegen 3 peseta's.
Soms troffen wij in deze dorre steen-
vlakten en stukken zandgrond bouwland
aan. Men moet de Spaansche boer be
wonderen, dat hij er in slaagt hier iets te
doen groeien, want de grond is soms
gescheurd van de droogte.
Het is den aftredenden burgemeester
en mevrouw Oort niet mogelijk geweest
vóór hun vertrek ieder te bezoeken, mot
wie zij in den loop der jaren in aanraking
kwamen.
De groote vriendschap en hartelijkheid,
in deze jaren ondervonden en het mede
leven met vele personen en .gezinnen,
doet hun den wensch uitspreken van. al
len, doch ook werkelijk van allen, af
scheid te nemen.
Daarom verzoeken zij u, hiervoor Za
terdag den 28en a.s., tusschen 35 uur
op het raadhuis te komen.
Het zal hun oen groote voldoening ge
ven, allen nog eens te zien, en de hand
te drukken alvorens zij Texel verlaten.
EIERLAND.
DE VERLOTING.
De loten van de Groote Eierlandsclie
Verloting gaan zoo vlot van de hand, dat
ze binnenkort naar verwacht mag wor
den alle 2500 geplaatst zullen zijn cn
de loting op de vastgestelde datum, Dins
dag 15 Oct., kan plaats hebben. Wie als
nog wil meedingen, haastc zich een lot tc
koopen.
Eén nachtje hebben wij op deze hoog
vlakte geslapen, maar aangenaam rustte
het op de steenen niet. Wel bracht de
nacht een aangename verrassing, want
toen ik 's nachts even ontwaakte ontdekte
ik aan de hemel een reusachtige meteoor
en lange tijd hebben wij vol bewondering
deze „ster met een staart" gadegeslagen.
Dertig K.M. fietsten wij de volgende
morgen voordat wij het eerste dorp be
reikten, waar wij óns heerlijk vergastten
aan „churro", een speciale in olie gebak
ken Spaansche morgenkost. Hierna daalde
de weg weer en weldra bereikten wij een
klein riviertje. Als bij tooverslag werd
alles weer vruchtbaarder en spoedig re
den wij weer door prachtige boomgaar
den, met duizenden vijgen, perzik- en si-
naasappelboomen. Jammer genoeg was
de oranjekleur bij de sinaasappelen nog
niet gearriveerd. Een wondermooi stukje
Spanje was het, dat wij aan dit riviertje
doorreden. Steile rotsen, hooge viaducten
en een weelderige plantengroei. Bij een
Spaansche boer gebruikten wij het mid
dagmaal, deels uit maïskolven bestaande,
welke uitstekend smaakten. Men beweert
dat de Spanjaard even sober eet als leeft,
maar tot nu toe hebben wij van dat so
bere eten weinig gemerkt. Integendeel.
Hij eet en drinkt er goed van. Vooral
drinken. Een maaltijd zonder wijn zou
als zoutloos eten voor hem zijn. Vlak
bij een dorpje maften wij op een dorsch-
vloer weer uitstekend. Dat dorschen gaat
nog zeer primitief. Het graan wordt op
de vloer urtgespreid, waarna men er net
zoolanc met ezels voor zware sleden gej
spannen doorheen rost, dat alle korrels
hun scheden hebben verlaten. Voor het
reinigen wordt een sterke wind afgewacht
Honderden arbeiders zijn daarvoor noo
dig.
S1EM DE WAAL C.Hz.
(Wordt vervolgd.)
TEXELSCHE COURANT
:aat.
ELE|
-
Misschien nog wel koorts ookl
Aspirin is de onovertroffen bestrijder van verkoudheid.
Na Uw verkoudheid zult U met zo velen zeggen:
Uitsluitend verkrijgbaar In de oranje-bandbulsjes v. 30 labl. 70 ets. en oranjezakjes v. 2 labl. k 10 cH.
GEWICHTIG.
ffl \«-
ffig^FFSlRFSr^TRgl M gWfflglgJFFgffltFg'
<a
TEN AFSCHEID.
SPAANSCHE SCHOONEN.