goedkoop fruit Goedkoop Adverteeren. HeelTËxel "sêliliwliT VERRAST ELKAAR ELECTRISCH! 2e schouw. Jonge hennen Herstemming Hoofdingelanden. TEXELSCHE COURANT Een prima vulpenhouder is een welkom Geschenk Gaat naar BOEKHANDEL PARKSTRAAT. Dagelijks verkrijgbaar J. ROEPER, Hallerweg, Woensdag 20 Nov. 1935 De Herstemming twee Hoofdingelanden Jan Keijser Augustzoon Jan Kikkert Pauluszoon Sijbrand Keijser Jacobszoon Jan Vlaming Jacobszoon Maandag 25 November WEET HET, ALS HET STAAT IN DE FEUILLETON Geeft 'o electrkch geschenk Den Burg. TE KOOP AANGEBODEN: tegen lage prijzen. P. KEIJSER De Schouw op tochtslooten van het Waterschap De 30 Gem. Polders is be paald op Belanghebbenden dienen ervoor te zorgen, dat aan de bepalingen der keur wordt vol daan. Het Coll. van Dag Bestuur C. KEIJSER Hz., Dijkgraaf D. v. d OORD, Secretaris. ter benoeming van zulks ter voorziening in de vacatures P. H. Koning Sz. en P. Bakker Az voor het Waterschap „de 30 Gemeenschappelijke Polders tusschen de Heeren zal gehouden worden op van 's morgens 10 uur tot namiddags 2 uur in café Den Burg. Namens het Bestuur C. KEIJSER Hz., Dijkgraaf D. v. d. OORD, Secretaris. Iedene week een kleine advertentie. Desgewenscht iedere week een andere tekst. Een jaar lang. Hoeveel kost dat dan per week? Antwoord: ACHT STUIVERS. Twee adv. per week: 35 ct. per adv. Komt eens met ons praten. ADM. TEXELSCHE COURANT. Ook uw hoofd heeft zij op hol ge bracht. Ziet u, vervolgde Leffingwell, ik houd ook erg veel van Laurel. Haar va der dat wil zeggen, haar eigen vader was mijn beste vriend. Als de meeste goede menschen is hij vroeg gestorven. Ik heb nooit kunnen begrijpen hoe haar moeder een man als Cashel Courtleigh heeft kunnen trouwen. Maar enfin, dat behoort nu tot het verleden. Courtleigh is dood en dat is nog de beste oplos sing. Ik voel mij eenigermate voor Laurel verantwoordelijk. Als de beste vriend van haar vader, treed ik ook dikwijls op als de raadgever van haar moeder, en afge zien daarvan: ik voel me ook tot het meisje zelf heel biezonder aangetrokken. U zult me nu wel begrijpen. Junius trachtte het duistere, scherpe ge zicht voor hem te doorgronden. Leffing well had met een openhartigheid gespro ken, die geheel met zijn eerste optreden in tegenspraak was. Wat verwacht u, dat ik begrijpen zal? Dat ik me tot Laurel voel aange trokken en me voor haar welzijn inte resseer dat ik het bijgevolg ais mijn duo'fold p mooiste g»> schenk dat bestaat: een geschenk dat electrlsch gaal Zufk een surprise heeft succes! Het electrlsch» scheerbakje, het electrische broodrooster het electrische wifnmand]e of het lees lampje boven het bed alles door decfii- citeit bezield zf|n begeerenswaardige zaken voor een manl Er rijn fraaie, waarde volle toestellen, maar ook practische klei nigheden. Keus uit méér dan 100 artikeleivl plicht beschouw, na te gaan met wat voor soort menschen zij omgaat. In dat opzicht stel ik ook zeer veel belang in u. Wie bent u? Dat weet u. Laurel heeft me voor gesteld. Ik ben Junius Branson. Leffingwell keek hem lang en doordrin gend aan. Zijn oogen kregen hun koude, spottende uitdrukking weer terug. Junius Bronsan is dood. U bent een indringer en een bedrieger. Wat uw bedoelingen zijn weet ik niet en dat kan1 me ook niet schelen. Al wat me schelen kan, is dat u misbruik maakt van Lau rel's trouwhartige natuur. En daar moet ik een eind aan maken. Ik wil niet, datj zij het slachtoffer wordt van uw laaghar tige bedoelingen. Junius' vingers klemden zich krampach tig om de kop van de pijp. De sombere glimlach in zijn grijze oogen kreeg iets staalhards en hij verbleekte. Zijn rechter hand balde zich tot een vuist. Toetn wendde Leffingwell zich met een spot tende beweging van hem af en begon weer het vertrek op en neer te wandelen. De vechtlustige uitdrukking in Junius' vrogeu maakte op hetzelfde oogenblik plaats voor een vreemd-gespannen en aandachtige blik; met een bijna felle aan dacht luisterde hij naar de zacht klappen de geluidjes, die LeffingwelI's sloffende pantoffels veroorzaakten. Zoo, en hoe is het uz->'f gesteld, met uw karakter? vroeg hij met ingehou den stem. Met mijn karakter? Lijdt u niet aan water in de knie Leffingwell bleet staan en staarde Ju nius stom-verbaasd aan. Jongeman, hebt u uw verstand ver loren Noch mijn verstand, noch mijn ge hoor. Ik heb zelfs uitstekende ooren, en ik heb het geluid bestudeerd, dat uw pan toffels bij het loopen veroorzaken. LeffingwelI's oogen keken al verbaas der. Ik dacht, dat u een derderangs op- lichtertje was, zei hij. Maar nu zie ik, dat u enkel krankzinnig bent. Wat heeft mijn knie mét mijn karakter te maken? Veel. Een van uw sloffen komt iets harder neer dan de andere; uw linkervoet komt zwaarder op de grond dan de rech ter. Ik ken u. U bent de mankpoot. De mankpoot? Ik begin werkelijk te gelooven, dat u krankzinnig bent. De mankpoot? Over wie heeft u het in 's hemelsnaam In de nacht, dat de beide Mungers en Courtleigh vermoord werden, toefde u xn Branson's Spite. Ik heb u wel niet gezien, maar u duidelijk gehoord. U hinkte ik hoorde daar hetzelfde gehink, dat ik hier heb gehoord. Er zijn vele mankpooten, dat weet ik. Maar uw hinken is heel karakteristiek. Daarin kan ik me niet vergissen. Leffingwell staarde naar zijn roodepan toffels. Zijn donker gezicht verbleekte. Toen hief hij het hoofd op en keek de jongeman lang en onzeker in de oogen. Mijn vriend, zei hij toen koel, ge looft u, dat ik de eenige ben, die aan water in de knie lijdt? U bent de eenige onder degenen, die bij de moorden op Bronson's Spite be trokken zijn. Wie zegt, dat ik daarbij betrokken ben U kende Courtleigh en u kende dus waarschijnlijk eveneens Munger. b' bent een vriend van Laurel, of u geeft u als zoodanig uit. U verkeert dus in ze kere zin in de kring der misdaad, en het is niet waarschijnlijk, dat er nog iemand anders binnen die kring aan water in de knie lijdt. Bovendien herken ik het ge luid van uw Sloffen. Zoo, zei Leffingwell, die zichzelt trachtte meester te blijven, dus u denkt dat ik die nacht op Bronson's Spite was? Is het soms niet zoo? Leffingwell boog het hoofd en dacht na. Zijn onaangename glimlach kwam weer terug. Toen keek hij op en keek naar de gesloten deur. Ja, het is zoo, zeide hij. (Wordt vervolgd.) 49 dïsrSJi vAkcj ;arn;?;^VT3 'ÏA"A'*W-- f.." KS-

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1935 | | pagina 4