(mr de kom I» Jongensverdriet. V7 T1 L u u {r r f C n p n I r r ■r- JAPON VOOR GEZETTE FIGUREN. VKK 1755. De nieuwste modebladen vindt u als steeds in BOEKHANDEL PARKSTRAAT. Gelieve de patronen te bestellen: Mu- zenstraat, Den Haag, Vereen. Persbu- reau's. Postzegels bijsluiten. VOOR DE JEUGD. IIIIIIIÜIIK 82. Vader, die juist naar kantoor zou gaan, kwam met moeder hard aanlopen. Wat was er nou weer aan de hand met die jongens. Moeder hield de hand aan haar hoofd. Die vacantie ook. Toen ze hoorde, wat Jan uitgehaald bad, met Piet, schudde ze bedenkelijk het'hoofd. Wat was dat een rakker, hun Jan. Daar kwamen de grootste ongelukken van. 83. Maar wat gilde die Piet toch hard. Angstig keken ze wat Piet kon hebben. Het was natuurlijk een hele smak, die l-iij gedaan had. Ze vonden het een wonder, dat hij nog leefde. Dood! Dat was het ergste gew^eest, wat hun had kunnen overkomen. Ze zouden er geen één willen missen. Maar Piet bleef maar brullen van de pijn. Kees is een jongen van veertien jaar. Zijn donker gezicht met het bruteal uit springende profiel kijkt de meeste men- schen stroef en ontoegankelijk aan. De mééste menschen, maar niet alle men schen. Kees is aruders dan hij lijkt. Eni wie dat het best wist, dat was zijn moeder. Ze is vier maanden geleden gestorven. Het is voor het heele gezin een groot ver-, ilies. Voor de vader, vootr de zusjes, maar l.et meest misschien voor Kees. Want Kees behoort tot die jongens, voor wie de moeder het centrum van het heelal is. Zeker, hij houdt ook van zijn vader een vroolijk, goedmoedig man, maar op pervlakkig, al heeft hij geluk in zaken. Vader zou hem echter nooit dat kunnen geven wat moeder hem gegeven heeft. Dat weet Kees, dat staat als een paal boven water. Maar, nu hij over het ergste heen is, heeft hij zich vast voorgenomen, het zoo goed mogelijk met zijn vader te hebben. Hij wil hem zelfs het verlies, zooveel als dat in zijn macht ligt, vergoeden. Hij is oök de oudste thuis. De anderen zijn er te klein voor, zullen moeder ook nooit zoo erg missen als hij, Kees. Heeft vader het wel gemerkt, dat Kees zijn best doet in huis? Dat hij voor din-, gen zorgt, die vroeger moeder deed? In, zijn woorden en manieren is hij stroet als altijd. Hij kan nu eenmaal niet toonen, wat in hem omgaat: doen kan hij wel wat, maar dan liefst zoo stil mogelijk. Toch is het een teleurstelling voor hem, dat vader het doodgewoon schijnt te vinden, dat 's ochtends zijn gepoetste schoenen binnen de slaapkamerdeur staan, net als vroeger, toen moeder ze binnen haalde; dat bij zijn ontbijt de groote correspondentie netjes op een stapeltje opengesneden ligt te wachten en dat 's avonds zijn stoel aan de tafel is gescho-t ven met de krant en de aschbak er voor. Kees kan niet helpen, dat er nog zoo veel dingen overblijven, die nu niet gebeu ren en die vader mist. Vader heeft tegen woordig booze buien en hij lacht niet meer zooveel als vroeger, maar als bij lacht, doet hij het haast dubbel zoo hard. Hij gaat nu ook weer geregeld naar de socië teit en kaartavonden, hij bedankt niet meer voor de feestavonden en partijtjes, waar hij en moeder vroeger zooveel heen gingen, dikwijls tegen moeders zin. Moe der had dat uitgaan nooit prettig gevorw dien, het was altijd een onaangename plicht voor haar geweest, vooral ook als het haar beurt was om vader's luidruch tige zakenvrienden met hun vrouwen uit te noodigen. Maar vader zei altijd dat 't moest. Als zakenman moest hij „ontvan gen". En moeder was altijd gezwicht. Nu schijnt alles langzamerhand weer zijn oude gang te gaan. Alleen, dat het heele leven minder prettig is gewonden. Kees weet dat hun huis nu weer gauw aan de beurt is voor een partij. Er is al verschei dene malen overgeslagen. En vader vindt geen excuus i n zijn weduwnaarschap. Nu hij zelt weer uitgaat en het lijkt wel ot hij het prettig vindt, maar dat kan Kees haast niet gelooven zal hij ook weer gauw iets moeten terugdoen. Twee weken later is het zoover. Idees heeft grenzenloos medelijden met zijn vader. Wel schijnt het of vader plezier in de voorbereidselen heeft. Hij zorgt voor bowl en geeft instructies aan de meisjes, maar Kees weet zelf maar al te goed, dat een mensch soms heel anders doet dan hij zich van binnen voelt Kees zit boven op zijn kamer, als de gasten komen. Het is hetzelfde drukke stemgeroes beneden in de hal als vroeger, en het Is als schrijnt er iets in zijn bin nenste: dat dit allemaal precies zooals vroeger gebeurt, alsof er niets veranderd is. De menschen praten en lachen, en als ATLASSEN, groot en klein! Daarvoor wil ieder in BOEKHANDEL PARKSTRAAT. zijn. RECEPTEN. Hutspot met klapstuk: Een pond klap stuk opzetten met i/s I- water, 1/2 uur 1? ten koken, een Kg. geschilde aardappe len erop leggen, daarbij voegen 1 Kg. winterwortelen en 1/2 pond uien en alles op een zacht vuur 2>/s. a 3 uur laten sto ven. Het vleesch eruit nemen, de rest goed stampen. Gestoofde prei: 1 Kg. prei, 40 gram boter en een halve dL. azijn. Van de preien alles verwijderen, wat verlept, niet trisch ot hard groen is; ze in de lengte splijten tot aan de dikke knop en ze her-i haaldelijk in ruim water wasschen, tot al het zand eruit is. Ze dan in stukken snij den van 3 a 4 cM., deze opzetten met 2 dL water, waarin 3 gr. zout de azijn en de helft van de boter en ze laten gaar smoren, 40 a 50 minuten lang. Het over tollige water zachtjes laten verkoken, dus met het deksel van de pan, en de pneii dan nog even nastoven met de rest van de boter. NUTTIGE WENKEN. Bij het filtreeren van koffie kan men wel eens last hebben, dat het water slecht Loopt. Dit komt, doordat de koffie in de gaatjes van de filter zwelt en het water het doorstroomen bemoeilijkt. Dit is te voorkomen door eerst een lepel witte suiker in de filter te doen en dam! pas de koffie. Dan is de koffie immers reeds gezwollen voor ze de gaatjes be reikt. EEN AARDIG KUNSTJE. Wanneer iemand je vraagt: Kun je een potlood op je vinger laten baian- eeenen (in evenwicht houden), denk je misschien: Dat zal niet gaan. Maar wanneer je mijn tekening eens bekijkt, zie je, dat het heus zo moeilijk niet is. Het is maar een weet. OOM KO. hij even zijn deur op een kier zet, hoort hij ook de lach van zijn vader. Met een smak gooit de jongen de deur weer in het slot. Hij zal maar naar bed gaan. Maar het slapen lukt niet. Hij woelt, tot zijn lakens verward liggen en zijn kussen gloeiend schijnt, hoewel hij het ieder oogenklik omgooit om dan weer te rillen bij de eerste koude aanraking. Eindelijk, wanneer hij ihe klok al voor de zoovee'I- ste maal heeft hooren slaan het is nu zeker twaalf uur wordt het hem te machtig. Met een ruk vliegt hij uit zijn bed. Hij kan pas rust krijgen als al die menschen weg zijn. Zal hij op de gang gaan luisteren? Even later zit hij met een vreemd, op gewonden gevoel in zijn pyama op de bo venste trede van 'die trap. Maar lang houdt hij het niet uit. Hij sluipt naar beneden. De trap kraakt. Hij schrikt en denkt er in zijn gespannen zenuvvtoestand -niet aan dat de menschen daar beneden bij de gra- mofoon en hun eigen gerumoer dat on mogelijk kunnen hooren. Hoe zou vader temidden van dat alles zijn? Alweer komt dat gevoel van gren zenloos medelijden in hem op, het jaagt hem bijna eèn brok naar de keel. Hij tracht zich zijn vader op dit oogenblik voor te stellen. Plichtmatig de menschen afpratend en misschien zoo nu en dan even alleen in een stille hoek. Dat laats ste wenscht Kees hem toe en vader zal het wiel handig inpikken. Kees glimlacht even dan doet hij natuurlijk net, alsot hij iets te doen heeft, met wijnkaraffen of zoo. Kon hij maar even naar binnen kijken. En waarom eigenlijk niet, schiet het door hem heen. Als hij de deur van de eet kamer op een kier zet, kan hij even kij ken. De kans, dat iemand hem ziet is niet groot, ze zijn toch allemaal in de voor kamers. Als de meisjes hem maar niet zien. Maar wat dan nog? Hij zegt ge- FILM EEN JEUGDIGE STER. Een der laatste foto's van Shirley Temple, de jeugdige filmster, die hoe jong ook reeds een wereldnaam ver wonen heeft. Losse nummers van Stuivers- j' 4 blad, De Lach, Astra, Favoriet, :Haagsche Post+1 BOEKHANDEL PARKSTRAAT. NIEUWE PRIJSRAADSELS. Beste Jongens en Meisjes. Hier zijn alweer de laatste drie raad-| seis van de negen. Wat vliegt de tijd! 7. "Maak hiervan de namen van twee grote rivieren buiten ons land: EEBLAWEN. 8. Welk spreekwoord wordt hier be doeld: O— W— T— B— 9. D klein stacjje. D waar b.v. bloed doorl stroomt I D in een kast b.v. D daarmee krijgen stoute I kinderen van Piet del Knecht voor hun I broek. (Wie lacht I daar?) Ik verwacht de oplossingen niet later I dan Woensdag 11 Maart a.s. KLEURWEDSTRIJD. Voor al mijn kleine neven en nichten, die de raadsels te moeilijk vinden, houd ik deze keer ook eens een kleurwedstrijd. Gevraagd wordt één van de twee plaatjes van het kinderverhaal hiernaast mooi te I kleuren en aan mij toe te zenden. Niet la-I ter 'dan Zaterdag 14 Maart a.s. DE PRIJZEN zijn: twee leesboeken f voor de raadselwedstrijd en twee kleur-1 boeken voor de kleurwedstrijd. Niet ver-I getennaam, leeftijd en adres op te ge-1 ven. Mooi schrijven, hoor! Met vriendelijke groeten, Jullie OOM KO. woon, dat hij even heeft willen kijken. Niemand hoeft te wieten, dat hij alleen maar even het gezicht van zijn vader wil zien. Hij rent de h,al over. Het is nu betrek kelijk stil binnen. Hij moet even wachten, tot er een nieuwe gramofoonplaat is opgezet. Daar speelt er al een. Een wild dansrvthme. Nu gauw de deur open. Het volgend oogenblik smakt hij haar weer dicht. Hij heeft iets vreeselijks gezien. Zijn keel knijpt dicht. Te midden van een groote kring van grinnikende gasten heeft hij zijn vader gezien, zich aanstellend als een pias, dansend met trippelpasjes op zijn teenen, en zijn smokingjasje ophoudend als 'n belachelijk kort rokjie. Zijn gezicht vuur rood, als hij klaar is, zal hij het uitbul-t deren van die lach. Tot zoolang laat hij' het lachen aan zijn gasten over, hij amu seert hen, maar zichzelf niet minder. Er komt een schorgeluid uit Kees' keel, terwijl hij iele trap oprent. Niemand komt kijken, waarom de deur van de eetkamer zoo onzacht dichtsmakte. Gelukkig. Even later valt hij op zijn bed. Hij voelt zich doodmoe en zijn hersens ha meren aldoor hetzelfde: „Hoe kan hij zooiets doen na moeder's dood, hoe kan hij 'zooiets doen na moeder's doodf' Als hij eindelijk uitgeput en dof zijn hoofd in het kussen verbergt, weet hij plotseling het antwoord: omdat hij nooit zooveel van haar gehouden kan hebben, ais "hij, Kees, van zijn moeder hield. Ete jongen heeft het gevoel ot zijn hoofd zal barsten, hij houdt het niet lan ger uit en plotseling breken de korte droge snikken uit hem los De volgende morgen is de vader niet alleen katterig, hij is ook kwaad om twee dingen, die toch kleinigheden schijnen z'n ongepoetste schoenen stonden nog op de gang en zijn post lag als een achteloos hoopje on opengesneden naast zijn bord. JAPON VAN WOLLEN STOF. WK Wollen weefsels treft men in groote verschei denheid aan, zoowel wat kleur als uitvoering be treft. Behalve zwart en donkerblauw zijn don kerrood, terra-cotta en een der vele kleuren groen wel het meest ge- ikt. Een aansluitend kraagje met een kleine touffe bloemen staat aardig en gekleed. De mouw Is glad, wordt over de elleboog aan merkelijk ruimer en is met een manchet afge werkt. De voorbaan heeft aan beide zijkanten in gezette deelen, die even klokken. De achterbaan is één geheel, terwijl de ceintuur op afstanden van ]/2 c.M. is doorge stikt. Patronen In de maten 42, 44, 46 verkrijgbaar voor 58 cent. Gewerkt of effen fluweel is voor 'n meer gekleede ja pon het aangewe zen materiaal, doch ook een wol len georgette of /.andcrêpe leent zich hier goed voor. Deze volant kraag en man chetten worden uitgevoerd met lichte zijde. De kleine puntvormi ge halsuitsnijding werkt goed, ter wijl aan de schou dernaad flinke postuurnaden zijn aangebracht. Ook aan de zijnaad van het voorpand zijn een paar naadjes aange- geven, waardoor WFt*TVT 't bovenstuk mooi rt,r) M l valt. De taillelijn t3 Èi\ is iets langer ge- Lf* f nomen dan de W normale, X waar door het "hoven- deel een langer aanzien krijgt. De achter baan bestaat uit één geheel, de voorbaan heeft aparte verkorte zijbaantjes, waar over de middenbaan gestikt wordt. Patronen verkrijgbaar in maat 50 a 58 ct

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1936 | | pagina 4