Van Oosterend naar Den Haag
Bevestiging en Intrede
Ds. Kok.
UITVERKOOP VAN GENEESMIDDELEN?
Neen, dat bestaat niet 1 Want een waardevol
geneesmiddel is een product van hetmen-
schelijk vernuft in zijn meest volmaakte
uitingen. Zeker, er is een groot aantal
Aspirin-imitaties, die beneden den prijs van
Aspirin verkocht worden. Maar gaat Uzelf
eens na
Een reeks van werkdagen zijn voor het
ontstaan van een Aspirin-tablet noodig. In
dezen tijd passeeren de Aspirin-tabletten
vele productie-phasen herhaald onderzoek
betreffende de zuiverheid, samenstelling,
verhouding van de bestanddeelen onder
ling enz. enz. moet plaats hebben, om ge
lijkblijvende kwaliteit en zekere werkzaam
heid te waarborgen.
U ziet, Aspirin is een product dat aan het
menschelijk kunnen de hoogste eischen stelt.
SLUITING TEXELS ZWEMBAD.
Hiet was Zondagmorgen nog aardig
druk aan die Schans. En geen wonder. Het
was immers de laatste dag, dat het kleed
lokaal geopend was en menigeen wilde
getuige zijn van de sluiting. De badpak
ken aan, het vlotje, dat de heele zomer
als baken voor de zwemmer in zee had,
gelegen ein reeds naar de kant was ge
trokken, met vele rappe handen op
de dijk gehaald, flink hoog water, heer
lijke golven en een temperatuur van 18 a
19 graden, het was te aanlokkelijk.. Een
waardig slot.
Toen kwam het moment, dat we at-
scheid moesten nemen. Namens allen
sprak mej. Co Eelman een hartelijk woord
van dank tot badmeester Van Beek. Na
mens een 10-tal zijner oudste leerlingen
werd hem een zilveren sigarettenkoker
aangeboden als aandenken aan de gezel
lige tijd en de genoten lessen. De heer,
Van Beek bracht de geefsters hartelijk
dank voor deze aardige attentie.
De heer Jn. Bruin, fotograaf, maakte
eenige op'namen van de groep en hierna
zong het heele gezelschap ten afscheid
een lied, vervaardigd door mej. Co Eel
man. Met 'in driewerf hoera voor badmees
ter, bestuur en T.Z.V. en één roep: „Tot
volgend jaar endan ook een binnen
bad", scheidden wij van de Schans. L.
Hier volgen enkele coupletten van het
lied, dat op de wijze van De Zilvervloot
gezongen werd:
Heb je wel gehoord ,dat je ginds aan de
Schans
Hiet zwemmen zoo heerlijk kan keren
Je glijdt er zoo zalig door het zilte nat
Wat kan je nog meer begeeren?
Ga mee, ga mee,
Wordt lid van T.Z.V.
Het water is zoo fijn, het water is zoo fijn,
Zoodat je nergens beter kan zijn.
Kan je nog niet zwemmen? Leer het dan
gauw.
En leg iniet langer te zeuren.
Want viel je eens van je eilandje af,
Wat zou er dan niet gebeuren
Daarom, ga mee
Leert zwemmen bij de T.Z.V.
Het water is zoo fijn, het water is zoo fijn,
Zoodat je nergens beter kan zijn.
Ben je misschien in het water wat bang
Och, ik zou het toch maar probeenen.
De badmeester leert je het zwemmen heel
vlug
Hij herhaalt wel honderd keeren
Eene, twee; eene twee,
Nog eenmaal eene twee.
Krachtig spreiden met dat been,
En sluiten weer meteen,
Dan ga je vlug door het water heen.
De vader, de moeder en het heele gezin
Die ook naar de Schans toe gingen,
Zij hebben het allen op die manier geleerd,
Zoodat ze thans kunnen zingen:
Hoezee, hoezee,
Lang leve T.Z.V.
Het water is zoo fijn, het water is zoo fijn,
Zoodat je nergens beter kan zijn.
Wat heeft thans dit liedje aan allen
geleerd
Wel dat zul je toch zeker wel weten.
Ieder worde lid van onze T.Z.V.
Nu dadelijk, om het niet te vergèten.
Aarzelt niet, aarzelt niet,
Weest nu geen saaie Piet.
Maar zwemt thans met ons mee
Daar heerlijk in de zee
Tot heil van uzelf en de T.Z.V.
C.E.
OOST.
WIE WON?
Bij kruidenier Van Liere is druk ge
raden. naar het aantal koffieboonen, uit
gespreid op een blad. Voor de juiste ra
ider was een dressoir beschikbaar. Het
juiste aantal was 1395. Het naaste hi.erbij
was mej. Van Harn, van hoeve „Anna
Paulowna", in het Noorden. Zij raadde
1399 stuks en won de prijs. S.
Vulpenhouders en vulpotlooden
hebben we in groote sorteering
voorhanden, ook in de prijs, welke
U wilt besteden.
BOEKHANDEL PARKSTRAAT.
LUCHTVAART
Engeland. De Britsche vlieger capt.
Campbell Black, die met Scott de Mei-
bournie-raoe wqn, is Zaterdag op het
vliegveld bij Liverpool met het vliegtuig,
waarmee hij spoedig naar Johannesburg
vliegen zou, in botsing gekomen met een
militair toestel, dat juist kwam aanrij
den. Dit militaire toestel sneed bijna door
dat van Black heen. Black werd zwaar
gewond ein is aan de gevolgen overleden.
Hij was gehuwd met de actrice Florence
Desmond (boven met haar echtgenoot
op de foto)
OOSTEREND.
OP PRINSJESDAG.
HOE WE ER KWAMEN.
Vroeg in de morgen werd ik gewekt door
het muzikaal geraas van twee wekkers.
Met de vuisten in de oogen wrijvende,
dringt het tot me door, dat ik er uit moet,
wil ik mee naar Den Haag.
Een flinke straal water helpt mee, om
een meer klare kijk te krijgen. Kwart over
vijf was ik zoover, dat ik me kon voegen
bij het gezelschap, dat voor „het Gebouw"
stond te wachten.
Hier vernam ik dat onze organisator
door minder mooie omstandigheden was
verhinderd om met ons mee te gaan. Was
dit voor hem zelf misschien de grootste
teleurstelling, ook wij vonden het niet leuk.
Ook de „initiatief-nemer" was door liefdes
aangelegenheden verhinderd met ons te
reizen.
Maar enfin, we moesten voorten vingen
onze tocht aan. We kwamen mooi op tijd
te Oudcschild aan en vertrokken vandaar
om plm. 6 uur.-Op de boot* was ook aan
wezig Ds. Visser van Den Burg met een
reisgezelschap. Deze was zoo vriendelijk,
om ons in zijn club op te nemen, wat voor
ons beteekende een reductie van 15 pCt.
op de bootkosten. Een woord van dank is
wel op zijn plaats. Te Den Helder aange
komen gingen we wandelende naar het
station. Een daar geplaatste weegautomaat
bracht verrassende resultaten aan het licht.
Eén der onzen, een zwaargewichtkampi
oen, bleek slechts 9 Kg. te wegen. Kaart
jes werden nu genomen en we konden
een plaatsje opzoeken in de trein. We
wanen hierbij zoo fortuinlijk in twee
coupé's gezellig onder ons te kunnen zijn.
Enkele deelnemers bleken al weer be
hoefte te hebben om iets te eten. De
meesten hadden bij het van huis gaan niet
te veel gegeten. Een der deelnemers had
tien boterhammen naar binnen gewerkt
maar verging inu al weer van de honger,
Vriend Slik had bij zich een groote zak
met bananen, waarvan door allen met
smaak wend gegeten. In Alkmaar aange
komen, konden we na eenige "minuten
wachten niet de electrische trein ver-i
trekken inaar Haarlem. Ook in deze trein
zaten we nogal mooi bij elkaar. Was het
in Alkmaar en Den Helder niet zoo erg
druk, in Haarlem wel. Er was bijna geen
plaats in de trein voor Den Haag te be
machtigen. De eene trein na de andere
vertrok „afgeladen". Een volgende trein
bleet met een 2e klas coupé vlak voor
ons gezelschap staan, zoodat we niets
anders hadden te doen, dan maar instap
pen, want op klasseverschil werd nu min
der gelet door ons. We zaten nauwelijks
ot de wagen was vol. Een der deelnemers
had zich lekker neergevlijd in de zachte
bekleeding en kreeg toen naast zich^ op
de leuning van z"ijn zetel een lieftallige
jonge dame, die., toen de trein een bocht
nam op zijn schoot rolde en de opmer
king maakte, dat het per ongeluk ging.
Nogal logisch.
HOE DRUK HET WAS.
We zeiden zooeven, dat het in Haar
lem druk was. In Den Haag aangekomen,
was bet nog weer heel wat anders. We
hadden nog een half uur werk om uit het
station te komen en werden meer geduwd
en gedragen, dan we liepen. Buiten het
station gekomen, bleek dat onze geachte
leider zich prompt van zijn taak had ge
kweten. We werden door hem hartelijk
verwelkomd en uitgenoodigd om maar te
volgen. De tocht door de duwende, drin
gende menschenmassa nam een aanvang.
Het bleek echter, dat we voor het verkrij
gen van een behoorlijke plaats reeds veel
te laat waren. Een agent vertelde, dat er
's nachts om 12 uur al heel wat mensche'
een plaats hadden ingenomen; we wer
den door hem attent gemaakt op een
hooger gelegen straatgedeelte, waar we
zoo ongeveer ov£r de hoofden der voor
ons staande menschen heen konden zien.
Hier hebben we ongeveer 2' j uur gestaan,
at en toe de kans loopend, plat gedrukt
te worden.
Maar ook aan dat wachten kwam een
eind. In het biezonder wil ik nog vermel
den de wellevendheid der Hagenaars, die
denken, dat elke voet grond hun particu
lier eigendom is en nu ja, de vreemde-i
lingen mogen er dan nog wel staan, als
zij maar de beste plaats kunnen behouden.
Plotseling ,na eenige malen foos alarm,
klonk het geroep: Daar komen ze. C.A.E.
troonde op de schouders van onze gelei
der en had een reuze plaats, een achter
hem staande Hagenaar trok hem echter
bijna zijn jas uit om he pi zoo van zjjn
hooge z;tel neer te halen. Op de terug
tocht van de stoet, die plm. een half uur
later plaats vond, fungeerden we beur
telings als paard en als ruiter.
NAAR HET MALIEVELD.
Na afloop begaven we ons naar het
Malieveld, waar we werden opgesteld om
naar onze gereserveerde plaats te worden
geleid. Op de Nassaulaan werden we na
een halt uur wachten weer opgesteld en
nu vertrokken we naar de plaats van be
stemming, die een „fata' morgana" bleek
te zijn. We passeerden de wonir\g van
onze leider Dr. Colijn. Hier werd aan
mevrouw Colijn, die op het balcon stond,
een ovatie gebracht. We gingen daarna
weer Ioopen, totdat te .plm. half vjjt
ieen motorbrigade ons naar de kant drong
met de opmerking: de Koningin komt.
We hadden inu een pracht plaats, zeer tot
ongenoegen van degenen, die reeds langs
de weg stonden. Ons gezelschap, dat
zich tot nu toe zoo goeid had weten te!
handhaven, bleek echter te zijn uiteen ge<
raakt. Met z'n drieën waren we overge
bleven.
Maar stil: daar kwam de stoet. Onze
moeite werd beloond en voor de teleur
stelling, op bet Lainge Voorhout ons
deel, werden we nu dubbel en dwars ver-/
goed. Ze gingen vlak langs ons heen.
Berst Prins Bernard en Prinses Juliana,
«laarna die beide Vorstinnen.
Een oorverdoovend gejuich ging op.
'k Wil gerust bekennen, dat ik niet har<
der kon schreeuwen, dan ik gedaan heb.
Al onze moeite werd nu ruimschoots be
loond.
NAAR DE LANDDAG DER A.R. PARTIJ
Wie moesten nu terug naar Houtrust;
hier ging ongeveer 3 kwartier mee heen.,
Toen we aankwamen was het sportveld
nagenoeg geheel bezet en we konden met
veel moeite slechts een staanplaats ver
overen. Na eenige tijd gestaan te hebben,
wisten we een beter plaatsje in het gras
te bereiken, waar we onze vermoeide lede
maten uitstrekten. Ik wil u geen verslag
geven van de toespraken der verschillende
spiekers. Dan werd ik te langdradig en
bovendien: de couranten konden u reeds
inlichten.
Bij de opening van de Landdag der
A.R. partij werd het Wilhelmus gezongen,
Enkele N.S.B.'ers, die ook hadden weten
binnen te komen, reageerden hierop door
de rechterhand uit te steken. Ze werden
echter heel vlug buiten het terrein ge-I
bracht. Om plm. kwart voor zeven werd
een halt uur pauze aangekondigd, waar
na Dr. Colijn zou spreken. Een oorver
doovend geroep van: „Geen pauze" ver
vulde nu echter de lucht. Aan het verzoek
werd voldaan en onder uitbundig gejuich
besteeg Dr. Colijn het podium. Hij hield
zijn toespraak, die meermalen door een
geweldig applaus werd onderbroken.
WEER NAAR HUIS.
Het was plm. halt negen toen we de
Landdag verlieten en gezamenlijk, want
we hadden elkaar intusschen weer ge
vonden, per tram naar het station gingen.
Het was er nog druk, maar niet zoo
overweldigend meer, als toen we aan
kwamen.
Ongeveer kwart over 9 verlieten we
de residentie. Gezellig bij elkaar zittend,
at en toe zingend, gingen we naar Den,
Helder, waar we, na eenige keeren te zijn
overgestapt, om kwart voor 12 aankwa
men. Het was klokslag 12. dat we ons.
hotel binnentraden. Na nog even te heb
ben gezeten, sommigen iets gebruikend,
gingen we naar hooger sferen. Het duurde
echter nog lang, voor dat het weer rustig
was. In een der kamers wend als gevolg
van het feest van j.l. Zaterdag te O. een
kussengevecht geleverd. Maar ook hieraan
kwam een eind en om 1 uur was alles
in de rust. Eén der deelnemers meende
echter in het midden van zijn slaap zijn-,
de, dat hij zich haasten moest om bjj de
boot te komen en riep: „kom Jö, we moe-,
ten weg".
's Morgens om 6 uur waren we allen
weer ^present en na vlug te hebben ont
beten, gingen we naar de boot, die ons
naar Texel terugbracht. We kwamen, be
halve een enkele, die met de tweede boot
huiswaarts keerde, om ongeveer acht uur
te Oosterend aan.
Het was voor ons een prachtige dag ge
weest. Wie echter op zulk een dag naar
Den Haag gaat, moet zich niet laten af
schrikken door wat moeite, vvant dan kan
men beter thuisblijven. Een woord van
hartelijke dank voor onze leider, de heer
Berger, is hier zeker op zijn plaats. On
vermoeid was nij in het begeleiden en
aanwijzen.
Een der deelenemers te Oosterend.
IN DE GEREF. KERK H.V.
Het was voor de gemeente Zondag een
blijde dag, toen zij in Ds. Kok, gekomen
van Oudmirdum, weer een eigen predikant
ontving.
BEVESTIGING DOOR DS BUSKES.
In de morgendienst vond de bevestiging
plaats door ds. Buskes, de vorige predi
kant van deze gemeente, in de middag*
dienst deed ds.-Kok zijn intrede. Beïtle
diensten was het kerkgebouw geheel ge
vuld. Uit alle deelen van het eiland was
men gekomen om deze diensten bij te wo
nen.
Ds. Buskes had tot tekst gekozen: Joh.
10:2 en 9, waar gesproken wordt le de
deur: Christus; 2e. de schapen: zijn ge
meente; 3e de herder: de predikant.
Ds. Buskes zeide, dat de Zondag een
blijde feestdag mocht zijn. Het is van
morgen bevestigingsdienst en daarom
draagt deze dienst een biezonder karakter.
Toch, vervolgde spr., gaat het ook in de
dienst niet om personen, maar om Jezus
Christus. Het kan ook onmogelijk anders,
want de band, die schapen en herder
verbindt, is een band; gelegd door Je
zus Christus zelf.
Zal die band een hechte band zijn, dan
moet de herder zijn schapen steeds weer
door de deur van Christus leiden. Een
andere taak heeft de predikant niet. Wil
hij meer doen ,dan noemt Jezus hem een
diet en moordenaar. Het gevaar bestaat,
dat een dominee zijn best doet mooi te
pneeken, om op die manier volle kerken
te krijgen. Maar dit is geen Evangelie
prediking. Het Evangelie is dit: de ge
meente leiden door de deur Christus.
Deze taak rust op de predikant. Niet
alleen op de preekstoel, maar altjjd en
overal. Wij, gemoedelijke Texelaars, Ioo
pen gevaar ',n predikant goed te noemen
als hij goed met de menschen kan opschie
ten. Maar de maatstaf, die Jezus Christus
aanlegt, is een andere. Hij vraagt een
ingaan door de deur. En dat beteekent
vaak: een bestrijden van allerlei verkeerde
en zondige toestanden. Laat uw dominee
gevoelen, dat ge van hem niets anders
verwacht dan Gods Woord. In die weg
geeft God Zijn belofte: Die door de
deur ingaat zal behouden worden. Dat
maakt de prediking zoo ernstig, dat er 'n
mogelijik'hleijd fs cm behouden te worden
en eer mogelijkheid om verloren te gaan.
Van die laatste mogelijkheid willen velen
niet hooren. Zij hebben bij elk grat de
troost: geborgen in God. De Bijbel leert
ons dit anders.
Toch, er is ook een mogelijkheid om
behouden te worden. Om dat te hooren
gaan we naar de kelrk, waar God tot ons
spreken wil van Zijn verlossingswerk.
Daarom mag ons kerkelijk leven rijk zijn,
ondanks alle kleinigheden en liefdeloos
heid in de kerk. Rijk, omdat God door de
prediker laat roepen: Laat u met God
verzoenen. Ontvang zoo uw nieuwe do
minee. Dan zijn er nog de kwesties, maar
er is ook de deur Christus, door welke
wij behouden worden.
Nadat nu gezongen was Ps. 89:1, ging
ds. Buskes over tot de bevestiging.
Toegezongen werd de zegenbede uit Ps.
134:3. Met zingein van Lied 32:3 werd de
dienst besloten.
INTREDE DS. KOK.
Als tekst voor zijn intreepredikatie had
ds. Kok genomen 2 Cor. 4:5a, deze woor-
idien: „Want wij prediken niet onszelt,
Imaar Jezus Christus, den Heere".
Ds. Kok herinnerde er in zijn preek aan,
hoe de roeping van Oosterend voor hem
veel Strijd heeft beteekend. Maar spr.
heeft tenslotte in deze roeping Gods stèm
gehoord en hij heeft met volle blijmoedig
heid aan de roeping gehoor mogen geven.
En inu staan we aan een nieuw 'begin..
Dat brengt het gevaar mee, dat wij .'be
zield zijn met allerlei idealen en verlam
gens, die menschenwerk zijn. Wij zullen
dit en dat doen. Maar Gods plannen zijn
vaak in tegenstelling met onze plannen.
Wij mogen niet anders prediken dan,
Jezus Christus, den Heere. Er 4jn 'n de
kerk allerlei verschillen. Maar over dit
eene: Jezus Christus, de Heer, is geen
verschil mogelijk. Hiermee staat of valt
de kerk. Jezus Christus prediken betee
kent ook. een antwoord zoeken op aller
lei vragen in onze tijd. Alles wat geen
prediking van Jezus Christus is, is pre
diking van onszelf of prediking van de
afgoden, door onszelf gemaakt. Voor die
prediking heeft Paulus zijn leven gegeven.
Hagl hij menschelijke wijsheid gepredikt,
dan zouden de Grieken "naar hem geluis
terd hebben. Wanneer hij een stelsel van
