De Kleine Verpleegster.
14
13
1Z
11
+-
ra
VOOR DE VROUW.
JURK VKK 1905.
Dit patroon kost 30 cont.
Zeer eenvoudige jurk, met als eenige
garneerimg een doorgestikt pat, die met
een knoop op de jurk gehecht wordt.
Ook de ceintuur is meerdere malen door
gestikt en sluit met een knoop. Onder de
pat wordt een aardige garneering aange
bracht van donkerder eften materiaal, in-
dien men althans een ruit ot bewerkte
stot kiest. U kunt zelf de maat opgeven
van het verlangde patroon.
Gelieve de patronen te bestellen: Mu-
zenstraat, Den Haag, Vereen. Persbu-
neau's. Postzegels bijsluiten.
ONDERWIJS EN OPVOEDING.
RECEPTEN.
BITTERBALLEN. 500 gr. kalfsgehakt,
50 gr. oud brood zonder korst, 1 ei, Va a
3/1 dl. melk, 8 gr. zout, Va theelepeltje
peper, 1 theelepel nootmuscaat, paneer
meel, eiwit en frituurvet. Pluis het
brood tot kruim, vermeng het met het ei,
melk, peper, noot en zout tot een gelijk-i
matig papje. Voeg het gehakt toe en
werk het goed dooreen. Vorm hiervan
kleine balletjes, haal deze eerst door pa
neermeel, dan door eiwit, dan weer door
paneermeel en laat ze in het heete frituur
vet mooi bruin en knappend worden.
NUTTIGE WENKEN.
Wagensmeer aan uw kous? Week de
vlekken iin terpentijn, welke in heet water
verwarmd is. Dan wasscban in lauw zeep
sop en naspoelen in schoon water.
- Vetvlekken in boeken: wrijf ze stevig
in met een vrij droog papje van gebrande
magnesia en benzine. Bij verouderde vlek
ken eenige malen herhalen.
Bij het uitmaken van vlekken meet
men er voor zorgen, zoo weinig mogelijk
van de vlckkenwerende vloeistof tegelijk
te gebruiken, daar men anders kans loopt,
kringen te veroorzaken, die moeilijk te
verwijderen zijn.
Penseelen, waarin vernis ot andere
kleverige lakverven gedroogd zijn, reinigt
men, door ze at te wasschen in petro
leum, spiritus, terpentijn ot geest van sal
miak.
Etiquette: Bij een begroeting en
het „handen geven" houdt de dame haar
handschoen aan, een heer trekt de hand
schoen uit.
FEUOLLETON
17
Enfin, hindert nietging Peter
verder. Hij hield zijn hand omhoog, om
zijn gezicht te beschutten tegen haar blik.
Hij kon op liet oogenblik niet hebben,
dat zij het zag.
Zij keek naar hem met een woest pijn
lijk verdriet. Wat moest zij doen? Haar
hand klemde zich tegen haar hart, dat met
de vleugels sloeg tegen de tralies van zijn
gevangenis. Want Jennie's hart zat gevan
gen. En hier had zij het verloren hier
in no. 80. Zij wou alles, wat zij bezat,*
aan haar jongens geven, maar over haar
hart kon zij iniet meer beschikken.
Zij sprak en zij koos haar woorden
voorzichtig, omdat zij tegelijk bewogen
werd door haar medelijden en door haar
trouw aan eigen innerlijkheid.
Hoor eens, Peter, weet je wel zeker
Komt het niet alleen maar door heim
wee en door dat heerlijke voorjaars
weer?
Zij bleef naar hem kijken, wanhopig
hopend.
Er waren andere jongens geweest, die
zich ook wel eens zooiets verbeeld had-
Noord-Brabant heeft zijn eerste Mon-
tessori-school en wel als stichting van de
Eerw. Zusters Franciscanessen te Roosen
daal.
Het Kath. Schoolblad herinnert er aan
dat in 1906 in Engeland een vrouw werd
veroordeeld, omdat zij een onderwijzeres
had beleedigd en mishandeld, daar deze
haar kind een muts had afgenomen, waar
mee het kind voortdurend op zeer hinder
lijke wijze zat te spelen.
Wie weet, zegt het blad, of de onder
wijzeres in onze dagen niet zou veroor
deeld zijn wegens verduistering van een
hoofddeksel.
Welke tuchtmiddelen blijven een onder
wijzer in onze dagen nog over? Een tik?
Verboden. In de hoek Mag niet. Straf
werk Wil moeder volstrekt niet hebben.
Schoolblijven Vrijheidsberooving. Inbe
slagneming van voorwerpen, waarmede
gespeeld wordt Strafbaar volgens art.
zooveel van wetboek van hoe-heet-dat-ook-
weer.
We staan steeds met de eene voet in het
politiebureau.
Zoo ge goede menscben op wilt voeden:
Veins niet, wie ge ook zijt, wees die
ge zijt.
Waar de kinderen een rol vermoeden
Zijt gij 't spel en al uw invloed kwijt.
N i cBeets.
UIT DE KINDERWERELD.
Kees .bij het zien van een tweeling:
Kijk moeder, daar gaat tweemaal het
zelfde jongetje.
Onderwijzer: Jan, noem mij eens
een Belgische rivier.
Jan, een kruiswoord-puzzlaar: Hoe
veel letters, meneer?
Paps, waarom hebben de visschen
geen haren
Omdat zij schubben hebben-
En waarom hebben zij schubben
Omdat zij daartegen niets doen.
Moeder: Zullen we een flikje aan het
nijlpaard geven?
Truusje (dat haar zakje leeg ziet
worden): Denkt u, dat hij een hééle
lust?
VOOR DE JEUGD.
MET DE POPPENKAST OP REIS.
Tekst en illustratie van H. KANNEGIETER.
PRINSES MARIA VAN ITALIË.
De jongste dochter van het Italiaansche
koningspaar, die in het huwelijk zou tre
den met Aartshertog Otto van Habsburg.
den. Maar- Jennie had er slag van om 't
hun kalm schertsend uit het hoofd te
werken. Zij kon het zich zoo volkomen
begrijpen. Ze wanen niet echt verliefd op
haar. 't Was niets dan eenzaamheid, en
het verlangen, om de hand van een vrouw
te voelen. Maar zij hadden toch gedacht,
dat zij verliefd waren en dat was 'n
poosje lang precies even onaangenaam.,
O, Jennie. Nog steeds verborg hij
zijn gezicht voor haar.
Dat was geen eenzaamheid.
Een tijdje zaten zij heel stil, en de
vogel bleet maar cirkelen, en de zonne
stralen speelden op de muur, en lage
witte wolken streken langs de heuvels,
en lieten er iets wazigs op achter. Maar
voor Jennie was het, alsof er door de
heldere lucht een bliksemstraal was ko
men schieten, om haar te verslaan. Peter
hield van haar. En Jennie wist bij onder-,
vinding, dat niets zoo ontzettend is als
liefde.
Mijn hart heeft naar je gesnakt, Jen
nie, van de eerste dag at, 'dat je h er was.
Ik had een helsche pijn en toen deed ik
mijn oogen open en toen stond jij bij
mijn bed, over me heengebogen. Endoor
iets in je oogen en door de aanraking
van je hand, was het gedonder van de
kanonnen, dat ik maar niet kon vergelen,
ineens weg 't afschuwelijke gevoel,
dat ik er aldoor van gehad had, ging
hoe langer hoe verder weg. Toen ben ik
4^
4-
-
OP SCHOOL IN CHINA.
Een bladzij uit een rekenboekje, op
Chinese scholen in gebruik. Je ziet
onderaan de cijfers, zoals wij die ken
nen: in het midden de tekens, welke de
Chinezen daarvoor hebben en bovenaan
de getallen, in puntjes voorgesteld. De
Chinezen schrijven (en lezen) van rechts
naar links. Dat merk je ook hier.
DE A-PRIJSVRAAG.
Gevraagd werd de namen te noemen
van alle DINGEN op het plaatje, waar
van de naam met een A begint. Dat was
een fijn werkje, al kostte het nogal wat
tijd. Hetty Roeper en haar broers bracln
ten het tot 59 namen, niet allemaal vani
„dingen", (voorwerpen), maar wanneer ik
dieier aftrek, blijven er toch nog 35 over.
Op hen volgen Mieke Remmers en Dora
van Heerwaarden. De prijswinners wer
den aldus:
HETTY ROEPER, EierL C 41, 9 jaar.
MIEKE REMMERS, Den Burg, jaar
DORA VAN HEERWAARDEN, Mo
lenstraat, 9 jaar.
Een groot boek met veel platen is ook
hier weer de prijs.
gaan begrijpen, waarom ik dat allemaal
had moeten doormaken, 't Heeft me bij
jou gebracht. En toen was ik blij. Ik
was overal blij oin. Ik deed mijn oogen
dicht en ik voelde, dat ik slapen kon. Ik
was thuis. Thuis bij jou, Jennie.
Zij probeerde iets te zeggen, maar de
lucht bleef ergens steken, toen ze door
haar keel ging en er kwam niets dan 'n
snikje. En Jennie, wier taak het was,
anderen te troosten, liet haar hoofd neer
zinken tegen de rug van Peter's hand.
Zoo iets terwijl ze zich net zoo ge
lukkig voelde.
Jennie, als ik je beleedigd heb
als je je er zorg over maakt
(Wat moet ik toch tegen hem zeggen
Hoe kan ik het hem aan het verstand]
brengen?) „O nee, nee Peter. Alleen
't leven is zoo vreemd 't kan je zoo
grijpen".
Had je 't niet gezien, Jennie? Ik
heb mijn uiterste best gedaan om het
niet te laten blijken, maar ik wist niet
meer, hoe ikHeb je niets gemerkt?
Och, wat zal ik zeggen, Peter er
waren er meer maar 't was echt niets
dan een soort heimwee, al begrepen ze
dat toen niet. Ze hadden behoefte aan
iemand en ik was toevallig hier. In hef
begin, toen ik pas hier kwam, heb ik een
soort contract met mezelf gesloten; ik
moet altijd goed begrijpen, dat het niets
persoonlijks is alleen maar 't verlan-
160. Eerst moeten ze spijkers en een
hamer hebben. Gezoek en gezoek in de
gereedschapskist van de baas. Tot ze
eindelijk 'n hamer vinden en'n paar grote
draadnagels. Daarmee wordt de zaak op
de poppenkast getimmerd. Het is een
heel getimmer en geklop, en wat staat
dat gewichtig.
161. En op een afstand van het papier
staan de jongens te glunderen De bur
gemeester heeft schik in zijn kleine
vriendjes. En Piet kijkt al uit of baas
Cobalt er al aan komt. burgemeester
wat hangt het daar fijn en wat zal baas
Cobalt blij zijn, anders hoor je niet. Ze
zullen niets tegen de baas zeggen.
NIEUWE PRIJSRAADSELS.
Het diende drietai van de drie. Nu ver
wacht ik jullie 9 oplossingen weer en wel
niet later dan Maandag over een week,
7. Vul eens in:
M nogal hoog en stevig
S kwaad.
N peulgewas.
8. Een stad in Z.-Holland. Snijdt Je
helft van de inaam at en je houdt over:
de naam van een stadje in N.-Holland.
9. Mijn tante heet
E M DRENRUP.
Zij woont in de siad, waarvan je dej
naam met dezelfde letters schrijft. Hoe
heet die stad?
Met vriendelijke groeten,
Jullie OOM KO.
l i A1' h
EEN VROLIJKE BOEL.
Vouw een strook papier en knip deze
uit zoals ide tekening laat zien. Je krijgt
dan een rij mannetjes, die elkaar de hand
geven. Plak de buitenste aan elkaar. Dan
vormen ze een kring. Neem nu een stuk
karton en maak daarin een groot aantal
gaten. Leg dit bovenop een pan, waarin
je water laat koken. Wanneer je nu die
mannetjes op het karton plaatst, zul je
zien, dat ze een vrolijke dans uitvoeren.
WIE RUILT ER....?
Gratis ruil-advertenties van
abonné's ot huisgenooten van
abonné's.
WIE HEEFT WAJ TE RUILEN?
gen van een man naar vrouwelijke teeder-
heid. Dus toen ik die stijve witte uniform
aantrok, heb ik óók een stijve, witte uni
form over mijn hart heen getrokken, en
ik ging mijn gang maar, als verpleegster,
en toen liep het allemaal best, voor ieder
een.
Bij mij was het geen heimwee,
Jennie.
Nee.
Van die dag at is iedere ademhaling
van me voor jou geweest. Met iedere
klop van mijn hart zei ik „Jennie". Maar
ik heb mezelt verboden om te spreken.
Ik dacht: ,,Ik kan haar _geen stuk wrak
oresenteeren. Ik moet eerst beter worden.
Dat kan ik". En dat is 't keerpunt voor
me geweest, Jennie. Toen ben ik weer
vooruit beginnen te gaan. Ik kwam iedere
keer maar een millimetertje vender, maar
ik heb volgehouden, met mijn tanden
op elkaar. Ik dacht: Ik moet 't haar nog
niet zeggen; pas als ik 't zeker weet. Hij
keek haar aan met een blik van zoo
groote verrukking, dat het zonlicht er
bleek bij werd. Jennie, 't gaat reusachtig
goed met me. Hebben ze gisteren gezegd.
Nog een maandje. Dan ga ik naar 8
de zaal van de Tippelaars. O, \vat was
het gróót, dat nieuws.
Peter! Haar oogen glinsterden van
de tranen.
(Wordt vervolgd.)
44
4
44
44
44
44
4
H KANNEGlErtR.
4
||||||!IIIIIII!III!IIIIIIIIIIIIIII!IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII||IIIIII|I||||||||||||||||||||J|||||||||
