De Kleine Verpleegster. GEDENKALBUM FEUILLETON Aan onze abonné's PRINSELIJK HUWELIJK een 25 CENT Illlllllllll 0300 IJS 1 MSTENTilHLiaitrmTEIH I Ti VOOR DE VROUW. RECEPTEN. PREISOEP. Zes preien, anderhalve L. water, met zout ot bouillon, 60 gram boter, 60 gram bloem, een paar druppels Maggi-aroma. Maak ide preien schoonsnijd ze aan stukjes en kook deze ongeveer een half uur in water ot bouilloin. Dan maakt men een gebonden sausje van de boter, bloem en kookvocht. Giet dit in de soep en laat deze al roerende nog 10 runt. dopr-j koken. Maggi-aroma maar smaak er door. WARME APPELPUDDING. 200 gram oud brood zonder korst; drie d.L. melk, 150 gram suiker, 100 gram boter, drie eieren, 100 gram krenten ep rozijnen,, zes zure appelen. Klop de eierdooiers met de suiker plm. tien mint., voeg er dan de melk en die gesmolten boter bij en daarna het stijfge klopte eiwit. Men boort en schilt de appelen en snijdt ze aan schijven. Een warme puddingvorm wordt met boter en paneermeel besmeerd, daarna laag-om-laag de appelen en het brood gelégd, terwijl men op de appelen telkens een laagje krenten en rozijnen doet. De onderste en bovenste laag moet brood zijin. De vorm moet drie-kwart vol zijn en vijf kwar tier koken. NUTTIGE WENKEN. Als men croquetten dubbel paneert, moet men het eiwit mengen met een le pel slaolie; het blijft dan beter aan het paneermeel hangen. Een uitstekend middel om messen goed glanzend te houden is houtskoolpoeder. JAPON VOOR OUDERE DAMES. r» Gekleede japon in zwart met een afste kende gairneering. De halslijn is zeereen-* vou|dig; ze heeft alleen een bies, die uit die V-vormige uitsnijding komt met een vlindertje of een bloem ter versiering. Het voorpand bestaat uiit twee deelen in ge tande lijn, waarvan de rechterzijde dioht langs de kant wordt opgestikt en de knoopganneering heeft. Zesbaans klokken de rok; gladde mouwen met op de hand vallende zijde. Diit patroon kost dertig cent. Verkrijgbaar in de maten 46 t.m. 52. Vooral opgeven G 79. 30 's Avonds kwam Jejnnie terug. Met een vaste hand duwde zij haar krullen onder het witte mutsje, maar in, haar oogen was een eigenaardige glans. Dr. Huffy, die haar in de gang tegenkwam, merkte - hij twijfelde er niet aan - dit op. Later herinnerde hij het zich, maar op dat oo- genblik was hij vlug even naar Pop Knu- te geweest (die een stuk vain zijn ver jaardagstaart gegeten had) en hij moest even vlug weer naar anderen. En de glans ging met Jemnie mee de gang door en de kamer van Michael binnen. „Ik heb bet vliegtuig, Michael". „Jennie jij hebt hoe dan „Als ik het maar heb". Ik jij zoö'n klein ding als jij. Jennie, ik weet niet, wat ik zeggen móet". Zij sprak luchtig, ot het een doodge woon geval was: „Ik ga met je naar boven, Michael; Ik heb er al zoo naar verlangd, om leen a te vliegen". „Meen je dat Vertrouw je zoo, dat ik het kan „Natuurlijk". Hij hief zijn linkerhand op. Hij maakte GEKLEEDE JAPON G 82. Dit patroon kost dertig cent. Vooral opgeven no. G 82. Geen andere garneering wordt op dii mooie model aangebracht dan een reek.- nervures, die in schuine richting gewerki zijn, aan rok en bovenstuk voorpand. Dc bovenpas heeft een diepe puntpdle gelij kertijd een vest vormt. Overtrokken stof- knoopen worden hier, evenals aan de mou wen aangebracht De rok bestaat uit één breede achterbaan en uit een driedeelig voorstuk, terwijl om de hals een sjaaltje van het zelfde materiaal wordt toedragen. Heel aardig staat tol, indien de beide uit einden eenige c.M. uitgerafeld worden. Patronen in de rr"ten 46 t/m 52. Gelieve de patronen te bestellen: Mu- zenstraat, Den Haag, Vereen. Persbu- reau's. Postzegels bijsluiten. VRAGENBUS WAT HAD U TE VRAGEN ?f VERPLEEGSTER WORDEN. Om als verpleegster opgeleid te wor den, moet men zich aanmelden bij de di rectie van een ziekenhuis. Als voorop1- teiding wordt als regel U.L.O. verlangd Nog beter is H.B.S.-,opleiding. Gewoonlijk worden geen meisjes aangenomen bene den 19 jaar. ZOO SPRAK..-. DS. D. LOS, Heerenveen: Oorlog is die grootste zonde, omdat hij de grootste schepping, de mensch, vernietigt. HITLER: Ik acht het bezit van kolo niën, dat slechts gewenscht wordt met het oog op de voorziening met grond stoffen, en de wereldhandel de twee be langrijkste middelen om de levensstan daard van het Duitsche volk te verhoogen. er een plechtigheid vain. „Ik breng je weer veilig beneden, Jen nie. Je hoeft heelemaal niet bang te zijn. Een vliegtuig is bijma een stuk van me-' zélf. Maar hoe jij het gedaan hebt ge kregen. Jennie, ik heb nooit ge weten, dat er zulke vrouwen bestonden. Jij bent een generaal'". „Generaal". Jennie lachte. Dit woord wekte herinneringen. Hij'zou nooit te weten komen, hoe het die dag gegaan was; hoe Jennie en dei schimmen van haar voorvaderen (glorieus en vastberaden, totaal onwetend wat be treft het vliegwezen) vain het kastje naar de muur waren gestuurd, vroolijkheid en spot uitlokkend. Naar het militair vlieg veld, vyaar officieren een hand voor hun monid hielden om even te kunnen IaChen, en het uitbrulden, zoodra zij uit de buurt was („Hij wou zelf besturen Die da mes die dames") Naar de vliegvel den van maatschappijen twee stuks met heeren, die niet zoo beleefd waren als de officieren. Naar een kleiner veld één machine en een piloot, die voor drie minuten passagiers meenam voor 5 dollars. Hoe ze daar geredeneerd had. „Nee, hoor, geen kwestie van, U be grijpt het niet. Ja, het kan wel, maar "het zal 'niet gaan. Ik heb totaal niets anders dan dit machientje en dit moet zijn geld opbrengen". Jennie taste in haar tasoh. „Ik heb vierhonderd dollar". „Och, juf mijn kist is duizenden Waard. Het is mijn broodwinning". VOOR DE JEUGD. MET DE POPPENKAST OP REIS. Tekst en illustratie van H. KANNEGIETER. 178 „Kan je begrijpen", zeggen Jan en Piet allebei tegelijk. „We hebben je net vast. Dat zal niet gaan hoor. We hebben best gemerkt, dat je zelf helemaal niet lezen kan. Mag jij zo'n jokkebrok we zen, hè, lelijke, lelijke jongen." O, wat zat die Daan in de piepzak. Was hij maar goed en wei bij zijn moesje. Hij zou het haar allemaal wel vertellen. 179. „Wacht Daantje, qn nu gaan wel i met jou naar baas Draaier van de houJ ten dierentuin," zeggen Jan en Piet?. En ze hollen met de huilende Daan i en de lachende Loes naar de dienen| tuinbaas. „Gaan wij vragen, ot jij geen' i oent hoeft te geven, Daan. Dan willen wij ook wel voor niets draaien". Jon-j ge, jonge, wat zat die Daan in de knelj OVER POSTZEGELS. LIECHTENSTEIN. Het vorstendom Liechtenstein gaf deze nieuwe postzegel uit; kleur rose-karmijn; waarde: 1 fr. Liechtenstein ligt aan de N.O. grens van Zwitserland. Groot 159 vk. K.M. 12000 inw. Hoofdstad: Vaduz. VOOR DE JEUGD l£|||||| HET KINDERHOEKJE. Het Kinderhoekje vinden jullie van-j daag, behalve hierboven, nog op een an-I dere plaats in dit nummer. imnilllll VOOR ONZE DAMMERS. Illlllllllll OPLOSSING LAATSTE PROBLEEM. De cijferstelling luidt hier: zwart: 14 sch. op 2, 6—9, 13, 14, 19, 22—24, 28, 29, 35; wit 14 sch. op 11, 16, 26, 31, 32,1 37, 39-42, 44-46, 49. Wit speelt en wint. Wit wint door '39—34; 44—39 4944:1 32-27; 16:20; 26-21; 42-38; 37:48; 41:1' L.S. Hierbij deelen wij onze abonné's mede, dat Ier gelegenheid van het zal worden uitgegeven, hetwelk zeer spoedig verschijnt Deze uitgave bevat 32 pagina's op zwaar papier in een fraai omslag. De inhoud is voor een belangrijk deel gewijd aan de huwelijksplechtigheden en bevat bovendien een reproductie in kleuren van een door Bernard de Hoog geschil-' derd portret van het Bruidspaar. Voor fraa heid van inhoud en uitvoering staat de uitgever van 't album u borg De prijs van dit Gedenkalbum is slechts Nu reeds loopt het storm met aanvragen. Ind;en men verzekeid wil zijn van de ontvangst van dit album, geve men onderstaand biljet ingevuld aan de be zorger van dit blad. HIERLANGS AFKNIPPEN Ondergeteekende wenscht te ontvangenexemplaren van het Gedenkalbum NAAM ADRES WOONPLAATS „Meer heb ik niet", zei Jennie en drin gend 'toomde zij hem hét geld én het treffende vertrouwen in haar oogen. Hij gooide zijn hoed op de grond Omdat zij niet weg wou gaain, haar mond niet wou houden, zich niet wou laten ontmoedigen. Dat kon Jennie niet. Dit was haar laatste kans zij moest Mi chael helpen. „Waarom komt u bij mij," vroeg de radelooze man. „Waarom gaat u piet naar een rijke maatschappij ot naar het mili taire vliegveld „Omdat ik daar al geweest ben," zei Jemnie, „maar daar willen ze niet naar rede luisteren". „Naar rede luisteren Nee maar, dié is goed". Jennie's oogen bliksemden. - „Hij heeft meer verstand van vliegen dan u ooit krijgen kunt, at studeert u uw geheele leren. Hij heeft medaillesem ■Lervolle vermeldingen de generaals kwamen bij hem om raad te vragen. Ze aten uit zijn hand". Al opspelende en stampvoetende haalde zij de generaals en de vliegtuigen door elkaar. „Hij is een van de grootste vliegers van het land op het oogenblik en dat vliegmachientje van u is meteen beroemd als hij het aanraakt. Hier is het geld. We komen morgenmiddag om een uur of zes". Dit vuurwerk verblindde hem. Hij scheen bij te draaien. „Wat geeft u me voor waarborg, dat hij de machine weer heel beneden brengt Jennie keek hem aan. „Daar sta ik persoonlijk voor in. Ik stijg met hem op, is dat niet genoeg? „Hm.u lijkt me in ieder geval lang niet gekJ-ja, dan zal 't wel vertrouwd zijnEn nu nog iets ik ben geen dief. Ik hoef er zooveel geld niet voor te hebben. Maar ik riskeer ni|ijn heele heb ben en houden met die malligheid. Ik re ken vijftig dollar, als hij heelhuids weer benedien komt. Maar als hij de boel rer-l nielt, houd ik alles. En Jennie was niet bang, maar zij had een eigenaardig licht in haar oogen. De bekende voorwerpen in het hospitaal le- ken haar plotseling innig dierbaar; del leuning van de trap, die haar zoo menig maal op en af had geholpen als ze er zonder leuning nooit gekomen zou zijn;I een verwaarloosd varentje, in een potje ze wou, dat ze het beter verzorgd had. Zij moest hulp zoeken. Zij ging naar Jake, de bestuurder van zieken- en vracht auto's. Jake was voor Jennie tot alles bereid. Zelfs hiertoe. Maar nu had ze er toch wel een hard hoofd in. „U moest er eerst maar met Dr. Huffy over spreken, Jennie. Als het er mee door kan, zal hij zeggen: Ga je gang". „Maar, Jake, dat kan ik er niet op wa gen als hij nee zegt En trouwens als er iets gebeuren zou, mag hij daar de verantwoording niet voor dragen". „Als iemand anders het mij gevraagd had, juffrouw Jeninie maar ik kan mij nooit indenken, dat U een van de jongens een ongeluk zou willen laten krijgen" (Wordt vervolgd.) van i om k eens bescl nood onde overj in zi De state depr< reed: uit d achtl verb! misp de c voor kwar finai HOL D de beha voor griei pen. T! boer oper roos prij2 dooi deel het stan nog sche N Noo den gek. B vraa lede den, niet de 1 M ■dat red a blad te n zaï te g brei over L D Z L M 1 D. 1 W 1 D. 1 V. 1 Z. lf Di

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1937 | | pagina 4