De Kleine Verpleegster.
T
ONS FOTOHOEKJE.
fflffifflffifflfflffifflfflffl I? ffifflfflffifflfflffifflffl
ffl BB
ffl ffl
fflfflfflfflffiffiffifflffiffl y fflfflfflffifflfflfflfflffiffl
43
Maimer wordt met zeepsop gerei
nigd. Geen soda; dan stroef en dof wrij
ven met wollen doek met was of sla-olie.
Nieuwe Modeblad, Weldon's
Modeblad voor Dames en voor 4
Kinderen, Beyer's Modeblad, Brei-, 4
Haak- en andere Handwerkboeken: 4
BOEKHANDEL PARKSTRAAT. 4
llllll'iiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiillllll
llllllllllll VOOR DE VROUW.
||||||!iiiiiiiiiiinTniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii||||||
NUTTIGE WENKEN.
- Geglazuurde tegels, die vlekken ver-
toonen, wrijft men in met het snijvlak
van een halve citroen; de sap laat men
een uurtje intrekken en wordt daarna met
een zachte doek afgewreven.
RECEPTEN.
STOOFPREI: Drie bossen prei (dikke),
sap van een citroen, 20 gram boter, zout,
halve L. kokend water, maizena om te
binden. Snijd de prei aan stukjes van
ptm. 1 cM. Daarna flink wasschen. Breng
de groenten met het water aan de kook
Zachtjes gaar laten koken. Giet de prei
at, en vang het kookvocht op. Voeg bij
het kookvocht de boter en bet citroensap.
Bind het met de maizena tot een niet te
te dik sausje. Roer hier door de prei en
voeg wat zout toe. Laat alles nog enkele
minuten zachtjes stoven.
VOOR DE JEUGD.
MET DE POPPENKAST OP REIS.
Tekst en illustratie van H. KANNEGIETER.
Chocoladevlekken kan men meest
verwijderen met een zacht doekje, bevoch
tigd met spiritus.
„LANDHUISJES" TE KOOP.
Aan het Rangeerstation te
Berlijn staan tal van buiten
dienst gestelde spoonvagens, die
als „landhuisjes" worden ver
kocht en veel aftrek vinden
|||||l!i!ii!ii;iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiniii||||||
llllllllllll HYGIENE en VEILIGHEID. ||||||||i|||
llllll'iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiillllll
Griep. Aarzel met, bijtijds de dok
ter te roepen; al lijkt de ziekte zoo erg
niet: er kunnen ernstige gevolgen van ko
men. Als men herstellende is, niet te
spoedig het bed uit. Lange tijd kan men
door slapte en moeheid geplaagd worden.
Dat schijnt een eigenschap van griep.
Ook blijft vaak nog een hoest achter,
die lange tijd kan aanhouden. Vooral
ouden van dagen en zwakken moeten zich
nog geruime tijd in acht nemen.
Dr. J. G. MENKEN.
Bijenhoning. In het Engelsche "tijd
schrift Practical Medicine wordt honing
geprezen als geneesmiddel bij ekzeem,
puistjes, furunkels en zelfs karbonkels
en wei in- en uitwendig. De uitwendige
aanwending in de vorm van zalf of pleis
ter is nuttig bij kloven in de huid, bij
wonden en verbrandingen. Dikke puisten
worden week, hard ontstoken weefsel
wordt zacht door een gestadig verband
met honing. De ettervorming wordt bij
karbonkels begunstigd en bespoedigd,
zoodat insnijding vaak vermeden kan wor
den daar de puist vanzelf doorbreekt. Zet
men dan het honingverband voort, dam
reinigt zich de wond snel en die genezing
heeft plaats met niet noemenswaardig
litteeken. De smerigste verouderde won
den wonden na gestadige behandeling met
honing snel rein en groeien dicht. De
honing wordt eenvoudig op verbandgaas
gesmeerd en dan op de wonden gelegd
Het veiband om de 24 uur vernieuwen.
Neem honing van betrouwbare leverancier,
(zuivere natuurhoning.)
Als men uien onder water schilt,
zal men geen of weinig last hebben van
tranende (Ogen.
MIDDAGJAPON VKK 2034.
Prijs per patroon 30 et
Deze japon kleedt zeer at en staat zeer
jeugdig voor iets meer geposeerde dames.
De kraag kan van georgette ot velours
chiffon, doch ook van soepel teer ge
maald worden. Zulke leemen kraagjes zijn,
van gaatjes voorzien, in de handel. Hiet
nechtervoorpand slaat met een punt over
de linkerkant en sluit met drie kuoopen.
De rok heeft twee banen, waarvan de
voorkant opgeknipt is en een gedeeltelijk
opgestikte plooi te zien geeft. Patronen
in de maten 44464850.
Gelieve de patronen te bestellen: Mu-
zenstraat, Den Haag, Vereen. Persbu-
reau's. Postzegels bijsluiten.
DIT IS AGNES UITGEEST.
Ze woont aan de Groene-
plaats en wordt 11 Maart 1937
acht jaar.
Oom Ko maakt zo'n mooi
kiekje van al zijn vriendjes en
vriendinnetjes. Komt maareens
vragen, waar en wanneer. Niet
zelf foto's inzenden. Knip de
kiekjes uit en plak ze in een
schrift. Dan krijg je een aar
dig album met „Texelaarties".
190. De baas zegt: „Spits, dat heb je
mooi gedaan, boor. Nu wat anders. Nu
de pas van drie". En Spits maakt keurige
passen, voorpoten zijwaarts uitgestrekt.
Ze rollen alle vier om van bet lachen.
Daan vindt het zo leuk, dat hij achter
Spits aan, ook de driepas gaat maken.
Daan en Piet en de baas houden hun
buik vas't.
191. Als de kunstjes van Spits zijn
afgelopen, vraagt Daan, ot hij wat met
Spits mag gaan wandelen. Dat vindt
hij toch zo'n prachtige hond, dat hij
er trots op is. „Nou", zegt de baas en
hij lacht gul: „Dat is goed. Blijt hier
maar op het feestterrein met hem lo
pen." Maar ondertussen denkt de baas.
„Je zult zien, dat loopt mis".
NIEUWE PRIJSRAADSELS.
Beste Jongens en Meisjes.
We maken vandaag het 9-tal weer vol.
7. Wie slaat zonder handen ot voeten
8. Hoe schrijf je „droog gras" met
vier letters
9. Een van mijn vriendjes heet LO
PARDOEN. Hij woont in de stad, waar
van je de naam met dezelfde letters
schrijft. Waar woont hij
Ik verwacht jullie negen antwoorden
niet later dan Maandag 1 Maart. Niet
vergeten naam, leeftijd en adres op te
geven en met inkt en vooral netjes schrij
ven.
Met vriendelijke groeten,
lullie OOM KO.
EEN AARDIG SPEL.
Een plankje, wat gramofoonnaalden ot
kleine spijkertjes, een hamer en een paan
knikkers. Dat is het voornaamste, wat je
nodig hebt om dit spel te maken. Da te
kening wijst je heel makkelijk de weg.
IS Onvermoeide arbeid komt alles ffl
ffl te boven. dl
51 ffl
ffl Wat deert, leert. ffl
||||||i!!iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiin||||||
llllllllllll WIE RUILT ERllllllllllll
||||||:illllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll||||||
Wie bonnen, plaatjes, postzegels, enz.
ruilen wil, mag hier kosteloos een kleine
adv. plaatsen.
Onderaan, bij de getallen, houd je de
knikker(s) tegen door de naalden (spij
kers) dicht bij elkaar te plaatsen. Boven
aan plak je b.v. een stukje vilt om het
opspringen van de knikker tegen te gaan.
Aan de kanten een rand van hout ot
bordpapier.
FEUILLETON
Maar nam hij het zichzelf kwalijk, en
hij werd oud van zelfverwijt. Het deed
er niets toe, dat die gevallen, vóór die
epidemie uitbrak, tóch al ongeveer ho
peloos waren, ofschoon dat woord in
No. 80 nooit werd uitgesproken. De
gelederen dunden iedere dag. De jon
gens waren zaal 10 en zaal 17 al de bos-
schen van Belleau gaan noemen zoo
veel sneuvelden er daar.
Jennie had nachtdienst. Omdat zij maar
niet kon leenen, die ellende langs zich heen
te laten gaan, strompelde ze naar haar
kamer, toen het licht werd, en zij het
zich voorover op haar bed vallen een
klein hoopje verdriet.
Ik blijf Ihier vast niet voorgoed. Ik
hou 't niet uit. De een ot andere dag ga
ik weg, vóór ik oud word. Wie weet hoe
gauw al. Misschien van 't voorjaar.
Zij hoefde niet meer te tobben over
Walli z'n oogen; Walli kon nu zien, in
een ander licht. Zij hoefde niet meer
bang te zijn, dat Benji Fram de kunst,,
om horloges te maken met enkel een trage
linkerhand, nooit zou leenen. Benji was
daarheen gegaan, waar geen horloges
noodig waren, om de sierende uren at te
tikken. En Luke met zijn proppenschieter
en zijn guitige oogen. Hij had op 't laafv
ste naar Jennie gevraagd.
Wat wou je hebben, Luke
Jou Jennie. Even tintelde nog de
oude geest onder de zinkende oogleden.
„Hongerigen spijzen en dorstigen laven".
En toen was er daar niemand meer dan
Jennie voorovergezonken
Nog was de klimop om het venster,
zwiepend en fluisterend: Wie gaat er
heen? Wie zijn er ai weg? Wie volgt?
Erney Gray, die het scheepje 'ge
maakt had; en de Lange daar in die hoek
inky-pink) pariez-vous. En eindelijk
de jongste dokter.
In een donker, angstig uur schoten dr.
Hufty en Jennie elkaar in ieen gang
voorbij.
Hij keerde zich om en riep haar terug.
De oude dokter wist, hoe Jennie alles te
zwaar opnam, zichzelf nooit sparend, en
hij paste op naar, zoo goed hij kon,
met nóg vierhonderdvijftig zorgelijke ge
vallen.
- Krijg jij tegenwoordig wel genoeg
slaap? vroeg hij, en hij keek haar met
een scherp onderzoekende blik aan.
Zij vroeg, zoo eenvoudig, alsot hij een
van haar jongens was:
Krijgt u tegenwoordig wel genoeg
Ik kan 't beter missen dan jij.
De jongens kunnen u niet missen.
Het drama van de jongste dokter rees
tusschen hen op. De oude dokter zuchtte,
trok zijn schouders recht en deed zijn
best, om jonger en frisscher te lijken.
Ik ga strakjes naai' bed.
Zij bleef staan toen hij doorliep en
keek hem na zij wist wel, dat hij niet
naar bed zou gaan.
Soms verbeeldde Jen pie zich, dat zij
de geesten van de jongens terug zag ko.-
men, om door de donkere vertrekken te
dwalen, 'tobberig over dingen, die ze nog
hadden willen doen ot zeggen in heim
wee naar 't vroegere gezelschap. Het
scheepje van Erney stond op een tafeltje
m een zijgang, omdat zij niet goed had
den geweten, waar ze er mee heen moes
ten. Avond aan avond zag Jennie hem er
verlangend overheen buigen. Op een keer
bleef zij staan en sprak tegen hem. „Ik
zal 't voor je bewaren, Erney, tot je bet
at kunt maken." En zij nam het mee
naar haar kamer.
Als de dingen Jennie boven 't hoofd
groeiden, glipte zij ongemerkt Windy's ka
mer binnen. Met haar kalme handen, ge
vouwen in haar schoot zat zij bij zijn
raam, starende naar de lijn, waar de
kromme heuvels de loodgrauwe hemel
op hun oude schouders hielden.
Eiins had Windy Jennie noodig gehad
tot steun en troost nu was "hun ver-*
houding veranderdnu had Jennie hèm
noodig. Windy wist dit niet. Ten minste,
zij dacht van niet. Er was veel, dat Windy
niet wist daarom kon zij naar hem
toe gaan.
Maar hij scheen toch te voelen, wat zij
noodig had. Hij praatte niet over het
hospitaal en zijn tragedies, maar over bet
leven daarginds. Die gelukkige, geluk
kige menscbensoort die troetelkinderen
der goden die leefden in een verr.uki
king van ongebroken en onbelemmerde
vrijheid, met Je heele wereld aan hun
voeten. Die kolossale prestaties daar; de
prikkelende mogelijkheden; de wedijver,
de haast, de vooruitgang. Al die verkeers
middelen, die rondvlogen. Het klonk alle
maal zoo ongelooflijk en het was waar
Jennie had zoo'n idee, dat Windy, of
schoon hij hier lag, méér tot de vverek
hoorde, en er een zuiverder kijk op had
dan die menigten, die door de volle stra
ten woelden. Zooveel jaren in een hospi
taal en hij had zijn wereld niet alléén
bijgehouden hij had een zoo scherpzin
nige, onpartijdige blik gekregen op haar
methoden, haar misgrepen, haai- groote
mannen en -haar neigingen, dat het wel
profetie leek.
Hij sprak -over al die dingen. Hij sprak
over de merkwaardige opeenvolging van
kleine wezentjes, die het bestaan begin
nen, en het dan weer afteggen, na hun
taak vervuld te hebben. Van hier uit -
van die kleine kamer in de hoogte leek
de spanne van een leven maar een paar
centimeters wijd, en zooiets kon je je mei
geen mogelijkheid denken als iets, dat mei
zichzelf ophield het moest een scha
kel zijn.
(Wordt vervolgd.)