De Kleine Verpleegster. T ONS FOTOHOEKJE. fflffifflffifflfflffifflfflffl I? ffifflfflffifflfflffifflffl ffl BB ffl ffl fflfflfflfflffiffiffifflffiffl y fflfflfflffifflfflfflfflffiffl 43 Maimer wordt met zeepsop gerei nigd. Geen soda; dan stroef en dof wrij ven met wollen doek met was of sla-olie. Nieuwe Modeblad, Weldon's Modeblad voor Dames en voor 4 Kinderen, Beyer's Modeblad, Brei-, 4 Haak- en andere Handwerkboeken: 4 BOEKHANDEL PARKSTRAAT. 4 llllll'iiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiillllll llllllllllll VOOR DE VROUW. ||||||!iiiiiiiiiiinTniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii|||||| NUTTIGE WENKEN. - Geglazuurde tegels, die vlekken ver- toonen, wrijft men in met het snijvlak van een halve citroen; de sap laat men een uurtje intrekken en wordt daarna met een zachte doek afgewreven. RECEPTEN. STOOFPREI: Drie bossen prei (dikke), sap van een citroen, 20 gram boter, zout, halve L. kokend water, maizena om te binden. Snijd de prei aan stukjes van ptm. 1 cM. Daarna flink wasschen. Breng de groenten met het water aan de kook Zachtjes gaar laten koken. Giet de prei at, en vang het kookvocht op. Voeg bij het kookvocht de boter en bet citroensap. Bind het met de maizena tot een niet te te dik sausje. Roer hier door de prei en voeg wat zout toe. Laat alles nog enkele minuten zachtjes stoven. VOOR DE JEUGD. MET DE POPPENKAST OP REIS. Tekst en illustratie van H. KANNEGIETER. Chocoladevlekken kan men meest verwijderen met een zacht doekje, bevoch tigd met spiritus. „LANDHUISJES" TE KOOP. Aan het Rangeerstation te Berlijn staan tal van buiten dienst gestelde spoonvagens, die als „landhuisjes" worden ver kocht en veel aftrek vinden |||||l!i!ii!ii;iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiniii|||||| llllllllllll HYGIENE en VEILIGHEID. ||||||||i||| llllll'iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiillllll Griep. Aarzel met, bijtijds de dok ter te roepen; al lijkt de ziekte zoo erg niet: er kunnen ernstige gevolgen van ko men. Als men herstellende is, niet te spoedig het bed uit. Lange tijd kan men door slapte en moeheid geplaagd worden. Dat schijnt een eigenschap van griep. Ook blijft vaak nog een hoest achter, die lange tijd kan aanhouden. Vooral ouden van dagen en zwakken moeten zich nog geruime tijd in acht nemen. Dr. J. G. MENKEN. Bijenhoning. In het Engelsche "tijd schrift Practical Medicine wordt honing geprezen als geneesmiddel bij ekzeem, puistjes, furunkels en zelfs karbonkels en wei in- en uitwendig. De uitwendige aanwending in de vorm van zalf of pleis ter is nuttig bij kloven in de huid, bij wonden en verbrandingen. Dikke puisten worden week, hard ontstoken weefsel wordt zacht door een gestadig verband met honing. De ettervorming wordt bij karbonkels begunstigd en bespoedigd, zoodat insnijding vaak vermeden kan wor den daar de puist vanzelf doorbreekt. Zet men dan het honingverband voort, dam reinigt zich de wond snel en die genezing heeft plaats met niet noemenswaardig litteeken. De smerigste verouderde won den wonden na gestadige behandeling met honing snel rein en groeien dicht. De honing wordt eenvoudig op verbandgaas gesmeerd en dan op de wonden gelegd Het veiband om de 24 uur vernieuwen. Neem honing van betrouwbare leverancier, (zuivere natuurhoning.) Als men uien onder water schilt, zal men geen of weinig last hebben van tranende (Ogen. MIDDAGJAPON VKK 2034. Prijs per patroon 30 et Deze japon kleedt zeer at en staat zeer jeugdig voor iets meer geposeerde dames. De kraag kan van georgette ot velours chiffon, doch ook van soepel teer ge maald worden. Zulke leemen kraagjes zijn, van gaatjes voorzien, in de handel. Hiet nechtervoorpand slaat met een punt over de linkerkant en sluit met drie kuoopen. De rok heeft twee banen, waarvan de voorkant opgeknipt is en een gedeeltelijk opgestikte plooi te zien geeft. Patronen in de maten 44464850. Gelieve de patronen te bestellen: Mu- zenstraat, Den Haag, Vereen. Persbu- reau's. Postzegels bijsluiten. DIT IS AGNES UITGEEST. Ze woont aan de Groene- plaats en wordt 11 Maart 1937 acht jaar. Oom Ko maakt zo'n mooi kiekje van al zijn vriendjes en vriendinnetjes. Komt maareens vragen, waar en wanneer. Niet zelf foto's inzenden. Knip de kiekjes uit en plak ze in een schrift. Dan krijg je een aar dig album met „Texelaarties". 190. De baas zegt: „Spits, dat heb je mooi gedaan, boor. Nu wat anders. Nu de pas van drie". En Spits maakt keurige passen, voorpoten zijwaarts uitgestrekt. Ze rollen alle vier om van bet lachen. Daan vindt het zo leuk, dat hij achter Spits aan, ook de driepas gaat maken. Daan en Piet en de baas houden hun buik vas't. 191. Als de kunstjes van Spits zijn afgelopen, vraagt Daan, ot hij wat met Spits mag gaan wandelen. Dat vindt hij toch zo'n prachtige hond, dat hij er trots op is. „Nou", zegt de baas en hij lacht gul: „Dat is goed. Blijt hier maar op het feestterrein met hem lo pen." Maar ondertussen denkt de baas. „Je zult zien, dat loopt mis". NIEUWE PRIJSRAADSELS. Beste Jongens en Meisjes. We maken vandaag het 9-tal weer vol. 7. Wie slaat zonder handen ot voeten 8. Hoe schrijf je „droog gras" met vier letters 9. Een van mijn vriendjes heet LO PARDOEN. Hij woont in de stad, waar van je de naam met dezelfde letters schrijft. Waar woont hij Ik verwacht jullie negen antwoorden niet later dan Maandag 1 Maart. Niet vergeten naam, leeftijd en adres op te geven en met inkt en vooral netjes schrij ven. Met vriendelijke groeten, lullie OOM KO. EEN AARDIG SPEL. Een plankje, wat gramofoonnaalden ot kleine spijkertjes, een hamer en een paan knikkers. Dat is het voornaamste, wat je nodig hebt om dit spel te maken. Da te kening wijst je heel makkelijk de weg. IS Onvermoeide arbeid komt alles ffl ffl te boven. dl 51 ffl ffl Wat deert, leert. ffl ||||||i!!iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiin|||||| llllllllllll WIE RUILT ERllllllllllll ||||||:illllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll|||||| Wie bonnen, plaatjes, postzegels, enz. ruilen wil, mag hier kosteloos een kleine adv. plaatsen. Onderaan, bij de getallen, houd je de knikker(s) tegen door de naalden (spij kers) dicht bij elkaar te plaatsen. Boven aan plak je b.v. een stukje vilt om het opspringen van de knikker tegen te gaan. Aan de kanten een rand van hout ot bordpapier. FEUILLETON Maar nam hij het zichzelf kwalijk, en hij werd oud van zelfverwijt. Het deed er niets toe, dat die gevallen, vóór die epidemie uitbrak, tóch al ongeveer ho peloos waren, ofschoon dat woord in No. 80 nooit werd uitgesproken. De gelederen dunden iedere dag. De jon gens waren zaal 10 en zaal 17 al de bos- schen van Belleau gaan noemen zoo veel sneuvelden er daar. Jennie had nachtdienst. Omdat zij maar niet kon leenen, die ellende langs zich heen te laten gaan, strompelde ze naar haar kamer, toen het licht werd, en zij het zich voorover op haar bed vallen een klein hoopje verdriet. Ik blijf Ihier vast niet voorgoed. Ik hou 't niet uit. De een ot andere dag ga ik weg, vóór ik oud word. Wie weet hoe gauw al. Misschien van 't voorjaar. Zij hoefde niet meer te tobben over Walli z'n oogen; Walli kon nu zien, in een ander licht. Zij hoefde niet meer bang te zijn, dat Benji Fram de kunst,, om horloges te maken met enkel een trage linkerhand, nooit zou leenen. Benji was daarheen gegaan, waar geen horloges noodig waren, om de sierende uren at te tikken. En Luke met zijn proppenschieter en zijn guitige oogen. Hij had op 't laafv ste naar Jennie gevraagd. Wat wou je hebben, Luke Jou Jennie. Even tintelde nog de oude geest onder de zinkende oogleden. „Hongerigen spijzen en dorstigen laven". En toen was er daar niemand meer dan Jennie voorovergezonken Nog was de klimop om het venster, zwiepend en fluisterend: Wie gaat er heen? Wie zijn er ai weg? Wie volgt? Erney Gray, die het scheepje 'ge maakt had; en de Lange daar in die hoek inky-pink) pariez-vous. En eindelijk de jongste dokter. In een donker, angstig uur schoten dr. Hufty en Jennie elkaar in ieen gang voorbij. Hij keerde zich om en riep haar terug. De oude dokter wist, hoe Jennie alles te zwaar opnam, zichzelf nooit sparend, en hij paste op naar, zoo goed hij kon, met nóg vierhonderdvijftig zorgelijke ge vallen. - Krijg jij tegenwoordig wel genoeg slaap? vroeg hij, en hij keek haar met een scherp onderzoekende blik aan. Zij vroeg, zoo eenvoudig, alsot hij een van haar jongens was: Krijgt u tegenwoordig wel genoeg Ik kan 't beter missen dan jij. De jongens kunnen u niet missen. Het drama van de jongste dokter rees tusschen hen op. De oude dokter zuchtte, trok zijn schouders recht en deed zijn best, om jonger en frisscher te lijken. Ik ga strakjes naai' bed. Zij bleef staan toen hij doorliep en keek hem na zij wist wel, dat hij niet naar bed zou gaan. Soms verbeeldde Jen pie zich, dat zij de geesten van de jongens terug zag ko.- men, om door de donkere vertrekken te dwalen, 'tobberig over dingen, die ze nog hadden willen doen ot zeggen in heim wee naar 't vroegere gezelschap. Het scheepje van Erney stond op een tafeltje m een zijgang, omdat zij niet goed had den geweten, waar ze er mee heen moes ten. Avond aan avond zag Jennie hem er verlangend overheen buigen. Op een keer bleef zij staan en sprak tegen hem. „Ik zal 't voor je bewaren, Erney, tot je bet at kunt maken." En zij nam het mee naar haar kamer. Als de dingen Jennie boven 't hoofd groeiden, glipte zij ongemerkt Windy's ka mer binnen. Met haar kalme handen, ge vouwen in haar schoot zat zij bij zijn raam, starende naar de lijn, waar de kromme heuvels de loodgrauwe hemel op hun oude schouders hielden. Eiins had Windy Jennie noodig gehad tot steun en troost nu was "hun ver-* houding veranderdnu had Jennie hèm noodig. Windy wist dit niet. Ten minste, zij dacht van niet. Er was veel, dat Windy niet wist daarom kon zij naar hem toe gaan. Maar hij scheen toch te voelen, wat zij noodig had. Hij praatte niet over het hospitaal en zijn tragedies, maar over bet leven daarginds. Die gelukkige, geluk kige menscbensoort die troetelkinderen der goden die leefden in een verr.uki king van ongebroken en onbelemmerde vrijheid, met Je heele wereld aan hun voeten. Die kolossale prestaties daar; de prikkelende mogelijkheden; de wedijver, de haast, de vooruitgang. Al die verkeers middelen, die rondvlogen. Het klonk alle maal zoo ongelooflijk en het was waar Jennie had zoo'n idee, dat Windy, of schoon hij hier lag, méér tot de vverek hoorde, en er een zuiverder kijk op had dan die menigten, die door de volle stra ten woelden. Zooveel jaren in een hospi taal en hij had zijn wereld niet alléén bijgehouden hij had een zoo scherpzin nige, onpartijdige blik gekregen op haar methoden, haar misgrepen, haai- groote mannen en -haar neigingen, dat het wel profetie leek. Hij sprak -over al die dingen. Hij sprak over de merkwaardige opeenvolging van kleine wezentjes, die het bestaan begin nen, en het dan weer afteggen, na hun taak vervuld te hebben. Van hier uit - van die kleine kamer in de hoogte leek de spanne van een leven maar een paar centimeters wijd, en zooiets kon je je mei geen mogelijkheid denken als iets, dat mei zichzelf ophield het moest een scha kel zijn. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1937 | | pagina 4