De Kleine Verpleegster.
Hoe Opoe de Texelaar
van 1937 las
Brieven van Texelaars
in den Vreemde.
HOE LAAT
STOOMBOOTDIENST
TEXEL-DEN HELDER v.v.
Op werkdagen:
Van Texel: 5.50; 7.50; 11.20; 2.35; 5.35
Van Den Helder: 6.50; 10.-; 12.20; 4.20;
6.55.
Op Zon- en Feestdagen:
Vertrek Den Helder: 9.12.20; 6.30.
Vertrek Texel: 7.30; 11.20; 5.20.
RECENSIES.
DE KODDIGE AVONTUREN
VAN BOFFIE.
Dit is de titel van een verbazend aar
dige uitgave, die ieder kind graag in be
zit zal hebben. In geestige en kinderlijke
vorm geeft dit boekje de gebeurtenissen
en avonturen weer van Boffie met Al
bert Heijn's Koffie, waarvan we ter aan
kondiging een exemplaar ontvingen. Bof
fie is in korte tijd, dank zij de reclame,
door heel Nederland populair geworden.
Onze jeugd lacht graag en daarom zul
len de vele avonturen, die Boffie beleef
de, wanneer hij o.m. een zwemwedstrijd
een trouwstoet en een militaire wande
ling verstoort, haar doen schaterlachen,
Het boekje bevat vele leuke pentcekenin-/
gen, in fraaie origineele kleuren uitgiet
voend en de muziek en tekst van het Bof-
fielied. Druk en uitvoering getuigen van
smaak en soliditeit. Ongetwijfeld zaï 'dit
keurig uitgevoerd boekje in hoqge mate
de belangstelling trekken van de jeugd.
Het is in Albert Heijn's Filialen ver
krijgbaar gesteld voor de prijs van 25 ct.
't Volgende voorval is historisch,
't Viel voor aan de overkant-
Dat een opoe zeer verdiept was
In de Texelsche Courant.
Daarin las ze, dat op Texel
Gauw eenstoomtram komen zou.
't Oude rnensch, zeer opgetogen,
Schreef toen gauw, te goeder trouw:
„'Beste Klaas van Aai van Heintje,
Lieve iongen, 'k las zoo net,
Dat bij jullie komt een stoomtram,
Heb je daar wel op gelet?
Onderzoek die zaak eens even,
Licht is bij die maatschappij
Nog een gaatje voor je opien,
Wees er als de kippen bij.
Conducteur zoj wel wat wezen,
Hé, zoo'n pak zou jou wel staan,.
Anders stoker of iets dergelijks,
Doe je best maar voor een baan.
Zorg vooral nu, beste jongen,
Dat geen gras daarover groeit,
Heel veel liefs, een zoen voor Aagie;
Je geliefde Peetemoei".
Toen schreef Klaas: „geliefde Peetmoei,
Mij loopt het geluk niet mee,
Want de stoomtram werd behandeld
In de Raad van neeg'tien-twee."
HUIB DE RIJMELAAR.
(Voor nadruk toestemming te vragen
aan de auteur.)
We kunnen aan dit historisch geval nog
een tweede toevoegen. Mid-zomer 1936
kregen we bezoek van een pas-geslaagdie,
onderwijzer, uit Den Helder, die in de
Texelsche Courant gelezen zeide te heb
ben, dat aan de school aan de Koog
een betrekking vacant was, waarin bij ge
brek aan sollicitanten maar niet kon wor
den voorzienOpoe trooste zich.
Red.
FEUILLETON
Als dir. Williams en Jake het maar
niet in hun hoofd halen om van avoncf
nog hierheen te komen. Ze halen het
toch niet 't zou gewoon zelfmoord
zijn, om 't te probeeren.
Toen begreep ze, met 'n gevoel van op
luchting, dat Williams al in de storm zou
zitten, voor hij het hospitaal bereikte.
Hij mocht al 'blij zijn, als hij heelhuids
weer binnen kwam.
De patiënt sliep, Jennie overzag snel
haar 'houtvoorraad en stelde vast, welke
artikelen in het vertrek zij zou kunnen
verbranden. En de wereld verdonkerde;
en de storm nam toe.
Zij had nooit gedacht, dat een huis zou
zou kunnen schudden, en toch inog blijven
staan. Zij hield haar spieren taai om
tegen iedere nieuwe aanval bestand te
zijn. „Als 't ons lukte, de kant van 't
hospitaal bp te rollen, als het begint,
valt het nog wel mee Stel je voor, hoe:
ze op zouden kijken, als ze net ongerust
begonnen te worden. De hoofdverpleeg
ster zou natuurlijk spinnijdig zijn„Jennie
zooiets kunnen we niet hebben, 't Is
VOOR DE VROUW.
HUISJASJE VKK 1980.
Prijs per patroon 30 ct.
Te maken van fluweel of wol. Smalle
kraag, aangeknipte, breede revers, lange
aansluitende mouwen, terwijl die voor
panden niet bij elkander komen doch een
deel van de japon te zien geven. Patronen
verkrijgbaar in de maten 40 t.m. 48.
Gelieve de patronen te bestellen: Mu-
zenstraat, Den Haag, Vereen. Persbu-
reau's. Postzegels bijsluiten.
V]On^^l991
NACHTPON VKK 1991.
Voor meisjes van 4—6 jaar.
Te maken van gebloemd katoenflanel.
Lekker in de winter en goed te wasschen,
en te strijken. De ronde bovenpas heef'
als halsafwerking een smal boordje en
sluit, ook gedeeltelijk over die pon, met
knoopen. De ruimte aan voor- en rug
zijde wordt verdeeld over enkele plooi
tjes. Kleine pofmouwtjes. Patronen 25
ct. Ook in Den Haag te bestellen. Post
zegels er bij en leeftijd opgeven.
HYGIENE en VEILIGHEID.
Bij galsteenziekte: kleine maaltijden,
geen moeilijk verteerbare spijzen, weinig
vleesch, geen vet, meelspijzen gewoon,
veei groenten en vruchten, veel drinken
(karnemelk, water, citroenkwast ot vic
tor iawater), geen koffie. Dr. F. W.
v. Haeften.
Niersteenen zijn verhardingen, die
ergens in de uririeafvoerbuizen ontstaan.
Ze kunnen door toepassing van Röntgen
stralen zichbaar worden gemaakt.
De urinewegen zuTIen de steenen
(steentjes) trachten uit te drijven, wat
met heftige pijn gepaard kan gaan. Men
past vaak niersteen oplossende middelen
toe. Vele kunnen pas door operatie ver
wijderd worden. Bij plotselinge nierko
liek kan veel warmte veel verlichten.
Vaak brengt pas een morphine injectie ver-
lichting. L. F. C. Mees, arts.
tegen de voorschriften om binnen te ko-
imen rollen. Je schijnt maar niet te kun
nen leenen, dat je je waardigheid moet
behouden. En de huizen van de patiënten
kunnen we in geen geval binnenlaten.
En dan liep ze nijdig weg. Maar later
zou ze weer bijdraaien, en dan kwam
ze Jennie zeggien, dat ze het huisje bui
ten. moest zetten, een beetje op zij en een'
eindje naar achteren.
Maar er werd niet gerold. Het buitje,,
dat wel andere stormen en andere win
ters had doorgemaakt, hield het ook nu
uit. En Jennie klopte tegen de muren e,n
zei, wat ze van de jongens gehoord had:
„Hallo, huis. Hou je taai, huis.
Sneeuw schutte de wereld af. De gave
stad verdween, en het hospitaal, en de
hinkelheuvels. Zelfs de grond, waar zij
op stonden. En er was niets meer over
van het heelal, dan vier bevende, 'kreu
nende wanden, die gevaarlijk stonden 'te
balanoeenen in een gillende draaikolk van
windvlagen; en een zieke man, die met
moeite adem haalde; en Jennie.
Jennie stak de lamp aan. Zij begon weer
aan het dagboek, dat hij haar had willen
laten lezen.
De storm huilde, het huisje schudde
Jennie was daar niet meer. Jennie was
bij de Drie Vroolijke Ridders. Zoo had-i
den zij zichzelf genoemd drie jonge-i
lui toen zij elkaar op een avond in
een café troffen, nadat zij hun meisjes
van 't dansen naar huis hadden gebracht.
Amerika had die ochtend partij gekozen
Onze vroegere plaatsgenoot, de
heer Piet Hillen, vertoeft sinds
kort te Weenen. We verzochten
hem in enkele brieven zijn reis
indrukken weer te geven en heb
ben thans het genoegen zijn
eerste epistei af te drukken,
Red.
WEENEN, Febr. 1937.
Van Esperanto, douane,_ carna
val en Blauwe Donau.
Toen de redactie der Texelsche Cou
rant mij verzocht, een en ander over mijn
reis naar Oostenrijk voor haar lezers te
schrijven, heb ik geen oogenblik geaar
zeld. Nog voor ik de Oostenrijksche grens
had bereikt, heb ik ai zooveel moois eru
biezonders gezien, dat ik maar dadelijk
de pen heb gegrepen. Laat ik eerst ver
tellen, dat Weenen het doel van mijn reis
was. Mijn vriend, Max Frey (voor de
Texelaars geei onbekende), die in Wee
nen woont, was zoo vriendelijk mij voor
eenige tijd uit te noodigen om te komen
logeeren, wat ik natuurlijk dankbaar ac-
oepteerdie. Ik heb al zoo veel over het1
mooie Oostenrijk en vooral over de stad
Weenen gehoord en gelezen, dat ik dade
lijk al 'het noodige inpakte en op reis
ben gegaan.
Zaterdag, 6 Februari, 's avonds kwart
voor acht, zou 'liin trein tut Amsterdam'
vertrekken r.i iar, zooals het menschen,
die heel weinig reizen, alleen kan over-;
komen, was ik reeds anderhalt uur voor
het vertrek van de trein op het statiom
Ik had dus de tijd en liep op mijn gemak
het perron eens op en neer. Al spoedig
zag ik een lieer, die ook op een trein
waChtte. Hij had een Espieranto-sterretje,
op zijn jas. Ik trok de stoute schoenen
aan om een praatje met hem te maften.
De man vertelde,, dat zijn naam Israël»
was. Hij was propagandist van de Neder-
landsche Esperanto-hlindenbond en
wachtte op de trein, die hem naar Gro
ningen zou brengen. Hiet verwondende me,
dat deze man (die zelt ook blind was),
heelemaal in z'n eentje naar Groningen
ging. Wij zochten samen een bank op
en hebben een half uurtje prettig ger
keuveld (in liet Esperanto natuurlijk).
Toen was het zijn 'tijd om te vertrekken,
wat mij erg speet.
OVER POSTZEGELS.
Tegen vervalsehing: We hebben in
deze rubriek geschreven over z.g. Fasen-
papier. Dit is papier, waarin allerlei kleu
rige zijden-restjes verwerkt zijn, die, vooral
aan de achterkant goed zichtbaar, het
papier „dooraderen". Daarmee niet te-
vree, bracht men in Oostenrijk bovendien
over het beeld nog een opdruk aan, mede
om het zegel moeilijk te doen namaken.
Deze opdruk bestaat uit schuine, paral-
lei loopende lakstneepen, die een glan
zende lijn te zien geven. Daardoor heeft
men van Oostenrijk in een wat volledige
verzameling naast elkaar series met en
zonder lakstneepen, met en zonder Faser-
papier, die bij een oppervlakkige be
schouwing door de leek als „allemaal de
zelfde" worden bekeken.
Losse nummers van Stuivers-
blad, De Lach, Astra, Oké,
Haagsche Post
BOEKHANDEL PARKSTRAAT.
in de oorlog, en er zaten waarschijnlijk
door het heelie land andere jongelui bij
een aan tafeltjes, zooals deze drie, lia/
kend naar avontuur, trillend van opwin
ding. Zij zouden dienst nemen, zfj zou
den naar Frankrijk gaan, zij zouden roem.
en eer winnen. Eens, als zij stokoude man
nen waren, zouden zij op diezelfde plaats
nog eens bij elkaar komen. Dan zouden,
zij aan datzelfde tafeltje het prikkelend
verhaal vertellen van hun jeugd en van.
hun. drift. Zij stonden alle drie op en
met tranen in hun stemmen verplichtter»
zij zich tot daden van dapperheid met
soda-water.
De Drie Vroolijke Ridders in Fran
krijk, Dan en Ronnie en Smoke. (Deze
hier was Dan.) Zij stonden inderdaad op
Fransche bodem. Wie had het kunnen
denken De droom 'kwam uit: ro
mantiek, avontuur, prikkels. Zij waren
onder de eerste Amerikanen, die naar de.
overkant gestuurd werden, om de afge
tobde Fransche troepen 'te helpen.
De aanteekeningen in het dagboek wa
ren nu korter en zeldzamer. Zij vochten
zij aan zij. Dikwijls hadden zij heimwee
en slechte zin, maar de volgende dar;
vonden ze alles weer lollig. Met veriot
naar Parijs. Zij zouden dat oude stadje,
eens ondersteboven loeeren.
Zij hadden zeker hun indruk nagela
ten op die stad met zooveel indrukken
Parijs zou 't nog wel weten. Zij gingen,
ontzettend te keer; zij maakten lawaai;
zij vielen van de eene dolle streek in de
Om kwart voor acht stapte ik in de
Weenen-wagon van de D-trein, die mij
paar de plaats van bestemming zou bren
gen. De coupé was slecht bezet, wat ik
niet onaardig vond. Ik houd niet van zoo
veel drukte. Vanwege de duisternis kon'
ik door het raam niets zien; ik pakte
dus een boek en ging lezen, totdat de
douane in Emmerich me lastig kwam Val
len. Gelukkig was alles in orde en voort
ging het weer. Het volgende station was
Keulen, waar ik 2 uur moest wachten.
Van de Duitsche passagiers, die intus-
schen ingestapt waren, vernam ik, dat het
juis't carnaval was in Keulen. Gezamen
lijk besloten wi] Keulen-bij-nacht eens
te aanschouwen, hoofdzakelijk om de mas
kerade te zien. Het was 1 uur 's nachts
en de straten waren nog overvol. Op
enke'e uitzonderingen na waren allen ge
maskerd. Ik zag er verschillende voor
stellingen, zooals Gandhi, ex-Koning Ed
ward en Miss Simpson, ook troepen ge-
maskerden, die groote beeltenissen van,
Adolf Hitler torsten. Alles deed me aan
Sinterklaas op Texel denken alleen
was het hier veel uitbundiger. Soms werd
ons troepje door een aantal gemaskerden
meegetrokken en moesten wij dansen, of
wij wilden of niet. De eafé's waren over
vol en overal was uitbundige vreugde.
Voor een 'Texelaar s zooiets onbegrijpe
lijk; die houdt niet van zooveel Vfrukte.
Zoo was het ook mij; ik voelde mjj niets
op mijn gemak en was heel blij, "toen we
weer rustig in onze coupé zaten en niets
anders hoorden dan net eentonige gerik-i
ketik der wielen over die rails. De heele
nacht heb ik verder zitten lezen. Toen
het licht genoeg was om door het raam te
kijken, zag ik, dat de trein reeds door de
Beiersche bergen raasde. Het mooiste ge
deelte van de treinreis was dat van Past1
sau tot Linz ïn Oostenrijk. De spoor
baan loopt langs de oever van de Donau.
Steeds had een mooi uitzicht op deze
veelbezongen rivier. Hier en daar staken
groote stukken rots in liet midden der ri
vier hoog boven het water uit, dan weer
baande het water zich een weg door een
nauwe rotsspleet. Het is te begrijpen.dat
dit alles niet in enkele jaren tot stand
is gekomen, misschien wél in duizenden,
jaren. Dat ik onder de indruk was van
dit alles, behoef 'ik u niet te vertellen.
Overweldigend was het. Zondagavond om
half acht kwam ik in Weenen aan.
Van wat ik daar wel beleefde, vertel ik
in een volgende brief.
PIET HILLEN.
(Wordt vervolgd.)
CHARLES EVANS HUGES.
President van liet Hooggerechtshot te
Washington, wiens naam in verband met
Roosevelt's hervormingsplannen dikwijls
genoemd wordt.
andere. En dan ajuus, Parijs. We zien
elkaar nog wel eens. Terug in de loop
graven.
Er gebeurde iets, waar ze niet op gere
kend hadden. Een ontstelde verbazing in
de korte notitie. „Vandaag hebben ze
Ronnie ingemaakt." Meer niet. Maar de
volgende dag: Smoke en ik gaan op de
Duitscher af, die Ronnie had inge
maakt. Hij bedient een machinegeweer
we weten waar." En dan. ..Smoke en ik
zijn over geweest, en we hebben die
Duitscher ingemaakt, die Ronnie had in
gemaakt.
Andere aanteekeningen, kort, levendig,
maar niet meer treffend of avontuurlijk.
Van toen af waren zij grimmige kerels,
die een doodelijk werk deden. Het on
vermijdelijke gebeurde, en Smoke tui
melde voorover in de loopgraaf. „Dan
ik ben weg". Dan greep hem, begon met
hem weg te loopen. Mannen probeerden
hem tegen te houden, jprobeerden hem
iets te zeggen. Maar hij wou niet luiste
ren. Hij bleet praten met Smoke: „Hou
je oogen open, Smoke, toe, ouwe jongen.
Zoolang je je oogen openhoudt, kun
je no.g niet doodgaan". Er drong een
schroeiend vuur in zijn zijde. Hij rende'
maar voort. Menschen kwamen 'hem in
de weg. „Luister toch, kerel, je bloedt
dood, en trouwens, die jongen, die je
meesjort, is al dood". „Ga uit de weg.
je oogen open, Smokezoolang je je
oogen openhoudt, kun jg,
(wordt vervolgd.)
46
