EENIG KIND.
Onze moeilijke spelling.
Kinderen vliegen naar
Indië.
Beveiliging van gebouwen
tegen bliksemslag.
llllllllllll VOOR DE VROUW.
RECEPTEN.
EENVOUDIGE GROENTESOEP (voor
4 volwassen personen, met stevige rijste
brij als nagerecht). 2 L. water, 100 gr..
(1 ons) vermicelli, flinke portie soep
groente, 8 Maggi's Bouillonblokjes.
Breng het water aan de kook, los er de,
bouillonblokjes in op, strooi er de gebroken
vermicelli in en laat die zachtjes gaar
worden, af en toe roerende, tot de vloei
stof voldoende gebonden is (ongeveer)
uur). Maak intusschen de soepgroente
schoon en hak of snijd ze heel fijn. Roeri
ze door de kokende soep, maar laat ze,
slechts even meekoken (niet langer dan
5 a 10 minuten.)
DE NIEUWE MODE
JAPON A 240. Een gekleede namid
dagjapon van donkerblauwe zijde met
sjaalkraag en groote strik van bois de;
rose zijde. Patronen voor 25 ct. verkrijg
baar in 92 en 100 cM. bovenwijdte. De
voorbaan, die uit 4 klokkende smalle
baantjes bestaat, wordt door de beide zij
naden met de gladde achterbaan verbon
den. De onderkant krijgt een smal in
slagje naar binnen, met een boorlintje
afgewerkt. Men zet de deelen van voor
pand en mouw in elkaar. Daarna stikt
men voor- en rugpand aan de raglanmou-
wen en eerst dan stikt men zij- en mouw^
naden dicht. Het lijfje wordt met een
weinig ruimte op de rok gezet. De
mouw wordt van onderen ingehaald en
op een strak boordje gezet van 5 bij 26:
cM. De kraag is een rechte reep, schuin
geknipt van 100 bij 15 cM. De cein
tuur van dubbele stof is een rechte reep
van 80 bij 10 cM. Benoodigd 4.20 M„
blauwe zijde van 95 cM. breed en 80
CM. lichte zijde van 80 cM. breed.
Gelieve deze patronen, ontleend aan het
N. Modeblad, onder bijsluitiing van het
bedrag aan postzegels, te bestellen aan
dit adres: Uitg. Mij. Neerlamdia, Kr. N.
Gracht, Utredht. Prijs 25 ct.
't Nieuwe Modeblad: meest gelezen
damestijdschrift van ons land; 6 nrs. per
3 mnd. f 1.20. Per post tl.5Q
llllllllllll KORT VERHAAL.
Moeizaam slofte de moeder nog aan 't
eind van de dag het zoldertrapje op.
Schei er nu toch eindelijk eens uit,
zet vader, 't Is nu welletjes voor vandaag,
waarom kan Nettie die lichtblauwe jurk
niet aan?
Daar zitten lange mouwen in, waag
de moeder zich te verdedigen.
Ze was op zolder gekomen. Uit alle
hoeken kwam de schemer op haar af, ter
wijl de benauwend drukkende warmte
zwaar hing onder de houten zoldertrap.,
Even verflauwde haar moed. Kom het
moest.
Akelig toch, dacht ze, zoo slap als ik
ben de laatste weken. Nog voelde ze de
onmacht, die haar anders rustelooze han
den werkloos hadden doen zijn. Andere
jaren was Nettie's kast vroeg in 't voor
jaar gevuld met leuke, fleurige jurkjes, die:
wachtten op zon en warmte. Ze zocht
de doos met lappen: tastend gingen haar
moede vingers door de vele rolletjes,
haar gedachten geleden terug, in haar.
leefden op de herinneringen aan al de,
keurige kleedingstukjes, waar dit de res-
tantjes van waren. Ze pufte. Loodzwaar
woog de warmte op haar. Gelukkig, daar
was het gezochte. Ze ging er mee naan
de huiskamer, daar bleef ze alleen nogl
uren bezig. Toen hield de moeder het
minI
llllll ONDERWIJS EN OPVOEDING. |||||l
door DR. F. C. DOMINICUS.
Het zit niet in de ooo; in de
eee of in de sch.
Er bestaat bij ve'len een groot misver
stand ten aanzien der moeilijkheden van1
de spelling. Men staart zich blind op dd
e- en o-kwestie en de sch-bezwaren. Het is
echter velen nog nooit duidelijk geworf-
den, dat hier het zwaartepunt volstrekt
niet ligt. Ik durf zelfs zoo ver te gaan te
zeggen: JtIndien de spellingverandering
1934 alleen maar geloopen had over de
e, o en ch, dan was ze 'de moeite niet
waard geweest".
Ik gebruik nog steeds, met heel kleine
wijzigingen, de dictees van voor 1934 en
het aantal fouten, dat mijn leerlingen
maken, is weinig verschillend in de twee:
perioden, door dat jaar gescheiden.
Want de ie (ën) de ei (ij) en de „leeu
weriken" en de „gesmede hekken" naast(
„hij smeedde" en tallooze andere moei
lijkheden, geven veel meer bezwaren dan
de o, de e en de ch, ooit gegeven hebben.
Toen dit tot mij begon door te dringen,
(ook ik heb het lange tijd niet goed in
gezien), maakte ik een statistiek van allo
mogelijke moeilijke woorden met oo, ee
en sch., en ik kwam tot de verrassende
ontdekking, dat wanneer men drie of vier
spelregels geeft voor de oo en de ee, er)
van beide groepen geen honderd woorden
overblijven, die moeilijkheden opleveren.
Dit geldt voor de sch in nog sterkere;
mate.
De eenige groote vergemakkelijking zou
zijn: het weglaten van de buigings-n.
Want de school is er nog nooit in ge
slaagd het buigingsvraagstuk op bevre
digende wijze op te lossen.
Indien dus, zooals te voorzien staat,
de buigings-n voor een deel of geheel
weer bij het oiiderwijs ingevoerd wordt,
dan is het niet de moeite waard voor die
,2 a 300 woorden met e, o en sch zooveel
drukte en kosten te maken.
Ik meende dit even te moeten opmer
ken, daar mij onlangs nog gezegd werd:
De schrijfwijze met één o en e en zon
der ch is toch in elk geval een enorme
vereenvoudiging". Wie de moeite wil
doen, zelf een statistiekje van deze zaak
te maken, met het woordenboek naast
zich, zal bemerken, dat hij zich in dit
opzicht zeer vergist heeft. A. H. B.
NUTTIGE WENKEN.
Indien men een dessertlepel borax
toevoegt aan het spoelwater van wit zij
den blouses, blijven ze helder wit.
Indien men een vel schuurlinnen op
een blokje hout bevestigt, kan men hierop;
uitstekend messen slijpen.
Perkamenten lampenkappen, die niet
al te vuil geworden zijn, maakt men
schoon met havermout, dat men er over
heen wrijft; ook oud brood doet soms
wonderen.
vermaakte jurkje omhoog, monsterde het
tevreden, voelde geen moeheid, meer en
ging, trots het late uur, neuriënd naar
bed.
Nettie was de eenige dochter. De vader
was een vroeg gepensionneerd officier
niet gezond. l>e moeder moest zorgen
rond te komen met het kleine pensioen,
maar zij, liefdevol en dapper, liet zich
niet neerslaan, wist voor 't gezin steeds
een beetje plezier uit alles te tooveren.
Vele jaren leefden ze gedrieën in vei
lige huiselijkheid. Maar toen na jaren
van stil geluk, was het gekomen, het
zware lijden van de vader, dat vroeg ot
laat tenslotte een einde zou maken aan.
hun getrouw samenzijn. Hoe kon de moe
der vol hoop en vertrouwen opzien naar
de dochter, als ze dacht aan de leegte, die.
eenmaal zeker komen zou. Goddank, dat
ze iNettie had, het kind, dat haar aan
dacht en zorgen zou blijven eischen. Wat
zou haar leven zonder haar zijn?
Ze zag naar de lijdende en haar onge
durige angstige handen schikten dan doel
loos de medicijnen op het nachtkastje.,
Ze zag het wel. Iedere dag kwam hef
nader, het einde, dat niet verre meer
bleek te zijn
Enkele weken daarna bleven de moe
der en de dochter samen achter. 'Eerst
was het de moeder, of haar energie voor
altijd weg was. Lange, moeilijke dagen,
doorleefde ze, dagen, waarin haar luste-
Iooze handen alles weer 'loslieten, wat ze:
een oogenblik opnamen. Tot ze besefte,
dat het zóó niet ging, dat ze Nettie bezat,
tegenover wie ze haar plichten had. Ze
moest zwaar strijden, volhouden tot het
Met zomervacantie thuis.
Wie een dezer dagen op Schiphol ver
toefde, kon een alleraardigst tafereeltje
bijwonen. Bij het groote Douglas-vlieg-
tuig, dat gereed stond voor de reis naar'
Indië, verdrong zich een uitgelaten schare
schoolkinderen, als een bijenzwerm voor
zijn korf. Het waren leerlingen van het
Amsterdamsche gymnasium van Dr. Gun
ning, een heele klas, die met enkele lee
raren een vriendinnetje uitgeleide kwa
men doen. Voor de verre reis naar Indië;
ver in kilometers, maar slechts 5Va dag
per K.L.M. Wilda Kooiker, zooals het
14-j. luchtreizigertje heet, gaat haar
ouders in Palembang bezoeken. Zij zal
haar zomervacantie thuis in Indië door
brengen. Ruim anderhalve maand kan zij
op Sumatra blijven, want de uit- en
thuisreis per vliegtuig duurt maar ander
halve week.
Gezagvoerder Van Veenendaal stond er
vaderlijk lachend bij en de machtige Dou-,
glas-vogel, die naar de naam van Wiele
waal luistert, stak zijn neus trotsch in de
eerste zonnestralen, die fonkelend over
zijn zilveren huid speelden.
Het is niet de eerste keer, dat de K.L.
M. schoolkinderen met vacantic naar In
dië brengt. Maar door de voordeelige ta
rieven, welke zijn ingevoerd half geld
voor een retour zijn juist in de laat
ste weken vele kinderen geboekt voor een
retourvlucht naar Batavia, Bandoeng, Pa
lembang, ot Medan. Voor de binnen een
maand vertrekkende Indië-vliegtuigen
werden niet minder dan acht jongens en
meisjes geboekt. Drie zijn reeds vertrok
ken; vandaag zal gezagvoerder van Bal-
kom, wiens Kerstvlucht met de Snip
naar de West men zich nog herinnert, drie
kinderen onder zijn hoede krijgen, de 13-j.
jongens Froinberg en Borger en het zusjei
van de laatste, die allen met de Ibis naar
Medan vliegen.
Ook in Engeland kent men de kinder
tarieven van de K.L.M. reeds, want in de
laatste week van deze maand brengt de
heer Geijscndorffer twee Engelsche jon
getjes van Londen naar Calcutta, en wel
met het .Douglasvliegtuig Torenvalk.
De prachtige gelegenheid, welke de K.
L.M. biedt, en waardoor het mogelijk is
geworden, dat schoolkinderen hun zomer
vacantie in Indië bij hun ouders kunneti
doorbrengen is weer eens te meer een
demonstratie van de ideëele beteekenis,
welke de luchtverbinding van Nederland
met Indië ten grondslag ligt.
uiterste, haar smart de baas worden,
haar gevoel overmeesteren, 't moest, orrt
't kind.
Nettie was nu juist meerderjarig en hac)
een betrekking aanvaard in de groote
stad. Ze moest heen en weer reizen en,
de moeder wilde haar steunen in al de
nieuwe moeilijkheden, die rondom haar
lagen, iedere dag. 't Moest en daij
woord, dat altijd haar leven had gere
geerd, zou ook nu overwinnen.
Wel kon het haar dikwijls fel aan
grijpen, als ze eens even uit was geweest
en terug kwam in het vreemd-stille huis,
waar niemand haar wachtte. Dan kon ze
zoo smartelijk snikken, maar ze droogde
haar tranen, opdat Nettie bij haar thuis
komst, 't niet zou zienDan leefde
weer in haar op de moed om aan te. pak
ken, aan te pakken dat leven van altijd,
plooien en schikken en zien rond te ko
men van haar weduwe-pensioen.
Maar iedere dag was zij zich haar doel
bewust: 't kind. Wat zag ze uit naar da
eindelijke uurtjes van samenzijn. Hoe in
gespannen luisterde ze dan, terwijl Nettie
vertelde van de belevenissen, het drukke
stadsleven trok haar, de vele collega's
boeiden haar. Wat hadden die prettige le
vens. Totdat een angst zich in het moe
derhart vastlegde. Nettie werd al meer
bekoord door 't nieuwe, was minder graag
bij haar thuis. En in 't stille huis dei-
moeiten. sloop binnen een gedruktheid,
die moeders liefdevolle en pittige geest
er altijd buiten had kunnen houden.
Als Nettie naar haar werk was in de
stad, kon ze dikwijls haar plaats voor
het venster innemen zat ze daar, ver-
r*
WAT EEN STROP.
llllllllllll HYGIENE EN VEILIGHEID j||||||||
IV.
In plaats van het veel duurdere kopi
worden bliksemopvangers vervaardigd va
gegalvaniseerd ijzer, terwijl voor de gele
ders zvvaar verzinkt bandijzer wordt g(
bruikt van 2 bij 25 mM.
Bij lange dakvorsten verdient het aai
beveling, ook nog van het midden de
nokleiding uit, aan weerszijden van M
gebouw een band aan te brengen, en dez
aan te sluiten aan de grondverbii
ding.
Het ijzer moet terdege verzinkt zijn
Tevens kan men het door verven no
tegen schadelijke invloeden beveiligen,
mits men geen harshoudende gladde veil
bezigt, die spoedig bladdert. (Een voor!
beeld van een dergelijk stelsel van kleini
opvangers en geleiders van bandijzer ii
van nabij zichtbaar voor een ieder, dia
in de zomer te 's Gravenhage zijnde, dj
dyiktuin van de Bijenkorf bezoekt. Me
de lift bovengekomen en het gangetjl
inslaande naar de daktuin, ziet men aai
beide zijden .der houten ballustrade dij
geheele stelsel van moderne bliksembe
veiliging voor zich.)
Rekening houdende met de neiging va l
de bliksem om zich te verdeelen, moe
men hem dit gemakkelijk maken en dei
halve meerdere geleiders naar de gronij
aanbrengen en deze verbinden met all
grootere metaaldeelen buiten aan ofdichj
bij de buitenwand binnen in het gebouw i
die dan optreden als z.g. „toevallige" gc
leiders. Deze laatste zijn veelal niet tol
één metalliek-geheel vereenigd. Voo:
hun bestemming als bliksemafleider be j
hoeft zulks ook niet. Het is dan ooll
geen vereischte, dat men Iooden dak
vorsten b.v. angstvallig aaneen soldeert!
Een overlap van een 10 cM. geeft vol
doende overgang. A. N. L.
loren in gedachten. Ze tobde over haal
kind. Wat verkondigde ze de laatste tiji
moderne theorieën. Wat moest ze dik
wij-Is Nettie waarschuwen
Maar telkens wist ze haar angst we<I
te duwen, want ze vertrouwde er op, me1
haar eigen eerlijke ziel, dat haar dochter
haar niet zou teleurstellen in haar ver
wachting. De moeder wachtte iedere dat
met grooter spanning de bewustwording
der gevoelens der dochter, die toch nog
bij tiaar sluimerden? gevoelens vanj
dochters voor moeder; zij wachtte me'
groeiend verlangen het doorbreken dei
liefde, die zichzelf niet zoekt. Want diepl
bewust was zij er zich nu van, dat ze datl
eindelijk krijgen zou een rustiger, eer
vreugdiger leven.
Toen op een late Juli-avond de warmtf
nog laag hing over de grintweg, zat de
moeder werkloos in haar hooggerugde
stoel, achter de dichtgetrokken vitrages,
Een brief lag naast haar.
Haar hoofd rustte op haar borst, haar
jichtige handen lagen machteloos in haar
schoot. Haar verbleekte lippen prevelden
monotoon, aldoor maar 't zelfde:
Ik kom niet weer, ik wil vrij zijn
Zóó zat ze daar de halve nacht. In de
eerste schemering van de volgende dag
stond ze eindelijk op, ze rilde. Nog even
boog ze het hoofd, leunde met beide han
den op de vensterbank, tuurde doelloos
de weg af, die naar 't station leidde.
Toen ging ze naar haar slaapkamer,
met matte schreden. Ze was oud gewor
den, heel erg oud.
Illlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
||||||illlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll!llllllllllillllllllllllllll||l|||
aimo
||||||lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllUlllllllllllllllllllllllllllllllllll||||||
||||||iiiiiiiiiiiiiiiiiiiii:iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii||||||
lllll|lllll!llllllllllllll!l"l"!!l"""""'ll""-l""""'""!""!""!l!!"'l"!""llllll
lllllliiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinin
llllllllllll LUCHTVAART. llllllllllll
lllllliiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiim
lllllllllllllllllllllllllllllllllllUlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
llllll minimin||j||j
