Wnfk
ONS FOTOHOEKJE.
ONTDEKT.
No. 26.
Dit is WIM KALKMAN, die
aan de Koogerweg woont en
4 Nov. 1937 negen jaar wordt.
VOOR DE VROUW.
IN WELK TOILET LEERT MEN
EEN MEISJE HET BESTE
KENNEN?
Wanneer men weten wil, hoe een meisje
er uitziet, ot ze aantrekkelijk is, of ze
een prettige verschijning is, moet men
haar vooral niet beoordeelen naar de en
kele keer, dat men haar op een partijtje!
ontmoet. Bij een biezondere gelegenheid
draagt 'n meisje een buitengewoon mooie
japon, uiterst flatteerend en elegant gei
maakt en er geheel op berekend, haar
uiterlijk te verhoogen. Ze komt meestal
zoo van de kapper. Ze heeft gewoonlijk-
juist een paar uur voor de spiegel door
gebracht om haar uiterlijk te verfraaien.-
Op de feestavond zelf voelt ze zich vroo-
lijk, opgewekt. Ze is charmant, beminne
lijk, in één woord: ze lijkt soms niet
in het minst op het meisje van alle dag.
Wilt ge weten, of een meisje aardig is?
Let er dan op, hoe ze er uitziet op een
doodgewone daagsehe dag, temidden van
haar werk, haar huishoudelijke bezighe
den.
De indruK, die ze dan maakt, zoowel
uiterlijk als innerlijk, is de ware.
En daarom is hoe vreemd het ook
moge klinken 'de daagsehe japon voor
meisjes zoowel als oudere dames, van veel
meer belang dan het uitgaanstoilet.
Het is een verblijdend teeken, dat ook
de huidige mode zich zeer voor onze
daagsehe plunje interesseert. Zooals u
zelf natuurlijk reeds hebt opgemerkt, is
de keuze in eenvoudige, niet-dure japon
netjes zeer groot. Aardige frissche kleu
ren, leuke combinaties van tinten, fleurig
borduurwerk er is van alles.
Een lief en eenvoudig meisjestoiletje
geeft onze teeken ing. Het is van bedrukte
voile, met gerimpelde mouwtjes en inge
haalde rok. Effen banden, in een der
meest voorkomende kleuren op de japon,
vinden we langs hals, mouwtjes en on
der aan de rok, terwijl ook de ceintuur
van deze stot is. De japon sluit van ach-,
teren met drukkertjes.
De kinderjurk, voor strand en buiten
bedoeld, is van effen wit linnen, met'
blauwe banden gegarneerd. Eventjes ge-
kleeder en iets warmer wordt de jurk
door een kort blauw bolero'tje, waarop
met witte wol wat siersteekjes zijn ge
borduurd. De jurk is van voren met
witte knoopen gesloten.
Van deze japoa en jurk zijn geen
patronen verkrijgbaar.
't Nieuwe Modeblad: meest gelezen
damestijdschrift van ons land; 6 nrs. per
3 mnd. f 1.20. Per post f 1.50
KORT VERHAAL.
Mijnheer Van Noppen had geen ver
stand van kunst Hij had dit 42 jaarlang
niet als een gemis gevoeld. Een boek,,
een schilderij, een stuk muziek het
raakte hem eenvoudig niet. Een oordeei
had hij zich danook nooit aangematigd,
geen eigen en geen geleend. Als iemand
hem gezegd had, dat hij toch eigenlijk'
als een armzalige hongerlijder aan de
rijke tafel van het leven zat, zou hij dat
stellig niet begrepen hebben. Hij had een
beste vrouw, een vaste betrekking, een
aardig duitje op de bank. Bij brood alleen
kan de mensch niet leven. Accoord, maar
wel bij wat Marie hem zoo dagelijks
voorzette. Van zijn eitje 's morgens (pre
cies vier minuten) tot zijn grocje als 't
avond was geworden, 't was in orde.
Bij zijn benoeming, nu een half jaar
geleden, tot gemeentesecretaris van een
provinciestadje, ging een lang gekoester
de wensch in vervulling. Had het leverr
dan nog meer te bieden
Maar al spoedig na de verhuizing had
hij het gemerkt: men deed veel aan kunst
NUTTIGE WENKEN.
Donkere japonnen frisschen op, wan
neer men ze afborstelt met lauwe thee;
men haalt er hiermee ook vlekken uit.
Tinnen vazen: afwasschen in heet
zeepsop, daarna met heet water over
gieten. Vlekken wegschuren met Brussel-
sche aarde. Eerst onderdompelen in soda
water. Naspoelen en afdrogen.
Als men zeemleeren lappen tegen-
voert met dun flanel, zal de levensduur;
verdubbeld worden. Men verwijdert stot
en vuil met de flanellen binnenkant en
neemt daarna de ruiten nogmaals at met'
de zeemleeren buitenkant.
RECEPTEN.
appelkoekjes!
Een paar lepels zelfrijzend bakmeel
maakt men met één ei en melk aan tot
een beslag, dat nog juist van de lepel
loopt; hierin doopt men schijven van
zacht zure appels. Bak deze in de koe-'
kenpan aan beide zijden; voor het op-t
dienen met poedersuiker bestrooien.
CACAODRANK (z.g. fosco): een L.
water, een pond suiker, een ons cacao
poeder, twee pakjes vanillesuiker. Roer
de suiker met de cacao door elkaar en,
vorm er met een gedeelte van het water,
een gemakkelijk vloeibaar glad papje van.
Breng de rest van het water aan dt
kook, giet er roerende het chocolade
mengsel in, laat alles tezamen 'n halt uur
zachtjes doorkoken. Neem de pan van
het vuur en los de vanillesuiker in de
heete vloeistof op. Giet na afkoeling!
de massa over in een paar goed schoon-
gewasschen flesschen en sluit deze met
een kurk. De inhoud blijft ongeveer 14
dagen goed. Giet in een glas plm. een
kwart siroop en vul Verder met koude!
melk bij.
Prenten-, Kleur-, Teekenboe-
ken. Keus uit groote voorraad.
BOEKHANDEL PARKSTRAAT.
in zijn nieuwe omgeving. De burgemee
ster was voorzitter van de Club der Mu
zen. Voor zijn fatsoen moest hij daar
ook lid van worden. Men ontmoette el
kaar op tentoonstellingen en kunstavon
den en langzaamaan begon het hem toch
te hinderen, dat hij nooit eens over iets,1
kon meepraten.Hij begon vooral de bur
gemeester te benijden. Want al kon hij
diens werkelijk fijne en kunstzinnige op
merkingen niet onderscheiden van het ar
tistiek gedaas van het meerendeél den
overige kunstbeschermers uit de Club:
er waren feiten, die tot hem spraken.
Zoo had de burgemeester geld bijeen
gebracht, om een jonge, volslagen onbe
kende schilder een jaar naar Italië te la
ten gaan. Diens naam werd nu toch maar
vaak en prijzend genoemd in de krant.
Een schilderij, dat hij aan de burgemee
ster uit dank gegeven had, hing in de bi
bliotheek. In diezelfde bibliotheek was
iets, dat nog veel meer tot de verbeel
ding van mijnheer Van Noppen sprak
dan dat van die schilder met zijn Ilta-
liaansche reis. Er hingen twee schilderij
en, origineelen van de beroemde schil
der Delinger. Nog geen vijf jaar geleden,
had de burgemeester ze voor enkele tien
tallen guldens gekocht. En nu Onden
de tweeduizend gulden kwam je niet meen
aan een Delinger. Ook in het buitenland
VOOR DE JEUGD.
39. Klaas drong naar voren en zei
tegen dc grote veldwachter, dat hij de
dieven wel even zou vangen.
Zou dat waar zijn?
EEN KUNSTSTUK.
Op deze wijze kunnen vijf jongens een
zesde zonder veel moeite van de grond
tillen. No. 6 moet zich stijf houden en
de vijf jongens moeten allen op het
zelfde moment tillen. Probeer het maar
eens.
REKEN EENS UIT.
Hier volgt de oplossing van het klok-
vraagstuk uit een vorig nummer: De wij
zer is rond in 65 mnt. Niet in 66 sunt.,
want na de zesde maal tien mnt. lopen
komt er geen minuut meer bij. Dus:
60 mnt. plus vijf maal één minuut.
IN DE SAHARA.
Op deze eenvoudige wijze voorzien de
Bedoeïnen in de woestijngebieden van
Syrië, Arabic en N.-Afrika, hun velden
en tuinen van water. Met een leren em
mer wordt water uit een bron in een re
servoir gebracht en vandaar door een
goot over het land geleid. Vaak is men
dag en nacht aan het werk om te voor
komen, dat de gewassen verdrogen.
werd Delinger tot de beste moderne schil
ders gerekend.
Zoo iets moest hij ook eens treffen.
Dan zouden ze in de Club anders te
gen hem opkijken. Als hij ook maar eens
een schilder ontdekte. Had hij pas nies
gehoord, hoe er Vincent Van Goghs op
een kar verhandeld waren vroeger en
tusschen oude rommel op een zolder van
daan waren 1 gekomen Er liepen toch
vast onbekende schilders rond, die be
roemd zouden worden, wie weet nog
beroemder dan Delinger.
Mijnheer Van Noppen peinsde vaak
over de te ontdekken schilder. Tot hij
met vacantie in België was en op een
wandeling langs een kronkelig heipaadje
plotseling voor een houten huisje stond.
Wie woonde hier nu 't Zag er nogai
sjofel uit, constateerde hij, met die katoe
nen geruite gordijntjes. En niet eens,
vitrage In het voorbijgaan wierp hij een
blik naar binnen. Schilderijen.
Voor een ezel zat iemand. En zoo op
slag wist hij het. 't Was of het hem ge
zegd werd, een ingeving. Dit zou zijn
schilder zijn. Hij keerde terug en tuurde
nog eens door het raam. Vreemde schilde
rijen. Maar dat hinderde niet. Van Gogji.
was ook vreemd geworden in zijn tijd.
Hoe nu te beginnen. Overleggen kon hij
niet. Marie zat met hoofdpijn in het ho-
40. Daar stond ieder vreemd van te
kijken. De veldwachter geloofde er
niets van en vond dat Klaas een praat
jesmaker was.
f.'Z.f-»'/ r.-z-;.-
NIEUWE POSTZEGELS.
Hongarije liet tien nieuwe postzegels
verschijnen. Hier zie je er een van.
Waarde: 36 Filler. Kleur: sepia. Wie
heeft deze postzegel reeds?
KUN JE ZO ZWEMMEN?
Je kunt misschien borstz.wemmen. Wil
je ook de z.g. crawl lenen? Kijk naar.
fig. 1. Beweeg je armen als de wieken
vafi de molen en houd je handen alsof
het schoppen zijn. Fig. 2 Iaat zien,
hoe je de benen moet gebruiken. Neem
de raderboot maar als voorbeeld. Wan
neer je voldoende geoefend hebt, tracht
je met armen en benen gelijk te zwemmëm
zoals fig. 1 en 2 aangeeft. Leg het
hoofd opzij: inademen door de mond, ter
wijl je tui en dan het hoofd boven water;
heft; uitademen door de neus. Je kunt na
behoorlijke training op deze wijze snel
vooruit komen.
tel. „Mag ik me even...." Neen, dat ging
niet. Bij zulke schilders moet je origineel,
doen. Resoluut drukte hij de klink van de
buitendeur op, stapte naar binnen en voor
de schilder iets kon zeggen, stak hij van'
wal
Maar kerel, weet je wel, dat je ta
lent hebt? Absoluut, dat zie ik zoo. Di
rect trot het me al door het raam zoo
even. Er ontbreekt natuurlijk nog veei
aan, heel veel zelfs, maar je zult zien,
onder goede leiding.... Ik heb veel rela
ties. Als ik me eens voor je inspan. Een
jaar op de Academie in Amsterdam bij
voorbeeld. Hoe zou je dat lijken?
De schilder knikte nadenkend.
Heb je nog meer gemaakt dan hier
hangt
O ja, mijnheer.
Waar is dat dan?
Dat heb ik niet hier.
Maar waar dan
De schilder weifelde even en zei toen:
Nou, veel onder particulieren, dan
in t Stedelijk Museum in Amsterdam een
paar, de beste zitten in Brussel in het
„Musee des peintures modernes".
Mijnheer Van Noppen vergat zijn mond
dicht te doen Geen woord bracht hij uit.
De schilder tuurde over de hei en zei
toen, als verontschuldigde hij zich:
Mijn naam is Delinger.
||||||:!!l!llllllll!ll!llllllllllllllllll!llll!lllllllllllllll!llll|lllll|l|||l!|||ll!l|||||||||||||