ONS FOTOHOEKJE. JAN KWAM TERUG. m RONDVLUCHTEN: dagelijks E0 millmmnumm No. 30. Dit is JAN DIJKSEN, die aan het Schildereind woont en 20 Febr. 1937 negen jaar werd. ||||||llll!llllllll]||||llllllllllllllllllllllllllllllllll]l!IIIIIIIIIIIIIIIIIIllllllllllltlll|||||| llllllllllll UIT DE KINDERWERELD. ||||||iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii|||||| Waarom huil je zoo? Vader gaf me een pak slaag. Waarom gaf vader ie een pak slaag? Omdat ik zoo huilde. mm Karei heeft op school geleerd, dat centauren halt paarcï, half mensch wa ren. Thuis vraagt hij Vader, sliep een centaur in een bed of in een stal? mm m Kareltje had van Ue Siameesche twee lingen hooren vertellen en vroeg: Pappie, gaan die nu altijd samen uaar school? Natuurlijk, jongen. Maar als nu de eene overgaat en de andere blijft zitten? 00 op't vliegveld (minstens 8 pers.) fü 00 Gezellig zitje in het Stationsge- 00 ffi bouw en op het terras. ffl BE GOEDE CONSUMPTIE ES BB BILLIJK TARIEF. 00 ||||||iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii:iiiiiiiiii!iiij||||| HUI EEN LACH EN EEN TRAAN. ||||||iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii|||||| Brand. „Winkel in lichter laaie", lazen we onlangs in een krant. Een1 laaielichter kan ook erg zijn. Handel. Een handelaar maakt per annonce Bekend, dat hij een partij kunst kalk heeft af te geven. Dat is beter dan dat de kunstkalk afgeeft. Woningbouw. Te Amsterdam wor den de nieuwgebouwde woningen tegen woordig van douchekamers voorzien. De bewoners kunnen zich nu in elk ge val beter bedruipen dan vroeger. Letterkunde. In een artikel over let terkunde wordt Potgieter een schrijver van de bovenste plank genoemd. Daar om haalt de tegenwoordige lezer hem daar zeker zoo weinig meer af. Verkeerd verkeer. Een schrijver klaagt er over, dat tegenwoordig de auto zoo populair is, dat allerlei menschen voor zulk een voertuig graag krom zou den willen liggen. Die zijn er danook beter aan toe dan zij, die achter zulk een auto krom liggen. NUTTIGE WENKEN. Wilt u, dat een kurk lucht- en wa terdicht sluit Leg haar dan eenige tijd! te weeken in olijfolie. Om uw ruiten te laten glanzen, moet u ze opwrijven met een doek, nat gemaakt met azijn. Door er wat zout aan toe te voe gen, kunt u voorkomen, dat slaolie in de flesch dik wordt. RECEPTEN. KAAS-croquetten. Anderhalf ons ge raspte kaas, half ons boter, kwart liter kokende melk, 20 gram bloem, wat ge hakte peterselie, zout naar smaak, paneer meel, een ei, slaolie of plantaardig vet om te bakken. Smelt de bloem, roer. hierbij de bloem en maak er een glad papje van. Giet hierop de melk en laat het sausje enkele minuten zachtjes door koken. Neem daarna de pan van het' vuur, roer de kaas er door, breng hetj op smaak met wat zout en gehakte peter selie. Stort het mengsel uit op een plat te schotel om stijf te worden. Maak hier-.1 van croquetten, wikkel ze door het ge klopte ei en paneermeel. Daarna op een koele plaats zetten. Tenslotte de croquet ten mooi goudbruin bakken. al lang meerderjarig (met een kwaadaar dige nadruk op lang) en je moet zelf weten, wat je doet, maar je begrijpt dat jij dan ook kunt Weer had pa bijna een leelijk woord gezegd. Hij bepaalde zich er echter toe, veelzeggend naar de deur te kijken, de deur waardoor zijn a.s. schoonzoon pas verdwenen was. Daarna hervatte hij z'n wandeling door de kamer. Dat was pa's gewoonte. Als hij een bui had, liep hij met groote passen de kamer op en neer, nu en dan vinnige opmerkingen ma kende. Moeder zat in dergelijke gevallen meestal oogenschijnlijk-rustig in een krant te kijken. Ze liet de storm gelaten over zich heengaan. Een vloed van tranen was Amalia's ant woord op deze uitval. Ja, eigenlijk had Jan toch geen ongelijk gehad, toen hij haar vader een onbeschaafde man had genoemd, door wie hij zich niet wou laten beleedigen. Jan had tenminste ge toond een man van karakter te zijn. AD ||||||!iiiii:iiiii!iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniii|||||| llllllllllll KORT VERHAAL. ||||||lllll[llll!llll!llllllllllllllllllllllll!lllllllllllll!llllllllll!lll!ll!lllllllllllllll|]|||| Amalia zat in een hoek en huilde. Was me dat een toestand. Hoe kon die Jan ook zoo driftig worden. Hij wist toch, dat pa we'f eens grof kon zijn. Pa meen-1 de het zoo kwaad niet. Hij had heelemaal geen reden ze bedoelde Jan om zich Deleedigd te achten. i En dan die ellendige woedeuitbarsting van pa. Snotneus, kwajongen, aap, rekel, wat had hij er niet allemaal uitgegooid. - Hij had Jan bij zijn kraag gegrepen en de deur gewezen Als jij je nu nog langer met die aap wenscht in te laten, is dat jouw zaak,, aldus onderbrak pa Verkerk plotseling! ruw Amalia's gedachtengang dan is, dat jouw zaak, herhaalde hij. Je bent 47. En nu vooruit mannen, naar de kelder van het raadhuis. Wij zullen de dieven daar wel krijgen. Van verre hoor je ze al. Ze waren niet bang, zeiden ze. 48. Maar de vrouw van de schoenma ker die meeging, was erg ongerust. Niet alleen voor haar man, maar ook omdat de burgemeester op z'n schoe nen wachtte. ||||||ii!iii!iiiii)iiiniiinimiiiiiiiiii ||||||iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiini|||||| iiiiiiii!iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii||||i| (IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIUIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII VOOR DE JEUGD. iiiiiiiiiiiiiiiiii. iii!:;iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinnn llllllllllllllllMllllllllllllllllllllllllllllllll ||||||l!llllllll!llll!lllllllll!llllllllllllll!lllllll!llllllll!l!lllll!lll!llll!!ll!lllllllll|||||| milllllUII!llllll!!llllllllllllllll||||||||j|j|| lllllliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiimiiuiiiijlllll llllllllllll VOOR DE VROUW. ||||||llllllllllll!llllllllllllllll!llllllll!llllllllllllllllll!llllllllllllllllll!lllll!lllll||||ll DE NIEUWE MODE Crêpe effen of met een moesje, of wel in vroolijk gekleurde motieven, linnen kant of bedrukt katoen,'alle; in rijke keuze voorhanden zijn geschikte mate rialen voor deze japon. Garneering aan hals en mouwen van wit piqué, split met kleine knoopjes en lusjes gesloten. De voorzijde van het lijfje heeft smalle zijstukken, die deT indruk maken, alsof de rok hoog opgeknipt zou zijn, terwijl deze laatste bestaat uit twee deelen. De voorbaan heeft eenige diepe plooien, terwijl de achterbaan twee fi guurnaden heeft, die de rok om de heu pen mooi doet vallen. Patronen 1820 jaar. Gelieve de patronen te bestellen: Mu- zenstraat, Den Haag, Vereen. Persbu- reau's. Postzegels bijsluiten. De prijs van deze patronen bedraagt 35 cent per jstuk. Nummer precies opgeven. les welbeschouwd, behoefde hij zich door' vader toch niet te laten kleineeren. Vader was dat wél een vader Moest je hem daar zien loopen in z'n overhemd. Ordinaire gewoonte. Niet zoo dra was de deur achter Jan dicht geval len, ot pa had zijn colbert uitgetrokken dat hij alleen droeg als er visite was. Wat een gezelschap. Juist wilde Amalia opstaan, om de kamer te verlaten, toen er lang en drin-' gend werd gebeld. Amalia snelde naar het balcon, gevolgd door vader en moe der. Ze woonden op een bovenhuis, moet U weten. Beneden bij de deur stond Jan. Ze herkende hem direct aan het nieuwe costuum, dat zij zoo keurig en1 pa zoo fatterig had gevonden. 't Is Jan, hijgde ze. Wacht maar even. Ik zal die me neer wel eens te woord staan, antwoord de pa Verkerk manhaftig. En hij trok zijn colbert aan, deed een nerveuze trek; aan zijn sigaar en daalde de trap af. Even gedienstig als nieuwsgierig liep moeder hem na om de deur open te trekken, op de voet gevolgd door Amalia. De deur piepte open. Jan trad het por taal binnen. En, jongmensch, klonk pa Verkerks stem, letterlijk en figuurlijk uit de hoog te. Mijnheer, zei Jan aarzelend. Amalia zuchtte. Stil toch, siste moeder, die geen woord van het gesprek wilde missen. Mijnheer, zei Jan weer, U neemt mij niet kwalijk, maar Hij gaat zijn excuus aanbieden. Verstandige jongen, zei moeder Amalia in het oor. Wel, voor de dag er mee, klonk pa's stem, joviaal bemoedigend. Ik wilde u vragen, óf Gelukkig, zuchtte Amalia verlicht. Dacht ik het niet, zei moeder. Of ik mijn parapluie hier misschien heb laten staan. DAT WAS MIS. DE BRAND VERGETEN. ZOO HAD ADAMSON HET TOCH WEL NIET BEDOELD. Copyright P. I. B. Bo» 6 Copenhagen

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1937 | | pagina 4