NELLIE.
8)
Texelsohe Berichten
De Schipbreukelingen
op het zeerooverseiland.
VOOR DE VROUW
RECEPTEN.
PANNEKOEKJES VAN OUD BROOD.
Op één theekopje kruimels van oud
wittebrood neemt men één ei, één eet
lepel bloem, een vierde theelepeltje pe
per, een derde a een half kopje melk en
zout naar smaak. Hieruit maakt men eer>
deeg, waar vier koekjes uit te bakken zijn.
Eerst doet men de wittebroodkruimels
in een kom, en roert daar, scheutje bij
scheutje, de melk door. De kruimels moe
ten er door gebonden worden, maar zij,
mogen niet papperig en te nat worden.
Men klopt het ei en giet dat, evenals
peper, zout en het meel, op de kruimels
in de kom. Alles goed door elkaar roeren.
Men smelt een desertlepei boter (of vet)
in de koekepan en doet daar het deeg in,
voor elk koekje een eetlepel vol, een
eindje uit elkaar (tijdens het bakken zet
ten ze uit!) Bakken tot de onderkant
mooi bruin is, dan omkeeren en aan de
andere kant ook bruin laten wonden. Da
delijk opdienen. Men kan ze eten met ge
bakken spek of knakworstjes, maar ook
met suiker bestrooid.
KAMERPLANTEN.
Bemesting: nooit als de aarde droog
is; maak ze eerst nat.
CLIVIA'S verlangen nu regelmatig
water. (Maart.)
FUCHSIA'S, welke gestekt werden,
kunnen nu in de pot (Maart.)
FREESIA'S kunnen nu in de kas
gezaaid worden; desnoods ook in de
serre.
AZALEA. Bloemknoppen komen er
na de zomer niet meer in een Azalea indi-
ca; deze vormen zich 's zomers en rijpen
's winters. Sterke bladval, in huis, vindt
steeds plaats daar, waar de plant ot don-i
ker of in te droge atmosfeer staat. Een
lichte, geluchte plek, in koele atmosfeer,
is noodig. Als de bloemknoppen gaart
kleuren, mag de plant warmer geplaatst
worden.
EB Kunstmest noodig? [g
EB Er gaat niets boven POKON. SI
tB Verkrijgbaar bij E0
N.KORTENHOEVEN, bloemist. ffl
FB
NUTTIGE WENKEN.
Celluloid voorwerp, dat gebroken is,
kan men herstellen met Syndeticon, For-
ticol, Velpon ot aceton.
Vetvlekken in leer: een prop watten,
in salmiakspiritus gedoopt, op de vlek
drukken, niet wrijven. Daarna afwasschen
met schoon, koud water. Nawrijven met
zachte wollen doek.
Lakschoenen niet met een schuier
bewerken, maar met een zachte doek.
Zijn stof en vuil verwijderd, dan opwrij
ven met zachte doek, gedoopt in melk ot
wat sla-olie. Nawrijven met fluweelen
doek.
FEUILLETON
57
Zeg, Laurence, je kent toch de
Zuidzee-eilanden, nietwaar? Je bent er
eens een keer geweest. Zou je het erg
vinden zou je zou je er wat op
tegen hebben een eh 'n paarwoor
den te spreken kijk, ik bedoel, natuur
lijk niet, dat je een lezing houdt, maar
Ik ben werkelijk blij, dat u uw ver
wachtingen zóó hoog niet gespannen hebt,
viel hij haar in de rede, want ik zou
haast van u willen vragen, wat u wel
van mij verlangt. Ik ga mee naar de
fancy-fair, ik zal geld uitgeven omdat
opperhoofd met zijn menschen weer een
beetje op streek te helpen, maar als er
wordt verondersteld, dat ik meer zal doen,
dan is dat toch een vergissing.
Leonora zuchtte en scheen tenslotte te
vreden te zijn met het succes, dat zij had
behaald. Plotseling keek kapitein Traf-
ford op zijn horloge, stond op en zei:
Ik geloof, dat ik u beiden ophoud.
Ging u niet altijd om half negen naar
bed?
ONZE TWEEDE KINDERMIDDAG.
Wederom een uitverkochte zaai
en naar ons van links en
rechts werd verzekerd een
groot succes.
De beide Kinderfeesten door
rond DUIZEND jongens, meis
jes en ouderen bezocht.
Het was te voorzien, dat ook de
tweede „Kindermiddag" uitverkocht zou
raken. Een week tevoren reeds hebben
we gewaarschuwd en onaangenaamheden
met abonné's, die de laatste dag nog om
kaarten kwamen en dus teleurgesteld
moesten worden, hadden dus achterwege
moeten blijven. We herhalen onze wel
gemeende raad: „Kondigen we tegen Sep
tember onze derde kindermiddag aan,
koopt dan zoo spoedig mogelijk een kaart.
Uit veler mond hebben we mogen ver
nemen, dat ook de midd|ag van Zaterdag
voor de jeugd en voor de ouderen, die
mede aanwezig waren, een echt festijn is
geweest. Daarop was ook alles gericht:1
een serie heerlijke sprookjes in woord en
beeld, een poppenkastvertooning, micro
foon-zangertjes, uitdeeling van een "tafel
vol prijzen (verfdoozen, kleurboeken, spel
len, enz., enz.), ter afwisseling een grapje
en kinderliedjes via grammofoon met ge
luidsversterker. En dat alles voor de som
van TIEN CENTEN. Ouderen, die aan
wezig waren er waren er veel! zul-
DE NIEUWE MODE
PATROON MK 431S9, plooirok met
geruite blouse van flanel of viyella. Pa
tronen, 35 et., voor 46 en 6—8 jaar.'
Noodig: 1.45 M. stot voor de blouse en een
M. voor de rok. Stot 1.30 M. breed.
PATROON KK 43190, donkere broek
van dezelfde stof, evenals de blouse. Noc
dig 45 cM. voor de broek, 1.40 M. voor
de blouse. Patronen, 35 et., voor 46 en
68 jaar.
KK 43190
Gelieve de patronen te bestellen: Mu-
zenstraat, Den Haag, Vereen. Persbu-
reau's. Postzegels bijsluiten.
Hij maakte zich gereed om te vertrek
ken. Het afscheid van de zijde der oude
dames was meer dan hartelijk. Zij ble
ken zeer op hun neef gesteld te zijn. Tot
mijn groote ontsteltenis ging hun gene-
fenheid zoo ver, dat zij hem niet aan de
utler wilden overlaten maar aan mij/
vroegen
Och kind, vergezel jij kapitein Traf
ford even tot aan de hal.
Ik stond op en volgde hem zwijgend. Ik
had gehoopt, dat hij met een vormelijk af
scheidswoord zou verdwijnen, maar inde
hal wendde hij zich naar mij toe en vroeg j
Ben je morgen ook op de fancy-fair?
Misschien wel, zei ik ontwijkend.
Zeg ja of neen, sprak hij kortaf.
Als je niet komt, ga ik ook niet.
Ik zag hem aan. Wat maakt het uit of
ik
Niets als je wilt, viel hij mij onge
duldig in de rede. Zeg het nu alleen maar.
Kom je ot kom je niet? Ik vraag het
juist, omdat ik even met je wilde prateni
en dat kan ik hier niet doen.
Je hebt me anders al heel wat ge
vraagd, merkte ik koeltjes op. Bovendien
zal je graag naar je moeder en naar Wi
nifred
Je schijnt je nogal om hen te be
kommeren, zei hij, terwijl hij het voor
hoofd fronste.
Ik haalde mijn schouders op.
len hebben kunnen begrijpen, dat aan de
voorbereiding en het doen slagen van een
dergelijke middag waaraan ook tech
nisch zulke hooge eischen gesteld wor
den, heel wat vast zit. Gehoord evenwel
de gunstige critiek, is die moeite niet ver-
geetsch geweest en mag in 't historieboek!
van ons blad deze middag tot onze
groote voldoening als een zeer geslaagde
worden geboekstaafd.
„Wanneer komt er weer zoo'n feest?"
werd er gevraagd, toen de Zaterdagmid
dag van 5 Maart nog maar half om was.
We kunnen antwoorden: in September;
over een halt jaar dus, maar nu reeds
hebben we daartoe middelen beraamd
N ieuwe sprookjes met gekleurde-
platen, een nieuwe poppenkast-come-
die en en Neen, dat verklappen
we nog niet.
Tot ons genoegen hebben ook onze
kindermiddagen er toe geleid, dat „sa-
menlezers" abonné werden. Dan pas im
mers konden zij en (of) hun kinderen
een toegangsbewijs voor die feesten be-
bekomen. Bovendien deelen zij nu in de
voorrechten, welke voor betalende lezers
alleen zijn weggelegd: kostelooze advie
zen op allerlei gebied, goedkoope patro
nen, toegang tot onze winterlezingen (o.a.
van Dr. Van der Sleen, Dr. Jac. P.Th ijs-
se, Commissaris Broekhoff, piloot-schrij
ver Viruly, de Abessiniëireizigcr Lubin-
sky, enz., enz.) tegen een heel gering be
drag, enz.
Bovendien is men als abonné baas van
zijn krant, kan men uitknippen en bewa
ren, wat men wil. En zoo zijn er nog
meer voordeelen.
Microfoon-debutantjes waren er op de
lijst wel tientallen, maar.... niet allen
hebben een beurt kunnen krijgen. Jammer
voor de jongens en meisjes, die goed
konden zingen en teleurgesteld moesten
worden. We hielden ons aan de volgorde
van aanmelding en gaven de eerste „klant
jes" uit Den Hoorn, Oudeschild, P. H.
Polder, van buiten Texel, enz. het eerst
een beurt. De „kwaliteit" van de zang
viel over het algemeen niet mee. Maar
daarop is wel wat te vinden. In elk geval
moet niet de in uitzicht gestelde beloo
ning, maar het vermogen om een aardig
versje te laten hooren, aanleiding zijn
tot aanmelding als „microfoon-debutant-
je".
Inmiddels houden we ons voor op- en
aanmerking aanbevolen. Stilstand is ach
teruitgang. De derde middag moet no. 2
weer overtreffen. Dat te bereiken, is onze
hartewensch.
HOE LAAT
STOOMBOOTDIENST
TEXEL-DEN HELDER v.v.
Op werkdagen:
Van Texel: 5.50; 7.50; 11.20; 2.35; 5.35
Van Den Helder: 6.50; 10.-; 12.20; 4.20;
6.55.
Op Zon- en Feestdagen:
Van Texel: 7.30; 11.20; 5.20.
Van Den Helder: 9,00; 12.20; 6.30.
AUTOBUSDIENSTEN.
DE COCKSDORP-DEN BURG v.v.
Van De C.: 8,— 10,— 13.20; 16.45.
Van Den Burg: 8.30; 11,— 15.45; 17.20
Woensdags en Zaterdags vertrek van
Den Burg 14,in plaats van 15.45.
Op Zon- en feestdagenvertrek van De
Cocksdorp 9.30; van Den Burg 10.30.
Kom je?
Ik knikte bevestigend, zonder iets te
zeggen. Hij scheen voldaan en stak mij
de hand toe. Ik legde mijn hand in de
zijne. Ik beefde en mijn hart klopte he
vig.
Goedenacht, zei hij. Toen wendde
hij zich om en verliet het huis.
Laurence, is veel veranderd, zei lady
Leonora, nadat ik in de salon was terug
gekeerd. Vind je niet, Elfrida? Hij heeft
zijn ongedwongen, jongensachtige manie
ren verloren. Hij was zoo luidruchtig,,
weet je nog wel Hij kon bijvoorbeeld zoo
luid lachen. Ik kreeg het idee het isi
natuurlijk maar een idee voegde zij er
bescheiden aan toe, dat hij niet gelukkig
is
Onzin, zei Elfrida. Laurenoe is ou
der geworden, dat is alles. Hij zal meer;
verantwoordelijkheidsgevoel hebben ge
kregen.
Ja, peinsde Leonora hardop, hij móet
zich wel gelukkig gevoelen. Verloofd met
een aardig meisje en wat al niet meer;..
Ik heb nog eens een gerucht gehoond,
dat hij een ander meisje kende, juist
voordat hij zich verloofde met miss War
ner en
Och, viel Elfrida haar in de rede,
dat zullen wel praatjes geweest zijn.
In elk geval, sprak Leonora weerzie
blijkbaar buitengewoon getroffen was
Een vervolgverhaal voor de ou
dere jeugd.
Samen met zijn vriend Frits en diens
zuster Rie maakte Hans in de zomer-
vacantie een reis aan boord van een
vrachtschip, waarvan zijn oom kapitein
was. De tocht ging naar de Stille Zuidzee.
Eenmaal daar aangekomen, kreeg het
schip met een hevige storm te kampen,
die verscheidene dagen aanhield. Aan het
eind van de derde dag strandde de boot
op een koraalrif. Gelukkig echter luwde
nu de storm langzamerhand. Een kort
onderzoek wees uit, dat het schip niet lek
was. Hans' oom hoopte zijn lading nog
te kunnen behouden, door op een dichtbij
gelegen eiland hulp te halen. Misschien,
dat de vrachtgoederen in 'een ander schip
konden worden overgeladen. Met het
grootste gedeelte van de bemanning ver
trok hij per motorsloep naar het eiland.
Slechts eenige matrozen bleven met Hans,
Frits en Rie op de boot achter. Toen zij
echter ruim een dag op de terugkeer van
de motorsloep hadden gewacht, begon het
de drie te vervelen. Na lang aanhouden
kregen zij van de matrozen toestemming
om met een vlot naar het eiland te gaan;
daar zouden ze op de terugkeer van
Hans' oom wachten. Dat was toch veel
avontuurlijker.
1. Ze namen wat proviand en kookgerei
mee en kwamen weldra op het eiland aan.
Vlak bij het eiland vond Hans een mooie
grot, waar ze best de nacht zouden kun
nen doorbrengen.
2. Terwijl Rie het eten klaar maakte,
richtten H-ans en Frits de grot in. Het
vlot zetten zij voor de ingang. Ze be
hoefden dus niet bang te zijn in de nacht
door wilde dieren te worden overvallen.
WEET U DAT WEL?
DE NAAM AMERIKA.
Terwijl vele geleerden beweren, dat
Amerika zijn naam te danken heeft aan
de wereldreiziger Amerigo Vespucci, hoort
men ook een andere lezing, volgens welke
de eerste ontdekker van het Amerikaan l
sche vasteland, zekere Cabot, uit Bristol,
het land naar zijn boezemvriend, Richard
Ameryk heeft genoemd.
door de verandering bij haar neef, hij
is niet meer, zooals vroeger. Vind je ook
niet, Nellie? O,, dat is waar ook, je had
hem voor vanavond nog niet ontmoet.
Op deze laatste opmerking bewaarde
ik wijselijk het stilzwijgen en even later
begaven we ons ter ruste.
XIX.
De volgende middag ontmoette wij ka
pitein Trafford in de hal van de school,
waar de fancy-fair werd gehouden. Het
was ontzettend druk en wij hadden de,
grootste moeite om bij elkaar te blijven.
De attracties waren in volle werking en
er heerschte onder de talrijke bezoekers
een opgewekte en milde stemming. Nu en
dan werd ik door Trafford geheel over
bodig bij de arm gegrepen en ik kreeg
de indruk, dat hij hiermede een bedoeling!
had. Dit bleek ook inderdaad zoo te zijn.
Toen tusschen twee stands eenig ge
drang ontstond, pakte de kapitein inijt
wederom bij de arm en trok mij terug,
terwijl de oude dames verder liepen. In
een oogenblik van tijd waren we aan hun:
blikken onttrokken. We bevonden ons
vlak voor een vrij ruim vertrek, dat van
voren was afgesloten met een doek, waar
op met groote letters stond: Schilde
rijen te n too n steil i ng.
(Wordt vervo'gd.)
