GEVLUCHT.
Texelsche Berichten
J-
iiinimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiii
VOOR DE VROUW.
RECEPTEN.
GEKRUIDE TOMATENSAUS (4 per
sonen). 1 Kg. tomaten, 1 theelepel zout,
1 uitje, 1 afgestreken eetlepel boter, 1
laurierblaadje, 4 kruidnagelen, snuifje
peper, 1 a 2 theelepels Maggi's Aroma,
ongeveer 1 afgestreken eetlepel maizena.
Wasch de tomaten, snijd ze doormid
den en breng ze met het gesnipperde
uitje, het zout, de kruiden en een klein
bodempje water aan de kook. Laat ze op
een zacht vuur gaar worden, nu en dan]
roerend. Zeef het moes en breng het
weer aan de kook, voeg er de boter bij
en bind het met de aangemengde maizena
tot een saus. Maak deze op smaak af met
Maggi's Aroma. Giet de saus b.v. over
bloemkool of slaboontjes of presenteer
ze bij klein vleesch (biefstukjes, lapjes)
of bij hardgekookte eieren.
NUTTIGE WENKEN.
Roest verwijdert men uit staal met
in petroleum gedoopte doek. Kan ook met
citroensap en fijn zand.
Cake. Om te voorkomen, dat deze
na het bakken inzakt, moet men hein'
geleidelijk afkoelen. Onder het bakken
het ovendeurtje niet openen.
Wasdoek houdt men als nieuw door
afnemen met in lauw water gedoopt wol
len doekje; daarna met in melk gedoopte
wollen doek; nawrijven met schoone,
zachte lap.
DE NIEUWE MODE
JAPON nr. 1039 met Favoriet-knip
patroon. Deze leuke japon, die, wanneer!
men linnen, shantung of zijde als materi
aal kiest, heel goed als sportjurkje gedra
gen kan worden, is, zoo men er mooie
zijde of zware crêpe voor neemt, een
gekleed visitejaponnetje. De rok is voor
zien van een viertal plooistukken. terwiil
de blouse aan de voorkant eveneens een
paar ingezette plooistukjes vertoont. Be-
-1 noodigd 5 M. van 100 cM. breed. Het
1 patroon is tte verkrijgen in maat 40;
1 bovenwijdte 86 cM.; taillewijdte 70, heup-
1 wijdte 98. Door het al of niet aanknippen
i
|||||jiiiiiiiii!iiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiii:iiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii||||li
3 INGEZONDEN.
lllllliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiniiiiillllll
KERMISKRABBELS.
Dat met kermis ieder jaar een slordig
spel voor mijn slagerij gezet wordt, ben
ik al gewoon, maar dat ditmaal een st
leeuwenspel voor mijn deur werd ge
plaatst, ging toch zeker al te ver. Kla
gen hielp niet. Wanneer er niet zulk een
storm had gestaan, maar het zacht, warm'
weer was geweest, had het een storm
gest.Is dat hygiënisch? Ik haddani
veel schade geleden. Daarom hoop ik„
dat de heeren autoriteiten een volgendi
jaar zoo goed willen zijn met mijn sla
gerij rekening te houden.
C. VISSER, Groeneplaats.
We hebben te bevoegder plaatse inlich
tingen ingewonnen. Ons werd medege
deeld. dat in vier gemeenten, waar het
Circus Friso in de BEBOUWDE KOM
heeft gestaan, is geïnformeerd of ed
eenige klachten waren ingekomen. Dit
was in geen der vier gemeenten het ge
val. Op grond hiervan heeft Friso op
de Groeneplaats zijn tent mogen opslaan.'
- Red.
van naden, kan men het patroon passend
maken voor het eigen figuur. Is 't niet,
makkelijk, dames, dat u dat patroon in
Boekhandel Parkstraat voorhanden vindt.
Het is goed en goedkoop: maar 26 cent.
lllllllllllNlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll.lllllllllllllllllllllll
llllll PLANTEN IN KAMER EN TUIN.
||||||lllll!lllllllllllllllllll!llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll||||||
Cyclamen groeien nu hard. Op
warme dagen veel lucht geven.
Tweejarige bloemplanten in Juni
gezaaid, moeten nu verspeend of uitge-
plant worden.
Zoo noodig nu reeds Pelargoniums
stekken om vroeg in het vooi^jar sterke
bloeiende planten te hebben. Later kan
dat ook nog.
Rozen stekt men nu in een gesloten
bak in zand. Bij zonnig weer veel sproeien.
De rozen in de tuin na de eerste bloei
flink mesten. Dit is goed voor latere
bloei.
Het z.g. pluizen of dunnen van de
bloemknoppen bij de grootbloemige chry
santen neemt een aanvang. Op elke scheut
slechts één knop laten doorgroeien tot
bloem. Het aanbinden der scheuten moet
met zorg gebeuren. Chrysanten breken
makkelijk.
AFSCHEID—M. J. OELE.
ak onderwjjzer school voor Ulo.
Een spontane huldiging.
Zaterdagmorgen heeft „Meester" Oele
afscheid genomen van zijn leerlingen aan
de .UL.O.-school.
Omstreeks kwart voor elf kwamen de
leerlingen in een der klassen bijeen. Ver
der waren aanwezig: de heer W. J. Jou-
wersma, H.d.S. en echtgenoote, de heer
P. Kriek, onderwjjzer, de heer C. M.
Plomp, h.d.s. te M.-Eierland, en echt
genoote, de heer I. Vlessing en echtge
noote, de heer J. C. Rab en echtgenoote,v
mevr. Oele, mevr. de wed Van der Kooi
en mevr. Boswijk.
Namens de leerlingen overhandigde
Atti Boswijk met een toepasselijk woord
de scheidende onderwijzer een fraaie
rookstandaard, waarna Tine Rab J.Cd.,
eveneens namens de leerlingen bloemen
aanbood. Een hartelijk applaus bewees,
hoe zeer allen met deze hulde instemden:
De heer Jouwersma richtte zich vervol
gens met de volgende woorden tot de
heer Oele:
Geachte heer Oele,
Uit de spontane wijze, waarop de leer
lingen u deze hulde hebben gebracht,
blijkt welk een groote genegenheid zij
voor u koesteren. Toen uw vertrek naar'
Leiden bekend werd, hoorde ik uit de
mond der leerlingen niets dan „Ach. dat
is jammer". Dit verwondert ons niet,,
daar u steeds alles in het werk gesteld'
hebt om het resultaat van uw onderwijs
zoo hoog mogelijk op te voeren. Hét
was uw lust, de leerlingen zoo goed als
u vermocht, voor te bereiden ten behoeve:
van de H.B.S., Lyceum, etc. Daarvoor
heeft u vele uren opgeofferd. Ook bui
ten de schooltijd om. En welk een aan
dacht wist u te wekken. Een droog en
vervelend onderwerp maakte u vlot en
levendig. Dank zij uw gezonde humor,
wist u overal raad mee. Steeds merkten
wiij in uw klas een goede geest. Hiervoor"
kan niet te veel lof w-onden gebracht,
daar een ieder weet, hoe moeilijk het is,
met leerlingen van 1517 jaar om te
springen, een leeftijd, waarop de felste
kritiek kan worden uitgebracht. Maar
en dan richt spr .zich tot de leerlingen
wij waren vroeger niet beter. Spr.
haalt eenige staaltjes op uit „de goeie
ouwe tijd,.. De kritiek der jeugd is
meedoogenloos. Toch bewaarde u een
voorbeeldige orde, niet door grof ge
schut, dat had u niet noodig; u kwam,
met geestelijke wapens. Verder zijn wij
u dankbaar voor uw groot aandeel, dat
u in het welslagen der feestavonden ge
had hebt. Ja, op allerlei gebied zullen wij
u misiSen, als vriend en als collega. Uw
vertrek naar Leiden beteekent gelukkig;
een promotie, en daarom zal dit afscheid
in zooverre niets droevigs zijn. Mag ik
besluiten met de wensch, dat het u en
uw gezin in Leiden goed zal gaan."
Spr. bood namens het personeel de
heer Oele een vulpen aan.
Het was daarop de heer C. M. Plomp,
die namens de ouders hulde bracht: Het!
is opvallend, welk een groote plaats u
innam. Door uw geestige voorbeelden
bleef ook het geleerde hangen. Ik hoop,
dat u ook in Leiden zulk een succes zult
gaan oogsten.
De heer I. Vlessing dankte de heer
Oele namens het besituur der Algem.
Texelsche Middenstandsvereen. en na
mens de leerlingen van de Middenstands
cursus voor de uitstekende wijze, waarop
hij zich van zijn taak gekweten heeft.
,,U heeft de cursus op hoog peil ge-'
bracht".
blikken doelloos liet dwalen over de
aanwezigen, had hij plotseling in de
groote, treurige oogen gekeken van het
lieflijkste bruidje, dat hij ooit gezien had.
Hii behoorde niet tot de jonge mannen,,
die hun tijd zoekbrengen met het jacht ma
ken op lieve gezichtjes, al waren er een
of twee aardige meisjes in zijn kennissen
kring, voor wie hij een gematigde belang
stelling koesterde. Hij was zelfs zoo ver
gegaan, zich af te vragen, of een van
beiden er iets voor zou voelen, haar ven
dere levensdagen in zijn gezelschap te
slijten en of Ihii zelf daar jjts voor
zou voelen. Maar hij was nog niet tot
een bevredigende oplossing gekomen en
treurde daar ook volstrekt niet om. Zijrj
nicht liet hem geen rust met haar plage'
rijen, en hield hem onophoudelijk voor,
dat hij nu toch eens diende te trouwen
maar hij antwoordde haar telkens, dat
het daarvoor tijd genoeg zou zijn, zoodra
hij een inkomen had, dat hij zijn vrouw;
zonder schaamte kon aanbieden.
Maar toen hij dat lieflijke, teere bloe-
mengezichtje zag, was zijn aandacht plott
seling geboeid. Hij had een gevoel, of hij,
tot zijn eigen schade, nooit geweten of
vermoed had, dat er zóó'n gezichtje op
de wereld kon bestaan, zóó kinderlijk,
met de eenvoud en de onschuld van een
engel en al de gelaten treurigheid van
een offerlammetje. Boven alle andere aan
doeningen werd hij zich bewust, van de
De heer Oele dankte vooi ie vele
sympathiebetuigingen en hij s)rk ver
volgens:
Ik had de laatste dagen eer evoel,
alsof ik op een ijsschots zat. Nu roet ik
in zee springen. Eerst nog van ce acan-
tie genieten en dan weer ae woelijebrarw
ding van het dagelijksch leven u. Dit
oogenblik leert mij, dat ik meV moet
losscheuren, dan ik had verwachj ~exel
is mij dierbaar geworden. Een trmsch
spreekwoord zegt: Scheiden is eeistukjei
sterven. Dit geldt voor mij in sterk rr.ate.
want ik heb wel 16 jaar op Te^l ge
woond. Daarom zal ik Texel nimme kun-,
nen vergeten. Dank breng ik de qders,
die mij veel over het privéleven va hun
kind inlichtten. Met hen heb ik teeda
prettig samengewerkt. Ook treft n'j de
groote draagwijdte der woorden, relke
ik op school heb gesproken; ik wist
niet, dat ze zoo ver van invloed zoüen
zijn. Ik dank mijn collega's voor de .ar
men ie gedurende ons acht jaar saiqn-
zijn. In die periode hebben wij tijdeis
het vrij kwartier wel duizend K.M. T-
getippeld..
Ten slotte richtte spr. zich tot zijn leer
jingen: Ik ga jullie verlaten. Ik wensch
jullie het beste op de school en op jullie
verdere levensweg. Natuurlijk, buiten
vonden jullie het altijd prettiger en als
er een van ons ziek was, ging er een ge
juich opmaar toch geloof ik, dat wij
tusschen deze vier muren prettige uurtjes
hebben doorgebracht. Een gevangenisge
dachte is er nooit opgekomen. Ik dank
jullie voor de belangstelling tijdens 'de
lesJsen. Aan het geestelijke voedsej, dat
jullie van mij ontvingen, wil ik nog een
stoffelijk deel toevoegen.
Toen kwamen twee leerlingen met een
groote doos taartjes aandragen. Wat
werd er gesmuld.
Nadat de heer Oele nog een woord
van dank had gesproken tot allen, die
deze dag voor hem tot zoo'n onvergete
lijke hadden gemaakt, was deze samen
komst, welke zich door spontaniteit en
hartelijkheid onderscheidde, ten einde.
miliumminminimi
lllülllllll GEMENGD NIEUWS ||||||ll!l
lllllliiiiiiimiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiniiiillllll
BINNENLAND.
De Hagenaar kan voortaan, na
393131 te hebben gedraaid, per telefoon
automatisch de vveerberithten vernemen
voor Nederland, Engeland, België en
N. W.-Duitschland; viermaal op een
dag. Andere gemeenten gaan mogelijk dit
voorbeeld volgen.
Nederl. treilers is verboden in Ier
land visch in te voeren.
Nijmegen. De Vierdaagsche, welke
zal worden gehouden van 25—28 Juli,
krijgt 4700 deelnemers of 400 meer dan in
1937.
BUITENLAND
In de Vereen. Staten bedroeg de
met katoen bebouwde oppervlakte 26.904
duizend acre (v.j. 34.471 duizend). Eert
daling dus van 22 pet.
N.-Afrika. Bij Constantine is een
autobus in een ravijn gestort en verbrand.
Zeven inboorlingen kwamen in de vlam
men om, 12 werden ernstig verwond.
Duitschland wil een einde maken aan
de woorden „werkgevers" en „werkne
mers". Het wil deze vervangen door
„hoofd der onderneming" en „gezellen".
plotselinge, brandende wensch, haar te
bevrijden van de last die zij te dragen,
had, welke die ook zijn mocht, en dia
droeve oogen blij en stralend te zien.
Natuurlijk was het maar een voorbjjgaan-
de opwelling, maar zijn oogen waren on
willekeurig naar voren gedwaald, om een
onderzoekende blik te werpen op hetj
knappe, maar onsympathieke gezicht van
de bruidegom. Met iets als afkeer wendde
hij onmiddellijk zijn oogen weer af en
keek het kleine bruidje na, zooals ze,
voortschreed naar het altaar. Zooals ieder,
die veel menschenkennis heeft, hield hij:
er van, elk interessant geval te bestudee-
ren en zich in allerlei gissingen te ver
diepen. Hoe waren deze twee typen ooit
tezamen gekomen? Het aandeel van dd
man daarin was duidelijk. Hij was van 't
soort dat „rondgaat, zoekende wie hij zal
verslinden", dacht Walter Rutgers. Maar
het meisje! Hoe kon een kind met zulke
zachte, verstandige oogen, zich zóó heb
ben laten misleiden door een knap ge-i
zicht? Och, het waren natuurlijk alle
maal maar veronderstellingen, en hij had
niets met hen te maken. Ze waren vreem
den voor hem, en zouden dat waarschijn
lijk altijd blijven. Maar hij besefte op
dat oogenblik niet, hoe klein de wereld
is en hoe volkomen de gewichtigste ge-,
beurtenissen van het leven zich kunnen
voordoen.
(Wordt vervolgd.)
FEUILLETON
19
Druk had hij het niet. Het was ook
Mr. Rutgers' „eerste baantje", sinds znjn
jiromotie. Echter gaf hij zich graag een
I ir van gewicht, alsof hij heel wat te doen
ad. Maar langzamerhand drong de
roeve werkelijkheid tot hem door, dat
ijn carrière tot nog toe allesbehalve
en succes was te noemen. De rooskleu-
ge droomen van zijn studietijd verlie-,
:n hem één voor één, tot het verschiet!
rijs e|n grauw en hopeloos scheen,
lechts een koppige wilskracht deed hem'
aorzetten en hij vroeg zich af, hoelang!
j het nog zou kunnen uitzingen, als
ch niets opdeed.
't Is waar, hij had het aanbod kunnen
nlvalarden, dat nu geopend voor hem
,i zijn bureau lag, een verlokkend aanbod
getwijfeld, dat hij dankte aan zijn
de, in rechtskundige kringen zoo goedi
.gunstig bekende naam. Maar nooit
uden zijn vader of zijn grootvader op
i dergelijk voorstel zijn ingegaan; en
was opgevoed in een hartgrondige
ceer van dit alles. Oneerlijke zaakjes,i
geen daglicht mochten zien nooit,
diep was hij nog niet gezonken,
ld hij zichzelf voor, terwijl hij zijn
welgevormde lippen vast opeen sloot.
Neen, al moest hij verhongeren, dan
nog niet.
Dat was, wat hem bezighield, wat hem
de wenkbrauwen deed fronsen en hem;
'somber deed kijken. Over 'n minuut of
vijf wilde hij de brief gaan dicteenen,
die zijn antwoord zou bevatten. Misschien
zou het hem schade doen,, wanneer hiji
de ware reden van zijn weigering kort en
bondig opgaf, maar hij vond, dat hij het
aan zijn zelfrespect verschuldigd wasA
zulks niet na te laten. En tenslotte, was
zijn bedrijf van die aard, dat er bij moge
lijkheid schade aan zou kunnen worden,
toegebracht? Hij glimlachte bitter. Als er
niet héél gauw iets kwam opdagen, zou
hij alles over een andere boeg moeten
gooien en iets heel nieuws beginnen
iets, waarbij je niet behoefde te wachten)
op een gevestigde reputatie om te kunnen,
toonen, wat er in je stak.;
Maar diep onder al die zakelijke pro
blemen en beslommeringen zat hem nog
iets anders dwars. Het was te dwaas,
zelfs om het zichzelf te bekennen, en,
dat vermeed hij danook zorgvuldig. Maai)
het was er.
De vorige avond had hij zjjn nicht mee
genomen naar een huwelijksplechtigheid,
omdat haar man verhinderd was, haar te
vergezellen. Ze waren wat laat gekomen,
en de kerk was al heelemaal vol geweest.
Hij had moeten staa,n, en toen hij zijn
