IJNHARDTJ ES?imniid&n U vu/ri ttilnmt 11stuks
Onze Schapenfokdag.
Adamson
helpt
zichzelf,
AMSTERDAMSCHE MANNENKOOR.
4#zun hartvormige cachets*# <7 (f 50 cent.
DEN HOORN.
ONS SCHOOLREISJE.
Onlangs maalden de leerlingen
van de hoogste klassen der la
gere school een uitstapje. Hier
volgt het opstel van Atie Bakker,
die er het hoogste aantal punten
mee verwierf. Atie is 12 jaar.
Dinsdagochtend om kwart over vier
stapte ik uit bed. Gelukkig regende het
niet. Na me gewassen en gekleed 'te
'hebben, at ik nog wat brood en nam ik
mijn fiets. Daar kwam meester met de
kinderen ook al aan. We zongen onder
weg een paar liedjes en om half zeven,
waren we in Oudeschild.
We zetten onze fietsen bij de school
en marcheerden daarna naar de boot,,
waar we boven gingen zitten. De hoogste
klassen van Oudeschild gingen ook met
de boot mee. In Den Helder aangeko
men, stond onze bus al klaar. We stapten
in, maar helaas bleek de bus voor ons
te klein. Beumkes, één der leiders haalde,
vlug een paar stoelen en daar nam de
tocht een aanvang.
We verlieten Den Helder en reden nu
altijd maar langs het Noord-Hollands
Kanaal, de vroegere zeeweg naar Amster
dam. We kwamen voorbij De Kooy en
't Zand, waar 't graan en de bieten aan
weerszijden van de weg groeiden. On
derwijl zat ik maar wortels te knabbelen.
Eindelijk waren we in Alkmaar, waar
we 't Station en de Waagtoren zagen.
We reden de stad uit en kwamen nu
langs de Alkmaarder Hout met zijn
prachtige villa's. In Heilo en Limmen
waren ook prachtige huizen. Uitgeest
volgde en nu 'kwamen we in de Zaan
streek met zijn vete fabrieken, o.a. van
Albert Heijn, Verkade en nog veel meer.
Ook lag er een grote houtboot uit Zwe
den. Toen we Zaandam uit waren, moes
ten we met een pont over het Noordzee
kanaal.
Nu bereikten we spoedig Amsterdam,
waar we 't Centraalstation en het stand
beeld van Rembrandt op 't Rembrandt-
plein zagen. We brachten een bezoek aan
de Bijenkorf. Wat is daar een personeel.
Allemaal welriekende dames! We moes
ten een liedje zingen voor de dames en
daarna speelde de gramofoon van Sarie
Marijs voor ons. We stapten weer in de
bus en nu zagen we de Dam met 't Pa
leis, dat gedeeltelijk in de steigers stond.
Eindelijk waren we in Artis- waar we
nu een paar uur zoet moesten wezen.
Nou, dat kon ook best, want er was heet
wat te zien. De apen waren voor de
meesten wel het mooist. Ik gaf een aap
een ijswafel, maar hij nam de twee helf
ten van elkaar en hapte de lekkerste
helft op. We kregen een glas ranja en
aten daarbij wat brood. De beren, wolven,
olifanten, tijgers, leeuwen, poema's, zijn
allen roofdieren. De giraffe en de kameef
waren wel het grootst. Eerstgenoemde
vond ik het mooist.
Toen we om één uur Artis verlieten,
ging de reis naar Schiphol. Nu zagen we
het Weesperpoortstation, de Amstel en
eindelijk de enige wolkenkrabber van Am
sterdam. Weldra was Schiphol bereikt.
TOT ZIENS, IN ARTIS.
Een meneer leidde ons rond. Eerst be
keken we een Douglas, de „Djalak" en-
daarna de F 36," „Arend", die in een
hangar stond. De werklui waren bezig
oen Douglas op te knappen en te poet
sen. Er daalden verschillende machines
en ook naar Texel vertrok er een vlieg
tuig. Sommigen kochten een ansichtkaart
||||||!III!IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII!M
INGEZONDEN
'IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIM
De concerten, te geven door het Ara-
sterdamsch Mannenkoor zijn met één uit
gebreid, n.l. met Zuid-Eierland. Het
programma luidt nu zoo:
De Cocksdorp, Zondag 21 Aug., n.m.
3 uur op het Schoolplein.
Den Hoorn, Maandag 22 Aug. n.m. S
uur met medewerking van de muziek-
vereeniging D.E.K.
Zuid-Eierland, Dinsdag 23 Aug., n.m. 8
uur op het Schoolplein.
Oosterend, Woensdag 24 Aug., n.m. 8
uur, vermoedelijk op het Sportterrein.
Oudeschild, Donderdag 25 Aug., n.m. 8
uur in of nabij het Eigen Gebouw.
Ter bestrijding der onkosten worden
programma's aangeboden a 10 ct.
Onze Schapenfokdag, die dit jaar op
5 September zal worden gehouden, be-'
looft een zeer belangrijke te worden.
Het aantal aangiften bedraagt ruim 194.
Iets minder dan het vorig jaar, doch ditt
is uitsluitend een gevolg van de zeer
juist genomen maatregel, dat van alle in
te zenden rammen en ram men moeders
de wolproductie bekend moet zijn en de
lammerenproductie aan bepaalde ^ischen
moet voldoen.
Door deze maatregelen kan een aantal
dieren, dat voor de keuring was opge:
geven, daaraan niet deelnemen.
In totaal wordt door „Het Texelsch
Schapenstamboek in Noordholland" onge
veer voor f 700 aan prijzen en pnemiërt i
uitgeloofd, zoodat voor de noodige mu-
ziek wel gezorgd is.
Laten onze fokkers onze Schapenfokdag
ook helpen bevorderen door op die dag
zelf zooveel mogelijk het benoodigde fok-
materiaal aan te koopen.
DE WAAL.
WONINGBOUW.
Voor de heer C. Eelman alhier zal een
nieuw woonhuis worden gebouwd. Het
timmerwerk zal uitgevoerd worden door
P. J. Kooger; het metselwerk door L.
Bruin en Zonen, Den Burg.
DE MOK.
VLIEGTUIG VERBRAND.
Benzine op het water vatte vlam.
Vorige week is een watervliegtuig van
vliegkamp De Mok enkele oogenblikken
voor de start in brand gevlogen en zwaar
beschadigd. De piloot redde zich door ini
zee te springen.
Het gebeurde heeft zich als volgt toe
gedragen:
Het vliegtuig lag met op volle toeren
draaiende motor, gereed voor de start-
Plots zag de piloot, die aan de stuur-
knuppet zat, zich door hoog oplaaiende'
vlammen bedreigd. Hij bedacht zich geen
seconde en dook het water in. Na een
paar torsgihe slagen had hij .weldra weer
vaste grond onder de voeten. Zoo kwam
hij met de schrik en een nat pak vrij»
Het vliegtuig was er Ieelijker aan toe,
Het licht brandbare materiaal was een»
willige prooi van het vuur. Toch slaag
den eenige manschappen er tenslotte in,
met behulp van brandbluschapparaten het?
toestel voor een gedeelte te behouden. En
dit was maar gelukkig ook, want in de
onmiddellijke nabijheid van het bran
dende vliegtuig lagen nog verscheidene'
andere toestellen, terwijl zich niet veel
verder op de benzine-opslagplaats be
vond.
Later is komen vast te staan, dat de
brand is uitgebroken door het oversprin
gen van vonken uit een vlampijp van de
vliegtuigmotor. Deze vonken zijn in aan
raking gekomen met op het water drij
vende benzine.
en daarna zijn we weer vertrokken.
We kwamen toen voorbij Aalsmeer,
waar het begon te regenen. Bij Heem
stede hebben we even gestopt en nu
waren we direct in Haarlem met de Haar
lemmerhout. Bloemendaal was in één
woord, prachtig. Prachtige rozen en bloe
men begroeiden de bermen van de weg en
de tuinen van de villa's. Al gauw wtaren
we in Velzen, waar we weer met een pont
over het Noordzeekanaal moesten,
maar we moesten wachten, want een
met de Nederlandse kleuren getooide
tankboot voer er langs. Waarschijnlijk
moest dit schip door de Middellandse
zee. Ook kwam er nog een boot van de
Alkmaarder Packet.
Nadat we Velzen uit waren, kwamen we
in Beverwijk, waar we zowat niets anders'
zagen dan karren met aardbeien. Nu
ging het door Uitgeest, Castricuin, Lim
men en Heilo weer op Alkmaar aan.
Daar gingen we direct doof naar een
speeltuin „De Bedriegertjes", waar we
ons best een uur konden vermaken. We
dronken nog een glas limonade en daar
na mochten we naar de ruitertjes zien,;
maar o wee...... toen we allemaal stonden
te kijken, spoot het water als fonteintjes
uit de grond op. Gillend stoven de kin
deren weg. Al spoedig bleek, dat er
gaatjes in het cement zaten.
Op de terugreis kwamen we vooroij
prachtige heuvels, met bomen begroeid'
en grote pensions. Daar is Texel niks bij.
Eindelijk waren we weer in 't Zand en
toen naderden we alras Den Helder, waar
we de Dokter Wagemaker zagen liggen,
doch de Marsdiep zou ons weer naar
Texel brengen.
We namen afscheid van onze chauffeur
en gingen op de boot. Na een half uur
waren we in Oudeschild. We marcheer
den van de boot naar onze fietsen, waar
bleek, dat er een paar pech hadden.
In Den Hoorn wachtte ons een feeste
lijke ontvangst door D.E.K. en een rond
gang door het dorp. Meester hield nog»
een toespraak en vroeg ons, wat we nop
het mooist gevonden hadden, de ont-f
vangst van D.E.K. of een gedeelte van
de reis. Meester dacht van de ontvangst
van D.E..K.
Maar toen hoorde men gemompel van
„niks hoor".
Toen moesten de mensen lachen. Daar
na speelde D.E.K. nog een nummer en.
ieder ging huiswaarts.
||||||.iiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii||||||
llllllllllll Mededeelingen llllllllllll
llllllllllll van Texels Bioscoop-Theater llllllllllll
IIIIIIIIIIImuIIIIIIIIIIIIIImuilinnII
DE GOEDE AARDE.
Vanavond, Zondag en Maandag de
laatste voorstellingen van deze film, welke
in heel ons land groote successen oogstte.
Louise Rainer en Paul Muni de laat
ste konden we onlangs nog in zijn voor
treffelijke creatie van Einile Zola be
wonderen spelen de hoofdrollen.
ORKAAN.
Ergens in de Stille Zuidzee ligt het
eiland Manu Kura, waar de administra
teur De Laage met de wet in de hand
de scepter zwaait. Zijn persoonlijke ge
voelens weet hij steeds te onderdrukken:
waar kwaad is gedaan, moet gestraft
worden.
Zoo gebeurde liet, dat de jonge, pas
getrouwde Terangi wegens een klein
vergrijp, tot zes maanden dwangarbeid
wordt veroordeeld. Maar de aan zijn
vrijheid gewone eilander kan het tusschen
de gevangenismuren niet uithouden.
Eenige malen ontsnapt hij, steeds wordt
'hij weer gepakt en wordt zijn straf ver
zwaard, tot hij eindelijk voor goed weet
te ontkomen. De Laage komt er evénwel'
achter waar hij zich verborgen houdt.
Met een schoener trekt hij er op uit om,
Terangi gevangen te nemen. Een orkaan
steekt op, een orkaan, zooals er maar;
heel zelden in de wereld voorkomen. Een
ontzettende verwoesting wordt aangericht-
Voor twee menschen beteeken t de storm
echter een nieuw leven.
Hoe dat alles in zijn werk gaat, zal de
film, welke u van het begin tot het einde
in adembenemende spanning zal houden,,
u leeren. De prachtige natuurtafereelen,
de indrukwekkende opnamen van de ge
weldige kracht van de orkaan, zijn alleen
al een bezoek aan onze bioscoop waard.
TELEFOON TE DE KOOG.
Tot mijn spijt, heer Eelman, wenscht u
niet bij mij te komen, om de klachten over
de telefoon aan De Koog te bespreken)
om de eenvoudige reden, „dat het met
de telefoondienst ten uwent alles pep
fect in orde" zou zijn. Nu dwingt u mij,
wedero/n in de pers u 'te beantwoorden
1. Is het niet waar, dat een dame, g.istï
in een pension aan De Koog, ongeveetl
om 12 uur 's midd. opbelde naar VTjgg-1
veld Te :el en te ongeveer 2 uur n.ml
verbinding kreeg, waardoor ze niet meeil
in de gelegenheid was, op de door haail
gewenschte wijze Texel te verlaten?
2. Is het niet waar, dat soms abonnc'J
aan De Koog trachten b.v. de slager op;'
te bellen, maar tot driemaal toe geen ver!
binding met het kantoor krijgen en daifl
zelf maar naar het genoemde adres fictl
sen, omdat dit vlugger gaat? Zulks kom'J
'herhaaldelijk voor.
3. Is het niet waar, dat het meerdere';
malen voorgekomen is, dat op 't postkan
toor aanvragen naar buiten doodgewoon
zijn vergeten door tejgeven?
4. Is het niet waar, dat door u of ééifl
uwer, bij 't postkantoor te De Koog!
nauw betrokken, is geantwoord op eer
klacht van een uwerabonné's. dat u even
tueelc meerdere li'ijtp uit eigen zak zoifl
moeten betalen? (Dit was mij tot dus-3
verre absoluut onbekend).
Verder zou ik volgens u over de do om
mij in de raad gesproken woorden overja
de telefoondienst door iemand aan d<
tand zijn gevoeld. Ik tart u, mij de naaiJ
van die iemand te noemen. Niemand heen
mij aan de tand gevoeld. Ik heb ook
geen moeite gedaan om materiaal mach«
tig te worden, waarmee ik mij zou kun$J
nen dekken, 't Heb gelukkig in deze tijc'j
wel wat anders te doen, of u zoudt eer
vraag, die ik aan een uwer abonné's heS
gedaan en die ik toevallig aan Den Burg
ontmoette, als zoodanig moeten be-
schouwen. U heeft het over het hoog-j
staande karakter der Kooger abonné's
Hieraan twijfel ik allerminst, maar toen
was het één dezer, die mij over de toe-a
standen op 't Kooger telefoonkantcM
inlichtte, zooals ongeveer hierboven i<
beschreven.
Wat het laatste deel van uw ingezon
den stuk betreft: Dit is juist. De Direc-j
teur te Den Burg is het adres. Dan isï
men ook niet verplicht verschillende ma
len ingezonden stukken te beantwoorden!
Ten slotte mijn hartelijke dank voor uuj
compliment van „handige man met dt
pen". U zoudt mij trotsch maken.
JOH. PARLEVLIET.
y«V-
HET EILAND ALCATRAZ, bij
San Francisco, het Amerikaansche 1
„Duivelseiland", zoo genoemd, om- I
dat het de gevangenen, die er naar J 1
verbannen zijn, door de hevige stroo- 3
mingen vrijwel onmogelijk is te
vluchten. Onlangs werd het, door 4
twee dames nog wel, zwemmende be- T
reikt. De gevangenen zouden dus toch
kunnen vluchten De beide zwem- 8
sters onderweg.
□iiiiiiiiiiiiiüiniiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
□lllliilUlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllHIIIIIIIIIIIIIII
Copyright P. I. B. Bon 6 Copcnhogen
