GEVLUCHT. SLECHTS Scr.PER PAK lllllliiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiNillllll llllllllllll VOOR DE VROUW. IUIBIIIIII ||||||iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiin|||||| RECEPTEN. ANDIJVIE-SLA (4 personen). 3 strui ken andijvie, 2 eieren, 2 eetlepels sla olie, 4 eetlepels azijn, wat peper, zout en mosterd, een stukje ui of wat knoflook. Maak de andijvie goed schoon, wasch ze eenige keeren en laat ze in een vergiet uitdruipen. Kook de eieren hard, maak ze met een vork fijn en vermeng ze met de mosterd, zout en peper. Voeg er dan de azijn bij en tenslotte het fijngesnipperde uitje of het knoflook. Voeg hierbij de andijvie, die in zeer fijne reepjes moet* gesneden zijn. Giet er tenslotte de sla-, olie overheen, schep alles even luchtig, door elkander en leg bovenop ter ver siering nog wat partjes hard gekookt ei, MERKWAARDIG PATENT. Een zeer merkwaardig patent is door een Engelsche uitvinder aangevraagd en, onmiddellijk in practijk gebracht. Het betreft hier dameskousen, zoo dun als de mode verlangt en toch zoo dicht gewe ven, dat noch een mug noch een ander insect door de kousen een steek kan toe brengen. Is dat w,at? NUTTIGE WENKEN Kurken tafelmatjes kunnen we schoonmaken met methyl-alcohol. Buiten drogen. Kaarsen zullen, wanneer we om 't uiteinde een stukje zilverpapier wikke len, tot het einde toe opbranden. Meubels. Krassen op meubels ver dwijnen meest wanneer we ze bedekken met espi mengsel van gelijke deelen azijn en parafine. We laten het er een poos op zitten en wrijven dan na met wat meubelwas. lllllllllllllllllllllllltllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllUlllllllll llllllllllll VRAGENBUS. llllllllllll lllllliiiiiiiniiiiti'iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiillllll Aan abonné te De Cocksdorp. Wij raden in uw geval aan, de hee- le jurk een behandeling in waschbenzine; te doen ondergaan. DE VERBREEDE DUINWEG. ter hoogte van de „Kapberg". flllllllllllllllll lllllllllllllllül llllll FEUILLETON |||||l llllllllllllllllll llllllllllllllllll llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll 29 H'm, dat is heel vriendelijk van je, Rvan, zei de jonge advocaat, terwijl hij het papier nog eens overlas met een rim pel tusschen zjjn wenkbrauwen. Ik ben anders bang, dat het heelemaal niet in mijn lijn ligt, ik ben geen detective/ weet je. Hij legde het papier neer en, staarde peinzend uit het raam. O, natuurlijk niet mijnheer, zei Jim- mie haastig. Maar u kent toch een heele massa menschen van die stand hier in de stad en ik dacht, dat u misschien een middel zoudt kunnen bedenken om te weten te komen, waar ze is. Ik weet wel, dat het niet kan halen bij het soort van| werk, dat u eigenlijk zoudt kunnen doen, maar 't zou toch niets geen kwaad kun nen. U zoudt het door bemiddeling van mij kunnen opknappen en niemand zou ooit behoeven te weten, dat u 't was, die die belooning verdiende. Ik zou u er erg graag hij helpen, zooveel ik maar kan, maar er is iemand van uw ontwikkeling en relaties voor noodig, om de juiste ge gevens te verzamelen. Ziet u, 't zou in mijn eigen belang zijn óók, want dan zou u in staat zijn, mij te houden, en ik mag u zoo graag, mijnheer Ruttgers, dat' is de zuivere waarheid. Ik zou 't miserabel vinden, bij u vandaan te moeten. Nu, dat stel ik zeer op prijs, Ryan. Dat doet me oprecht genoegen. Ik geloof ||||||iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii!iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii!IIIII llllllllllll VAN OVER DE GRENS. ||||||l!lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllilllllllllllllllllltllllllllllllllllllinilllll|||||| EEN KWART EEUW: VREDESPALEIS. Het is juist 25 jaren geleden, dat in onze Residentie het Vredespaleis, dat zijn stichter, Andrew Carnegie, 3,5 mil- lioen gulden kostte, geopend werd. Vijf en twintig jaar lang verheft zijn slanke toren zich in de lucht, als staat hij op de uitkijk naar de vrede. die niet komen wil. Manoeuvres, gedonder van kanon nen, dreigementen, over en weer. Hef blijft steeds hetzelfde. Is de vrede van' deze wereld? Wanneer wij blijven be weren, slechts arme zwakke menschen met fouten en zonden te zijn, zullen wij hein nimmer hebben. Wij moeten leeren. „Voor de vrede, die door de gerechtig heid bewaard moet worden, heeft de vrij gevigheid van Andrew Carnegie dit huis gebouwd". Op een plechtig ingemetselde steen zijn deze woorden te lezen. En aan. de gevel wacht Vrouwe Justitia op het werk, dat men haar helaas nog niet toe vertrouwt. Het blijft te hopen, dat de hedendaag- sche staatslieden de weg, die Andrew Carnegie hun gewezen heeft, indachtig blijven. Voor elk probleem bestaat een vreedzame oplossing, ook wanneer de spanning zoo hoog gestegen is, dat nog slechts een militair optreden de noo- dige ontlading schijnt te kunnen brengen. Het is goed, daaraan te herinneren op een oogenblik .dat eenige vraagstukken de atmosfeer in ons werelddeel ondrage lijk dreigen te maken. FRANSCHE KLUCHT. Frankrijk heeft weer eens een kabi netscrisis gehad, zij het er ditmaal oot( in zakformaat. 21 Augustus hield Daladier een groote redevoering, waar in hij tal van maatregelen aankondigde! om een verder herstel van Frankrijk's positie te bewerkstelligen, op 22 Augustus liepen twee zijner ministers nog wel van de meest bij de maatregelen' betrokken departementen, uit het kabi net weg. In de loop van de dag komen twee nieuwe leden het kabinet comple- teeren en de zaken kunnen weer voort gaan. Ware het niet, dat de zaak een zoo ernstige achtergrond had, men zou van, een goedgeslaagde klucht kunnen spreken. De geluiden, die Daladier overigens in zijn radiorede heeft laten hoonen, wa ren zonder twijfel vermetel. Frankrijk moet terug naar de arbeid, was zijn leuze. Meer werkuren, minder staatsuit gaven, verlaging van de lasten op het be drijfsleven. Alle eischen, die in socialis tische en communistische kringen uit de aard van de zaak weinig sympathie vin- dep, maar toch de instemming hadden: van de meerderheid van het volk, dat zich meer en meer ongerust begon te maken over de bewegingen van de franc. Op dit laatste hadden Frossard en Ra dier, de beide afgetreden ministers, klaar blijkelijk niet gerekend. Zij hadden ge meend, dat deze krachttoer van Daladier hem zijn portefeuille zou kosten. Dit is echter niet gebeurd. Daladier trok zich van hun ontslag niets aan en verving Wen door twee partijgenooten, van wie hij meer medewerking verwacht. AANVAL OP HET VOLKSFRONT-BOLWERK. Wat Daladier ondernomen heeft is een aanval op het bolwerk van de politiek van het Volksfront en de vakvereenigingen, niet, dat ik veel kans zou hebben, ietsi omtrent dit meisje te weten te komen, maar ik waardeer je vriendelijke bedoe ling. Ik zal een en ander noteeren, en als ik er iets meer van weet, zal ik het je' vertellen. Ik geloof echter niet, dat ik graag aanspraak zou maken op zoo'n be looning, zelfs niet door middel van, iemand anders. Weet je, ik ben bij die huwelijksplechtigheid geweest, Rvan. Zijn oogen volgden droomerig de rook van een naburige schoorsteen, die stil in de blauwe lucht omhoog steeg. Toch? zei Jimmie, terwijl hij zijn patroon bewonderend gadesloeg. Hij kende geen hoogere eerzucht, dan er uit te zien als Walter Ruttgers en een eigen kantoor te hebben. Ja, ik was er, zei Ruttgers weer, maar zijn stem klonk zoo vaag en ver strooid, dat Jimmie er niet verder op durfde ingaan en zich weer wijdde aan een brief, die hij aan 't tikken was. Om een uur of twaalf, terwijl Ruttgers was gaan lunchen, belde Jimmie de fa briek op, en deelde Jane mee, dat hij om n.l. de 40-urige werkweek. Deze wordt wel niet geheel afgeschaft, maar de uit breiding van het aantal arbeidsuren wenscht hij mogelijk te maken voor die bedrijven, die daaraan behoefte hebben. Zonder twijfel beteekent dit een doode- lijke steek van de werkweek van vijf da gen. Maar een maatregel, welke z.i. noo dig is en zonder welke Frankrijk in een faillisement zou worden gestort. 't Gaat, zegt hij, niet meer om bepaalde maatregelen, ten voordeele van een zekere klasse. Het geheele land met zijn econo misch leven staat op het spel en indien dit in elkaar zou storten, zou men alle mooie sociale bepalingen tevens kwijt zijn. FRANCO S ANTWOORD. Het antwoord van Franco op de voor stellen van de Londensche commissie voor de niet-inmenging nopens de terugtrek king der buitenlandsche vrijwilligers uit Spanje is eindelijk binnengekomen. Voor al in Engeland en Frankrijk had men zich ietwat boos gemaakt over Franco's ge treuzel, en het is cjg vraag of deze boos-> heid thans verdwenen zal zijn. Franco heeft zijn toestemming tot terugtrekking der vrijwilligers namelijk afhankelijk ge steld van een reeks zeer moeilijk te ver vullen voorwaarden. Op het oogenblik ziet het er dan ook niet naar uitv dat met de terugtrekking der vrijwilligers spoedig een einde zal kunnen worden gemaakt. Voor velen een teleurstelling, in het biezondeit voor de Transche regeering, die reeds iar.g aan een siefKe binnenlandsche druk tot opening van de Pyreneeëngrens wordü onderworpen. Zal zij na het teleurstel lende antwoord van Franco nog langer weerstand aan deze druk kunnen bieden? LONDEN DOET WAT HET KAN. Voor Londen is deze gang van zaken in de laatste dagen biezonder teleurstel lend. Engeland, dat een overeenkomst tus schen de beide partijen de beste oplos sing van de Spaansche kwestie beschouwt en meende, dat aanvaarding van het plan- tot terugtrekking der vrijwilligers dood beide partijen uitgangspunt van een ver zoening zou kunnen zijn, ziet zijn hoop de bodem voorloopig ingeslagen. Voor de regeering-Ghamberlain is dit des te erger, wijl hierdoor ook het verdragswerk met Italië, waartegen de Britsche oppo sitie steeds storm geloopen heeft, op losse schroeven is komen te staan. Vóór1 Chamberlain gaat het in de Spaansche kwestie op het oogenblik om „zijn" of „niet-zijn". In de eerste plaats zal hij het doode punt moeten overwinnen door een voortzetting der onderhandelingen in de commissie voor de niet-inmenging mo gelijk te maken. In geen geval mogen de draden thans verbroken worden. Dat is de overtuiging, die in Londensche regee- ringskringen overheerscht. Het komt de regeering daarbii van nas, dat het park' ment zich op reces bevindt en eerst op 1 November weer samenkomt. Voor dien echter moet Chamberlain het terrein, der buitenlandsche politiek in zooverre' gezuiverd hebben, dat het niet meer tot< aanvallen tegen hein en zijn regeering. gebruikt kan worden. DE VREDE MOET BEWAARD Bij de Spaansche zorgen komen voor Chamberlain nog de met minder druk kende Tsjechische. Londen weet, dat het uitblijven van een bevredigende oplos sing van het Sudeten-Duitsche vraagstuk de Europeesche vrede aan groote gevaren blootstelt. Derhalve heeft men Runciman als bemiddelaar naar Praag gezonden en twee uur dacht te gaan. Kon zij hem tref fen en een eindie met hem wandelen Jane zei van neen, het was haar onmo gelijk, maar ze zou haar best doen, hem de volgende dag even te zien te krijgen, dan kon hij haar vertellen, hoe hij ge varen was. Om precies vijf minuten over twee haastte Jane, die op de loer had gestaan, tot Jimmie voorbijging, zich naar Rutt- ger's kantoor en klopte op de deur, ter wijl haar hart bonsde van angst, dat hij met een ander bezig zou zijn en niet in de gelegenheid haar te woord te staan vóór haar korte, vrije tijd om was. Ruttgers zelf opende de deur voor haar en behandelde haar of zij een dame. van zijn eigen kring was. Hij gaf haar 'n stoel en sprak tegen haar alsof ze in sealskin gekleed was en schitterde van diamanten. Ze keek hem met haar heldere oogen goedkeurend aan. Jane was ondanks haan nuchter, kordaat optreden een beetje sen-i timenteel en doordrenkt met bioscoop romances. Zij zou voor haar schoone be- heeft minister Simon het Engelsche stand punt tegenover een eventueele strijd in Midden-Europa ter waarschuwing aan Berlijn nog eens omschreven en daarom ook heeft Londen te Praag op nog ver dergaande toezeggingen aan de minder heden aangedrongen. De vrede in Mid den-Europa moet bewaard blijven, wil ons werelddeel niet ten gronde gaan en En geland is bereid al zijn invloed aan te wenden om de vrede te handhaven. DE HOUDING VAN BERLIJN Of Londen daarin zal slagen, hangt voor het grootste deel af van de hou ding, die Berlijn in deze kwestie zal aannemen. Tot nog toe blijft de Duit sche regeering voor de Sudeten-Duit-- schers het volle pond eischen en de Duitsche pers is zoo juist weer een felle campagne tegen Praag begonnen. Maar dit wil nog geenszins zeggen, dat Ber lijn zich tenslotte niet bij een overeen komst zal neerleggen, indien dit aan de rechtvaardige eischen der Sudeten-Duit- schers tegemoetkomt. En dat Praijg, on der Engelsche druk staande, dit zal wei geren, is zeker niet waarschijnlijk. Het is dus niet noodig de toestand al te pessimistisch in te zien, temeer daar beide partijen de onderhandelingen niet verbroken hebben en Praag tot nieu we toezeggingen bereid is. FRANKRIJK'S MOEILIJKHEDEN. Frankrijk bemoeit zich de laatste dagen niet zoo zeer met de buitenlandsche ge beurtenissen. Voor het grootste deel zal dit wel voorspruiten uit de binnenland sche moeilijkheden, waarmee de regee- ring-Daladier te kampen heeft. De rede van Daladier, waarover we hierboven schreven, heeft het wantrouwen van dq marxistische partijen opgewekt. Men vreest daar dat Daladier de nieuwe so ciale wetten wil aantasten. De minister president doet thans alles, om dit wan trouwen weg te nemen en is ijverig op zoek naar een oplossing, die ook de so cialisten en communisten kan bevredigen. Het blijft echter de vraag, of hij daarin zal slagen. DE CONFERENTIE VAN BLED. De conferentie van de leden der Kleine Entente te Bied behoort weer tot het ver leden. Gezegd kan worden, dat zij uitste kend werk verricht heeft. De Balkan, eend de heksenketel van Europa, wordt meei' en meer een van de meest rustige deelen van de oude wereld. Nadat kort geleden de betrekkingen met Bulgarije zijn ge regeld, sluit men thans vriendschap met de oude erfvijand van de Kleine Entente, Hongarije. De onderhandelingen, die sinds een jaar met Hongarije gevoerd worden, hebben geleid tot accoorden, die behelzen, dat men wederkeerig er van af ziet, om. tusschen Hongarije en de staten leden zijn toevlucht tot geweld te nemen en dat de drie staten Hongarije's rechts gelijkheid inzake bewapening erkennen. Deze accoorden zullen nog door andere worden aangevuld. Stojadinovitsj, zal daar over nog met de Hongaarsche regeering confereeren, zoodra rijksbestuurders Hor- thy en minister-president Imredy uit Duitschland zijn teruggekeerd. DE STRIJD AAN DE EBRO. In Spanje blijft de strijd aan de Ebro de aandacht vragen. Opvallend is, dat de beide partijen elkaar hier zoo goed in evenwicht houden, ondanks het feit, dat Franco in de lucht en met zijn artillerie sterker dan de republikeinen is. schermelinge geen ridder gewenscht heb ben, die er niet eenigszins uitzag als haar idealen van het witte doek. Met deze hier was ze volmaakt tevreden. Ja, ze kon 't eerste oogenblik niet goed uit haar* woorden komen van bewondering. Toen stortte zij zich met de moed der wanhoop in de toespraak, die ze zorg vuldig had ingestudeerd. Mijnheer Ruttgers, zei ze, ik kom u spreken over een zaak van heel veel gewicht. Ik heb gehoord, dat u een heel knap advocaat bent, en ik heb een vrien din, die in ernstige moeilijkheden ver keert. Ik dacht, dat u misschien iets voor haar zoudt kunnen doen. Maar eerst zou ik u een vraag willen stellen en ik zou er graag op willen rekenen, dat u de heeie zaak beschouwt als strikt vertrouwelijk. Jane was er erg trotsch op, dat zë al die gewichtige woorden zoo netjes bij elkaar gehaald en zoo keurig onthouden had. Zeker, met genoegen, zei Ruttgers ernstig, zich afvragend, wat hij daar nut voor een merkwaardige cliënte had ge ler egen. Ik zou niet graag willen, dat u denkt, dat ik er niet voor betalen kan, zei Jane, terwijl ze met fier gebaar een bankbiljet van vijf dollar neerlegde. Ik weet, dat u uw tijd niet kunt verspillen met het. gratis beantwoorden van vragen. O, maar dat komt in orde,, zei Rutt gers hartelijk. Laat ons eerst eens hoo- ren, wat die vraag is. Misschien kost 't u heelemaal niets. Neen, zei Jane ferm, terwijl ze het biljetje nadrukkelijk vóór hem op het bureau deponeerde. Ik vind het niet prettig, u iets te vragen, vóór ik weet,, dat ik er voor betaald heb. (W.v.v.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1938 | | pagina 4