TRIUMPH
51s,e Jaargang
Zaterdag 1 October 1938
No. 5296
1 CENT
VIRGINIA
VREDE?.
EENS
GEPROBEERD
ALTIJD
GEPREFEREERD
EERSTE BLAD.
De Dood op de weg
De Motor wint.
UIT HET LEVEN VAN DE KLUUT.
LSCHECOURANT
:iiiiiii»iiiiiiii|)||||iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii"||!iiiiiii!||I||I
VOOR DE ZONDAG llllll'ülll
||||||iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinllllll
ALLES WAT LEEFT GROEIT.
Alles wat leeft is aan groei onderhe
vig. Soms is dit groeien ontgroeien. En
dit ontgroeien doet pijn. Zoowel voor
hen, die hun omgeving afvallig worden,
wijl /ij zich daarin niet langer tehu.9
gevoelen, als voor de achtergeblevenen.
Dit is een doodgewone familietragedie.
Niemand ontkomt er aan, bij het ouder
worden. De kinderen ontwikkelen zich
steeds meer, terwijl er voor de oudersten-
slotte een keerpunt komt, waarop zij ge
voelen, dat hun leven in dalende lijn
gaat. De kinderen weten meer, vooral van
de nieuwe dingen, welke er in de jeugd
van de ouders nog niet bestonden. Dei
kinderen verheugen zich over de moder
ne zeden en opvattingen, welke de ouders,,
ouderwetsch geworden, veroordeelen. De
kinderen, wier toekomst nog vóór hei
ligt, staan optimistisch tegenover de ver
schijnselen des tijds, waaruit de wereld
van morgen moet worden geboren; de
ouders schudden over die verschijnsel en-
pessimistisch het hoofd, wjjl zij de dood
van het dierbare verleden beteekenen.
Meestal leidt dit natuurlijke verschi.
in levenshouding tot botsingen, waarbij
voor de ouders liet onverdranglijkst is cld
verwatenheid, waarmede de kinderen te
gen hen optreden. De jeugd is zelfver-
zekerd en haalt hooghartig de schouders
op over die versleten stumperds, die met
hun tijd niet meekunnen.
Zoo blijven de ouders wrokkend en
klagend achter; zij gevoelen zich „ver
raden" door hun kroost, waaraan zij toch
steeds hun beste krachten hebben gewijd.
Is ontrouw het loon voor al hun werken
en zorgen? Zoo worden zij verbitterd en
hard en de breuk tusschen de twee ge
slachten is onherstelbaar geworden.
Toch zijn er altijd gevallen, waarinde e
onvermijdelijke breuk minder pijn doet
Gevallen, waarin, ondanks de moeilijkheid
om elkaar te begrijpen, er een prettige
verstandhouding blijft tusschen de gei e
raties, welke elkaar ontgroeid zijn.
In die gevallen is het de jeugd, die de
goede verstandhouding bevordert.
Moeilijker wordt de toestand wel eens,
wanneer kinderen uit een eenvoudig ge
zin een hooge maatschappelijke positie
veroveren. Zij hebben een academische
graad of een hooge rang in het leger o!
een leidersplaats in het bedrijfsleven ver
worven en zij zjjn met een vrouw vari
stand getrouwd. Dit ontgroeien aan de
voormalige omgeving kan met felle pij
nen gepaard gaan. Doch vaak ziet men
ook in zulke gevallen voorbeelden vari
goedheid jegens de achtergebleven :ir
waardoor een prettige verstandhouding
bewaard blijft. Slechts wie zich op zij
meerdere ontwikkeling verheft, wie dooi
zijn groei tot verwatenheid wordt ver
leid, bederft het geluk van de achterge
blevenen en doemt zich tot eenzaamheidi
Welke verbittering een verscheuren van
eens hecht geknoopte banden teweeg
brengt, weten velen uit droeve ervaringen.
Vooral in zulke gevallen werkt de raad
van Rilke: „Wees goed jegens hen, die
zijn achtergebleven", als balsem op de,
wond. Wie groeit, is de sterkste en draagt
de hoogste verantwoordelijkheid. Adel
yerplicht, maar kennis en kracht evenzeer..
Wie niet mee kan naar de hoogte, ver
dient deernis en toegeeflijkheid. De zwak
kere hoont nven niet noch nocht men
jegens hem op zijn sterkte. Men zij goed
jegens de achtergeblevenen, men schenke
hun uit zijn overvloed rust en beveiliging.
ZONDAG, 2 October 1938.
VOOR HOOFD EN HART.
Vrede kan niet door geweld gehand
haafd worden; alleen door elkander te
begrijpen. Alb. Einstein.
Gebrek aan oordeel is vaak een reden
tot vrees. Shakesoeare.
Ware vreugd is een ernstige zaak.
Seneca.
Zonder vriendschap is het leven niets
waard. Cicero.
Hij zal nooit ware vrienden hebben, die
er van terugschrikt zich vij anden te maken.
H a z 1 i 11.
Geen mensch is vrij.
Euripides.
Weldadig is de macht van het vuur,
als de mensch haar temt, bewaakt.
Schiller.
4311111 ALS de machthebbers hun twis-
4111111 ten met elkaar moesten uitvechten,
4111111 persoonlijk, dan zouden er wel-
0111111 dra geen oorlogen meer zijn.
4llllil Casti.
•>111111 DE OORLOG is in 't kort: het
viiiiii bruut geweld, dat het recht worgt
4111111 waar rede faalt. Milton.
4 Wat is voor verkeersmisda-
4 digers de beste straf
Wie wel eens een kantongerechtzit
ting bijwoont en roekelooze, soms dron
ken autorijders hoort veroordeelen tot
boete en bij uitzondering tot gevangenis
straf, weet, dat dit niet de manier is
om de openbare weg veilig te maken.
Over zoo'n veroordeeling is vaak nog heel
wat te doen: hooger beroep, cassatie»
verzoeken om clementie, enz. Niks waard.
Dat weet men ook in de Vereenigde
Staten, waar alleen al op de hoofdwe
gen HONDERD DOODEN PER DAG
gemiddeld als offers vallen van het auto
verkeer.
De Amerikaansche „molen des rechts"
maalt trouw alle „zaken" af, welke van
deze dagelijksche portie van honderd
dooden en zooveel duizend gewonden 't
wettelijke gevolg zijn.
Maar menige rechter trekt zich aan
de haren en vraagt zich af: „Wat doe
ik eigenlijk?"
Vandaar sommige wanhoopsvonnissen.
Zoo heeft onlangs een rechter 77 we
gens dronkenschap veroordeelde autorij
ders in een kerk te Pittsburg verzameld'
rond het lijk van een, door een dronken
chauffeur doodgereden man. In een kor
te .rede heeft die rechter op hun gemoed
gewerkt; althans: hij heeft gefracht dat
te doen.
Het kan ook anders.
Zoo werd dezer dagen in New York
aan twee jeugdige wegmisbruikers mee
gedeeld, dat een hun reeds opgelegde,
hooge boete zou worden kwijtgeschol
den, indien zij gedurende twee dageni
in een der centrale ziekenhuizen van de
stad tegenwoordig zouden zijn bij het
binnendragen van de dooden en gewon
den, die na een auto-ongeluk van de
straat zouden worden opgeraapt.
Ze verschenen een paar dagen later
opnieuw voor de rechter, nu met de ge-
eischte verklaring van de ziekenhuisdi
rectie en met berouwvol gelaat.
Dit zou „ideale" rechtspraak zijn.
Alleen: Wie houdt het vol
Welke rechter, maar vooral welk zie
kenhuis en welk kerkbestuur
Wij kunnen toch ook zeker niet, om
maar iets te noemen, alle zwendelaars
een tijd laten logeeren op de zolderka
mers van door hen tot de bedelstaf ge
brachte families. Voorbeelden, ter aan
vulling zullen er meer zijn. Zoo is het
inderdaad. Men kan van dit soort rechts
pleging geen regel maken, maar het zou
wel goed zijn, als ook bij ons de straf
fen nu en dan iets meer hadden van een
humaan oog om oog en tand
om tand.
:iiiiiiiiiiiiiiiiiii)iiiiiiii;iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii||||||
TECHNIEK
lllllliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiihiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiillllll
„Een nieuwe levenskracht
doorstroomt de maatschappij.
De steden naad'ren tot elkan
der; volken, staten doorkrui
sen, mengen zich.
Da Co st a (1840)
Dat was een ode aan de spoorwegen.
Wie dicht er thans een voor de auto
In haar ongekunstelde taal zingt de
Vereeniging van Amerikaansiche Autofa
brikanten dit loflied in een onlangs ver
schenen verslag.
„Geen beter middel", roept zij uit,
om rassen en volken samen te
smelten en nieuwe internationale
betrekkingen te ontwikkelen"
In dat verslag staan enkele verrassen
de cijfers:
Het wereldnet van groote autowegen
is van 10,5 millioen K.M. in 1929 tot
bijna 15,7 millioen aangegroeid.
Het slingert zich 3900 maal rond de
aardbol.
De auto dringt de trein opzij»
De auto vindt in de Arabische woe-
NOOIT kan vrede worden verkregen
doordat een land zich macht en wel
vaart verzekert door de onderwerping
en benadeeling van andere.
Edward Grey.
4IIIIH OOK DE VREDE heeft zijnover-
4111111 winningen, niet minder roemrijk
4IIIIH dan de oorlog. Milton
lllllliiliiilliiiiiiliiiiiiiiliiilllliililliiiiiiiiiiiiniiiii'iiiiiiiiii'iililiiiiniiiiiiiillllll
IIIHPIII UIT DE NATUUR.
Illii|!lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll:llllllllllllllillllllllllllllll|lllll
Onlangs maakten wc melding van
een in het Engelsch verschenen pu
blicatie over de Kluut; een onmer
kelijk goed gedocumenteerd stuk
werk van de lieer G. F. Makkink,
uitgave van Texels Vogeltreksta
tion. Aan de „summary", waarmee
het boekje besluit, ontleenen we
het volgende:
De kluut is het heele jaar door een „ge
zellig" levende vogel, buiten de broedtijd
blijkt dit uit collectieve handelingen, in
de broedtijd uit het nestelen in kolonies,
en uit collectieve sexueele vertooningen.
Er zijn geen uitwendige sexe-kenmerken,
evenmin kan de sexe opgemaakt worden
uit de studie van hun gewoonten, pa-
ringshandeliiigen natuurlijk uitgezonderd.
Heel vroeg in de lente worden paren
gevormd. Zij ontwijken elkaar dikwijls en
vermaken zich met vechten. Zij zoeken
conflicten uit sexueele strijdlust; niet om
terrein te veroveren. Zoo lang deze ge
vechten duren, vechten de twee echtg;-1
nooten aan dezelfde zijde en elk van hen-
valt de andere vogels aan. Als resultaat
van deze handelingen wordt de huwe
lijksband waarschijnlijk versterkt, wjit de
nakomelingschap ten goede komt. Maar
dikwijls is hun strijdlust de oor/aak. dat
de ouders hun jongen zoo lang onbe
schermd laten.
De kluut is van huis uit een vleugel
vechter (hij heeft een gevoelige snavel
en spaart deze daarom), maar hij ge
bruikt ook zijn pooten en soms zijn sna
vel. Een enkele maal heeft men een vogel
zijn eigen levensgezel zien aanvallen,
waarschijnlijk bij vergissing. Het gebeurt;
dikwijls bij een gevecht, dat een of meer
vogels gaan zitten. Men heeft verouder
steld, dat zij dit doen uit strijdlust; een:
zittende vogel lokt de aanval uit. Onden
dezelfde omstandigheden ziet men ook
een pseudo-slaaphouding. Men heeft een
verklaring hiervoor gezocht in een gevoel
van afkeer jegens de tegenstander, die de
vogel tr,aeht kwijt te raken door zijn
kop in zijn veeren te verbergen, op de
stijnen natuurlijke wegen, die vrijwel
niets aan aanleg of onderhoud kosten;
brengt voedsel aan de hongerende bin-i
nenlanden van Azië; breekt afgesloten/
gewesten open voor Westersche vindingen
en denkkracht.
Dat de motor het karakter van de oor
log verandert, doordat een gemotori
seerde afdeeling bijna even snel is als
een ultimatum, zal zijn verspreiding niet
tegenhouden.
Alle landen breiden hun motorbezit
uit.
Er zijn autowegen van het Engelsche
Kanaal tot aan de Bosporus (Turkije),
door Afrika van Oost naar West en
van de Kaap (Noorwegen) naar Cairo,
Moderne autobussen met sla ongelegen
heid snorren door de woestijn tussche.1
Bagdad en Damascus.
Het aantal aangegeven motorvoertuigen
over de heele wereld bedraagt 39,8 mil
lioen.
Nedenami had er volgens de laatste
telling 190.000 ruim.
Daarmee zijn we voorloopig tevreden.
Wij verheugen ons in de overwinning
van de motor, maar hopen eveneens, dat
de verruiming onzer wegen deze snelle
loop zal bijhouden.
❖Illlll VREDE past MENSCHEN;
4IIIIII STRIJD: WILDE BEESTEN,
♦illlll Ovidius
!IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII||II|||IIIIIIIIIIIIII||||||||J|I|||||||||||||
GEMEENTE TEXEL
lll|||iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiliiiiiiiillllli|jjjjj
WETTELIJKE TIJD.
Burgemeester en Wethouders brengen
ter openbare kennis, dat de zomertjjd dit
jaar zal eindigen op 2 OCTOBER A.S. te
drie in den morgen, dus in den nacht
van Zaterdag op Zondag.
In verband hiermede /uilen de toren
klokken dien Zondagmorgen drie uur een
uur worden achteruitgezet.
Texel, 22 September 1938.
Burgem. en Wethouders voornoemd,
De Secretaris, De Burgemeester,
JONKER. KAMP.
manier, waarop een struisvogel zijn kojr
in het zand steekt. De pseudo-slaaphou-
ding gelijkt op een symptomatische han
deling (Freud.)
Met nestelen wordt onmiddellijk na
terugkeer begonnen, perst „symbolisch"
(Portielje), zonder werkelijk een nest te
maken. In de/e tijd zijn de opmerkelijk
ste gedragselementen het gooien met
strootjes, kleine schelpjes en dergelijke
voorwerpen, beuevens het schrapen en
platdrukken van een nestholte.
In geval van overstrooming, weten de
kluten hun nest hoog genoeg te maken
om /e buiten het water te houden evenals
andere moeras- en kustvogels doen.
Mannetjes en vrouwtjes zjjn klaarblij
kelijk in staat, .eikaars sexe al bij Ide
eerste ontmoeting te onderscheiden. Pa
ren worden gevormd door nestbouw en
paringswerkzaamheden (copulation-acti
vities). In liet begin is de band los en kan
hij weer verbroken worden. De kluut is
monogaam. Vreemde, mogelijk onge
paarde vogels, dringen zich soms aan een
parend stel op.
Het aflossen bij het broeden wordt
vergezeld van nestelingsoeremoniën. Te
gen de tijd van het uitkomen der eieren,
laat de kluut een alarm-roep hooren,
door middel waarvan practisch alle meeu
wen worden gesignaleerd en vervolgd
(In enkele gevallen zjjn er uitzonderin
gen waargenomen.) De meeuw is n.l. de
voornaamste natuurlijke vijand van de
kluut.
Een treffend feit is, dat de kluut een
instinct bezit, dat hem de eierschalen
van het nest weg doet dragen, ofschoon
jje iotrgen het nest bjjna dadelijk na het
"uitkomen, verlaten. L>it streven bestaat
ook jegens eierschalen die op een aanzien
lijke afstand van het nest liggen.
Een enkele maal is opgemerkt, dat de
oude vogels hun jongen in de steek lieten
om naar het leege nest terug te keeren
en er op te gaan zitten.
Vaak pikken oude vogels naar jonge
(waarschijnlijk niet hun eigen jongen),
die rondtrippelen in de kolonie of langs*
de waterkant. Deze pikneiging wordt toe
geschreven aan een normale pikgewoonte
van sexueel strijdlustige vogels.
