25 jaar in dienst van Natuur
monumenten en Vogelbescherming
DERDE BLAD
TEXELSCHE GOURANT
Texelsche Berichten
Zaterdag 3 Dec. 1938
J. DRIJVER.
CONSULTATIEBUREAU.
Wij brengen in herinnering, dat het
Consultatiebureau voor Zuigelingen zit
ting houdt op Vrijdag a.s.
SPAAR EEN KWARTJE.
We herinneren er aan, dat 1 Dcc. be
taald had moeten zijn:
van de Inkomstenbelasting twee zeven
den, wanneer het biljet Sept. gedateerd is;
de helft, wanneer het Juni gedateerd is;
van Grond-, Personeele- en Doode-
handbelasting twee vijfden, wanneer het
biljet Sept. gedateerd is. Wanneer u be
gin volgende week het verschuldigde nog
voldoet, ontloopt u nog juist de aanma
ning a 25 cent.
OPROEP OM STEUN.
De Koningin Wilhelmina Bewaarschool
verkeert in nood. De geldmiddelen zijn
bijna uitgeput en als er geen hulp gebo
den wordt, moet men de school binnen
kort sluiten. Het is echter te hopen, dat
het zover niet zal behoeven te komen
Van alle kanten probeert men, om gelden
voor de school bijeen te brengen. 5 Dec.
zal een groep dames en heren van Oude-
schild aan Den Burg zingen. B. en W,
hebben een te houden collecte goedge-i
keurd en de hoop is, dat de bussen flink
gevuld zullen worden. Ook de Rederij
kerskamer U.D.I. wil helpen, waarvooy
het Bestuur zeer dankbaar is. 16 Dec.
zal zij het stuk „Adel in Livrei" nog
maals in Pen's Schouwburgzaal opvoe
ren. leder weet, welk een succes U.D.I.
met dit stuk heeft gehad. De opbrengst
van deze uitvoering komt ten bate dei"!
K.W.B. We rekenen op een flink gevulde
zaal. Gaat dus allen op 16 Dec. naar
Pen's Schouwburgzaal. De kleuters van
Oudeschild zullen er u dankbaar voor
Het bestuur der K.W.B.
S. W. DOKKUM, Voorzitter
Mej. J. W. DROS, Secretaresse
C. A. KACZOR, Penningm.
S. KUIJPER Jz.
C. BAKKER.
DEN HOORN.
WEER EEN OUD GEVELTJE.
Naar we vernemen, zal het huisje met
de oude gevel, staande naast het perceel
van mw. de wed. J. Beumkes en eigen
dom van de heer Jb. Lap Kz., gesloopt
worden wegens bouwvalligheid. De laat
ste tijd was er een timmermanswerk
plaats in gevestigd.
OOSTEREND.
VISSCHERIJ
Aangevoerd aan de Vischafslag alhier.
25 Nov.: 52 Kg. garnalen 15 ct.134
Kg. wulken 25 ct.
29 Nov.: 620 Kg. garnalen 15 ct.1198
Kg. wulken 25 ct.
30 Nov.: 499 Kg. garnalen 15 ct.35
Kg. wulken 25 ct.
||||||||IIIIIIIII!IIII1I1III1IIIIIIIIII1IIIIIIIIIIIIIIIIIII1IIIIIIIIIIIIIIIIIIUIIIIIIIIIIIIII||||||
IIIIIHIIIII VAN OVER DE GRENS ||||||||||il
||||||iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii!iiiiiiiiiiiiiiiii||||||
HET SPANT IN FRANKRIJK.
In Frankrijk spant het in de politieke
strijd. De vroegere premier en leider der
socialisten, Léon Blum, heeft zich aan het
hoofd der oppositie gesteld en door offi-
icieele afkeuring van ere requisitiedecret
ten der regeering de algemeene staking
in bescherming genomen. Maar Daladier
zet door; hij heeft alle mogelijke maat
regelen genomen om aan de stakings-;
moeilijkheden het hoofd te bieden. Dit
heeft ook de leiders oer groote industrieën
bemoedigd om zich schrap te zetten. De
Renaultfabrieken namen van de 2SOOO
stakers er slechts 2000 terug, de Farm an-'
fabrieken ontsloegen 3400 stakers en slot
ten de fabriek. Deze houding imponeert
de vakvereenigingen en doet Ren vreezen,
dat het mogelijk verkeerd voor hen kon
loopen, temeer daar de arbeiders nu ook
zelf verdeeld raken en zich voor 'n groot)
deel tegen de staking verzetten.
Inmiddels is de toestand in Frankrijk
verre van aangenaam en zijn incidenten te
vreezen. De C.G.T., de stakingsleiding,,
Wil niet terug en acoepteert de strijd met
de regeering, mede gesteund o.a. door
mannen als Léon Blum (Herriot veroor-i
UIT HET LEVEN VAN DE
HEER J. DRIJVER. Wij geven
hier volgaarne de jubilaris zelf
het woord.
Belangstelling voor de natuur is een
eigenschap, die in mijn familie erfelijk
schijnt voor te komen; in mijn geval
stamt die zoowel van vaders- als van
moederszijde. Aan die aangeboren aan
leg en ook aan de omgeving, waarin ik
opgroeide, meen ik te moeten toeschrij-i
ven, dat mijn gevoel voor de levende
natuur mij nooit heeft verlaten.
Mijn jeugdjaren heb ik doorgebracht
op Texel; op 29 September 1886 werd ik
n Den Hoorn geboren Aan mijn jongens
jaren heb ik steeds de aangenaamste her-,
inneringen behouden en als ik aan diel
tijd terugdenk, treden in de eerste plaats
naar voren het familieleven, mijn school
vrienden, doch ook steeds de omgangi
met planten en met dieren.
In die tijd was de natuur van Texel
nog veel rijker dan thans, docli menig vo
gelparadijs was er reeds verdwenen. De
herinnering aan het Groote Vlak, bevolkt
door lepelaars en reigers, zwarte sterns
en bruine kiekendieven, was bij velen
nog levendig en hoe kon ik de oogen)
benijden, die al dat moois balden mo
gen aanschouwen Later heb ik zelf me
nig vogeloord op ons eiland verloren'
zien gaan, het Hoornder Nieuwland, dt
Bol, de Prins Hendrikpolder en ten
deele Waalenburg. De intensievere
cultuur heeft wel zware offers van Texel
gevergd.
De vlakke polders en het eenzame duin
gebied hebben altijd een onweerstaan i
bare aantrekkingskracht op mij uitge/
oefend. Daar leerde ik mijn eerste vo
gels kennen nog voor ik het A-B-C kon'
opdreunen. Die eerste lessen in de vrije
natuur kreeg ik van mijn familieleden,
vader en vier broers, welke laatste mijt
allen in leeftijd en dus ook in kennis van
alles, wat er om ons heen leefde, de baas
waren. Nu nog, na zooveel jaren, worden;
bij elke ontmoeting de vogels weer ter
sprake gebracht.
Onze belangstelling voor de natuur was
niet steeds van zelfzucht vrij te pleiten;
het rapen van eetbare vogeleieren werd
in die tijd als iets vanzelfsprekends be i
schouwd. De toenmalige wet liet de eie
ren van vele vogelsoorten het heele sei-i
zoen vrij, maar mijn ouders waren in dat
opzicht de wetgever ver vooruit. De klei
ne eieren waren doorloopend, verboden)
waar, doch ook de andere mochten
slechts gedurende een gedeelte van de
broedtijd uitgehaald worden. Het wasi
niet raadzaam na 15 Mei met eieren van.
tureluurs en scholeksters thuis te komeni
en de later nestelende sterns móesten na
10 Juni met rust gelaten worden. Va
ders argument, dat ieder vogelpaar gele
genheid moest hebben, per jaar een .vol
legsel uit te broeden, zal door alle tijden
heen gelden als een der belangrijkste
grondbeginselen van een practische vo
gelbescherming. Ook mochten wij geen
bebroede eieren meenemen en deze eisch
maakte ons al jong vertrouwd met de
kunst, eieren te „schouwen" of te „pei
len". En al moesten wij in de du inert
soms vrij ver loopen om water te vin
den, van de geldende regel weken we
niet af.
Moeder was er nog meer op uit, ons
het begrip vogelbescherming bij te bren
gen en ik herinner me nog goed, dat ze
mij een krant ter lezing gaf, waarin de
oprichting van de Nederlandsche Vereen.
deelt de staking); de regeering heeftl
troepen geconsigneerd, waar dat noodig
is en tracht gezag en orde te handhaven.,
Komt Daladier uit deze strijd als over
winnaar te voorschijn, dan zal zijn po
sitie buitengewoon versterkt zijn; ver-,
liest hij, dan komt het volksfront tot
nieuwe macht.
Nu we dit schrijven, blijkt de staking
ver van algemeen: te Parijs b.v. was men
bij tal van bedrijven en diensten vrij
a'gemeen op zijn post; eenigszins spot
tend melden de bladen, dat tal van com
munistische kopstukken, die blijkbaar ont-
s'ag bij staking vreesden, zich in hun
functies „ziek" hebben gemeld, 'n kwaad;
voorteeken, daar het bewijst, dat het ver
trouwen in het slagen der staking bij hert
niet groot is.
Voorts heeft de socialistische Kamer
fractie op eigen gezag het .parlement
bijeen geroepen. Daladier staat dan voor
de delicate taak, de afgevaardigden, die-
komen, het vergaderen als parlement te
beletten.
1BELGIE EN FRANCO'S I
DUBBELTJES.
In de Senaat heeft de Belgische min's-
ter-president Spaak er op gewezen, dat de
actie van de linksche groepen tegen het
zenden van een Belgisch diplomatiek;
agent naar Burgos, voor België zeer na-
1 December was het 25 jaar
I geleden, dat de heer J.Drijver
j werd benoemd tot secretaris van I
1 de Vereeniging tot Behoud van I
1 Natuurmonumenten in Nederland
I Een gedenkwaardig feit, inaar
H waaraan overeenkomstig de
1 wensch van de jubilaris te
i voren door geen enkele blad en 1
overigens slechts in intieme kring y
I melding is gemaakt. Toch heeft
1 het de heer Drijver aan vele en
1 hartelijke bewijzen van belang-
1 stelling uit de kring van ingewij- I
I den niet ontbroken. In intieme I
I kring vond een huldiging plaats
1 van onze geachte vroegere plaats g
I genoot, waaröij duidelijk aan het
i licht trad, welke een voorname
positie hij zich op het gebied van
g de natuurbescherming wel ver-
worven heeft.
Wij wenschen deze sympathie- I
ke èn kundige èn energieke na- g
I tuurvriend van harte toe, dat hij
een waardig zoon van ons
mooie Texel nog een lange 1
g reeks van jaren mag arbeiden aan
i de vervulling van zijn levenside- 1
I aal: het behoud van het natuur-
i schoon in de uitgebreidste zin
I van het woord in Nederland.
iiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii'üiiiiiiiiiiiiiiniiiiii iiniiiiiniiiiiiiiiiiiii'iiii'ii'iiiiiiiiiiii'ii'iiiiiiiiiii
tot Bescherming van Vogels vermeldi
stond. Natuurlijk volgde de vermaning,
dat, indien groote menschen het zoo
noodig vonden de vogels te beschermen,
wij ons daarnaar toch ook gedragen
moesten. Hoe weinig konden zij en ik
toen bevroeden^ dat ik nog eens deelt
zou nemen aan de arbeid van die ver
eeniging. Onder zulk een leiding kon
ons de volle schoonheid der natuur niet
onbekend blijven. Nooit zal ik de mooie
Meimaand vergeten, toen in öe bleeke
schemering een kievit zijn minnevluchf
ten beste gaf in onze onmiddellijke na
bijheid. Plotseling greep mijn vader mij
in de schouder en, wijzende op de bui
telende vogel met zijn gonzend wieken-
geruisch en op het scherpomlijnde sil
houet der duinengroepen, sprak hij
Ik hoop, jongen, dat jij die din
gen ook heel je leven mooi zult vinden.
Hoe heb ik toen gevoeld, dat de ge
voelens van vader en zoon één waren.
Maar toch scheen er enkele jaren la
ter een kentering te komen, die haar oor
sprong vond in valsche schaamte. Dat
was toen ik de lagere school had ver-»
laten en met andere jongens in aanra-1
king kwam. Liefde voor de natuur is nu
eenmaal niet ieder toebedeeld en ook
nu wordt het nog wel „kinderachtig" ge
vonden op te gaan in de schepping. De
bekende boekjes van Heimans en Thijsse
kwamen mij een hart onder de riem
steken en Thijsse vergoedde ons op de
ze wijze zijn te vroegtijdig vertrek van
het eiland. Als zulke mannen boeken!
gingen schrijven over vogels en vlinders
en bloemen, behoefden ook wij ons niet
langer voor onze liefhebberij te schamen.
De eerste groote verandering in mijn
leven is geweest, dat ik Texel heb moe-'
ten verlaten lk zou opgeleid worden
voor de dienst der Posterijen en Telegra-
1 ie en dat moest in Rotterdam gebeu-i
ren. Is het wonder, dat ik mij aan van-'
keiijk niet bijster thuis gevoelde in mijn
nieuwe omgeving.
lu Rotterdam begon ik ook mijn ambte
lijke loopbaan, doch toen de opleidings-
tijd verstreken was, verlangde ik meer,
dan ooit naar het buitenleven terug. Ver
schillende standplaatsen werden mij aan
gewezen, voor kortere of voor langere
tijd; meestal het eerste. Die omzwer
vingen hadden liet voordeel, dat ik Ne
derland beter leerde kennen. Wat een
schoonheid toch overal. 1
In 191 werd ik werkzaam gesteld aan
het kantoor te Den Burg en zoo kreeg,
ik dan andermaal gelegenheid om mij
in de rijkdom van mijn geboortegrond
te vermeien Maar in de jaren van mijn
afwezigheid was er veel veranderd. Texel
was „ontdekt" en binnen- en buiten.-i
landsche vogelkundigen kwamen het be
zoeken. De eerste, die ik er deerde ken
nen, waren de heer en mevrouw Burdct,
met wie ik menige vroege morgen jn de
polders heb doorgebracht. Spoedig en
na ontmoette ik er ook Mr. P.G. van
Tienhoven, de energieke leider van de
Vereen, tot Behoud van Natuurmonumen
ten, die ieder jaar de bezittingen op het'
eiland kwam inspccleeren. lil die ontmoe
tingen was ile tweede groote verandering,
in m,ijn leven verborgen. In 1913 ontving
ik de uitnoodiging een deel van de werk
zaamheden der genoemde vereeniging op
mij te nemen. 3 egen December van dat
jaar zegde ik Texel en de postdienst vaar
wel.
Nooit heb ik de verandering betreurd;
de nieuwe werkkring heeft mij veel goeds
gebracht; onderhoudende bezigheden,
nauwe samenwerking met mannen als
Mr. Van Tienhoven, en Dr. Thijsse en
daarenboven vele trouwe vrienden.
Een half jaar na deze verandering werd
mij ook aangeboden als ondersecretaris
van de Nederl. Vereen, tot Bescherming
van Vogels op te treden; in 1924, toen
mijn oude vriend dr. J. Buttikofer alg
voorzitter aftrad en prof. Swaen hem op
volgde, viel mij de eer te beurt als secre
taris te worden verkozen. Ook het werk
van deze vereeniging heeft mij alleszins!
voldoening geschonken en niets zal mij
aangenamer zijn, dan dat beide vereeni-
gingen in groei en bloei mogen toenemen.
Daartoe is evenwel daadwerkelijk hulp
noodig van alle duizenden landgenooten,
die het behoud van Nederland's natuur-
rijkdommen als iets onmisbaars beschou
wen. Het is mij al die jaren een genoe
gen geweest, anderen door woord of ge
schrift op te wekken tot waardeering
van de natuur. Bovenal hoop ik met
trouwe hulp van mijn vrouw onze kinde
ren bij te brengen, dat liefde en eer
bied voor de natuur een klare bron van
levensgenot vormen.
„De Roep der Velden".
deelig is, daar hoe langer hoe meer be
stellingen uit Franco-Spanje naar Duitsch-
land gaan in plaats van naar België en.
ook anderszins België in ongunstige po
sitie geraakt, zoodat de Belgische regee-
ring besloten heeft onmiddellijk bespre
kingen met Burgos over het zenden van,
een diplomatiek agent te beginnen. Voorts
deelde Spaak mede, dat België zich, ten
einde meer vrjjheid van beweging te krij
gen, uit de Londensche non-interventie
commissie terugtrok. De Belgische Senaat
keurde Spaaks politiek goed (met 88 te
gen 13 stemmen en 50 onthoudingen; de
socialisten onthielden zich).
POLEN PAPT MET RUSLAND AAN.
De Poolsche politiek wekt hoe langer
hoe sterker belangstelling. Het schijnt,,
dat na het mislukken der pogingen van
kolonel Beek, Polens minister van buiten-
landsche zaken, om een blok te vormen
van Polen, Roemenië en Hongarije, hij
nu sterker met Rusland aanpapt. Die
overeenkomst, die Warschau met Moskou
sluit, is van vrij verre strekking en be
duidt een totale omkeer in de Poolsche
politiek. Wat deze politiek op grond van
het tienjarig accoord met Hitier tot dus-,
ver pro-Duitsch (de oude politiek van
Pilsudski, die vóór alles Rusland vrees
de), Beek schijnt thans in de toekomsti
het Duitsche gevaar grooter te achten
dan het Russische. Het is mogelijk, dat
de bekwame Poolsche politicus daarin
ook gelijk heeft. Er is behalve het
Oekrainische probleem, dat wel zeer
sterke aandacht van Berlijn heeft, ook
nog de corridorkwestie, Danzig, het Me-
melgebied, Opper-Silezië, enz. en indien
men vragen zou, waar Duitschland wen-
ischen zou kunnen hebben, dan zouden
alle vingers naar Polen wijzen De kwes-
tid Roethenië heeft dit aan Polen duide
lijk gemaakt. Merkwaardig is, dat thans,
een regeeringsvoorstel in het Poolsche
parlement is aangenomen, waarbij be
paald wordt, dat afgevaardigden nog
slechts een voorstel kunnen indienen, in
dien dit tenminste 15 handtoekeni.ngen
draagt. De Oekrainische minderheid in
dit parlement heeft juist 14 leden
HOE STAAT HET MET ROEMENIE?
Roemenië staat tamelijk sterk in het
centrum der internationale belangstelling
daar Roemenië niet bij Midden-Europa
noch bij Rusland zich aansluit en eigen,
politiek volgt, die dan vanzelf op Lon
den en Parijs sterk gericht is. Roemenië
kan moeilijk anders, want de Hongaren
willen van Roemenië Hongaarsch Zeven
burgen terug hebben en Rusland Bessa-