25 jaar in dienst van Natuur monumenten en Vogelbescherming DERDE BLAD TEXELSCHE GOURANT Texelsche Berichten Zaterdag 3 Dec. 1938 J. DRIJVER. CONSULTATIEBUREAU. Wij brengen in herinnering, dat het Consultatiebureau voor Zuigelingen zit ting houdt op Vrijdag a.s. SPAAR EEN KWARTJE. We herinneren er aan, dat 1 Dcc. be taald had moeten zijn: van de Inkomstenbelasting twee zeven den, wanneer het biljet Sept. gedateerd is; de helft, wanneer het Juni gedateerd is; van Grond-, Personeele- en Doode- handbelasting twee vijfden, wanneer het biljet Sept. gedateerd is. Wanneer u be gin volgende week het verschuldigde nog voldoet, ontloopt u nog juist de aanma ning a 25 cent. OPROEP OM STEUN. De Koningin Wilhelmina Bewaarschool verkeert in nood. De geldmiddelen zijn bijna uitgeput en als er geen hulp gebo den wordt, moet men de school binnen kort sluiten. Het is echter te hopen, dat het zover niet zal behoeven te komen Van alle kanten probeert men, om gelden voor de school bijeen te brengen. 5 Dec. zal een groep dames en heren van Oude- schild aan Den Burg zingen. B. en W, hebben een te houden collecte goedge-i keurd en de hoop is, dat de bussen flink gevuld zullen worden. Ook de Rederij kerskamer U.D.I. wil helpen, waarvooy het Bestuur zeer dankbaar is. 16 Dec. zal zij het stuk „Adel in Livrei" nog maals in Pen's Schouwburgzaal opvoe ren. leder weet, welk een succes U.D.I. met dit stuk heeft gehad. De opbrengst van deze uitvoering komt ten bate dei"! K.W.B. We rekenen op een flink gevulde zaal. Gaat dus allen op 16 Dec. naar Pen's Schouwburgzaal. De kleuters van Oudeschild zullen er u dankbaar voor Het bestuur der K.W.B. S. W. DOKKUM, Voorzitter Mej. J. W. DROS, Secretaresse C. A. KACZOR, Penningm. S. KUIJPER Jz. C. BAKKER. DEN HOORN. WEER EEN OUD GEVELTJE. Naar we vernemen, zal het huisje met de oude gevel, staande naast het perceel van mw. de wed. J. Beumkes en eigen dom van de heer Jb. Lap Kz., gesloopt worden wegens bouwvalligheid. De laat ste tijd was er een timmermanswerk plaats in gevestigd. OOSTEREND. VISSCHERIJ Aangevoerd aan de Vischafslag alhier. 25 Nov.: 52 Kg. garnalen 15 ct.134 Kg. wulken 25 ct. 29 Nov.: 620 Kg. garnalen 15 ct.1198 Kg. wulken 25 ct. 30 Nov.: 499 Kg. garnalen 15 ct.35 Kg. wulken 25 ct. ||||||||IIIIIIIII!IIII1I1III1IIIIIIIIII1IIIIIIIIIIIIIIIIIII1IIIIIIIIIIIIIIIIIIUIIIIIIIIIIIIII|||||| IIIIIHIIIII VAN OVER DE GRENS ||||||||||il ||||||iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii!iiiiiiiiiiiiiiiii|||||| HET SPANT IN FRANKRIJK. In Frankrijk spant het in de politieke strijd. De vroegere premier en leider der socialisten, Léon Blum, heeft zich aan het hoofd der oppositie gesteld en door offi- icieele afkeuring van ere requisitiedecret ten der regeering de algemeene staking in bescherming genomen. Maar Daladier zet door; hij heeft alle mogelijke maat regelen genomen om aan de stakings-; moeilijkheden het hoofd te bieden. Dit heeft ook de leiders oer groote industrieën bemoedigd om zich schrap te zetten. De Renaultfabrieken namen van de 2SOOO stakers er slechts 2000 terug, de Farm an-' fabrieken ontsloegen 3400 stakers en slot ten de fabriek. Deze houding imponeert de vakvereenigingen en doet Ren vreezen, dat het mogelijk verkeerd voor hen kon loopen, temeer daar de arbeiders nu ook zelf verdeeld raken en zich voor 'n groot) deel tegen de staking verzetten. Inmiddels is de toestand in Frankrijk verre van aangenaam en zijn incidenten te vreezen. De C.G.T., de stakingsleiding,, Wil niet terug en acoepteert de strijd met de regeering, mede gesteund o.a. door mannen als Léon Blum (Herriot veroor-i UIT HET LEVEN VAN DE HEER J. DRIJVER. Wij geven hier volgaarne de jubilaris zelf het woord. Belangstelling voor de natuur is een eigenschap, die in mijn familie erfelijk schijnt voor te komen; in mijn geval stamt die zoowel van vaders- als van moederszijde. Aan die aangeboren aan leg en ook aan de omgeving, waarin ik opgroeide, meen ik te moeten toeschrij-i ven, dat mijn gevoel voor de levende natuur mij nooit heeft verlaten. Mijn jeugdjaren heb ik doorgebracht op Texel; op 29 September 1886 werd ik n Den Hoorn geboren Aan mijn jongens jaren heb ik steeds de aangenaamste her-, inneringen behouden en als ik aan diel tijd terugdenk, treden in de eerste plaats naar voren het familieleven, mijn school vrienden, doch ook steeds de omgangi met planten en met dieren. In die tijd was de natuur van Texel nog veel rijker dan thans, docli menig vo gelparadijs was er reeds verdwenen. De herinnering aan het Groote Vlak, bevolkt door lepelaars en reigers, zwarte sterns en bruine kiekendieven, was bij velen nog levendig en hoe kon ik de oogen) benijden, die al dat moois balden mo gen aanschouwen Later heb ik zelf me nig vogeloord op ons eiland verloren' zien gaan, het Hoornder Nieuwland, dt Bol, de Prins Hendrikpolder en ten deele Waalenburg. De intensievere cultuur heeft wel zware offers van Texel gevergd. De vlakke polders en het eenzame duin gebied hebben altijd een onweerstaan i bare aantrekkingskracht op mij uitge/ oefend. Daar leerde ik mijn eerste vo gels kennen nog voor ik het A-B-C kon' opdreunen. Die eerste lessen in de vrije natuur kreeg ik van mijn familieleden, vader en vier broers, welke laatste mijt allen in leeftijd en dus ook in kennis van alles, wat er om ons heen leefde, de baas waren. Nu nog, na zooveel jaren, worden; bij elke ontmoeting de vogels weer ter sprake gebracht. Onze belangstelling voor de natuur was niet steeds van zelfzucht vrij te pleiten; het rapen van eetbare vogeleieren werd in die tijd als iets vanzelfsprekends be i schouwd. De toenmalige wet liet de eie ren van vele vogelsoorten het heele sei-i zoen vrij, maar mijn ouders waren in dat opzicht de wetgever ver vooruit. De klei ne eieren waren doorloopend, verboden) waar, doch ook de andere mochten slechts gedurende een gedeelte van de broedtijd uitgehaald worden. Het wasi niet raadzaam na 15 Mei met eieren van. tureluurs en scholeksters thuis te komeni en de later nestelende sterns móesten na 10 Juni met rust gelaten worden. Va ders argument, dat ieder vogelpaar gele genheid moest hebben, per jaar een .vol legsel uit te broeden, zal door alle tijden heen gelden als een der belangrijkste grondbeginselen van een practische vo gelbescherming. Ook mochten wij geen bebroede eieren meenemen en deze eisch maakte ons al jong vertrouwd met de kunst, eieren te „schouwen" of te „pei len". En al moesten wij in de du inert soms vrij ver loopen om water te vin den, van de geldende regel weken we niet af. Moeder was er nog meer op uit, ons het begrip vogelbescherming bij te bren gen en ik herinner me nog goed, dat ze mij een krant ter lezing gaf, waarin de oprichting van de Nederlandsche Vereen. deelt de staking); de regeering heeftl troepen geconsigneerd, waar dat noodig is en tracht gezag en orde te handhaven., Komt Daladier uit deze strijd als over winnaar te voorschijn, dan zal zijn po sitie buitengewoon versterkt zijn; ver-, liest hij, dan komt het volksfront tot nieuwe macht. Nu we dit schrijven, blijkt de staking ver van algemeen: te Parijs b.v. was men bij tal van bedrijven en diensten vrij a'gemeen op zijn post; eenigszins spot tend melden de bladen, dat tal van com munistische kopstukken, die blijkbaar ont- s'ag bij staking vreesden, zich in hun functies „ziek" hebben gemeld, 'n kwaad; voorteeken, daar het bewijst, dat het ver trouwen in het slagen der staking bij hert niet groot is. Voorts heeft de socialistische Kamer fractie op eigen gezag het .parlement bijeen geroepen. Daladier staat dan voor de delicate taak, de afgevaardigden, die- komen, het vergaderen als parlement te beletten. 1BELGIE EN FRANCO'S I DUBBELTJES. In de Senaat heeft de Belgische min's- ter-president Spaak er op gewezen, dat de actie van de linksche groepen tegen het zenden van een Belgisch diplomatiek; agent naar Burgos, voor België zeer na- 1 December was het 25 jaar I geleden, dat de heer J.Drijver j werd benoemd tot secretaris van I 1 de Vereeniging tot Behoud van I 1 Natuurmonumenten in Nederland I Een gedenkwaardig feit, inaar H waaraan overeenkomstig de 1 wensch van de jubilaris te i voren door geen enkele blad en 1 overigens slechts in intieme kring y I melding is gemaakt. Toch heeft 1 het de heer Drijver aan vele en 1 hartelijke bewijzen van belang- 1 stelling uit de kring van ingewij- I I den niet ontbroken. In intieme I I kring vond een huldiging plaats 1 van onze geachte vroegere plaats g I genoot, waaröij duidelijk aan het i licht trad, welke een voorname positie hij zich op het gebied van g de natuurbescherming wel ver- worven heeft. Wij wenschen deze sympathie- I ke èn kundige èn energieke na- g I tuurvriend van harte toe, dat hij een waardig zoon van ons mooie Texel nog een lange 1 g reeks van jaren mag arbeiden aan i de vervulling van zijn levenside- 1 I aal: het behoud van het natuur- i schoon in de uitgebreidste zin I van het woord in Nederland. iiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii'üiiiiiiiiiiiiiiniiiiii iiniiiiiniiiiiiiiiiiiii'iiii'ii'iiiiiiiiiiii'ii'iiiiiiiiiii tot Bescherming van Vogels vermeldi stond. Natuurlijk volgde de vermaning, dat, indien groote menschen het zoo noodig vonden de vogels te beschermen, wij ons daarnaar toch ook gedragen moesten. Hoe weinig konden zij en ik toen bevroeden^ dat ik nog eens deelt zou nemen aan de arbeid van die ver eeniging. Onder zulk een leiding kon ons de volle schoonheid der natuur niet onbekend blijven. Nooit zal ik de mooie Meimaand vergeten, toen in öe bleeke schemering een kievit zijn minnevluchf ten beste gaf in onze onmiddellijke na bijheid. Plotseling greep mijn vader mij in de schouder en, wijzende op de bui telende vogel met zijn gonzend wieken- geruisch en op het scherpomlijnde sil houet der duinengroepen, sprak hij Ik hoop, jongen, dat jij die din gen ook heel je leven mooi zult vinden. Hoe heb ik toen gevoeld, dat de ge voelens van vader en zoon één waren. Maar toch scheen er enkele jaren la ter een kentering te komen, die haar oor sprong vond in valsche schaamte. Dat was toen ik de lagere school had ver-» laten en met andere jongens in aanra-1 king kwam. Liefde voor de natuur is nu eenmaal niet ieder toebedeeld en ook nu wordt het nog wel „kinderachtig" ge vonden op te gaan in de schepping. De bekende boekjes van Heimans en Thijsse kwamen mij een hart onder de riem steken en Thijsse vergoedde ons op de ze wijze zijn te vroegtijdig vertrek van het eiland. Als zulke mannen boeken! gingen schrijven over vogels en vlinders en bloemen, behoefden ook wij ons niet langer voor onze liefhebberij te schamen. De eerste groote verandering in mijn leven is geweest, dat ik Texel heb moe-' ten verlaten lk zou opgeleid worden voor de dienst der Posterijen en Telegra- 1 ie en dat moest in Rotterdam gebeu-i ren. Is het wonder, dat ik mij aan van-' keiijk niet bijster thuis gevoelde in mijn nieuwe omgeving. lu Rotterdam begon ik ook mijn ambte lijke loopbaan, doch toen de opleidings- tijd verstreken was, verlangde ik meer, dan ooit naar het buitenleven terug. Ver schillende standplaatsen werden mij aan gewezen, voor kortere of voor langere tijd; meestal het eerste. Die omzwer vingen hadden liet voordeel, dat ik Ne derland beter leerde kennen. Wat een schoonheid toch overal. 1 In 191 werd ik werkzaam gesteld aan het kantoor te Den Burg en zoo kreeg, ik dan andermaal gelegenheid om mij in de rijkdom van mijn geboortegrond te vermeien Maar in de jaren van mijn afwezigheid was er veel veranderd. Texel was „ontdekt" en binnen- en buiten.-i landsche vogelkundigen kwamen het be zoeken. De eerste, die ik er deerde ken nen, waren de heer en mevrouw Burdct, met wie ik menige vroege morgen jn de polders heb doorgebracht. Spoedig en na ontmoette ik er ook Mr. P.G. van Tienhoven, de energieke leider van de Vereen, tot Behoud van Natuurmonumen ten, die ieder jaar de bezittingen op het' eiland kwam inspccleeren. lil die ontmoe tingen was ile tweede groote verandering, in m,ijn leven verborgen. In 1913 ontving ik de uitnoodiging een deel van de werk zaamheden der genoemde vereeniging op mij te nemen. 3 egen December van dat jaar zegde ik Texel en de postdienst vaar wel. Nooit heb ik de verandering betreurd; de nieuwe werkkring heeft mij veel goeds gebracht; onderhoudende bezigheden, nauwe samenwerking met mannen als Mr. Van Tienhoven, en Dr. Thijsse en daarenboven vele trouwe vrienden. Een half jaar na deze verandering werd mij ook aangeboden als ondersecretaris van de Nederl. Vereen, tot Bescherming van Vogels op te treden; in 1924, toen mijn oude vriend dr. J. Buttikofer alg voorzitter aftrad en prof. Swaen hem op volgde, viel mij de eer te beurt als secre taris te worden verkozen. Ook het werk van deze vereeniging heeft mij alleszins! voldoening geschonken en niets zal mij aangenamer zijn, dan dat beide vereeni- gingen in groei en bloei mogen toenemen. Daartoe is evenwel daadwerkelijk hulp noodig van alle duizenden landgenooten, die het behoud van Nederland's natuur- rijkdommen als iets onmisbaars beschou wen. Het is mij al die jaren een genoe gen geweest, anderen door woord of ge schrift op te wekken tot waardeering van de natuur. Bovenal hoop ik met trouwe hulp van mijn vrouw onze kinde ren bij te brengen, dat liefde en eer bied voor de natuur een klare bron van levensgenot vormen. „De Roep der Velden". deelig is, daar hoe langer hoe meer be stellingen uit Franco-Spanje naar Duitsch- land gaan in plaats van naar België en. ook anderszins België in ongunstige po sitie geraakt, zoodat de Belgische regee- ring besloten heeft onmiddellijk bespre kingen met Burgos over het zenden van, een diplomatiek agent te beginnen. Voorts deelde Spaak mede, dat België zich, ten einde meer vrjjheid van beweging te krij gen, uit de Londensche non-interventie commissie terugtrok. De Belgische Senaat keurde Spaaks politiek goed (met 88 te gen 13 stemmen en 50 onthoudingen; de socialisten onthielden zich). POLEN PAPT MET RUSLAND AAN. De Poolsche politiek wekt hoe langer hoe sterker belangstelling. Het schijnt,, dat na het mislukken der pogingen van kolonel Beek, Polens minister van buiten- landsche zaken, om een blok te vormen van Polen, Roemenië en Hongarije, hij nu sterker met Rusland aanpapt. Die overeenkomst, die Warschau met Moskou sluit, is van vrij verre strekking en be duidt een totale omkeer in de Poolsche politiek. Wat deze politiek op grond van het tienjarig accoord met Hitier tot dus-, ver pro-Duitsch (de oude politiek van Pilsudski, die vóór alles Rusland vrees de), Beek schijnt thans in de toekomsti het Duitsche gevaar grooter te achten dan het Russische. Het is mogelijk, dat de bekwame Poolsche politicus daarin ook gelijk heeft. Er is behalve het Oekrainische probleem, dat wel zeer sterke aandacht van Berlijn heeft, ook nog de corridorkwestie, Danzig, het Me- melgebied, Opper-Silezië, enz. en indien men vragen zou, waar Duitschland wen- ischen zou kunnen hebben, dan zouden alle vingers naar Polen wijzen De kwes- tid Roethenië heeft dit aan Polen duide lijk gemaakt. Merkwaardig is, dat thans, een regeeringsvoorstel in het Poolsche parlement is aangenomen, waarbij be paald wordt, dat afgevaardigden nog slechts een voorstel kunnen indienen, in dien dit tenminste 15 handtoekeni.ngen draagt. De Oekrainische minderheid in dit parlement heeft juist 14 leden HOE STAAT HET MET ROEMENIE? Roemenië staat tamelijk sterk in het centrum der internationale belangstelling daar Roemenië niet bij Midden-Europa noch bij Rusland zich aansluit en eigen, politiek volgt, die dan vanzelf op Lon den en Parijs sterk gericht is. Roemenië kan moeilijk anders, want de Hongaren willen van Roemenië Hongaarsch Zeven burgen terug hebben en Rusland Bessa-

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1938 | | pagina 9