VOOR HET VOETLICHT. Hoe Texel in 1813 de Franschen verdreef. onschuldig aan zou zijn. Maar als zij op dat oogenblik alles geweten had, zou zij toch gezwegen hebben ter wille van de jonge man, wiens liefde zij eenmaal hoopte te verwerven. Nu hij zoo geheel onverwacht blijken had gegeven, haar niet beslist te verloochenen, hoopte zij de knappe varensgast wel voor zicli te zullen' winnen. Zij zou niets onbeproefd laten, om tot het doel te geraken. Op de avond echter van diezelfde dag wachtte haar een wreede ontgoocheling. Toen zij 's avonds om een uur of acht. brood bracht aan een weduwe, die naast de ouders van Aagje Koning woonde, bleef ze een poos bij de bejaarde vrouw1 praten, die ook vol was van het feit de a vlaguitsteking op de dorpstoren De weduwe vroeg aan Juliette, of zij ook niet wist, wie dat waagstuk hadden ondernomen, doch gaf tevens onverho len haar ingenomenheid met 't feit te kennen. Toen ook de bezoekster haar niet kon inlichten, verbaasde de vrouw zich op nieuw over zooveel geheimzinnigheid. - 't Is maar te hopen, zei de weduwe, dat de Franschen nu maar spoedig ons land mogen verlaten. Met al dat geschet ter over vrijheid, gelijkheid en iiroeder-i schap, hebben zij "de Hollanders maar leelijk bij de neus gehad. Iedereen smacht hier naar uitredding en verlossing. Het meisje wist niet, wat zij daarop zou antwoorden en begon maar oven een ander onderwerp te praten. Een kwartiertje later keerde zij huis waarts. Toen Juliette, bijna onhoorbaar, de woning der weduwe verliet^ meende zaj in haar nabijheid zacht te hooren spre: ken. 't Was of uit de steeg, naast Kc- nings woning, de stem van een meisje en 'n jongen werd vernomen. Aanstonds kreeg Juliette argwaan. Zou den dat niet Gerrit en Aagje kunnen zijn? Nauweljjks had zich dit denkbeeld van Juliette meester gemaakt, of heftig Laaide de jalouzie in haar gemoed op. Wat zou den die twee daar hebben te Verhandelen? Zij moest en zóu 't weten. Op de teenen sloop ze nader, stil als 'n slang, die on hoorbaar haar prooi naderbij schuifelt, ja, zij bedroog zich niet. Duidelijk her kende zij Gerrit's stem. Hij scheen dan. toch veel meer te houden van dat blojf zende blondkopje dan van haar, die, wat' schoonheid betrof, zeker wel de vergelij king met dat meisje uit Texel's Oosthoek zou kunnen doorstaan. Op de hoek van 't steegje, achter de zware boom, was zij in de pikzwarte duis ternis zoo goed als zeker, dat niemand haar kon zien. Ademloos luisterde zij toe. Daar hoorde zij Aagjes stem, even dui delijk, dan in de fluistertoon, terwijl zij blijkbaar niet geheel gerust was van Ger rit's bedoelingen en hem toevoegde: „En 't is mij toch voor waarheid verteld". Dat ik gisteravond met de Fransche mamsel heb geloopen? - Ja, dat bedoel ik. - En wie heeft je dat verteld - Dat komt er minder op aan. Ik wil maar weten of het waar is of niet. Zeker is dat waar. En dat moet ik uit je eigen mond hooren Natuurlijk. Als ik je eerder gesproken had, zou ik het je al spoediger verteld hebben. - Maar vind je dat nu netjes? - Eigenlijk niet, maar er zat niets an ders op. Dat begrijp ik niet. Luister dan maar even geduldig en het zal je dadelijk duidelijk zijn. Daar ben ik echt nieuwsgierig naar. Stil dan maar een oogenblik. We hebben dat Fransche juffertje er leelijk tusschen genomen 't Plannetje ging niet van mij uit, maar toen ik zag, dat het' niet anders kon om de sleutel van de kerk uit het huis van de koster te beko men, heb ik toegestemd en mij een poosje met de gehate Fransche mamsel ingelaten. (Wordt vervolgd.) RECHTSVRAGEN. VERLOVING of trouwbelofte geeft geen rechtsvordering tot het aangaan van, het huwelijk, noch tot vergoeding van kosten of schaden uit hoofde van niet- vervulling van de belofte. Dit dateert eerst uit de 19e eeuw. Daarvoor was de verloving een bindende overeenkomst, die niet eenzijdig kon worden verbroken, be halve dan wegens gewichtige redenen, opgekomen na de verloving. Weigerde een der partijen nakoming van de trouwbe lofte, dan kon de andere partij eeni rechtsvordering tot huwelijksvoltrekking instellen. Illinium voor de vrouw, luniiimi DE NIEUWE MODE. DEUX PIECES, nb. 1081. Maat 44; bo venwijdte 102 c.m.taillew. 86; heupw. 110. Deze aardige deux-pieoe kan ver vaardigd worden van 2,50 M. van 130 c.m. breedte. Het patroon is verkrijgbaar in maat 44; 26 ct. Pier post ontvangt u het na toezending van 28 ct. NUTTIGE WENKEN. Mand, waarin de vuile wasch be waard wordt, moet geregeld met zeep sop worden behandeld. Naspoelen met' carbol- of creolin-water. Jodiumvlekken op beddegoed kun nen meestal direct verwijderd worden als we het stuk meteen in kokend wa i ter dompelen. gg Het Favoriet-patroon is te EB verkrijgen tegen de prijs van 26 SI ng cent (omzetbelasting inbegrepen) ffi Eg franco per post 28 ct. ffl Eg aan het bureau van dit blad. Da- ffl 'Eg mes! Denkt bij eigengemaakte ffi Eg kleeding aan een Favoriet-Knip- Eg Eg patroon. Ze voldoen uitstekend SB ffi en zijn goedkoop. Hebt ge reeds ES ES succes bereikt, zegt het uw vrien- S3 Eg dinnen en kennissen. Koopt de ES ffl noodige stof bij onze adverteer- Eg fg ders. ffi llllllllllll KORT VERHAAL. De eerste avond van de Tooneel- club. Het leven in Akkerveenschehuizen bood weinig afwisseling. De naastbijgelegen „stad" lag nog zes tien kilometer van het dorp verwijderd en kon dus hoogstens op Zondag bezocht! worden. Maar het was een stad van vier/ duizend inwoners, die bovendien vrijwel eenparig van meeniqg waren, .dat biosoo- pen dergelijke uitvindingen waren van, de duivel zelf. De bewoners van Akkerveenschehuizen waren echter van een heel ander slag. En het verdroot hen danook zeer, dat de1 avonden en Zondagen geen andere aflei ding boden dan een „ommetje" door het dorp, hetgeen als men langzaam liep en af en toe eens even bleef stilstaan, pre-i cies een kwartier in beslag nam, en eem bezoek aan de eenige herberg, die het llllllllllll IN DE LACHHOEK llllllllllll Wat Weer een nieuwe hoed Je oude is toch nog heel goed Wat zijn jullie, mannen, toch on redelijk. Nu zeg je toch zelf ook, dat die andere oud is. RECEPTEN. STAMPPOT met wortelen en (Hen Vier personen. Zes groote winterwor telen, drie pond aardappelen, anderhalf ons rijst, drie groote uien, een pond mager spek, een liter water, een thee lepel zout, 2 a 3 theelepels Maggi's Aro ma. Wasch het spek en laat het zacht jes een half uur koken. Voeg daarna de geschilde en in stukken gesneden wor tels en uien toe en, wanneer deze een half uur gekookt hebben, de in stukken gesneden aardappelen en de gewasschen rijst. Laat 't nog zachtjes 45 mnt. koken. Zorg, dat er voldoende vocht onder blijft. Neem het spek uit de nan, voeg de Mag gi's Aroma toe, misschien nog een bee tje zout en peper en stamp alles dooreen 14 Dec.: Sterfdag van George Wash ington, eerste pres. der V.S.-1799. 15 Dec. Het Ned.-Ind. kuststation Sa- bang hoort opneembaar het Duit- sche station voor draadlooze tele grafie Nauen. 1915. 16 Dec.: „Dingaansdag". De Transvaal- sche driekleur weer geheschen, ten teeken der onafhankelijkheid. - 1880 DE FRANSCHEN IN 'T DORP. 12.) 't Was daar te Oudeschild een korte vreugde geweest met 't vlaggen op de toren. De mooie vlag van Maarten Brouwer prijkte iets langer op de toren te Oosterend. De vrouw van de eigenaar der vlag was 't eerst tot de ontdekking gekomenj dat hun vlag daar in de mistige lucht aari de bevolking de dageraad der vrijheid verkondigde. Gerrit vermeed 't met opzet zijn oom te bezoeken, omdat dan het' hooge woord er" uit moest en 't misschien wel een beetje stormen zou. Schipper Maarten dacht er even over om zijn eigendom van de toren weg te halen, maar bij nader inzien kwam hem dat eenigszins gevaarlijk voor. Hij zou, toch last met de Franschen kunnen krij gen, als zij wisten, wiens vlag daar op de toren was geplant. Wijselijk besloot hij daarom maar aan niemand iets van dei vlag te zeggen en drukte tevens zijn vrouw op 't hart om er vooral over te zwijgen. Zijn neet' zou hij wel onder handen nemen, zoodra er zich maar eeni geschikte gelegenheid voordeed. Ofschoon het niet buitengewoon mistig was, bleef het toch een paar dagen zoo nevelig, dat van Nieuweschild de toren van Oosterend niet gezien kon worden.. Daaruit viel het te verklaren, dat de vlag zoolang ongehinderd kon blijven staan. Ware het een helder gezicht ge weest, dan zou de rooie luitenant al spoedig handelend zijn opgetreden tegen de onverlaten, die op zoo duidelijke wijze de algemeene stemming der bevol king uitdrukten. Ook Juliëtte had de vlag gezien, zon der zich er nochtans biezonder aan te er geren. Zij ontdekte echter duidelijk ge noeg, dat het in de geest der bevolking viel. 't Was haar onbekend, wie de vlagt op de toren had geplaatst, doch ze ver moedde wel, dat Gerrit er niet geheel dorp rijk was. In genoemde herberg trof men ook een biljart aan, maar dat was, reeds sedert onheugelijke tijden onbe speelbaar, doordat van het laken nog; slechts eenige flarden over waren en het blad op vier plaatsen gescheurd was. Maar, zooals ik zei: de bewoners wa ren levenslustig, ""Z,e zonnen, zonnen erv kwamen tenst&Tte/ op het denkbeeld een tooneelvereérlfgthg- op te richten. Het denkbéelü sloeg in: één en twintig Akkerveeiischehuizensche ingezetenen ga ven zich op-als lid en zelfs de negen-en;-, zestigjarige molenaar wilde meedoen Niet, om een rol te spelen, neen, hij bood zich aan als requisiteur, of, zooals hij het zelf uitdrukte: „om rYöjbr de spullen te zor gen, en zoo meet". Men betaalde contributie, werkte met steunlijsten, alle notabelen gaven. Toen werd, na lang delibereeren een tooneelstuk gekozen. Men zou instudeeren het meesterwerk „Beklaagde onschuld of: De wraak van de bosch\yachter". Een eindelooze reeks repetities volgde. En eindelijk, na zeven maanden vlijtig te hebben geoefend, achtte het gezelschap zich rijp voor zijn debuut. De herberg werd voor de avond, waar op het feest zou plaats hebben, gechar terd. En toen kon de kaartverkoop be ginnen. Over gebrek aan belangstelling had men voorloopig niet te klagen. Niet al leen de familieleden van de acteurs, maait vrijwel alle volwassen ingezetenen, tot zelfs de dokter en de burgemeester toe, kochten een kaart. Vol spanning zagen allen de groote gebeurtenis tegemoet. Toen de bewuste avond was aangebro ken, was de herberg spoedig propvol. De voorraad stoelen was natuurlijk niet toe reikend maar met behulp van tonnetjes en planken waren er banken geïmproviseerd; ook het onbespeelbare biljart deed dienst' als zitplaats. De dokter en de burgemeester kregen ieder een eereplaats op de eerste rij. Het spel begon. De spelers deden hun best, het publiek was opgetogen. De burgemeester knikte de dokter toe: het was werkelijk niet kwaad, het spel althans. Het stuknu ja. Alleen Wat hangt daar toch uit het raam daar links? De burgemeester boog zich naar de dokter en fuisterde: De dokter tuurde. Toen grinnikte hij en fluisterde hij terug: Een koeienstaart. Aan het einde van het eerste bedrijf brak het publiek de zaal bijna af uit) louter enthousiasme. De voorzitter-regisseur, bakker Dirks, kwam zwetend en blazend op dokter en burgemeester toe. „Hoe vonden de heeren 't De heeren voijden het werkelijk aar dig, heel verdienstelijk. En de voorz. glom, behalve van zweet, nu ook van trots. Maarre Dirks informeerde de burgervader: Wat heeft toch die staart te beteekenen, die jullie uit dat raam laat bengelen Tja, zei de regisseur: Dat wetren wij eerlijk gezegd ook niet, maar het staat zoo precies in het boekje. Dirks vischte het tooneelstuk uit z'n zak. Kijkt u maar, zei hij: een paar regels aanwijzend: En de burgemeester las: „Links, op de voorgrond, de gevel van een huis. Door het geopende raam ziet men in de kamer een drie tal personen. Een staart door het venster. llllllllllll HYGIENE EN VEILIGHEID HAAR VERVEN. Ja, dat kan. Er zijn onschadelijke verfstoffen. Maar met dat verven blijft u aan de gang, omdat het haar weer aangroeit en het nieuwe haar de oorspronkelijke kleur heeft. GEEN STAAL. Ik ben geen voorstan der van stalen haarborstels, omdat deze de huid teveel prikkelen. ARTS. Illlli'iaiilllllliUMINIlllll!l||lllllll!lll!llllllllllllllllllllllll|llll|l|||||| ||||||llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll!l||||ll llllllmmmimimllllll OUD EN NIEUW. ||||||iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiniiitii|||||| llllllllllll WAT ER GEBEURDE.... llllllllllll iiiiii

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1938 | | pagina 4