DE VROUW IN HET SPEL.^ Last PRESTO ZEEPPOEDER SLECHTS 5 CENT PER PAK l 4 Ji 5 probaat voor was en vaat IELA5 J 1 Juii jimster iald iri iljart nil, im ONS FOTOHOEKJE. No. 123. HANNA BAKKER Jbd. Banna woont in de Graven straat zij werd 18 Sept. 1038 10 jaar. Illlllllllll IN DE LACHHOEK BOEVEN-ZORG. Om acht uur zou hij langs komen. Het is te hopen, dat hem op weg van de; Bank naar hier niets is overkomen., Illllliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinitiniiiiiiiiiiiiiiiillllll Illlllllllll VOOR DE VROUW. ||||||llllll ||||||lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll!llllllllllllllllllllll|||||| RECEPTEN. GLAZUUR voor soezen, taart, cake, e.d. Wiaterglazuur. Bij 1 ons poedersuiker gebruikt men ongeveer 1 eetlepel water en een weinig likeuressence of vruchten sap. Men zeeft de poedersuiker, waarin absoluut geen kruimels moeten blijven. Met een platte houten lepel roert men het water en het smaakje door de suiker tot het geheel glanzend is. Wil men een dikke glazuur, waarmee men letters en figuren kan maken, darf gebruikt men zoo weinig mogelijk water. Door iets meer water te gebruiken krijgt men een dunner glazuur, dat zich met 'n vochtig mes gemakkelijk laat uitstrijken. Voor 'n „smaakje" van het glazuur ko men in aanmerking eenige druppels li keur, als marasquin, kirsch of rum, ofwel de een of andere essence. Vopr mocca' glazuur gebruikt men koffie-extract in plaats van water. Voor chocolade-glazuur vermengt men de suiker met cacao. Voor vruchtënglazuur gebruikt men vruchtensap in plaats van water. Voor melkglazuur1 vervangt men het water door melk. NUTTIGE WENKEN. Karaffen reinigen: neem zach grauw papier, smeer er zeep op, maak er kleine rolletjes van en werp deze met warm water (vooral niet heet) in de k-~ raf; schudt deze een poos, spoel haar daarna met koud water na en veeg de, buitenzijde met een zachte doek af. Roest in wit wasc'hgoed: de vlekken) met aluinpoeder en zout bestrooien en het goed dan zoo lang boven kokend water houden, tot de damp het zout heeft op gelost. Daarna het goed uitwasschen en in de zon laten bleeken. ||||||iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii:niinii!ii|||||| Illlllllllll FEUILLETON Illlllllllll lllllliuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiillllll 44.) De avondhemel was lichtblauw, de lucht warm; de zonnestralen vielen schuin tegen de vensterruiten. MacGuire haalde diep adem. Zes weken geleden was hij nog in een volkslogement in Liverpool, zonder een cent op zak, en nu Een oogenblik genoot hij volop van het tegen woordige. Toen kwam de twijfel bij hem op; hij was toch niets meer dan een on dergeschikte van Alverado. En wie was Sebastiaan Alverado? In welke betrek king stond hij tot deze rijke en arme Mexicanen, die hij nu om zich heenzag? En wat was zijn politiek doel? De groote man had MacGuire trachten te bedotten, maar hij, MacGuire, was hem te slim af. Daar, in de bamboehut aan het strand, had hij een gewaarwording, dat er mili taire of politieke zaken verhandeld wer den. Wiat had Alverado in de zin? De ge dachte, dat Alverado en zijn vrienden de haar arrestatie, een belooning, welke toekwam. Dat was nu een paar maan geleden en hij had haar door de ving laten glippen, maar nu zou dat nietn gebeuren. 't Wias moeilijk geweest om van Lachine te komen; veel moeilijker was om uit een Mexicaansche stad te geral waar elke Engelschman of Amerikaan 't politieregister gesignaleerd stond. S Morris had hem niet gezien en dat ma: het voor hem gemakkelijker; zij zoug achterdocht krijgen, dat men haar kend had. MacGuire kwam door dat alles in o wekte stemming; hij nam zijd hoed ging naar de deur. Schoon het al was, was hij toch besloten naar de A rikaansche Consul te gaan om hem alles op de hoogte te stellen. Eén 1 was die beloon,ng hem ontgaan, m deze keer niet nogmaals; reeds v« hij zijn zakken zwellen van al dat g Wat een buitenkansje, dat hij die avo wandeling gedaan had. HOOFDSTUK XVII. MacGuire belde een kwartier later woning van de Amerikaansche Vice-C sul en trof hem thuis. Deze keek jongeman onderzoekend aan en vroeg' wat hij verlangde. Uw zaak schijnt nogal dringend zijn, Mr. MacGuire? Ja, zei deze, ik ben hier om lichtingen te geven over een vrouw, E' Morris genaamd. De politie van N York zcekt haar wegens moord op man Grant, van de Grant Corporatie (Wordt vervol' HYGIENE EN VEILIGHEID lil 67. TEGEN ROOS. in het haar is «j wasschen met een. ontvettinjgsmiddel te bevelengewone zeep of groene i helpt ook al. Alcohol is duur en niet beter. ARTS. HOE Dl Bij v< juni ,bt ven. M« Zr. Mu' dan Do: - D is. tiaj; Afrika i - In vliegtuij vlucht e leeft t snelheid - It; Oceaan; sagiers niim 5 proefvli - V< Smith, met ziji opgeste: land te den vai benzme met aai lelijk zi moeten Datur 6 7 1 8 l. 9 '0 Zaterc VOOR DE JEUGD lllllllllll|llllllllllll!lllimillllllli:|ill.W||| orde en de rust,, die hem hier overal om ringden, zouden willen verstoren, vond MacGuire ongerijmd. In Mexico evenwel hadden reeds eenige tijd vreemde dingen plaats gehad: inbreuken op de wet, revo luties, politieke staatsgrepen MacGuire bevond zich nu dichter bij de muziek en zag de inwoners der stad er omheen loopen, de mannen de eene, de vrouwen de andere kant uit, een eigen aardige volksgewoonte. Wieer raakte hij aan het peinzen. Als Alverado nu eens faalde? Wiat zou er dan met hem, Mac Guire, gebeuren? Alverado zou, op eigen: veiligheid bedacht, hem als heet ijzer van zich werpen. De gedachte daaraan deed hem beven. Hij streek zich met de hanjd over het gelaat en keerde haastig naar zijn hotel terug. Hij moest rustig kunnen denken. Nog was hij niet op de top van de berg, zooals hij gemeend had, doch veel meer op een vulkaan. De Popocatepetl die met zijn be^ sneeuwde top de stad overzag, was ook een vulkaan, doch een gedoofde, terwijl zijn vulkaan Op een hoek, die naar het Pasco de la Retorma leidde, hield een rij auto's stil voor de opgestoken hand van een ver keersagent. Hij kon de inzittenden waar nemen; gezette gebaarde mannen in druk gesprek, met bleek, smachtend uitziende dames. Op een teeken van de agent, zet ten de auto's zich weer in beweging. In, een dezer zag MacGuire een grijsaard zit ten, van militair uiterlijk, en naast hem een elegante dame van middelbare leef tijd. De man was in burger, op een der lapellen van de jas zaten ordeteekens, da meeste ervan Engelsche. Het uiterlijk van deze man was onloochenbaar Engelsch en het wekte MacGuire's belangstelling' op. Teen de auto nog dichterbij kwam, zag hij, dat er nog een derde inzittende! was, een jonge dame in avondtoilet. Een kreet van verrassing en verbazing ont snapte hem. Dat schoone en sprekende gelaat zou hij overal, ook na een lange tijd, herkend hebben. De gedachte kwam bij hem op, de auto achterna te snellen, doch ze reed snel weg door de hoofd straat. Terwijl MacGuire de wagen na keek. maakte zijn verbazing plaats voor wat anders. Een wreede trek van heb zucht toekende zich op zijn gelaat. Edna Morris. Die woorden vlogen door zijn brein. Hij had Edna Morris gezien. Hij keerde zich plotseling om en haastte zich naar zijn hotel. In de leeszaal vond hij de „English Herald". Hij ging de lijst na der Engelsche en Amerikaan sche bezoekers en zocht naar de naam, van Edna Morris. Er was niemand van die naam bij. Toch had hij haar nog geen tien minuten geleden in de Plaza de la Reforma gezien, daarop kon hij een eed doen. Zijn gedachten gingen terug naar de Lachine, toen haar hand met de juweelen ringen de zijne aanraakte. Bij die gelegen heid had zij in zijn draadlooze kajuit gezeten ennem er toe gebracht te praten, en te wauwelen als een gek. Van die tijd af was er een belooning uitgeloofd voor 35. Nu, dat verhoor hielp in elk geval de tijd wat passeren. En* toen einddlijlki de derde trein binnenrolde^ kon mijnheer Pimpelmans met z'n medereizigers met een zucht van verlichting instappen. In de coupé kostte het de arme man echter heel wat zweetdroppels, om de zware koffer in het bagagenet te krijgen. 36. Het ding was ook veel te bn voor het smalle netje en de koffer dan ook net zo lang te wiebelen, tot Van c indbel enden halverwege Mietjesdorp en Pieternc (aart g gast, toen de trein een schok kreeg, het net duikelde en open en wel over hoofden van meneer Knevel en juffr De Buf kwam te hangen, die er juist dastini der zaten. iljet 1 ferme ld Begin jen aan NIEUWE PRIJSRAADSELS. DE NIEUWE MODE FAVORIET-KNIPPATRONEN. Nr. 8955 De bolero's, de korte jasjes van het zelfde of ander materiaal dan (als) de ja pon blijven dit seizoen ook in trek. Men heeft gebloemde zijde gekozen voor het geheel. De bolero" is afgewerkt met een dubbbele geplisseerde volant. Benoodigd materiaal: 4 M. van 70 cM. breedte. Het patroon is te verkrijgen in maat 40; bo venwijdte 86 cM.; taillewijdte 70 cM.; heupwijdte 98 cM. Door het al of niet aanknippen van naden kan men het pa troon passend maken voor het eigen fi guur. [5 Van reeds gepubliceerde Favo- 83 83 riet-modellen zijn, zoolang de ffi U voorraad strekt, voor abonné's 11 83 nog patronen, kant en klaar, met 11 11 beschrijving, verkrijgbaar a 26 ct. 11 83 aan het Bureau van dit blad. Gaat tl 83 U ze eens zien. Dit verplicht U 11 S3 tot niets, maar haast U. 33 Naar lerkloo threvei ïdert j vereen I ren er n De e ts het seden c in Jan 38 (v.j Het i litvoeri trien d ilechts le Eenc ülgelef le Coc terkloo ook bil net het iet gev: Het stond ir snel en onderscheiden zich door eenm ,anta| j MERKWAARDIGE VISSEN. Dit zijn vleermuisvissen, die in Indische Ooeaan leven. Ze zijn biezoo waardige kleurenpracht. Men noemt om hun vreemde kleuren ook wei- harlekijns. POSTZEGELS. net dat tn met 1936. Uit d tonclusi torzake wmisch lerd. W nilitaiix Het verzamelen van postzegels is liefhebberij, die al spoedig na het schijnen van de eerste zegels (Engel jen 1840) is begonnen. Dr. Gray, een bear «wskr; van het Britsche Museum begon er n ^teur Er werd met deze liefhebberij eerri spot, maar de één-penny-zegeltjes toen hebben nu een waarde van plm. Mark; ongebruikt 90 Mark. onttrokl spoedig M 164 Vul eens in: Hluister. Bmaakt gaten. Mis zwart. 165 Zoek hier de naam van een bloem uit (de letters staan naast el kaar): „De autobussen beginnen nu pas te rijden". 166 Ik kan slecht horen. Ik ben Laat één letter weg uit dit woord en ik glim niet. Inzenden na no. 170. Met vriendelijke groeten, Jullie OOM KO. ZO TEKENT FREEK STEIGSTRA. Hij behoorde tot de vijf tekenaars uit wie jullie de prijs winners hebben mogen kiezen. Freek woent op Oost.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1939 | | pagina 4