met
eer
Over 'n bezoek aan Vlieland.
Doe
ha
J-
GIFTEN ALG. WIJKVERPLEGING.
Familie T., Oosterend f5.
NAAR TEXEL.
Zondag en Dinsdag j.l. namen resp.
50 en 38 personen deel aan de Van der
Schuyttrip.
CONSULTATIEBUREAU.
Wij brengen onder de aandacht van be
langhebbenden, dat het Consultatiebureau
niet deze wieek zitting houdt maar op
Vrijdag 14 Juli.
SIEM DE WAAL.
Onze Zuid-Afrikaansche
schrijver.
brief-
„Waar blijven tooh de brieven van
Siem?" wordt ons bij herhaling ge
vraagd. Men wordt ongeduldig en ziet
met belangstelling uit naar een teeken van
leven van hem, die zoo gezellig over land
en volk van Zuid-Afrika schrijven kon.
Het verheugt ons te kunnen meededen,
dat onze Zuid-Afrikaansche vriend bin
nenkort de pen weer zal opnemen. Het
|heeft hem de laatste maanden voor brief
schrijven te zeer aan tijd ontbroken; hij
heeft zich in zijn tweede vaderland n.l.
een eigen huis gebouwd; we bedoelen het
letterlijk, lezer en u begrijpt, dat ieder
vrij uurtje daar werd besteed. „Werk
loos" is Siem niet geweest, zoodat met
de bouwerij 's morgens vroeg en 's
avonds nadat zijn gewone dagtaak er
op zat menig maandje was gemoeid.
Hij zal daar zelf in zijn eerstvolgende
brief wel meer van vertellen. Voorloopig
volstaan we met dit krabbeltje bij zijn
jongste portret.
RIJMELARIJTJE.
DAAR IS EEN TIJD....
Daar is een tijd van komen,
Daar is een tijd van gaan.
Dat hebben de Ministers
Waarschijnlijk ook verstaan.
Althans hebben de heeren
Het bijltje neergelegd,
„Huishouden zonder oenten"
Dat gaat toch blijkbaar slecht.
Daar is een'tijd van komen,
Daar is een tijd van gaan.
Maar Hollands flinke huisvrouw
Blijft in haai" scheepje staan.
Al is 't vaak onbestuurbaar,
Al raakt 't soms aan grond;
't Zou Hollands vrouw niet wezen
Zoo zij haar plaats afstond.
Voort, door de milde golven,
Het roer vast in de hand.
Een goeie kapitein springt
Toch niet direct aan land?
Een huisvrouw krijgt geen lintje,
En ook geen pensioen,
Hoewel zij soms geen twee jaar
Maar vijftig dienst moet doen.
Toch weet zij mee te praten
Van financieel beleid,
Al is zij dan geen „doctor"
Of „Meester" zoogezeid.
Die titels klinken aardig,
Heel deftig en heel rijk,
Maar theorie is waard'loos
Als daar niet is practijk.
En daarom Excellentie,
In 't nieuwe kabinet
Naast iedere Minister
Een huisvrouw neergezet.
En is dat soms te kostbaar,
Iets wat ik respecteer,
Doe hem dan voor een jaar eens
Bij 'n huisvrouw in de leer.
HUIB DE RIJMELAAR
RECHTSVRAGEN.
34. HERTROUWEN. Het antwoord op
desbetreffende vraag in een vorig nr.
gold een vrouw. Voor wie de vraag stelde
was het antwoord dus juist. Mannen kun
nen na 'het uitspreken van de echtschei
ding meteen hertrouwen.
35. ONDERSTEUNING. Gezijt slechts
verplicht om uw schoonmoeder te onder
houden, niet om haar tweede echtge
noot te ondersteunen.
Ill WIJ LOGEEREN OP TEXEL.
WIE? WAAR? TOT WANNEER?
Ten dienste van hen, die gedurende de
zomervacantie op Texel logeeren, ope
nen we een nieuwe rubriek, waarin zij
KOSTELOOS kunnen laten opnemen:
a. Naam;
b. Adres (elders en op Texel);
c. Datum (tot welke het verblijf op
Texel duurt).
Doel van deze rubriek is: contact tot
stand te brengen tusschen kennissen en
familieleden, die zonder dat van elkaar
te weten op Texel van hun vacantie
genieten. Elders verschijnen z.g. „Bad-
couranten" met de namen van alle gas
ten. Dit voorbeeld meenen we niet te
moeten navolgen. Wie hier van bezoek
van familie of kennissen verschoond
wenscht te blijven, behoort niet met naam
en adres bekend te worden gemaakt. Wie
er wèl op gesteld is, wijzen we hier de
weg. Ons blad wordt op Texel huis aan
huis gelezen; het ligt op de leestafel in
ieder hotel en elk pension.
Verzoeke opgaaf bij voorkeur per brief
kaart; Vrijdags en Dinsdags uiterlijk 4
uur.
Ten overvloede verzoeken we hotel -
en pensionhouders beleefd, hun gasten
op deze rubriek opmerkzaam te maken.
REDACTIE TEXELSCHE COURANT.
ii.
WE GAAN SCHEEP.
Per stalen ros startten we omstreeks
half drie van Den Burg. De Quo Vadi&y
eens een Heldersche vlet, lag al bij het
voormalige poldertje De Volharding ge
reed.
Op de stoere zeemansrug van „Toon"
worden we aan boord gedragen. De vlet
ligt namelijk een paar meter uit de wal.
Bakker bekleedt de eervolle functie van
machinist. Ja, ja, de Quo Vadis is een
motorboot, waar gang in zit. Eerst ging
alles zeilende, maar toen kreeg men op
eens een helder idee. „Zou een Ford-
imotor het doen?" Hij doet 't best. Het
vier cylindermotortje maakte wel een la
waai als de motor van een zware tractor
en onderweg hapte en hijgde het wel eens
leen keertje moedeloos, maar tenslotte
sloeg het zich er toch dapper door. „Als
ie eerst weer es flink wat uren gedraaid
heeft, dan laten we hem niet meer op
benzine loopen, maar dan geven we hem
petroleum".
Er staat geen zuchtje wind. De heele
natuur schijnt uitgestorven. Zelden strijkt
er een vogel over de Quo Vadis. Eerst
gaat het een stuk onder de steile, steeds
nog afbrokkelende N.O.-kust van Texel'
langs. Dan zetten we koers naar het
Noorden, achter ons een visschersschuit
met robbenjagers aan boord. Ze staan met
hun drieën op de voorplecht, het geweer
in de aanslag.
Een robbenland. Bij tientallen zie je ze
in de verte op de zandbanken liggen, zich
koesterend in het warme zonnetje.
„D'r liggen er wel een paar honderd",
verzekert Toon ons. Jammer, dat je er
niet zoo dicht bij ken kotnme". (Het isi
Toon om de twee gld. premie te doen,
die het Rijk uitbetaalt).
Plots grijpt Piet zijn geweer. Hij wijst
ons op een klein zwart stipje, op een
goei honderd meter afstand. „Een rob,
kijk; hij heeft nog een jong achter zich".
Toon draait de helmstok om teneinde
Piet een kans te geven. Maar die zeehond
heeft ons natuurlijk al lang in de kijker
giekregen. Weg is-ie. Dan in ééns komt-ie
|aan de andere kant weer boven, zijn
bruin-zwarte kop glinstert in de zon.
„Paf". Opspattend water, waar eerst nog
de kop van het zoogdier angstig rond-
speurde. Dan zien we heelemaal niets
meer.
Misschien is het schot mis geweest, mis
schien heeft het wel doel getroffen, maar
dan niet op de juiste plaats. We komen
moeder met kind niet meer op het spoor.
Later zagen we hen een heel stuk verder
koersen. Ook de robbenjagers kwamen
laohter ons aan. Zij hadden kogels in het
geweer. Daarmee heb je minder trefkans,
Piet houdt het tenminste maar bij hagel.
Het was Piet er om begonnen de moeder
Van het jong te scheiden die kleine rob
ben laten zich gemakkelijk vangen en de
premie is er niet minder om.
Illill PLANTEN IN KAMER EN TUIN.
93. KERSTSTER. Vanaf de tweede
week in Juni verlangt zij een zeer luchtig
en halfzonnig plekje, liefst buiten, met
pot in de grond gegraven, 't Mag haar nu
niet aan gietwater en bemesting ontbre
ken. Wij bemesten iedere 15 dagen met
een slappe oplossing van een goede hu-
musplantenmest. Tegen heftige onweers
regens en 's zomers hagelbuien moet de
plant beschermd worden.
DAT IS KRAS
BABY-RAADSLID.
De „democratie" zet ons soms voor
zonderlinge dingen. Vooral de uiterste
„democratie", die zich althans zoo
noemt. Bij de jongste Raadsverkiezing
te 's Gravenhage hebben de communisten
een zetel gewonnen: de heer Lou de Vis
ser zal dus voortaan een „kameraad"
krijgen in de Haagsche Raad. De tweede
gekozen communist luistert naar de naam
A. van Dijk. Deze tot vroede vader ge
bombardeerde communistische knaap is
23 jaar oud. Wij waren er getuigen van,
dat men hem aarzelend vroeg: „Bent u
raadslid geworden?" „Ja, ik ben
raadslid." „Maar hoe oud bent u
dan?" „23", zei de jongeling, parelend
van trots op zijn leeftijd. Nu moet men
weten: 23 is de minimum-leeftijd om tot
raadslid gekozen te kunnen worden. En
de minimum-leeftijd voor kiezer is25.
Wij worden dus in de koninklijke residen
tie in den vervolge mede-,,bestuurd" door
iemand, die de wet nog niet gerechtigd;
verklaart en nog niet bevoegd acht om
door zijn stem te kennen te geven wie er
in openbare colleges dienen te worden ge
kozen. Daartoe mist hij nog de noodige
zeggenschap. Maar om de stad te helpen
besturen, is hij goed genoeg.
„Haagsche Post".
We tuffen weer voort in de richting
van de Vliehors, die zich oneindig breed
uitstrekt, de „Sahara van het Noorden".
Men maakt ons attent op de tonnen en
andere bakens. „Daar ligt het wrak van
de Tengoy. Zes jaar geleden lag het nog
50 meter van de Hors en nu is het er wel
een K.M. van verwijderd. Zoo slinkt de
Vliehors". We naderen en het gaat hard
ook. Ge„kibbel" tusschen de twee com
pagnons over de vraag hoeveel K.M. de
motor wel haalt. Tenslotte worden zij het
eens, dat-ie wel 14 K.M. per uur loopt.
Niet kwaad bekeken. De afstand, die
we varen is ongeveer 7 K.M. Maar niet
recht uit, recht aan. Asjeblieft. Hier kan
je geen kind aan het roer zetten. Wat 'n
grillige stroomingen en draaikolken. En
jiu is het nog wel bladstil op zee
Langs ondiepten en door geulen van 23
en meer diep.
VOET AAN WAL.
Weldra hebben we de Vliehors be
reikt. De fiets wordt van boord gehaald!
en daar gaat-ie.
„Goeie reis" wenscht de bemanning ons
toe, „je kunt het best doen door eerst
langs de noordkant van het reddingboot
huisje te loopen, tot je bij het Noordzee
strand bent, dan kan je fietsen tot aan
dam zes toe. Daar ligt het slag naar het
PosthuisWe danken voor de raad
gevingen en spreken af: „Tot overmor
gen, 's avonds om half zeven".
Midden op de Vliehors is het wel
ontzettend eenzaam. Door het niet erg
heldere weer was de kustlijn van Texel
meer en meer vervaagd. Heel in de ver
te lag de bewoonde wereld van Vlie
land. Op zoo'n afstand doet dat merk
waardig aan. Je ziet niet anders dan
donkere vlekken, die als het ware in de
lucht hangen. Dat zijn de dennenbosschen
waarmee de duinen begroeid zijn; vooral
aan de Oostzijde bereiken deze een be
langrijke hoogte. Zoo is het zg. Vuun-
boetsduin wel veertig M. hoog; daarop
is de lichttoren gebouwd. Waar je ook
op het eiland zwerft, meestal ontdek"
je weer die trouwe wachter.
EEN BROKJE GESCHIEDENIS.
Waar we nu door het mulle, rijk met
schelpen bestrooide zand sjokken, lag
twee eeuwen geleden een duinlandschap
(met vruchtbare valleien. Hier lag het
dorp West-Vlieland. Plaatwerken van W.
Vlieland bevinden zich thans nog in het
raadhuis van Oost-Vlieland. West-Vlie
land werd verwoest in de stormnacht
van 26 Febr. 1714. In die nacht strandde
een vaartuig, dat de stuifdijk vernielde.
De woest opgezweepte elementen hiel
den hevig huis. De kerk en vele huizen
werden vernield. De schade werd hersteld
doch toen acht jaar later nogmaals een'
stormvloed het dorp teisterde zag men
zich genoodzaakt veiliger oord op te zoe
ken. Soms worden op de Vliehors nog
brokstukken van zerken, muren, e.d. ge
vonden, alle afkomstig van het vergane
dorp. J.
ZOO SCHREEF..
DANZIGER VORPOSTEN: Tot de te
rugkeer van Danzig naar het Rijk is be
sloten. De Fiihrer zal de datum er voor
vaststellen.
Naar aanleiding van de kabinetscrisis:
VOLKSDAGBLAD: Wat er ook ko
men mag, onder leiding van Colijn blijft
het altijd even slecht.
VAN OVER DE GRENS. j|j|£
|||lj|iiiiii!!!iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii||||||
INTERNATIONALE TOESTAND.
Indien het spreekwoord „blaffende hot-
den bijten niet," met alle respect v<yr
buitenlandsche politici, op de staatslied
van heden toegepast mag worden, belevej
we een erg rustige tijd. Want er ver
wordt duchtig gesproken. De staatslieden
van de groote landen beijveren zich tsi
elkanders volken „laatste waarschuw®,
gen" te doen hoornen, waarin ieder
hoe sterk voorbereid ,en hoe vastberade
men is. Het is slechts jammer, dat h;
bovenbedoelde spreekwoord niet altoos
opgaat en dat men juist niet weet, waj.
neer dat het geval is. Daarom beleven
het tegengestelde van een rustige tijd
terwijl inderdaad de overtuiging afo.
'meen is, dat er schier niets behoeft te
beuren, of de vonk is in het kruit. Ut
kampen staan sterk gewapend tegenove-
elkander, bereiden zich aan alle kant vo»
en rekenen er op, dat het binpenkort nc
dig kan zijn geweld te gebruiken, h
brandhaarden zijn Danzig "en het Vem
Oosten. Indien Duitschland te Danzig ee
staatsgreep onderneemt breekt degrooti
ellende los. En zoozeer spitst men zich cr
de mogelijkheden, aan dit front, dat hel
Verre Oosten daarbij op de achtergrond
zinkt, ofschoon Japan, dat dit gevoelt e
zijn kans waarneemt, de druk daar regel
matig versterkt. We leven dus op «3
vulkaan.
Voor Feestelijke bijeenkomsten 4
als steeds in ruime mate voorhan- 4
den: guirlandes, serpentines, mut- 4
sen, maskers, feestliederen, enz 4
BOEKHANDEL PARKSTRAAT. 4
Te Danzig is men zich druk aan
bewapenen. Dat geschiedt onder ha
motto „uitbreiding van de politiemacht"
hetgeen juridisch veroorloofd is volgi
de bestaande verdragen, doch natuurlijl
niet anders is dan oorlogstoebereidic-
Oost-Pruisen is stampvol militairen. Sb
wakije ook. E11 de Duitsche staatslieda
verklaren, dat Danzig Duitsch wordt
het moment, dat de Fiihrer bepaalt.
In het Verre Oosten wordt de blokbk
van de Britsche (en Fransche) concessie
en van de Chineesche kust gedurig ver
scherpt. Ook te Koelangsoe dringen
Japanners steeds meer op. Engeland o»
derhandelt, doch Japan weet, dat thaa
zijn moment gunstig is en beperkt vree»
delingenrechten in China steeds meer.
Op zichzelf is daar niet heel veel tega
te zeggen, want de vreemdelingen is
China zijn daar vreemdelingen. Dochd
China daar zooveel beter van worden
als de blanken door de Japanners re-
vangen worden, staat nog te bezien. Dt
Japanners droomen er van, de beheer-
sellers van het Verre Oosten te zijn.
[au dag
Doven
een
oor d.
4 ten
ENGELAND-RUSLAND. I283
De Engelschen (en Franschen) liebbe
te Moskou nieuwe voorstellen ingediend
Met hetzelfde optimisme, waarmee steeds
opnieuw werd aangekondigd, dat een ac
coord voor deur stond, wordt ooi
thans vermeld, dat een overeenstemmia 101
nu zeer nabij is en het alleen nog maa
aankomt op „het zoeken van de juisH
bewoordingen". Het is natuurlijk moge
lijk, dat ditmaal dit optimisme zich ah
juist rechtvaardigt. Doch duidelijk is, H
het trotsche Albion ontzaglijk veel re
de vaak met zooveel afkeuring besproka
bolsjewieken verdraagt en dat de heers
te Moskou van deze positie innig genie
ten. Zou bij het bereiken van het accoori
koning George van Engeland tot eens
godlooze worden benoemd en Stalin 4
orde van de kousenband krijgen? Natuur
lijk is de liefde tusschen het aristom
tische Albion en het bolsjewiekenlanl
niet erg groot, maar men heeft elkande
noodig, en dan kan er v-eel.
RUSLAND—NEDERLAND. Ied
Iets zeer merkwaardigs werd verlefe
week door de Rus Zjdanow, voorzitte
van de commissie voor buitenlandscb
aangelegenheden van de Opperste Raa
der Sovjet-Unie, onthuld, n.l. dat Enge
land en Frankrijk aan Rusland ook g
vraagd hebben om Nederland te „garar
deeren".
In Nederland wordt dit met groote ver
bazing vernomen, want ons land is daar
in niet gekend en zou evenals de Oost
zeestat-en en Finland in dit geval
klaard hebben, dat het geen enkele oc
zijdige garantie begeert, daar deze tegel'
over de tegenpartij onvriendelijk is en difi
de neutraliteit aantast. Engeland f
Frankrijk doen dit alles echter geheel bui
ten ons om.
De strekking van de Britsche en Frar-
sche stap is, dat Rusland beloven moet
de Engelschen en Franschen te hulp
komen, indien deze om der wille eend
eventueele aantasting der onafhankelijk'
'neid van Nederland of België in oorlog
met Duitschland mochten geraken. Dj*
kunnen wij op zichzelf niets tegen hebber-
al is het onmogelijk er officieel ken"1'
van te nemen, wijl dat onderstellen z011'
dat Duitschland aanvallen kon.
Met
«boort
Oostere
Met I
«boort
De Wa
Hiern
dank v
bng. 01
onze ge
In he
jn 011
de troo:
dragers
ter, de
Oostere
Gevr;
Brievi
blad.
Ier berc
5
nm op
de Waa
zal SIer
hel
R.
iierrenh
:lden
- Vi
roman 1
- E.
:en Cl
blz
A.
432 blz
- He
ABC-roi
- Le
«nan 1
- Ge
rattende
ren, bi
toor ie
rlz geb
- M
iman 1
rotogra:
- lat
druk 24:
- El
blz geb.
- Le
beesten.
- Ar
4BC-roi
-
Waamsc
redactie
leïll ge
voor rad
reuken,
inbegrip
reuken
Banketb
5,50, ge
E
E
