TRIUMPH OVER GEHEEL NEDERLAND DE BESTE \c- SIGARET jaargang z. ate raag b Jtin iyjy ino. bb/e Noord-Holland EERSTE BLAD. GEREED KOMEN. N.V. WACO Autobusdiensten Wie helpt er weer mee? N.V. Autobusdienst Den Helder-Alkmaar v.v. Over 'n bezoek aan Vlieland. Booten der TESO. ATO te de Kooy (Leeuwarden). Treinen te Alkmaar. U wolken van genot ui. TEXELSCHE COURANT GEMEENTE TEXEL SCHIETOEFENINGEN. De Burgemeester van Texel brengt ter algemeene kennis, dat iedere Dinsdag en Vrijdag van 's morgens 8 uur tot des namiddags 4 uur schietoefeningen zullen worden gehouden in het duinterrein „Cee- ting" ten Zuiden van het Koogerslag. De toegangswegen tot de terreinen zijn afgezet met roode vlaggen. Texel, 3 Juli 1939. De Burgemeester van Texel, KAMP. VOOR DE ZONDAG oda- :hat- lieg- >nee' i. van I be- iedo- :her- kun- mei zordi he ge ver- er i( dn' itste tker t he chl? M. Alle leed, zegt Christoph Blumhardt er gens, ligt in het niet gereed komen. Komen wij ooit, vragen wij ons af, ge reed in ons leven? Onze dagelijksche dichten, waar en wanneer eindigen zij )nze levenstaak., waar en wanneer houdt zij op? Gemakkelijk is het te zeggen van, die plichten, dat zij een einde nemen bij het ter ruste gaan, en van die taak, dat zij haar afsluiting vindt in ons ster rensuur. Maar, is het voor onszelf wel, juist? Wanneer wij in het nachtelijk don eer de voorbije dag herdenken het is goede gewoonte dit te doen, want 't dwingt ons tot (onmisbare) zelf-kritiek hoevele malen zullen wij dan niet met smart onze tekortkomingen voor ons zien oprijzen; hoevele malen zullen wij niet bedreigd worden door de wassende scha duwen van het ongedane! En wanneer wij gevoelen, dat het met onze hoe vaak nutteloos verspilde levenskrachten ten einde gaat, zal in zoo, menigeen onzer dan niet de folterende onrust branden, dat wij het beste in ons leven onherroepelijk hebben verzuimd;dat wij nu, in onze laatste momenten, eerst beseffen, dat wij toch eigenlijk met al onze plannen en goede voornemens niet verder gekomen zijn dan het prilste begin. Wordt niet aldoor, hoe meer wij vorde ren op onze levensweg, het onvoltooide grooter en smelt niet al hetgeen wij vol tooid dachten, langzaam maar zéker on der onze handen weg? Alle leed ligt in het niet gereed ko men. En wij komen nimmer gereed. Géén van allen, wanneer wij eerlijk tegenover ons zelf durven te zijn. Wij komen nim mer gereedmet ons leven, noch met ons werk. Ook de oudste onzer sterft te vroegook het beste werk is te snel be ëindigd. Het is ons niet mogelijk de oor-, raak weg te nemen van ons leed. Want volmaakt is niemand onzer. En niets kan in wezenlijke zin voltooid "<ijn, wat niet volmaakt is. Ligge hierin een aansporing om de da gen van ons leven te vullen met nuttige arbeid, verricht zoo goed als wij maar binnen. ZONDAG, 9 Juli 1939. IIIII|[|!iiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiii «HUI VOOR HOOFD EN HART. ingef cr \V0I al be- derin i waar 1 med i P paar ïienai sbelai' en' a ),-1 ren j ge® m het Abso- i daar- hadt u ZONDAG Niet het vele weten doet het, maar iets goed weten. MAANDAG Nog moeilijker dan de opvoeding van "are kinderen, is de kunst, ons zelf te 'ormen DINSDAG Jonkheid zonder tucht, grijsheid zon- ^r vrucht. WOENSDAG Vaar de drift komt aanstormen, gaat rede op de vlucht. DONDERDAG Er is niets, dat de dagelijksche arbeid 8)0 verlicht als een opgeruimd gemoed, VRIJDAG Wie in de toekomst licht ziet blinken, welt de duisternis van het heden niet neer. ZATERDAG Zaaier in der tijden voren: Vat ge zaait, gaat niet verloren. Vruchten draagt het, vroeg of laat, Zaai dan, zaaier, goed voor kwaad. Ingang 15 Mei geheel gewijzigde DIENST- en TARIEFREGELING a 5 ct. verkrijgbaar bij onze chauf feurs en aan onze kantoren. AUTOTOCHT MET OUDEN VAN DAGEN. Er heeft zich in de meeste plaatsen des lands, schrijft een medewerker van de N. Harlinger Crt., een aardige tradi tie gevormd ten aanzien van de Ouden van dagen .een zomersche autotocht. ,,'t Zou toch jammer zijn, meneer," zoo zei er me laatst een „als het van. 't jaar niet doorging, want ja, nu zijn we d'r nog, maar wie zal zeggen, hoe we er over een jaar voorstaan. Of we dan nog zullen leven en gezond zijn, van lijf en leden...., Die tochten beteekenen voor oudjes, die een leven van zwoegen en zorgen ach ter zich hebben en voorheen niet over tijd en middelen beschikten om eens wat anders dan hun omgeving van alle dag in zich op te nemen, meer dan we kun nen vermoeden. En wij wij stellen zoo gemakkelijk uit en -af. 'n Volgend jaar misschien weer eens. 't Is zoo lastig om de benoo- digde auto's weer beschikbaar te krijgen, en de bijdragen voor het onthaal dei- oudjes. Ach, laten we wat voor die menschen. doen. Laat gedurende een lange dag de zon stralen in de winter van hun leven. We feebben ze ook op Texel gekend, autotochten met ouden van dagen. Ve len behouden daaraan nog de aangenaam ste herinneringen. Indien we ons niet ver gissen, hebben we driemaal zoo'n tocht gehad, telkens met een kleine twintig auto's en 40 a 60 bejaarde passagiers. De auto's werden kosteloos ter beschik king gesteld, evenals een hoeveelheid versnaperingen, kistjes sigaren en fles- schen limonade. Zouden we niet trachten de reeks voort te zetten? Wij zullen gaarne om te beginnen —de propaganda, ter hand nemen. Wie met ons voorstel, instemmen, worden vriendelijk verzocht zich met ons in verbinding te stellen, opdat we met elkaar zoo'n tocht weer kunnen voorbereiden. Aansluitende op WEET U ZE ALLE VIJF 556 „Courage, 't zal waarachtig wel gaan". Zoo sprak 557 Waar werd „Vader Cats" gebo ren? 558 „Mevrouw de Douairière". Zoo betitelt men een....? 559 Papiamento; zoo beet 560 Tokio is de grootste stad van Ja pan; daarop volgt ANTWOORDEN. 556 M. Hz. Tromp. 557 Brouwershaven. 558 Adelijke weduwe. 559 De taal, die op de Westindische eilanden en in Suriname wordt ge sproken, (Spaansch-Nederlandsch- Indiaansch). 560 Osaka, 2.2 millioen inwoners. NIEUWE VRAGEN 561 De kleur van een pelikaan is 562 Een „persona grata" is 563 Quai d' Orsay. Daar zetelt te Pa rijs 564 De directeur van 'n lyceum heet 565 Ligt Sas van Gent in België of in Nederland ZOO SCHREEF. WANNEER TE BEZICHTIGEN? (over H.M. de Vrouw.) LORD BYRON: Liefde maakt de zwak ken sterk en de sterken zwak. H. HEINE: Leelijkheid bij een vrouw is reeds de halve weg tot de deugdzaamheid, H. DE BALZAC: De welsprekendheid van de vrou.w ligt voornamelijk in de klemtoon, de gebaren, de houding en de blik. DE MOK: Op werkdagen van 9—11 en van 1—3; op Zon- en feestdagen van 9 11 en 14. Kosteloos. TEXELS MUSEUM. Op alle werkda gen van 9—5 uur. Zondags na tijdige aan vrage. Toegangsprijs: 15 cent; kinderen beneden 14 jaar: 5 cent. VUURTOREN: Mag tot nader bericht niet worden beklommen of bezichtigd. - Wim of\>*<Un naofdhoutkescA VOGELS OP VLIELAND. Al spoedig komen ons de eerste vo gels, sterns en zilvermeeuwen, als herau ten tegemoet. Ja, Vlieland heeft ook een rijke vogelwereld. Precies als Toon en Piet hadden ver teld komen we tenslotte op een goed berijdbare strandstrook. Hoera, we rij den. Al weer zoo'n tafereel, dat ons aan strijd en dood herinnert: twee, drie wrak ken van enkele der ontelbare schepen, die hier te pletter liepen. De eerlste dui nen. Bordjes met het opschrift: „Hierlls- gen gift-eieren". We snappen het al:Ook hier heeft de zilvermeeuw het verbruid. Hier probeert men met vergiftigde kip- eieren het aantal meeuwen te beperken. Bovendien worden ook groote kwantu'ms eieren geraapt. Er broeden jaarlijks nog ontstellend veel paren. Wanneer we naar de duinrand loopen, die, wat hoogte betreft, overeenkomt met de Texelsche duinen, is het ineens een gekrijsch en gewir-war, dat hoeren en zien vergaat. We trekken verder, de zee kant langs. Voor ons, Texelaars, is de aanwezigheid van golfbrekers, loodrecht op het strand, iets ongewoons. Er liggen aan de Noordzeekant wel zestig hoofden, die jaarlijks voor duizenden guldens on derhoud eischen. En dat is goed besteed, want bekijken we de waddeneilandenreeks, dan zien we, dat Vlieland iets meer naar buiten puilt dan de overige eilanden. Het gevolg daarvan laat zich raden:Meer aanvreting door de zee. Dat Waterstaai hier zoo diep in de buidel tast is heusch niet om Vlieland alleen. (Zonder over heidssteun zou Vlieland het niet bolwer ken. Het is nu eenmaal een eiland, dat alleen invoert. Van uitvoer is geen sprake, een paar honderd hoenderparkeieren in het voorjaar daargelaten. Neen, het gaat hier om het belang, dat de Friezen hebben bij een tegen zee en wind opge-, wassen Vlieland, dat als een natuurlijke golfbreker het Friesche land beschermt. Wat een vogels op de golfbrekers, ge-, bouwd van zware basaltblokken, groen, van de zeeplanten. Een prachtig terrein voor de visschers onder de vogels. Er hielden zich ook groote zwermen eider- eenden op. Dat is ook iets biezonders, eidereenden, die in de Vlielandsche dui nen broeden. Zij hooren eigenlijk in Noor delijker streken thuis, als IJsland, Noor wegen, enz. En ze broeden nergens an ders in ons land. Men staat hier voor een raadsel. En elk jaar komen er nog bij. Op het oogenblik broeden hier wel 400 paren! Alle soorten INKT, inktlinten schrijfmachines, carbon, papier.... BOEKHANDEL PARKSTRAAT. N. W. DUINKER, Directeur N.V. Zeebad Vlieland, onze gids op onze excursie. Bij dam zes slaan we het slag naar ;het Posthuis in. Komisch doet het «ver keersbord met het opschrift „Verboden voor auto's" aan. Hoe kan van'deze kant ooit een auto binnengeloodst worden Gp Vlieland loopen een paar vrachtauto's en, in de zomer alleetr een taxi. Later zijn we langs meer van die borden gere den. Dan knarsen de banden over het schel penfietspad, dat vele K.M. in de richting van het dorp Oost-Vlieland loopt. Vlie land blijkt rijk aan vogels: scholeksters, tureluurs, wulpen, talingen, kieviten, klu ten en andere. Ook ontdekken we heel wat konijnen; die moeten Staatsboschbe heer nogal heel wat last bezorgen. Ze zijn hier veel minder schuw dan op Texel. Een bleef er rustig zitten knagen aan de kant van het fietspad. We hebben er troepjes van tien en meer ontdekt. Ook zwalken er in het duingebied vrij wat hagedissen rond. Een merkwaardigheid is zeker, dat de Vlielanders van rat ten niets afweten;dit gedierte komt hier namelijk niet voor. Ons pad leidt door het bosch hier en daar. Sommigen meenen, dat Vlieland weinig of geen dennenbosschen bezit, 't Tegendeel is waar. De laatste 20 jaar heeft Staatsboschbeheer bijkans 275 H.A. met dennen en loofhout beplant. De laatste paar jaar gaat men vooral tot het aanleggen van loofhoutbosschen over. Onderweg, in de duinen, kwamen we langs het kleinste kerkhof, enkele meters in het vierkant. In het midden een bordje met opschrift: Hier rust het stof uit vroeger dagen, Verborgen in een houten kist; Wil eerbied voor deez' rustplaats dragen, Daar zulks plicht en mensch'lijk is. Z.O.Z.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1939 | | pagina 1