TRIUMPH
OVER GEHEEL
NEDERLAND
DE BESTE
\c- SIGARET
jaargang
z. ate raag b Jtin iyjy
ino. bb/e
Noord-Holland
EERSTE BLAD.
GEREED KOMEN.
N.V. WACO Autobusdiensten
Wie helpt er weer mee?
N.V. Autobusdienst
Den Helder-Alkmaar v.v.
Over 'n bezoek aan Vlieland.
Booten der TESO.
ATO te de Kooy (Leeuwarden).
Treinen te Alkmaar.
U wolken van genot
ui.
TEXELSCHE COURANT
GEMEENTE TEXEL
SCHIETOEFENINGEN.
De Burgemeester van Texel brengt ter
algemeene kennis, dat iedere Dinsdag en
Vrijdag van 's morgens 8 uur tot des
namiddags 4 uur schietoefeningen zullen
worden gehouden in het duinterrein „Cee-
ting" ten Zuiden van het Koogerslag.
De toegangswegen tot de terreinen zijn
afgezet met roode vlaggen.
Texel, 3 Juli 1939.
De Burgemeester van Texel,
KAMP.
VOOR DE ZONDAG
oda-
:hat-
lieg-
>nee'
i.
van
I be-
iedo-
:her-
kun-
mei
zordi
he
ge
ver-
er i(
dn'
itste
tker
t he
chl?
M.
Alle leed, zegt Christoph Blumhardt er
gens, ligt in het niet gereed komen.
Komen wij ooit, vragen wij ons af, ge
reed in ons leven? Onze dagelijksche
dichten, waar en wanneer eindigen zij
)nze levenstaak., waar en wanneer houdt
zij op? Gemakkelijk is het te zeggen van,
die plichten, dat zij een einde nemen
bij het ter ruste gaan, en van die taak,
dat zij haar afsluiting vindt in ons ster
rensuur. Maar, is het voor onszelf wel,
juist? Wanneer wij in het nachtelijk don
eer de voorbije dag herdenken het is
goede gewoonte dit te doen, want 't
dwingt ons tot (onmisbare) zelf-kritiek
hoevele malen zullen wij dan niet met
smart onze tekortkomingen voor ons zien
oprijzen; hoevele malen zullen wij niet
bedreigd worden door de wassende scha
duwen van het ongedane!
En wanneer wij gevoelen, dat het met
onze hoe vaak nutteloos verspilde
levenskrachten ten einde gaat, zal in zoo,
menigeen onzer dan niet de folterende
onrust branden, dat wij het beste in ons
leven onherroepelijk hebben verzuimd;dat
wij nu, in onze laatste momenten, eerst
beseffen, dat wij toch eigenlijk met al
onze plannen en goede voornemens niet
verder gekomen zijn dan het prilste begin.
Wordt niet aldoor, hoe meer wij vorde
ren op onze levensweg, het onvoltooide
grooter en smelt niet al hetgeen wij vol
tooid dachten, langzaam maar zéker on
der onze handen weg?
Alle leed ligt in het niet gereed ko
men. En wij komen nimmer gereed. Géén
van allen, wanneer wij eerlijk tegenover
ons zelf durven te zijn. Wij komen nim
mer gereedmet ons leven, noch met ons
werk. Ook de oudste onzer sterft te
vroegook het beste werk is te snel be
ëindigd. Het is ons niet mogelijk de oor-,
raak weg te nemen van ons leed.
Want volmaakt is niemand onzer. En
niets kan in wezenlijke zin voltooid "<ijn,
wat niet volmaakt is.
Ligge hierin een aansporing om de da
gen van ons leven te vullen met nuttige
arbeid, verricht zoo goed als wij maar
binnen.
ZONDAG, 9 Juli 1939.
IIIII|[|!iiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiii
«HUI VOOR HOOFD EN HART.
ingef
cr \V0I
al be-
derin
i
waar
1 med
i P
paar
ïienai
sbelai'
en' a
),-1
ren
j ge®
m het
Abso-
i daar-
hadt u
ZONDAG
Niet het vele weten doet het, maar iets
goed weten.
MAANDAG
Nog moeilijker dan de opvoeding van
"are kinderen, is de kunst, ons zelf te
'ormen
DINSDAG
Jonkheid zonder tucht, grijsheid zon-
^r vrucht.
WOENSDAG
Vaar de drift komt aanstormen, gaat
rede op de vlucht.
DONDERDAG
Er is niets, dat de dagelijksche arbeid
8)0 verlicht als een opgeruimd gemoed,
VRIJDAG
Wie in de toekomst licht ziet blinken,
welt de duisternis van het heden niet
neer.
ZATERDAG
Zaaier in der tijden voren:
Vat ge zaait, gaat niet verloren.
Vruchten draagt het, vroeg of laat,
Zaai dan, zaaier, goed voor kwaad.
Ingang 15 Mei geheel gewijzigde
DIENST- en TARIEFREGELING
a 5 ct. verkrijgbaar bij onze chauf
feurs en aan onze kantoren.
AUTOTOCHT MET OUDEN VAN
DAGEN.
Er heeft zich in de meeste plaatsen
des lands, schrijft een medewerker van
de N. Harlinger Crt., een aardige tradi
tie gevormd ten aanzien van de Ouden
van dagen .een zomersche autotocht.
,,'t Zou toch jammer zijn, meneer,"
zoo zei er me laatst een „als het van.
't jaar niet doorging, want ja, nu zijn
we d'r nog, maar wie zal zeggen, hoe
we er over een jaar voorstaan. Of we
dan nog zullen leven en gezond zijn,
van lijf en leden....,
Die tochten beteekenen voor oudjes,
die een leven van zwoegen en zorgen ach
ter zich hebben en voorheen niet over
tijd en middelen beschikten om eens wat
anders dan hun omgeving van alle dag
in zich op te nemen, meer dan we kun
nen vermoeden.
En wij wij stellen zoo gemakkelijk
uit en -af. 'n Volgend jaar misschien
weer eens. 't Is zoo lastig om de benoo-
digde auto's weer beschikbaar te krijgen,
en de bijdragen voor het onthaal dei-
oudjes.
Ach, laten we wat voor die menschen.
doen. Laat gedurende een lange dag
de zon stralen in de winter van hun leven.
We feebben ze ook op Texel gekend,
autotochten met ouden van dagen. Ve
len behouden daaraan nog de aangenaam
ste herinneringen. Indien we ons niet ver
gissen, hebben we driemaal zoo'n tocht
gehad, telkens met een kleine twintig
auto's en 40 a 60 bejaarde passagiers.
De auto's werden kosteloos ter beschik
king gesteld, evenals een hoeveelheid
versnaperingen, kistjes sigaren en fles-
schen limonade. Zouden we niet trachten
de reeks voort te zetten? Wij zullen
gaarne om te beginnen —de propaganda,
ter hand nemen. Wie met ons voorstel,
instemmen, worden vriendelijk verzocht
zich met ons in verbinding te stellen,
opdat we met elkaar zoo'n tocht weer
kunnen voorbereiden.
Aansluitende op
WEET U ZE ALLE VIJF
556 „Courage, 't zal waarachtig wel
gaan". Zoo sprak
557 Waar werd „Vader Cats" gebo
ren?
558 „Mevrouw de Douairière". Zoo
betitelt men een....?
559 Papiamento; zoo beet
560 Tokio is de grootste stad van Ja
pan; daarop volgt
ANTWOORDEN.
556 M. Hz. Tromp.
557 Brouwershaven.
558 Adelijke weduwe.
559 De taal, die op de Westindische
eilanden en in Suriname wordt ge
sproken, (Spaansch-Nederlandsch-
Indiaansch).
560 Osaka, 2.2 millioen inwoners.
NIEUWE VRAGEN
561 De kleur van een pelikaan is
562 Een „persona grata" is
563 Quai d' Orsay. Daar zetelt te Pa
rijs
564 De directeur van 'n lyceum heet
565 Ligt Sas van Gent in België of in
Nederland
ZOO SCHREEF.
WANNEER TE BEZICHTIGEN?
(over H.M. de Vrouw.)
LORD BYRON: Liefde maakt de zwak
ken sterk en de sterken zwak.
H. HEINE: Leelijkheid bij een vrouw is
reeds de halve weg tot de deugdzaamheid,
H. DE BALZAC: De welsprekendheid
van de vrou.w ligt voornamelijk in de
klemtoon, de gebaren, de houding en de
blik.
DE MOK: Op werkdagen van 9—11 en
van 1—3; op Zon- en feestdagen van 9
11 en 14. Kosteloos.
TEXELS MUSEUM. Op alle werkda
gen van 9—5 uur. Zondags na tijdige aan
vrage. Toegangsprijs: 15 cent; kinderen
beneden 14 jaar: 5 cent.
VUURTOREN: Mag tot nader bericht
niet worden beklommen of bezichtigd.
- Wim of\>*<Un
naofdhoutkescA
VOGELS OP VLIELAND.
Al spoedig komen ons de eerste vo
gels, sterns en zilvermeeuwen, als herau
ten tegemoet. Ja, Vlieland heeft ook een
rijke vogelwereld.
Precies als Toon en Piet hadden ver
teld komen we tenslotte op een goed
berijdbare strandstrook. Hoera, we rij
den. Al weer zoo'n tafereel, dat ons aan
strijd en dood herinnert: twee, drie wrak
ken van enkele der ontelbare schepen,
die hier te pletter liepen. De eerlste dui
nen. Bordjes met het opschrift: „Hierlls-
gen gift-eieren". We snappen het al:Ook
hier heeft de zilvermeeuw het verbruid.
Hier probeert men met vergiftigde kip-
eieren het aantal meeuwen te beperken.
Bovendien worden ook groote kwantu'ms
eieren geraapt. Er broeden jaarlijks nog
ontstellend veel paren.
Wanneer we naar de duinrand loopen,
die, wat hoogte betreft, overeenkomt met
de Texelsche duinen, is het ineens een
gekrijsch en gewir-war, dat hoeren en
zien vergaat. We trekken verder, de zee
kant langs. Voor ons, Texelaars, is de
aanwezigheid van golfbrekers, loodrecht
op het strand, iets ongewoons. Er liggen
aan de Noordzeekant wel zestig hoofden,
die jaarlijks voor duizenden guldens on
derhoud eischen. En dat is goed besteed,
want bekijken we de waddeneilandenreeks,
dan zien we, dat Vlieland iets meer naar
buiten puilt dan de overige eilanden.
Het gevolg daarvan laat zich raden:Meer
aanvreting door de zee. Dat Waterstaai
hier zoo diep in de buidel tast is heusch
niet om Vlieland alleen. (Zonder over
heidssteun zou Vlieland het niet bolwer
ken. Het is nu eenmaal een eiland, dat
alleen invoert. Van uitvoer is geen sprake,
een paar honderd hoenderparkeieren
in het voorjaar daargelaten. Neen, het
gaat hier om het belang, dat de Friezen
hebben bij een tegen zee en wind opge-,
wassen Vlieland, dat als een natuurlijke
golfbreker het Friesche land beschermt.
Wat een vogels op de golfbrekers, ge-,
bouwd van zware basaltblokken, groen,
van de zeeplanten. Een prachtig terrein
voor de visschers onder de vogels. Er
hielden zich ook groote zwermen eider-
eenden op. Dat is ook iets biezonders,
eidereenden, die in de Vlielandsche dui
nen broeden. Zij hooren eigenlijk in Noor
delijker streken thuis, als IJsland, Noor
wegen, enz. En ze broeden nergens an
ders in ons land. Men staat hier voor een
raadsel. En elk jaar komen er nog bij.
Op het oogenblik broeden hier wel 400
paren!
Alle soorten INKT, inktlinten
schrijfmachines, carbon, papier....
BOEKHANDEL PARKSTRAAT.
N. W. DUINKER,
Directeur N.V. Zeebad Vlieland,
onze gids op onze excursie.
Bij dam zes slaan we het slag naar
;het Posthuis in. Komisch doet het «ver
keersbord met het opschrift „Verboden
voor auto's" aan. Hoe kan van'deze kant
ooit een auto binnengeloodst worden
Gp Vlieland loopen een paar vrachtauto's
en, in de zomer alleetr een taxi. Later
zijn we langs meer van die borden gere
den.
Dan knarsen de banden over het schel
penfietspad, dat vele K.M. in de richting
van het dorp Oost-Vlieland loopt. Vlie
land blijkt rijk aan vogels: scholeksters,
tureluurs, wulpen, talingen, kieviten, klu
ten en andere. Ook ontdekken we heel
wat konijnen; die moeten Staatsboschbe
heer nogal heel wat last bezorgen. Ze
zijn hier veel minder schuw dan op Texel.
Een bleef er rustig zitten knagen aan
de kant van het fietspad. We hebben er
troepjes van tien en meer ontdekt. Ook
zwalken er in het duingebied vrij wat
hagedissen rond. Een merkwaardigheid
is zeker, dat de Vlielanders van rat
ten niets afweten;dit gedierte komt hier
namelijk niet voor.
Ons pad leidt door het bosch hier en
daar. Sommigen meenen, dat Vlieland
weinig of geen dennenbosschen bezit, 't
Tegendeel is waar. De laatste 20 jaar
heeft Staatsboschbeheer bijkans 275 H.A.
met dennen en loofhout beplant. De
laatste paar jaar gaat men vooral tot het
aanleggen van loofhoutbosschen over.
Onderweg, in de duinen, kwamen we
langs het kleinste kerkhof, enkele meters
in het vierkant. In het midden een bordje
met opschrift:
Hier rust het stof uit vroeger dagen,
Verborgen in een houten kist;
Wil eerbied voor deez' rustplaats dragen,
Daar zulks plicht en mensch'lijk is.
Z.O.Z.