ft\ig&1»e 'AKKElfïJtS. éiïm. s Li DE TOEKOMST VAN TEXEL F De Wereld et v K Ha ong IN KAART fr/r\*/a l SI eert "erki door DR. JAC. P. THIJSSE. GESCHIEDENIS VAN DE GEUL. Een ander onafhankelijk gebied vinden sve in het Zuiden van het eiland: het Natuurmonument De Geul, dak a' meer en meer gewaardeerd wordt. Hier hebben we jong Texel. In 1890 bestond De Geul nog heelemaal niet. Als je het Pompeylak doorkruist had, ging je over een niet eejis heel brieede duinrichel en dan stond je opeens voor een wijde zandvlakte: de Texelsche Hors. Heel in de vejrte naar rechts lag Onrust en tusschen de Hors en Onrust blonk het nog niet verzande Noor dergat. Hoe heel anders is het nu. Het Noordergat is versmoord, de Hors ver breed en daarover wandelt Onrust zijn verderf tegemoet. Maar op de wijde Hors is duinvorming opgetreden, begunstigd door Waterstaat. De ingenieurs hebben dit werk uitgevoerd op wetenschappelijke grondslag en de „haakvorming" voortge-, zet, die typisch is voor de stranden Uitgaande van het massief bij palen 8 en, 9, hebben zij een haak geslagen, die ge leid heeft tot vorming van de Geulvallei en thans alweer een volgende haak, die meer zuidelijk een nieuwe Geul zal ver oorzaken. WERK VOOR NATUURVRIENDEN. Hier ligt nu werk voor de natuurvrien den en ze moeten zich reppen om niet achter te blijven in de loop der gebeurte nissen. De eerste Geul heeft zich in 80 jaren tijds ontwikkeld tot een rijk land schap van plas en moeras, zanjdrug en duinhelling, de tweede heeft ook al een- begin gemaakt met zijn nieuwe vegetatie Hier voelen we nu behoefte aan degelijke biologen, lui, die niet tevreden zijn met- een paar dagen van intens genot op het heerlijke eiLand, maar onderzoekers, die jaar op jaar in allerlei seizoenen weer komen en vlijtiger dan ik re k eif i schap geven, van wat de Natuur hier uit richt. tegenwoordig mogen we er wel re kening mee houden, dat we hier alleen veilig kunnen werken op Zaterdagmiddag en Zondag, de rest van de weeklheerscht hier de artillerie van de vloot en van het luchtwapen. Het aardigst is, te beginnen in de „Oude Duinen" bij paal 8 en dan Zuid oostwaarts de nieuwe richels en valleien af te werken. Alweer trekt het de aan dacht, dat deze duinen vruchtbaar zijn. De hellingen zijn dichtbegroeid met forsche duindoorns en vlieren en het plas- senland van de Geul komt in menig op zicht dat van de Mui nabij. Hier groeit ook, soms in groote overvloed, het Zon- neroosje. De Nieuwe Geul is nog toegan- gankelijk voor hooge stormvloeden en. vertoont dan ook veel flora van zilte gron den. HET STROOMEND GEBIED VAN DE MOK-SLOOT. En nu in het middenstuk van de dui nen, het stroomgebied van de Moksloot. (vervolg van le pagina). strand, waarvan ik de blaadjes at, en het lukte mij- op een rotswand met mijn pagaai die ik had meegenomen —een meeuw dood te slaan. Zoo had ik dus iets om op te teren. Op Donderdagmiddag om 1 uur 'de Zondag tevoren was ik mijn tocht begon nen hoorde ik plotseling uit de verte het blijde tuf-tuf van onze boot. Ik zwaaide wat ik kon om de aandacht te trekken en werkelijk, het lukte. Ik zag uit de verte, dat men mij had opgemerkt. En dat was genoeg. HARTELIJKE VERWELKOMING. De verwelkoming was buitengewoon hartelijk. De dokter aan boord onderzocht mij onmiddellijk, maar hij kon geen enkel slecht gevolg van de ontberingen en in spanning constateeren. Aan de steiger, waar de boot meerde, stond de geheele bevolking van 35 men- schen mij op te wachten. Ik werd toege juicht en omhelsd als het verloren en teruggevonden kind. Het zijn prachtmen- schen. Ik heb "er vrienden gemaakt, die ik mijn leven lang niet vergeten zal. De boot had een sein naar de wal ge geven toen ik veilig aan boord was en toen ik aan land stapte, werd de vlag aan de mast in top geheschen. Aan land hoorde ik nog, dat ik de ge vaarlijkste gletschers was overgegaan; en. dat nog wel zonder behoorlijke uitrusting; ik had nog mijn rubberlaarzen uit de kano aan. Maar, besloot de heer Strijbos met eenige voldoening, ik heb toch ook dit bereikt, dat een ieder sprak over die Hol lander, die het er zoo goed had afge bracht. Trouwens, na de prachtige presta tie van Sjef van Dongen hebben de Hol landers er toch al een goede naam. Ik zei reeds, dat deze duinen veel van hun vroegere rijkdom door de ontwatering hebben verloren en dat het er, wat de Oostelijke duinstrook betreft, nog veel erger op kan worden. Intusschen is de Moksloot boven het Noordvlak afgedamd en dat heeft voor Binnenvlak, Biesbosch en Bleekersvallei al eenige verbetering ge geven. Toch krijgen we de toestand van vroeger nooit weer. Daarvoor heeft het Staatsboschbeheer te diep ingegrepen door de ontwatering van Natte Vlak en Oude Kooi. Daar is nu verder weinig aan te veranderen en van die Staatsbosschen verwachten we nog veel goeds voor de toekomst van Texel. Daarover straks. Ook is dit duinlandschap tusschen paal' 10 en paal 18 lang niet te versmaden en het wordt danook terecht gehouden als natuurmonument, 't Is weer het oude liedje: de mensohen, die de vroegere toe stand niet hebben gekend, zijn nog ruim schoots tevreden met het tegenwoordige, kunnen daarover zelfs in geestdrift ge raken. Daar is dan vooreerst de zilver meeuwenkolonie in het grootsche land schap bij paal 14, een groote aantrekke lijkheid voor „bezoekers" tot in de va- cantieweken toe. Dan de gevaarlijke duin afslag bij paal 12, een tegenhanger van de Eierlandsche tragedie. Verder overal ruime duinvalleien en interessante afzon derlijke duinen. In de vallei het wondermooie knie- of heuphooge duin woud van hoofdzakelijk struikhei, kraai- heide en kruipwilg met inslag van kam perfoelie en duinroosjes. En in deze „bosschen" nestelen op de grond weliswaar torenvalken, kiekendieven, velduilen, sprinkhaanrietzangers met nog allerhand meer klein gedoe. De duinroos vertoont in dit gebied allerhande kunsten maakt hier heel dikwijls rose, haast roode bloemen, bedekt soms h-ektaren bij hekta- ren de hellingen en lage heuvels met dicht tapijt, haast geen andere planten toelatend, groeit elders op tot bijna mans- hooge struiken, houdt hier krampachtig de rand van de stuifkuil bij elkander, neemt ginds vroolijk een nieuwe stort- helling in beslag. Jaar in, jaar uit kan men zich hier verlustigen aan de daden en gebaren van dit wonderlijke nog niet genoeg begrepen en geprezen struikge was. En even indrukwekkend is in deze duinen het gedrag van de kamperfoelie, die hier op menige plaats als zelfstandig boschvormer optreedt. In de afgesnoerde stukken van de Moksloot en de op vele nu weer vochtige plaatsen komt de Gali- gaan tot rijke ontwikkeling, niet alleen een goede schuilplaats voor de kieken dieven, maar op zichzelf een plant van monumentale schoonheid. TUSSCHEN PAAL 15 EN 16. En dan de duinen tusschen paal 15 en 16 en op de scheiding van Biesbosch en Bleekersvallei prachtige stuifduinen, maar door de krachtige plantengroei van zoo kalme allure, dat Waterstaat er voor- loopig geen bezwaar tegen heeft, hen ongemoeid te laten. Zoo kunnen we dan hier jaar op jaar onze „nollen" weer opzoeken en op de voet volgen wat de duinvormende la-achten van wind en weer en plantengroei hier tot stand brengen. Alles met alles, het heele Texelsche duin van het Horntje tot d-e vergane Vol harding toe is een der kostelijkste bezit tingen van het Nederlandsche volk en van het allergrootste belang voor volksge zondheid, volksontwikkeling en voor de wetenschap. En laat ons dit niet verge ten voor de welvaart van Texel. Zij zijn voor meer dan 99 pet. ons eigendom, ons staatsdomein en worden voor ons met kennis en liefde verzorgd door het Staats boschbeheer, dat daarbij overleg heeft te plegen met Defensie en Waterstaat. (Slot volgt.) „De Levende Natuur" „schele hoofdpijn" maken be hoorlijk werken onmogelijk I Neem een "AKKERTJE", even liggen. Daarna weer frisch. OVER POSTZEGELS. DENEMARKEN. Ter herdenking van het feit, dat 100 jaren geleden de beeldhouwer Berthel Thorvaldsen op verzoek van zijn koning in 1838 uit Italië waar hij het grootste deel van zijn leven doorbracht, naar eigen land terugkeer de, verschenen drie mooie en fijne zegels met het portret van de beeldhouwer. WAT WORDT ER VAN PALESTINA? Na bijna drie jaren onafgebroken strijd, waarbij alleen reeds aan Arabische zijde 3000 man gevallen zijn, komen er thans berichten uit Palestina, die er op wijzen, dat de toestand in het Heilige Land rustiger is. In verband daarmede is het van belang in het kort een overzicht te geven van datgene, wat Engeland in de laatste drie jaren gedaan heeft om een be vredigende oplossing te vinden en wat het van plan ts verder te doen. Driemaal is Palestina door de Engelschen weggeschonken; in 1915 aan de Arabieren, in 1916 aan Frankrijk en in 1917 aan de een Arabischen staat te verdeelen, terwijl bepaalde kleine gebieden verder onder Britsch beheer zouden blijven. Dit verdee- lingsplan, dat voor de Arabieren inderdaad zeer onvoordeelig was, werd beantwoord met bloedige opstanden. In December 1937 werd derhalve een nieuwe commissie onder Woodhead naar Palesina gezonden. Maar ook het voorstel van deze commissie, het land in zeven blokken te verdeelen, vond in de oogen der belanghebbenden geen ge nade. Daarop nam Londen zijn toevlucht tot de Arabisch-Joodsche conferentie van Maart 1938, waar Engeland onder den druk van de solidariteit der Arabische staten gedwongen was, een voorstel te doen, dat nog meer aan de Arabische eischen tege moet kwam. In het laatr-te plan verzekert de Engel- sche regeering, dat de Balfour-declaratie wel is waar aan de Joden een „Nationale Woonplaats" beloofde, maar dat daardoor De hebhe begrai oc Po/fJt/no Palestina volgens hal Engelich* vcrdeelingjplon Woodhead INov. 1938) Palestino met zijn loodsche oe Weden volgons hel Engolscho vtrdcol ng-.p'on von Peel [juli 1937) til Av Tal Aviv Aviv SPqffq Km*- =5# Jood- sche Staten n Arab 1Staten Brit. Rest .mandaat Jood sche Stoten Arab Staten Brit Rest mandaat ,Akaba4 rfKkaba op leer Kroon fe be Joden. In Juli 1922 echter kreeg Engeland Palestina ais mandaatsgebied van den Vol kenbond in handen. Palestina was op dat oogenblik een overwegend Arabisch land. Nog in 1917 stonden tegenover 660.000 Arabieren slechts 55.000 Joden. Sinds de z.g. Balfour-declaratie van 1917, waarbij aan de Joden een „Nationale Woonplaats" beloofd werd, groeide de Joodsche bevol king echter snel. In het jaar 1938 telde men in Palestina reeds 400.000 Joden, waartegenover 810.000 Arabieren stonden. Tegen dezen snellen groei van de Jood sche bevolking verzetten zich de Arabieren met alle mogelijke middelen. Dit dwong Engeland o.a. tot het zenden van een com missie onder leiding van lord Peel. Deze stelde voor Palestina in een Joodschen en de „burgerlijke en religieuse rechten" der Arabieren niet beïnvloed mogen worden.' Een verdere tegemoetkoming aan de Ara-j bieren is de verklaring, dat Engeland in de komende vijf jaren nog slechts 75 000 Joden in het land zal toelaten. Bovendien zal na een termijn van tien jaren Palestina* geleidelijk zijn onafhankelijkheid krijgen.! De Joden zullen in dezen zelfstandigen) staat de rechten van een minderheid, krijgen. Overigens behoudt Engeland zich nog be paalde economische en strategische voor- deelen voor, waartegen de Arabieren zich overigens nog altijd verzetten. En al is de rust dan ook ten deele weergekeerd, het is niet uitgesloten, dat de strijd in Palestina nog eens zal uitbreken. VAN OVER DE GRENS POLEN Polen herdacht het feit, dat op 6 Aug. 1914 honderden l-egionnairs het kamjjvan Oleandra bij Krakau verlieten om onder leiding van wijlen Maarschalk Pilsoedski de vrijheidsstrijd van Polen te beginnen Dat was Zondag 25 jaar geleden Een der trouwste vrienden van de Poolsche maarschalk, de tegenwoordige maarschalk Smigly Rydz heeft hierbij een rede ge houden. De tijden zijn veranderd. Toen ter tijd was tenslotte Rusland Pol-ens grootste vijand. Thans staat Polen met het probleem-Danzig het scherpst tegen over Duitschland. Het voelt zich (aldus Smigly Rydz) door d-e steun van andere groote mogendheden sterk. Met Danzig verdedigt Polen veel meer dan een stad, die het trouwens zelf niet -eens bezit, maar die onder beheer van de Volkenbond staat: het verdedigt de corridor -en meent aldus zijn onafhankelijkheid slechts te 'kunnen handhaven. Het is duidelijk, dat Smigly Rydz met die groote mogendhe den, die achter Polen staan, bedoelt En geland en Frankrijk. Een garantie van Rusland bezit het nog niet, maar hoopt het spoedig te verkrijgen. DUITSCH-POOLSCHE SPANNING. Op het krachtige woord van Smigly Rydz is Duitschland het antwoord niet schuldig gebleven. De Poolsche legerlei der had verklaard, dat zijn land ook dan voor de vrijheid zou strijden, indien het niet van de onmiddellijke hulp uit het Westen zou verzekerd zijn. Dit is een Ihouding, die verschilt van dje, welke Benesj verleden jaar aannam. De Tsje chische president gaf toen te kennen, dat zijn land zeker was van de Engelsch- Fransdie steun. Maar juist toen het er op aan kwam, in September, toen Duitsch land met zijn opmarsch dreigde, ontviel' de Tsjechen die steun uit het Westen en zoo moesten zij capituleeren. Te War schau neemt men daarom van begin af aan een and-ere houding aan: te zullen' vechten, desnoods alléén. Het Duitsche antwoord bestaat uiteen versterkte perscampagne tegen Polen. Het maakt de indruk, alsof de strijd elk oogenblik kan uitbreken. In waarheid is dit niet -het geval. Zoo er al een con flict over Danzig zou komen, dan kan men dit wel niet voor September ver wachten. Er zijn verschillende teekenen, die er op wijzen, dat men te Berlijn nog met de voorbereiding bezig is. In de -eerste plaats blijkt dit hieruit, dat in Danzig zelf de spanning eenigszins is afgenomen; de Senaat der Vrije Stad is blijkbaar op advies van Berlijn, bereid met Polen te onderhandelen over het geschil inzake de douane. In de tweede plaats is er een overeenkomst op til tus schen Ribbentrop, Hitiers minister van buitenlandsche zaken, en Czaky, zijn Hongaarsche collega. Al doet Honga rije nu wel op veie punten met Duitsch land mee, het is nog altijd niet zeker, welke houding het zal aannemen in geval van -een Duitsch-Poolsche oorlog. De Hongaren en d-e Polen hebben lange tijd samengewerkt. Toen in Maart de bin- nenlandsche crisis in Tsjecho-Slowakije aan de orde kwam, hielpen d-e Polen en Hongaren elkander, opdat Hongarije in het bezit zou komen van het Karpathen- landje (dat deel uitmaakte van de door Praag bestuurde republiek) en dit doel is toen ook bereikt. Verdere samenwerking tusschen Boedapest en Warschau komt de Duitschers thans ongelegen. Zij zullen dus de Hongaren -moeten winnen voor steun, althans voor welwillende neutral); teit, opdat zij tegen Polen d-e handen vrij hebben, als het op een conflict mocht uit- loopen. Zoolang er hieromtrent ge-en zekerheid is, heeft men te Berlijn dus nog de tijd tegen de Polen. Een crisis in Augustus wordt dus steeds minder waarschijnlijk. Maar de oorlogstoebereidselen gaan in Danzig toch voort. Er wordt een groote pontonbrug gebouwd over de Weichsel tusschen Danzig en Oost-Prui sen, terwijl groote oorlogsvoorrad-en uit Hamburg naar Oost-Pruisen worden ge bracht. Ook wordt gezegd, dat Duitsch land thans twee millioen man onder de wapenen heeft en dat daar deze maand nog anderhalf millioen man bijkomen, sa men een gewBldige troepenmacht, die Po len noopt zijn semi-mobilisati-e nog weer uit te breiden. Dit zijn toch wel dreigen de verschijnselen. Onder h leding Nieuw Speci; STC :lke t LUCHTVAART. Een Duitsch verkeersvliegtuig is na landing op het vliegveld bij Rangoon it brand geraakt. Bemanning en de 3 passa giers ongedeerd. eelt Br Iedere Ml. Gevrr

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1939 | | pagina 2