I'.
De Texelsche Luchtvaart-show.
Texel, uit de lucht bekeken.
Een praatje met
Br
IN ALLE OPZICHTEN
SUCCES.
EEN
(vervolg van le pagina.)
EEN DUBBELSTART.
Nauwelijks had Rijklof van Goens zijn
„kist" verlaten pf een auto bracht hein
weer naar ide startplaats van de zweef
vliegtuigen, waar jtuj in de _,,Wolf" moest
plaats nemen voor een dubbelstart: twee
zweefvliegtuigen door een motorvliegtuig
naar boven gesleept. In het andere zweef
vliegtuig nam ,de heer Wijkens plaats.
Deze start vergt veel vaardigheid van de
zweefvliegers maar ook van de motorvlie
ger. Prachtig gingen de zweeftoestellen
'echter de lucht in. Op geringe hoogte
werden de kabels losgemaakt. Spoedig
daarop streken de zweeftoestellen neer.
HOOGTESCHATTINGSVLUCHT.
Met de Leopard Moth, PH-AMN, een
sportvliegtuig, ging de heer A. L. Baul-
ling de lucht in. Dit sportvliegtuig, ver
vaardigd in serie-bouw in de De Havil-
land-fabrieken (Engeland), behoort tot
hetzelfde type als het toestel, waarmee
Jimmy en Amy Mollison—Johnson de
Atlantische Ooeaan van Oost naar West
overstaken en recordvluohten maakten van
Engeland naar Kaapstad en naar Austra
lië. Een goed vliegtuigje dus wel
De heer Bauling stuurde de „AMN"
steeds hooger. Eindelijk vond de heer
Bauling, dat hij hoog genoeg was geklom
men en zette hij een duikvlucht in. Nu
moesten de toeschouwers de maximale
hoogte invullen op het formulier, dat aan,
het programma was toegevoegd. Zeer ve
len deden dit. De schattingen liepen zeer
uiteen. De heer Bauling deelde spoedig
mee, dat de bereikte hoogte volgens de
barograaf 780 M. was. De heer C. Butter,
uit Oostenend, had dit juist geraden, en
verwierf daarmee de eerste prijs: een
rondvlucht boven ons eiland. Zelfs mocht
hij nog iemand gratis meenemen. Drie
inzenders schatten 775 meter. Het wa
ren P. Bruin, Koogerstraat; R. Kwast, De
Waal en J. List, St. Maartensbrug. Zij
verwierven de tweede, derde en vierde
prijs.
BURGEMEESTER KAMP SPREEKT.
Voor de microfoon richtte burgemeester
Kamp een dankwoord tot de heer Bauling
uit Deventer, organisator van deze mid
dag. Wij wenschen, aldus spr., dat wij
ook volgende jaren kunnen rekenen op de
medewerking en de vaardigheid van de
heer Bauling in het organis-eeren van deze
dagen. Voorts wil ik dank brengen aan
allen, die verder hebben medegewerkt
aan het welslagen van deze middag, aan,
de vele belangstellenden, de talrijke bad
gasten niet in het minst. Ten slotte zou,
ik alleen willen wenschen, aldus besloot
spr.: tot weerziens op de Luchtvaartdag
-Texel—1940.
NIEUWE SENS ATI EVLUCHTEN.
Hoewel velen zich hierna al opmaakten,
tot vertrek, was het programma nog niet
afgeloopen. Rijklof van Goens liet zich,
met de „Wolf" nogmaals de lucht inslee-
pen en verrichtte nog een groot aantal
stunts, gedurfder en gewaagder, dan toen
hij de eerste maal met de „Wolf" op
steeg. Loopings vóór- en achterover, zelfs
een vrille. Wat deze vlieger met een
zweeftoestel uitvoerde, was wel vermetel,
Een steile duik tot vlak bij, de grond. Op
slechts enkele meters van de grasmat trok
hii het ranke vliegtuigje weer op. Het
'had geen moment later moeten geschieden..
Hiermee kwam het officieele einde,
«naar er bleef voor wie nog bleven nog
genoeg te zien. De Burgemeester van
Ameide maakte zich gereed om met de
Miniinoa (in zweefvliegkringen spreekt
men van „Mooie Mina") te vertrekken;
ook de sportvliegtuigen kozen de een na,
de ander het luchtruim, terwijl de Dou
glas nog tot kwart over zeven zijn rond
vluchten voortzette.
Maar langzamerhand liep het veld leeg.
Auto's reden af en aan. Nog lang was het
op de weg een drukte van belang. De
dorpen, die de heele middag als uitgestor
ven waren, hernamen hun gewone zo-
mersch aanzien.
De Texelsche Lhch tv aart-Show was
voorbij. Het was een sjiow, welke in alle
opzichten is geslaagd dank zij het gun-,
stige weer en het organis|atie-talent van
de heer Bauling, dank zij de groote mede-,
werking van het gemeentebestuur en van
het publiek. Gemeente- en rijksveldwacht
wisten, bijgestaan door de militairen, de
orde voortreffelijk te handhaven. Het
groote aantal controleurs zorgde er voor,
dat in de wijde omtrek zoo min mogelijk
personen kosteloos van het schouwspel
konden meegenieten.
Op het veld zorgde de heer Zand
vliet, assistent-chef van de K.L.M. op
het vliegveld, dat allen wisten, wat er ge
hemde of wat er komen zou. Tal van aar
dige biezonderheden over de vliegtuigen
voegde hij er aan toe. Hij bleek een vlot
causeur, een luchtvaartdeskundige. die de
taak van omroeper mede goed verstaat.
Het gesproken woord werd afgewisseld
door vroolijke grammofoonplaten.
De fruit- en ijsventers op het veld de
den goede zaken.
Geen wanklank werd vernomen.
Ongetwijfeld behoort na dit doorslaand
sucoes een dergelijk luchtvaartfestijn tot
de attracties welke voortaan ieder zomer
seizoen ten pleziere van Texelaar en bad
gast op het programma zullen worden ge
plaatst.
Nog vele „shows" na deze! Dat is ze
ker de oprechte wensch van allen, die
daarvan Woensdag getuige zijn geweest.
H.
ANN
TURN
SLIPPING
HOE DRUK HET WAS
Van de gelegenheid tot het maken van
rondvluchten boven ons eilad is door wel
400 personen gebruik gemaakt. Menigeen
vloog voor de eerste maal. Reeds om 10
uur 's morgens stond de Tapuit, de Dou
glas DC 3, gereed. Omstreeks dat uur be
gon de lucht wel wat op te klaren, doch
eerst 's middags zou de zon het grauwe
wolkendek uiteen scheuren.
Zoo heel druk het 's middags voor
het rondvluchten-loket was, zoo eenzaam,
en verlaten stond de tent daar 's mor
gens. Het is te begrijpen, dat men liever
wachtte tot des namiddags.
De Tapuit heeft die morgen in het ge
heel GEEN rondvluchten behoeven tema
ken. Maar 's middags. We weten niet, of
we de koene bestuurder, gezagvoerder A.
Viruly benijden of beklagen moeten. Hij
heeft van twee tot zeven uur niet minder
dan 22 maal boven ons eiland gecirkeld,
een groote cirkel, ja, dat was net. On
ophoudelijk vloog de Tapuit in de omge
ving van zijn nest rond. Het had er van
weg, of de vogel telkens zijn nest moest
verlaten, opgejaagd door de eierra-
persTelkens weer gingen honderden
oogen méé, wanneer hij omhoog zeilde.
En vooral zij, die bij groote groepen,
gewapend met het rose rondvluchtbiljet
vol ongeduld „het" moment van hun le
ven verbeidden, volgden met zichtbaar ge
not „hun" vliegtuig.
Het was al 7 uur geworden, toen de
Tapuit de laatste passagiers aan boord
nam. De laatste groep werd wel biezon-
der lang op de proef gesteld, want na al
dat vliegen had de Tapuit een leege maag
gekregen en het tanken (een paar hon
derd liter is voor haar maar een slokje),
hield nogal op.
MEE DE LUCHT IN.
Ook wij hadden het genoegen een
vlucht mee te maken. De K.L.M. was zoo
vriendelijk ons een toidhtje aan te bieden.
Het was niet de eerste maal, dat We ons
a,an een K.L.M.-pilooJ toevertrouwden,
maar.... ditmaal voelden wij ons toch wel
dubbel veilig, toen we gezagvoerder Vi
ruly in de cockpit zagen.
De motoren op volle toeren en daar
ging-ie. Eerst naar de Noordelijke zijde
van het veld en daarop begon de Tapuit
zijn tocht naar de blauwe lucht, waarin
helderwitte en donkergrijze wolkgevaar
ten als trotsche schepen met bolle zeilen
voortgleden. Altijd weer krijg je een bie
zonder gevoel over je als de aarde steeds
dieper wegzinkt; je voelt je los en onbe
lemmerd. Langzaam maar zeker komen we
hoogerop. De huizen, boerenhofsteden en
schuren, de auto's, fietsers en wandelaars,
de paarden, koeien en schapen, ze worden
al kleiner, en lang duurt het niet, of je
krijgt het idee over een Sprookjesstad te
zweven. Een goed geordende miniatuurwe
reld. Goed geordend. Kijk maar eens naar
die graanvelden. Als we nu langs de we
gen gaan, wordt ons oog altijd weer ge
troffen door de keurige opstelling van
de garven graan. Het oogsten is in volle
gang. En zien we de graanvelden van uit
de lucht, op ©enige honderden meters
hoog, dan komt die keurige opstelling eens
zoo goed tot haar recht. Het lijkt wel óf
je in een bakkerij bent en op een plaat
met pepermoppen kijkt. Beter voorstellen
kunnen we het haast niet. En dan de we
gen en slooten; het lijken linten van grijs
en zilver als om het geheel nog meer te
verfraaien. Wat ook heel anders aandoet,
is het grasland. De kleur schijnt vanuit
de hoogte veel donkerder. En het vee,
zwartbont, roodbont en wit, valt daartus-
schen heel duidelijk op. Eerst stevenen
we op Den Burg aan. Viruly maakt een
fijne draai. Nog nimmer konden we onze
„residentie" zoo goed bekijken. Verder
zijn we alweer. Het gaat eigenlijk veel en
veel te vlug, maar ia, de Tapuit houdt
nu eenmaal niet van slenteren. Dan han
gen we alweer boven Oosterend. Raden
hoef je het niet: de stoere, vierkante to
ren valt dadelijk op. Weer verder. Op De
Cocksdorp aan. Ook boven dit dorp ma
ken we aan rondje. Grappig klein is voor
al het haventje, dat in werkelijkheid ook
niet meer water kan bevatten dan een fat
soenlijk zwembadEr liggen een paar
visschersschepen. Misschien ligt de Quo
Vadis van Toon Eelman er ook wel bij.
„Bonjour, Quo Vadis, wat ben je zoo
nietig". En dan gaan onze gedachten nog
weer even uit naar Vlieland. We turen in
Noordelijke richting. Maar het weer is
niet biezonder helder en het contrast tus-
schen het grijs-blauwe water en de zand
platen is niet groot. Het zicht gaat ook al
niet veel verder dan de Noordelijke rand
van de Vliehors. De Vlielandsche hos-
schen blijven verborgen.
Terug gaat het over de Slufter. Dit
deel was ongetwijfeld het mooiste van de
tocht. De slibvelden met de duinpartijen
komen prachtig uit. We gingen ook nog
even over het strand en de eeuwige bran
ding. Er stond beslist een flinke golfslag,
doch de aanrollende golven leken teere
franje aan het blauwe kleed van Hare
Majesteit De Zee. Dan beginnen we te
dalen, sneller en sneller; de aarde komt
a.h.w. ons tegemoet. Nauwelijks merk
baar is de aanraking met de grasmat.
Omstreeks kwart over zeven ging de
Tapuit wederom de lucht in, nu naai' Am
sterdam, vanwaar hij 's morgens vroeg
reeds was gestart. Op dat oogenblik cir
kelde ook een andere zilveren vogel bo
ven het veld. Het bleek, het toestel, dat
de dagelijksche dienst Texel-Amsterdam
onderhoudt.
„Volledig geslaagd". Dat geldt voor
de heele luchtshow en zeker niet in de
laatste plaats voor de rondvluchten. En
dat verwondert geen mensch. Want zoo'n
toertje voor f2.50 in een fijne DC 3 mag
je niet missen. J.
BURGEMEESTER C.W. LUYENDIJK.
We hadden het genoegen een onder
houd te hebben met Burgemeester C. V
Luyendijk, die door zijn demonstrate
met de „Minimoa" per motorvliegtuig
van Ypenburg naar Texel gesleept een
belangrijk aandeel in het welslagen van
onze Lucht-show had.
Goede reis gehad, Burgemeester?
vroegen we.
Ja, voortreffelijk, was het antwoord,
Alleen de wolken hingen nogal laag
We moesten er, wegens de remous, meest
boven blijven en dan krijg je van de be
woonde wereld niet veel te zien. Hier en
daar een gaatje......
Doet u al lang aan vliegen en zwe
ven? vroegen we verder.
Een jaar of zes, maar van jongsat
heb ik me biezonder voor de luchtvaart
geïnteresseerd. In 1933 bracht ik een be
zoek aan Schiphol. Daarbij werd o.a. ge
wezen op de gelegenheid om hier vliegen
te leeren. „Natuurlijk alleen voor jonge
menschen", vulde ik aan, maar ik vergiste
mij. „Ook u kunt hier de vliegkunst mach
tig worden", werd mij verzekerd. Toen
ik dit hoorde stond mijn besluit meteen
vast. Ik zou het gaan leeren en kort
daarop kreeg ik nujn eerste les.
Burgemeester Luyendijk is nu 4?
jaar; een groot luchtvaart-enthousiast is
hij, die vrijwel iedere week in het vlieg-
seizoen een deel van zijn vrije tijd wijdt
aan zijn zoo geliefde sport.
Iedere sportieve jongeman kan zich
hierop toeleggen, aldus de Burgemeester.
Oprechte belangstelling is hier de groote
drijfveer. Op Teuge bij Deventer, op
Ypenburg bij Den Haag en in de toe
komst vermoedelijk bij Hilversum, bestaat
gelegenheid voor opleiding tot zweefvlie
ger. Voor f 15 a f20 ben je daar lid van
de club; toestellen worden in bruikleen
afgestaan.
RIJKLOF VAN GOENS.
BL
dal
do
de
Wi
we
luc
hei
ste
IVER
Kolossaal, mijnheer Van Goens: Wat
heeft u ons in spanning gehouden met
uw kunstvliegerij.
Zoo wendde we ons tot de N.L.S.-in-
structeur, die op Ypenburg menigeen voor e
een der zweef-brevetten heeft opgeleid en
deze middag door zijn stunts ieders be
wondering afdwong.
Maar de heer Van Goens vond het
heelemaal niet biezonder, wat hij had ge
presteerd. Met de noodige animo en na
veel oefening kunt u het ook, was zijn
oordeel.
Maar we zijn zoo vrij te veronderstel
len, dat daarbij nog wel een extra-groote
dosis moed welhaast vermetelheid
vereischt wordt en onbegrensd zelfver
trouwen.
De heer Van Goens vertelde van de bie-
zondere eisChen, waaraan een stuntkist
moet voldoen om niet bij de eerste kunst
reeds in de „soep" te raken: dubbele car
burateur, speciaal geconstrueerde kleppen
Of Texel zich voor de zweefvliegerij
goed leent? De heer Van Goens gaf een
bevestigend antwoord. De thermiek moge
door de nabije zee wat ongunstig worden
beïnvloed, dit hoeft het zweefvliegen niet
in de weg te staan.
Aangeraden wordt een club op te rich
ten en eventueel informaties in te winnen
bij de heer Bauling, die voorzitter is van
de Zweefvliegclüb Teuge bij Deventer.
Het starten zou hier voorloopig met een
lier kunnen geschieden, terwijl, wanneer|jn[[
behoorlijke vorderingen zijn gemaakt bij
gelegenheden als deze vermoedelijk
krijgen we ieder jaar zoo'n festijn met
behulp van een motorvliegtuig gestart zou
kunnen worden.
De heer Van Goens heeft het in de
vliegerswer-eld wel tot een opmerkelijk:
hoogte gebracht. Op zijn 21e jaar is hij
met vliegen begonnen Thans is hij nog
maar vier jaar ouder
HENK VRIELINK.
We maakten ook kennis met Henk Vrie-
link, de 17-jarige zweefbrevet-houder, de
jongste van ons land. Toen hij 14 jaar
was reeds maakte hij op Teuge zijn
eerste vlucht. Eerst heel bescheiden, later
hooger en over steeds grooter afstand
Is het moeilijk te leeren, het bestu
ren van een zweeftoestel?
Henk vond van niet: „Je leert het zoo
maar. En evenwicht bewaren gaat net zoo
gemakkelijk als op een fiets. Na 20—30
starts heb je brevet-Ana nog een
20 starts brevet-B en zoo ga je maar
door
Henk is een jongeman, die zich bescheï
den op de achtergrond houdt; geen „bra
nie", geen opsnijder. Hij vertelt zonder
ophef van zijn vluchten en we krijgen
de indruk dat de zweefsport in het bie
zonder een groote toekomst wacht. De
Texelsche jongelui zullen er zeker meer
van willen weten en gaarne zullen we
trachten tegemoet te komen aan deze
wensch.
Mijn
ertclli
et m
dres i
enige
three I
twe
Jaei
of ik
in ei
[test
as u
oor t
vee j
derkw
ooral
ijen k
ousen
prake
loeite
tl m
irdigi
ok u
Eers
'gerlc
en tu
aver,
nar i
ziel
trgre]
en
tk n:
Voi
diape
i om
et hij
ie Di
et we
tu 1
euzei
it je
J1 tO'
tor z
scf
e scl
m:
it hel
ie de
Als
eeld
ind
ienoi
rengè
e ma
unme
t nu
P<
ond
ark.
er w
tus
et D
het
pr
Ik 1
en g,
eel b
kw
^at
'eter
a da
as ir
