MAGGI helpt de huisvrouw
ook in dezê moeilijke tijd
LONGWORMZIEKTE.
Maggi's Bouillon, Aroma, Soepen en Jus
bij Uw winkelier normaal verkrijgbaar.
MAGGI5 POULET-SOEP
MAGGI5 BLOEMKOOL SOEP
OEN BURG VERDUISTERT.
HUI GEMEENTE TEXEL. Illllf
ijjilliiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiniiiiiiniiiiiiniiiiniiiiiillllll
WEGEN.
Burgemeester en Wethouders der ge
meente Texel brengen der openbire ken
nis, dat Gedeputeerde staten vai Noord-
Holland bij hun besluit va» J November
1939 no 52 O' <-.n.eur ng hebben ver-,
aan het op 2 October 1939 genomen.
1duit van Hoofdingelanden van den pol- I
der Eierland, strekkende o.m. tot het aan-
koopen van J. H. Geus van een ge
deelte van het perceel, kadastraal be
kend gemeente Texel, sectie 1, no. 629
(nieuw) groot ongeveer 130 M2. voor den
prijs van f50, zulks ioor het aanleggen
van het nieuwe wegiak ter afsnijding van.
een scherpe bocht in den Postweg.
Het besluit fan Gedeputeerde Staten
ligt gedurende dertig dagen na heden ter
gemeente-secetarie voor belanghebbenden,
ter inzage.
Texel, 16 November 1939.
Burgem. en Wethouders voornoemd,
De Secretaris, De Burgemeester,
JONKER. XAMP.
Een schapenziekte, welke enorme
schade veroorzaakt, maar waarte
gen met sucoes kan worden opge
treden.
Vele schapenhouders kennen de ver
schijnselen dezer ziekte onder him lam
meren maar al te goed. De koppel
verreweg het grootste gedeelte „doet"
het minder goed. De dieren hoesten en
de verwachte groei blijft achterwege, ja,
ze gaan zelfs hard achteruit.
Vooral wanneer de koppel hollende
naar de bak komt, zien we duidelijk, dat
voor verschillende lammeren deze kortt
inspanning teveel van hun ademhaling
vergt. Ze blijven achter om eens flink uit
te Kunnen hoesten, waarbij ze de kop
naar voren strekken en eemgszins wijd
beens gaan staan.
Wanneer nien de lammeren nauwkeu
rig gadeslaat, komt men al heel gauw
tot de ontdekking, dat het niet dezelfde
dieren zijn, welke een hoestaanval krij
gen, maar dat steeds verschillende die
ren het doen. Hier is sprake van een
BESMETTE KOPPEL en niet, zooals
hier en daar wel eens opgemerkt wordt:
„er zit een enkele hoester onder"
Alleen de graad van besmetting kan
verschillend zijn.
LONGWORM-ZIEKTE
Deze naam zegt ons reeds iets
omtrent de verwekker.
Het is een WORMPJE, dat een leng
te heeft van 2 a 3 c.m. en een dikte van
een dunne draad, is wit van kleur en
sterk bewegelijk, wat zich heel duide
lijk laat demonstreeren wanneer we de
longtakken openknippen tot aan de long
toppen. Hoe kleiner de vertakkingen, des
te meer wormpjes treffen we aan.
WAT DOEN DIE WORMPJES
HOE KOMEN ZE IN DE LONGEN
Er zijn oude schapen, welke zonder
dat ze er zelf last van hebben, drager
zijn en blijken van longwormen. Dit nu
heeft tot gevolg,
dat het schapenland in meerdere
of mindere mate wordt blootgesteld
aan een besmetting met longworm-
eieren.
De lammeren worden slachtoffer
der uit de eieren der oude schapen
gekomen larven. Deze nu worden via
net gras opgenomen en komen in de
maag en de darmen der lammeren te
recht. Het larfje, dat inmiddels al vol
wassen worm is geworden, doorboort het
darm-slijmvlies en laat zich door mid
del van de bloedstroom naar de longen
voeren. Hier aangekomen nestelen ze
zich in de fijnste vertakkingen der long-
takken. Zij voelen zich nu geheel op hun
gemak en de gevolgen blijven niet uit.
Duizenden eieren worden er gelegd, wel
ke zoo nu "en dan een hevige kriebeling
geven, wat tot direct gevolg heeft, een
noestprikkel, waardoor de eieren naar
boven worden gehoest. Dit hoestslijm nu
dat vol eieren zit, slikt het dier in, de
eieren komen dus weer terecht in de maag
en darmen en verlaten, al of niet een
diarrhee veroorzakend, liet lichaam. Ge
durende deze reis vormt zich in liet ei
een larfje. We vinden danook, wanneer
wede ontlasting der lammeren onder de
microscoop (vergroot 700 maal) onder
zoeken, een aantal eieren, waarin zich
een levend larfje kronkelt. Dit larfje nu
gaat eenige malen vervellen en is ten
slotte weer in staat om opnieuw een lain
te besmetten, enz. We krijgen danook eei'
strijd van het lichaam van het lam tegen
de vreemde indringers. De resultaten zijn
zeer verschillend, daar de graad van be
smetting en ook de weerstand der lam
meren zeer uiteen kan loopen.
ZWOEGERS. Er zijn bepaalde ge
vallen, waarbij het eerst lijkt, of het
lichaam de strijd zal verliezen (vermage
ren, hoesten, diarrhee), maar plotseling,
komt er een ommekeer en liet lichaam
overgroeit zijn vijand (door b.v. goede
voeding, enz.), maar niet zonder ach
terlating van longgedeelten, welke in ern
stige mate verwoest zijn, zoodat deze
gedeelten hun normale functie in het ge
heel niet meer kunnen verrichten. De
schadelijke werking uit zich pas veel
later, n.1. in de vorm van de U welbe
kende „zwoegers".
Een zwoeger is dus een schaap, dat
op oudere leeftijd last gaat krijgen van
de 111 zijn jeugd opgedane gedeeltelij kg
longvernielingen, welke niet meer her
steld zijn.
Een gedeelte houdt de strijd tegen de
wormen niet vol, wat tot gevolg neeft,
dat ze waardeloos worden, daar 't te allen
tijde achterblijvers blijven. Het kan ook
zijn, dat ze al spoedig sterven. Andere,
gelukkig het grootste deel der aangetaste
dieren, overgroeien bij EXTRA voe
ding de besmetting. PractisCh "alle voe-
'dingsstoffen, welke het lam noodig heeft,
worden door het lichaam gebruikt om
zich van zijn indringer te ontdoen. U
begrijpt:
al krijgt zoo'n lani EXTRA voe
ding: deze mag niet als „extra"
worden beschouwd, maar als
hoogst noodzakelijk om hem, on
danks de longworminfectie in
stand te houden.
Gij kunt nu ook wel met mij eens zijn,
dat van aangetaste lammeren zonder be
handeling in deze tijd van voedsel-
schaarschte al bitter weinig terecht zal
komen.
De lammeren kunnen we het volgend
jaar in 3 groepen verdeden, n.l. a. de
totaal genezen dieren, welke dus geheel
„wormen"-vrij worden, daarnaast b. die
ren, welke genezen, maar niet „wormen"-
vrij worden, (dus dit zijn de gevaarlijke
dieren, welke de besmetting op een be
drijf gaande houden), daarnaast c. de
enkele dieren, welke „zwoegers" worden.
In verband hiermede zal bij velen de
vraag opkomen, hoe het toch komt, dat
er gesproken kan worden van speciale ge
deelten van ons eiland, waar altijd zwoe
gers voorkomen en streken, waar de
schapenhouders practisch, ondanks het
feit, dat daar ook longworm voorkomt,
geen zwoegers op hun bedrijf kennen.
Dat komt zoo: joor herstel van long
weefsel heeft het lichaam speciale stof
fen noodig, n.l. bepaalde vitaminen en
een aantal mineralen.
Deze stoffen, waaronder vitaminen A
en 0.1a. koper een belangrijke rol schij
nen te spelen, zouden in die z.g. „zwoeg-
slreken" óf in 't geheel niet óf in mindere
mate in de plant of bodem aanwezig zijn.
Daarnaast speelt, zooals bij vele ziekten
een erfelijke aanleg (in ons geval
erfelijke zwakte om longvernielingen te
herstellen) een belangrijke tot nu toe
weinig opgehelderde rol.
BESTRIJDING DER ZIEKTE: Van
een „bestrijding" van de ziekte moet
eigenlijk niet behoeven te worden ge
sproken. Voorkomen is de hoofdzaak.
Voorkomen nu is op papier haast niet
mogelijk, laat staan 111 de practijk. We
zouden moeten beginnen met de besmet
ting vau het land door de enkele oudere
schapen, welke eieren in hun ontlasting
hebben, tegen te gaan, Daarnaast be
smette weiden braak laten liggen. En
zoo zijn er wel meer plannen op papier
te maken, welke echter geen practische
toepassing kunnen vinden.
De tot nu toe meest doeltreffende
bestrijding is gebleken te zijn:
Doodt de wormen in de longen,
Dit heeft tot gevolg, dat de dieren,
van een plaag verlost zijn. We zien
dan reeds na korte tijd, dat ze weer
beginnen te groeien en hjjn achter
stand probeeren in te halen.
In de laatste jaren zijn diverse midde
len geprobeerd, vooral in die streken van
Europa, waar het een ware plaag was
geworden en vrijwel overal is gebleken,
dat een 2-malige inspuiting practisch
afdoende is.
Deze methode bestaat uit het inspuiten
der longwormdoodende olieachtige vloei
stof in de luchtpijp, wat tot gevolg heeft
een langzaam maar zeker zakken der
vloeistof naar alle fijne vertakkingen der
longtakken. Daar kan ze haar longworm
doodende werking naar hartelust botvie
ren. N,a 6 a 7 dagen wordt deze inspui
ting herhaald om de rest van de long-
ivormen te vernietigen.
Dierenarts H. KOENS.
6 ct. p. tablet voor 2-3 borden
8 ct. p. tablet voor 2-3 borden
Een goed geslaagde oefening.
Woensdagavond half 9. Volkomen duis
ternis. Een sirene gilt, auto's toeteren.
Dan doodsche stilte. Alle menschen ver
duisteren. Met gordijnen, zwart papier,
verduisteringslampen, of door alle licht
te dooven en naar bed te gaan...H. Ieder
een doet zijn best om te zorgen, dat zijn
huis geen sprankel licht uitstraalt. De
heeren Gocnga, gemeenteveldwachter en
S. de Waal, vrijwilliger van de Luchtbe
schermingsdienst, stenden mij toe mee op
inspectie te gaan. Wanneer je zoo van de
helverlichte kamer naar buiten kwam, kon
je eerst niets zien. Maar langzamerhand
wende dat. Het was een mooie avond.
Zoo nu en dan, wanneer de wind de wol
ken had weggeveegd, kwamen er een paar
bleeke sterren te voorschijn.
In de Waalderstraat zagen we een
huis, dat niet voldoende verduisterd was.
Even aanbellen.
Weet u wel, dat het vanavond ver
duisteren is?
- Ja, natuurlijk, maar straalt er dan
nog licht uit?
Ja, komt u maar eens kijken.
Hé ja, ik zal het vlug veranderen.
Goedenavond.
Nu gingen we weer verder.
In de Molenstraat was geen enkel
lichtje te bekennen. Wanneer we niet hier
en daar de radio hadden hooren spelen,
zouden we gedacht hebben, dat alle men
schen al naar bed waren gegaan.
Daar kwamen wielrijders. Een blauw
lichtje floepte aan. Het waren de mili
taire controleurs.
Heeft u nog wat gezien?
Nee, bijna overal is voldoende ver
duisterd, heel wat beter dan vorige keer.
Op de Steenenplaats zagen we weer
wat bewegen. Wij er heen, want het was
verboden om gedurende de verduistering
CAUSERIE—W. H. LAP.
In het Algemeen Militair Tehuis.
Interessante biezonderheden over
Japan.
Voor een tachtigtal militairen heeft de
heer W. H. Lap Dinsdagavond in het
Algem. Militair Tehuis in de Julianastraat
een interessante lezing gehouden over
Japan.
De voorz. van het bestuur van het Te
huis, de heer A. Goedhart, sprak een
openingswoord, waarin hij de aanwezigen
namens de commissie hartelijk welkom
heette; hij sprak er tevens zijn voldoening
over uit, dat „onze jongens" in zulk een
grooten getale waren bijeengekomen.
De heer Lap weer erop, dat hij Japan
had uitgekozen, omdat dit land nu weer
in het teeken der belangstelling staat.
Als kapitein op een vele duizenden ton
nen groot koopvaardijschip heeft spreker
de wateren in het Verre Oosten tallooze
malen doorkruist niet alleen, maar ook
heeft hij vele malen voet aan land gezet
om zijn drang, intensief kennis te
maken met de voor ons, Europeanen zoo
verrassende, indrukivekkenJe en vaak ook
onbegrijpelijke zeden en gewoonten en
wat daar verder mee in verband staat, te
bevredigen.
Nu vaart de heer Lap al verscheidene
jaren niet meer: Na een loopbaan, vol
variatie, waarin Neptunus en Fortunaeen
voorname plaats innamen, een leven waar
in hij .zwaar en verantwoordelijk werk
heeft verricht. (Wie twijfelt aan de moeite
en tegenslagen, welke een kapitein van
een groot schip ontmoet?) zette hij voor
gced koers naar Holland, naar Texel,
waar ja altijd weer graag naar temgkeert,
wanneer je wieg daar stond. En hij voelt
zich wel, te midden van de schapenwal
letjes, maar..... zet de heer Lap een
„boom" op over Japan en China..... dan
gaat hij daar geheel en al in op. En al
merkte de heer Lap bij het begin van zijn
lezing op, dat „de zeeman geen geboren
spreker is", 'hij heeft er veel slag van om
zijn gehoor te boeien. Spr. voer op een
boot van 12000 ton. Het was geen zeld
zaamheid als hij 1200 passagiers meenam.
Voorts had hij het commando over 134
man equipage, scheepsvolk van allerlei
landaard. Verschillende rassen, verschil
lende gedachten, maar. aldus spr., het
harmonieerde altijd best.
We gingen eerst terug tot de tijd van
de veroveringen door de vvitmenschen, de
zonne-kinderen, die helaas al te vaak on-
menschelijk oplraden en daardoor al spoe
dig „de witte barbaren" werden genoemd.
Was het wonder, dat vooral Japan, een
.dreigende houding ging aannemen? Het
mag tot onze eer worden gezegd, dat de
Hollanders daarentegen wel in een vrij
goed blaadje stonden. Ons werd vergund
op het eiland Decima 'n handelsbasis te
stichten, terwijl de overige landen, ook
Amerika, buiten de deur werden gehou-
op straat te komen. Toen wij er vlakbij
w aren, bleek het een hond. Ja, in het ver
duisteringsreglement stond niet, dat er
geen honden op straat mochten. Dus lie
ten we hem met rust.
Even verder een huis, dat niet donker
genceg was. De veldwachter belde aan.
U hebt niet genoeg verduisterd, juf
frouw. Komt u maar eens kijken.
Zoo'n dood licliie; zoutten de vlieg
tuigen daar nu wel op letten? We hebben
toen zoo secuur verduisterd, was het ant
woord, Maar ik zal het veranderen, hoor.
Ja, doet u dat, want zoo meteen ko
men we nog even kijken. Verderop hoor
den we haar nog mopperen.
Komen er nog vliegtuigen boven Den
Burg om te kijken of er van uit de lucht
nog wat te zien is? vroeg ik de'
veldwachter.
Nee, was het antwoord: Deze keer
niet, maar er staan een militaire en een
burgerwacht op de tonen.
In de Emmalaan waren ook nog een
paar lichten te zien, maar dat werd vlug
veranderd. Een licht kwam waarschijn
lijk uit een bovenraam, dat we duidelijk
zagen. Van de Emmalaan uit leek het in
de Gravenstraat te zijn, maar toen we in
de Gravenstraat kwamen, konden we het
nergens vinden.
Plotseling ging er een straatlantaarn
op. Het was nog lang geen tien uur, een
vergissing blijkbaar.
Nu begaven we ons ergens op een wei
land, om de huizen van achter te kunnen
bekijken. Een paard werd in zijn avond
rust gestoord en ging galoppeerende er
van door. Ook hier vandaan was geen
lichtje te bekennen.
Daar sloeg de klok tien uur. De'
controleurs gingen tevreden naar hun
wachtlokaal en uw verslaggever naar huis.
En boven al dit kleine tnenschelijke ge
doe hield de Groote Beer beschermend
zijn 7 lichtjes, als spotte hij met onze
verduistering. J-B.
den. Tenslotte brak Amerika hier door.
Dit bracht de Japanners in het biezonder
niet in een ongunstige situatie, want al
spoedig waren zij er van doordrongen,
veel van de blanken te kunnen leereu.
Ja, zij bleken al gauw meesters in het
imiteeren te zijn en reeds in 1890 was Ja
pan een natie geworden, waarmee reke
ning diende te worden gehouden. Vijftig
jaar geleden reeds sprak men van „het
gele gevaar". Zelfs het uitgestrekte Chi
na, dat in 1895 Japan een oorlog op
drong, aldus spr., wilde niet vechten, zelfs
dat China werd door Japan terdege afge
straft; het moest het eiland Formosa af
staan. Een kostbaar stukje grond van
wege zijn kamfer en thee. Toen had Ja
pan de smaak te pakken en dra legde het
ook beslag op het tegenover Formosa
gelegen gebied met Amoi als centrum.
Daarop trok de Stille Ooeaan Japans
aandadht: Het werd benauwd voor de
Russische beer, die zijn klauwen al verder
begon uit te slaan. Japan vatte al zijn
inoed samen en riep hem een vastberaden
halt toe. Oorlog.... Na een verbitterde
strijd wist Japan de Russische macht hier
klein te krijgen. Geen wonder, dat toen
ook de Europeesche landen zich met het
geval gingen bemoeien enhet gevolg daar
van was, dat Japan zich met Port Arthur
moest tevreden stellen. Japan is arm aan
bodemschatten. Goud be^it het nagenoeg
nfet, ook geen petroleum. De landbouw
was de hartader. Toen men ook in Japan
steeds meer geld noodig had voor mili
taire doeleinden, en het de landbouw was,
die aan de mouw werd getrokken, kwam
de armoede. De landbouwende bevolking
kon het niet langer bolwerken en vele be
drijven gingen ten onder. Veel rijst moest
tenslotte worden ingevoerd, het land zelf
verarmde. Al is de Japanner een knap
imitator, het „made-in-Japan" kan toch
niet, wat kwaliteit aangaat, tegen de oor
spronkelijke artikelen op. De laatste jaren
is er dat weet iedereen een wijzi
ging ten goede gekomen, maar het land is
er nog lang niet bovenop en met kunst
en vliegwerk alleen weet men de zaak te
laten draaien, en het zal nog verschei
dene jaren du-en alvorens de landbouw
er zoo intensief zal worden als hier.
Met behulp van een lange reeks lan
taarnplaatjes, vertelde spreker over hef
leven in Japan. Het zou ons te ver voeren
hier de vele wetenswaardigheden te be-
heschrijven. Zelfs de heer Lap kwam tijd
te kórt. (immers zou hij ook China behan
delen, doch dit deel moest worden uitge
steld tot een volgende lezing). Slechts
Hongkong werd in vogelvlucht genomen.
Aan het slot van zijn met belangstelling
gevolgde causerie, mocht de lieer Lqp
een hartelijk applaus in ontvangst nemen.
De heer Goedhart dankte spr. in een
gloedvolle speech, waarin hij tevens de
hoop uitsprak, dat de heer Lap nog meer
lezingen zou willen houden. Nu, daar
toe zal de heer Lap stellig bereid zijn. J.
VAN OVER DE GRENS.
DE TOESTAND IN OOST-AZ1E.
Terwijl de spanning in Europa voort
duurt, ook al wordt er weinig gevochten,
gaan de dingen in Oost-Azie hun gang.,
Japan zou de handen vrij hebben, indien
de twee mogendheden, waarmee liet in
de eerste plaats te maken heeft, Rusland
en de Vereen. Staten, evenzeer in be
slag waren genomen als Engeland. Maar,
dit is niet het geval. Zij hebben beide nog
maoht genoeg over om druk op Japan uit
te oefenen. Die druk wordt voor Japan
een gevaar, doordat dit land zich heeft
gestoïcen in het Chineesche avontuur en,
nu haast moet maken om dit te beëindi
gen.
De Amerikaansche druk is economisch,
van karakter. Op 26 Juli heeft president
Roosevelt het handelsverdrag met Japan
opgezegd. Dit verdrag loopt, bij een op
zeggingstermijn van 6 maanden, dus 26
Januari a.s. ten einde. Japan moet dan
een nieuw handelsverdrag gesloten heb
ben, want het ontvangt een deel zijner
voornaamste grondstoffen uit de Vereen.
Staten. De regeering te Washington
eischt echter daartegenover, dat Japan
de politiek „van de open deur" in China,
herstelt, dus van zijn positie van mono
polie, die het daar aan het opbouwen is,
afziet. Het zou hierop neerkomen, dat,
Tokio vrede sloot met Tsjiang Kai-sjek,
de leider der centrale Chineesche regee
ring, op diens voornaamste voorwaarden,,
of althans de positie der mogendheden
in het Verre Oosten erkende. Elk dezer
twee voorwaarden zou voor Japan een
nederlaag beteekenen.
Om aan deze noodzaak te ontkomen kan
Japan twee dingen probeeren. Het kan
trachten naar vrede met China door Wang,
Tsjing-wei, de tegenpartij der nationale
regeering tot hoofd eener nieuwe Chi
neesche regeering te maken en dan ge
inj
n 1
BOERINNENBOND
„Madame Curie" en „bivakmutsen
onze soldaten". Dit waren, waarde lei
de twee belangrijkste onderwerpen van
eerste wintervergadering van de afd. Ti
van de Boerinnenbond, die Dinsdagav
in de landbouwschool is gehouden.
Dezie eerste wintervergadering van
seizoen was een goed begin. Er heers
te een gezellige stemming en er werd
iheele avond aandachtig geluisterd,
voorzitster, mevr. Kamp, opende de
g-adering. Spr. verheugde zich in de go
opkomstMevr. De Vries—Steutel
het beroemde boek van Eve Curie i
het leven van haar moeder besprei
Mevr. Kamp zag Madame Curie als
figuur, die door haar taaie volhardir
haar voornaam leven een steun zou
nen zijn voor vele mensdhen in
moeilijke tijd.
Toen begon Mevr. De VriesSt
haar leerzame, rustige, in het begin
wel 'heel rustige lezing „over het
Madame Curie".
„Het is buitengewoon moeilijk", a
spr., „om het boek van Eve Curie te
tiseeren. Dit komt, omdat het een boel
dat door een dochter over haar mo<
is geschreven. Het zou toch wel j
eigenwijs zijn, wanneer wij zouden i
gen, dat de eigen dochter het leven I
haar moeder niet goed heeft beschrif
en dat wij het beter wisten." DaarJ
heeft mevr. De Vries zich dan ookl
paald tot het navertellen van het b
Madame Curie, die in de heele
schaafde wereld bekende en vere
vrouw, werd als Marie Slodowski in
len geboren. Haai- jeugd is van grool
vloed op haar later leven geweest,
stenen van haar zeer beminde moedi
van haar oudste zusje, de financieele
gen van haar vader leerden haar a
jeugdige leeftijd de hardheid van Ir
ven kennen. Op school viel ze op
haar helder verstand en haar liefde
Polen, dat toen onder Russische 1
schappij stond. Zoo groeide ze op,
eerste van haar klas deed ze het t
examen .gymnasium. Daarna zou ze g
gaan studeeren, maar, daar in Warsi
de meisjes geen college konden loo
en Marie geen geld genoeg had om ij
Parijs te gaan, ging dit met. Toch vj
ze er iets op. Eerst zou ze geld veulier
dan kon haar zusje in Parijs gaan stiu
ren; daarna zou Marie naar Parijs g
en zou het zusje geld verdienen. Zoo
schiedde en na eenige jaren van I
werken haalde zij de doctorstitel. In
tijd is ze met een Fransch geleerde Pi
Curie getrouwd. Madame Curie vind!
een nieuw element, het radium, uil
men met haar man werken ze vele i
onder armoedige omstandigheden on
radium af te scheiden. Na 4 jaar g
het hun om een tiende gram van
kostbare stof aan de verwonderde g<
den van heel de wereld te laten zien.
sterft Pierre Curie. Dat is een ont/aj
lijk verlies voor zijn echtgenoote.
wordt benoemd tot professor en krija
halve Nobelprijs. In 1934 is Madf
Curie overleden.
MADAME CURIE.
daan zien te krijgen, dat de mees
nalistische Chineezen van Tsjang
afvallen en zich oin die nieuivi
joedgezinde regeering te schare
mede is Tokio al een tijd bezig,
is nog altijd niet veel kans op, d
nationaal-bewuste China zijn le
trouw wordt.
In de tweede plaats kan Japi
naast probeeren tot een accoori
men met de beide groote moge
van het Europeesche vasteland:
land en Rusland. Want in dat g
er kans op zijn, dat Japan de gi
ten. die liet van de U.S.A. nood
althans voor een deel van die tv
krijgen (en verder uit Zuid-Am
Ned.-lndié b.v.). Ook hiermee
bezig. De onderhandelingen met
sen schijnen op te schieten, alth
lotow, Stalins minister van bu
schc zaken, heeft onlangs in z
gewag gemaakt van de verbetert
betrekkingen tot Japan. Maar of
voldoende zal zijn om de Japai
geering de handen vrij te geven i
zoowel wat betreft de centrale
van Tsjiang Kai-sjek als de wi
mogendheden, moet men afwach
moedelijk is Rusland wel bereid
steunen in zijn strijd tegen de E
en Amerikaansche concessies, i
liet van Tokio eischen, dat het
Kai-sjek ontziet.
Van zijn kant probeert Engel;
in door Frankrijk gesteund) de J
♦och nog voor een politiek var
nm" met de ivestersche mogen
winnen. Het zal zijn garnizoer
Noord-China terugtrekken, en
zal dit ook doen. Maar Tokio is
ni£t geneigd dit gebaar te beanW
door grooter tqgemoetkomendheiq
Japansche troepen te Tientsin he
tegendeel de afsluiting om de tt
concessies nog strenger gemaakt.