53ste Jaargang
Woensdag 26 Februari 1941
No. 5527
Texelsche Berichten
KOU - KOU - KOU
De heer Jb, de Porto
met pensioen.
TEXELSCHE COURANT
Mr—-i
Uitgave
N. V. Boekhandel en Drukkerij
v. h. Langeveld en De Rooij
Den Burg Telefoon 11
ADVERTENTIES: 121/* cent per regel;
minimum 5 regels. Eenzelfde adv. voor
vier plaatsingen opgegeven, wordt drie
maal berekend. Vraagt ons zeer voor-
deelig tarief voor neringdoenden.
Omzetbelasting inbegrepen.
TEXELAARTJES: 50 ct. (4regels, ge
heel met kleine letters gezet, hoogstens
vier; vooruit betaald).
Omzetbelasting inbegrepen.
ABONNEMENTEN: f0.75 per kwartaal;
buiten Den Burg f 1.losse nrs. 4 ct.
POSTREKENING no. 652.
DE ZON.
Wo 26 Febr. op 8,34; onder 19,14.
Do. 27 Febr. op 8,32; onder 19,15.
Vr. 28 Febr. op 8,30; onder 19,17.
Verduisteren: van zonsondergang tot
zonsopgang.
DE MAAN.
Wo 26 Febr. op 8,29; onder 19,52.
Do. 27 Febr. op 8,54; onder 20,58.
Vr. 28 Febr. op 9,17; onder 22,01.
Eerste Kwartier: 6 Maart 9,43.
Volle Maan: 13 Maart 13,47.
HOOG WATER OP TEXELS REE.
Wo. 26 Febr. 10,46 en 23,03.
Do. 27 Febr 11,19 en 23,35
Vr. 28 Febr. 11,51
Springtij 26 Februari.
STIEREN
ARTIKEL 112. Binnen de kommen der
dorpen en bij los- en laadgelegenheden
voor schepen mogen stieren van een
jaar of ouder niet anders worden geleid
dan: a. door daartoe geschikte personen,
die de leeftijd van 18 jaar moeten heb
ben bereikt; b. voorzien van een ring,
door of in de neus, en, wanneer de stie
ren twee jaar of ouder zijn, tevens be
hoorlijk geknieband.
OVER DE HEKEL HALEN beduidt, op
scherpe en afkeurende wijze bespreken.
De zegswijze heeft haar ontstaan aan de
industrie te danken. Een hekel is een
kam met opstaande metalen tanden. Het
vlas of de hennep worden hier doorheen
getrokken om de korte, onbruikbare ve
zels en de bast te verwijderen en zoo de
h nge vezels recht te trekken. Dit in let
terlijke zin over de hekel halen zou, in
dien het vlas of de hennep gevoel had
den, lang niet aangenaam voor ze zijn.
Aan deze gedachte dankt de zegswijze
haar figuurlijke beteekenis.
Na meer dan veertig dienstjaren
bij „de Staat". Een stukje histo
rie van de Westermient.
Meer dan veertig jaar bij dezelfde
„baas"! Daar komt lang niet iedereen aan
toe! Daarom hebben we een praatje ge
maakt met de heer Jb. de Porto, die
reeds in 1900 hier in dienst trad van het
Staatsboschbeheer en 27 Maart met pen
sioen gaat. Dan is hij 65 jaar. 't Was te
vens 'n prachtgelegenheid wat meer van
de geschiedenis van „De Dennen" te
hooren. Immers, De Porto weet zich nog
te herinneren als de dag van gisteren
dat de eerste dennen bij wijze van
proef werden geplant. U kunt ze nóg
zien, de eerste dennenboomen van de
Westermient. Ze werden geplant aan
de Ploegelanderweg, links aan de scher
pe bocht, welke U enkele tientallen me
ters voorbij de woning van de familie
P. Visser vindt. Een klein groepje, dat
dadelijk door zijn dichte naaldenvracht
i het oog trekt.
De geschiedenis van de Westermient!
Wie er veertig jaar lang heeft gearbeid,
weet er veel, heel veel van te verhalen.
Ook de heer De Porto. Thans woont hij
er met nog twee broers, in een huis van
„de Staat" aan de Ploegelanderweg. Na
I het overlijden van hun ouders zijn ze
alle drie bij elkander gebleven: „Jaap"
bij De Staat, „Janus" beheert het boerde
rijtje en „Kees" zorgt o.m. voor de pot
en de verdere huishouding. Ter loops zij
opgemerkt, dat laatstgenoemde dat werk
je wèl is toevertrouwd: 't Is er zoo
schoon als de brand!
Het valt niet moeilijk „Jaap" aan het
praten te krijgen. Hij vertelt ons eerst
van „heel, heel lang geleden," toen groo-
te heidevelden en andere woeste gron-
GIFTEN ALG. WIJKVERPLEGING.
N. N., De Koog f 2.50.
W. G., Den Burg f 1.
S. B. f 10.—.
HET TEXELSCHE SCHAPENSTAM
BOEK IN NOORD-HOLLAND.
Het Texelsche Schapenstamboek in N.-
Holland, hield een dezer dagen zijn Al-
gemeene Vergadering onder leiding van
K. Hogetoorn Dz., Noord-Beemster in
het „Gulden Vlies" te Alkmaar.
O.a. werd medegedeeld, welke prijzen
door de N.V.C. voor slachtschapen zul
len worden betaald (vorige week reeds
gepubliceerd)
In 't jongveeregister zullen geen ram-
lammeren worden ingeschreven van
moederdieren met een onvoldoende lam-
merenproductie.
Aan het Jaarverslag ontleenen we, dat
het aantal aangesloten fokkers hetzelfde
is gebleven, doch dat het aantal inge
schreven dieren grooter was dan het vo
rig jaar.
In pet. van het totaal aantal inge
schreven ooien steeg het aantal dieren
net een bekende afstamming van 68.5
pet. tot 77.8 pet.
De in 1940 georganiseerde keuringen
en tentoonstellingen slaagden uitstekend.
Totaal werden 89 ramlammeren ge
primeerd. Het aantal gekeurde wolvach
ten bedroeg niet minder dan 2354.
Van de 1-j. ooien was het gemidd. ge
wicht 4.92 kg. Van de oudere ooien 4.43
kg. Van 1-j. rammen 5.63 kg. Van oude
re rammen 5.72 kg.
De rekening over 1940 sloot op een
bedrag van f llOOö.SO1/* met een batig
saldo van f 1190,22 en werd aldus op
voorstel van de financieele commissie
(bij monde van de heer A. Groot te Oos-
ter-Blokker) goedgekeurd. De begroo
ting voor 1941 werd vastgesteld op een
totaal bedrag van f 8179.22.
In de plaats van de heeren E. Dzn.
Govers te Alkmaar en P. Wijdenes Cz. te
Twisk, die periodiek moesten aftreden,
en niet herkiesbaar waren, werden ge
kozen de heeren J. Blauw Pz. te Stom-
petoren en C. Wijdenes Pz. te Sijbekars-
pel.
De financieele commissie rekening
1941 en begrooting 1942 werd samenge
steld uit de heeren P. Houtman te Beem-
ster, D. van Kampen te Hoogkarspel,
S. M. Koeman te Wijdenes en F. Nieuw-
land te Burgerbrug als plaatsvervanger.
Bij de rondvraag werd aangemerkt,
dat de prijzen, die voor de ooien zullen
worden betaald door de Ned. Veeh. Cen
trale, te laag zijn. Besloten werd de Pro
vinciale Landbouw Organisaties hier
mededeeling van te doen.
Door hun kou, koorts en pijnuit-
drijvende werking helpen hierbij
altijd en veilig en vlug een poeder of ca
chet van Mijnhardt te Zeist. Mijnhardt's
Poeders per stuk 8 ct. Doos 45 ct. Ca
chets, genaamd „Mynhardtjes" Doos 10
en 50 ct.
den zich uitstrekten, waar zich nu de
zware grove dennen aaneen rijen tot een
vele kilometers lang bosch. Hoe heel an
ders zag het er toen ook in het Texel
sche boerenbedrijf uit! Is het thans een
zeldzaamheid tegen een goeie melkgeit
„op te loopen", vroeger waren er men
schen, die een kudde van meer dan
dertig dieren rijk waren. Aan de rand
van de dennen woonde toen een zekere
Willem Mulder; wat had die een geiten!
Ze scharrelden zomers hun kostje wel op
in de ruigten van de Westermient. Wan
neer de zon zakte, kwamen ze allemaal
weer netjes thuis. Dan dreef Willem ze
de stal in. Ze hadden allemaal hun eigen
plaats en dan ging Willem melken.
En karnen en de geitenkaas in Den
Burg verkoopen7
Nou, dat weet ik niet, zoo zal het
wel gegaan zijn, antwoordt De Porto
lachend en hij vervolgt: Willem had een
hoekje land met rogge, een stukje aard
appelen en verder een perceeltje hooi
land, zoodat zijn geiten 's winters, wan
neer het geen weer was om de dieren
naar buiten te jagen, eveneens goed ver
zorgd werden.
Omstreeks die jaren stonden er op de
Westermient verscheidene zodenhutten.
„Janus" toont ons een foto van zoo'n
hut. Nu, dat zag er zoo ongezellig nog
niet uit! 't Was de hut van Gorter, die
zijn Texelsche zijden petje opgezet had,
toen de fotograaf hem in de eenzaamheid
van het hei-pollen-landschap opzocht.
En moeder de vrouw had haar keurig
kapje, wit als sneeuw, voor deze gelegen
heid voor de dag gehaald. Op beider ge
zicht speelt een gul tevreden lachje. Ja,
't waren tevreden luitjes, de menschen
van de Westermient; ze hadden weinig
om handen, doch eischten ook maar
weinig! 't Bouwen van zoo'n zodenhut
was vrij eenvoudig. „Je ging stapelen
heen", zegt Jaap. Het dak maakte je van
riet, helm of stroo enz. Aan de binnen
kant van de zoden „muur" werden plan
ken geslagen en 't geheel maakte een
||||||iiiniiiiiiiiuiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiin||||||
lllillllllll GEMEENTE TEXEL
llllllllllllllllllllllUUIIIIIIIIIIIIItillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllUIIIIIIlllllll
VASTSTELLING KIEZERSLIJST
Burgemeester en Wethouders van Texel
maken bekend, dat de op heden door hen
vastgestelde kiezerslijst voor het jaar
19411942 van heden af tot en met 16
Maart a.s. ter secretarie dezer gemeen
te voor een ieder ter inzage wordt ne-
öergelegd en tegen betaling der kosten
in afschrift en stemdistrictsgewijze in
uittreksel verkrijgbaar wordt gesteld.
Tot en met 9 Maart a.s. is een ieder
bevoegd bij het Gemeentebestuur verbe
tering van de vastgestelde kiezerslijst
aan te vragen op grond, dat hijzelf of
een ander in strijd met de wet daarop
voorkomt, niet voorkomt, niet behoorlijk
voorkomt of al dan niet voor eenige ver
kiezing aangewezen is als bevoegd bij
volmacht te stemmen.
Het verzoekschrift kan op ongezegeld
papier worden gesteld.
Texel, 22 Februari 1941.
Burgemeester en Wethouders voorn.
De Secretaris, De Burgemeester,
JONKER. KAMP.
DE WERKLOOSHEID.
Bij het Bureau voor Arbeidsbemidde
ling stonden deze week 245 personen als
werkloos ingeschreven en wel 224 land
arbeiders, zes bouwvakarbeiders en 15
uit diverse bedrijven.
BOOTDIENST T.E.S.O.
Met ingang van morgen vertrekt de
eerste boot reeds om kwart over acht
van Texel. De overige vertrektijden, zoo
wel van Texel als van Den Helder, blij
ven voorloopig ongewijzigd. Over een
dag of veertien dagen zal misschien later
van Den Helder kunnen worden gevaren.
AUTO STORT VAN DE DIJK.
Bij uitwijken voor een wielrijder.
Maandagmorgen is een personenauto
van de heer Th. Reuvers, van De Cocks-
dorp, die op weg was naar de markt,
in de scherpe bocht bij het gemaal van
polder Waalenburg van de dijk gestort,
doordat de chauffeur voor een wielrijder
moest uitwijken. De auto had maar wei
nig vaart, toen een voor haar rijdende
fietser, de heer Stammes, naar het mid
den van de weg slipte. Om een botsing
te voorkomen wierp de chauffeur, de
heer Bram Westdorp, het stuur naar
links. Door de gladheid van de weg gleed
de auto opzij, ze botste tegen een paal
van de vorige week door een andere
auto reeds vernielde leuning(!) en
stortte van de vrij hooge dijk. De auto
maakte een slag om haar lengte-as,
kwam weer op de wielen te staan en
reed op het kanaal af. De voorwielen
schoven over de kant. Toen bleef ze ge
lukkig staan. De zes van de zeven in
zittenden bleken met de schrik te zijn
vrijgekomen, alleen de heer Jn. van
Heerwaarden, Hoeve Axel, klaagde over
inwendige pijnen. Aanvankelijk wilde 't
gerucht, dat de heer Van H. eenige rib
ben gebroken had, doch naar de heer Th.
Reuvers ons later meedeelde, waren de
verwondingen niet ernstig. Per auto van
de technische dienst der P.T.T., die toe
vallig passeerde, is de heer Van H. naar
zijn woning gebracht De auto zelf
werd in het geheel niet beschadigd. Zelfs
de ruiten hadden het avontuur door
staan. J.
vriendelijke indruk. Ook Gorter had een
heel stel geiten. Voorts zal hij een stukje
bouwland hebben gehad, in één woord:
De menschen konden zich best redden.
En 's winters viel er genoeg te jagen
Janus vertelt ons krasse staaltjes uit
een tijd, toen de Westermient een leger
van konijnen herbergde. Zeker, er „zit"
nóg heel wat, doch bij vroeger vergele
ken is dat niets. Dan moest je b.v. op de
schapenwei en het Gortersland komen!
Janus had er altijd schik in om stilletjes
te naderen en dan plots hard in zijn
handen te klappen. De heele troep
vloog dan hals over kop over de sloot
en het bosch in. Janus telde er wel eens
zeventig! Voor de aanplant begon pacht
te Notaris G. Dikkers de Westermient als
jachtterrein, die heeft er z'n (jagers)hart
kunnen ophalen.
Wat Van Cuyck er van zei.
Om weer tot de Dennen-geschiedenis
terug te keeren: Reeds in de achttiende
eeuw werd de aandacht op deze voor be
planting met dennen zeer geschikte
grond gevestigd. Pieter van Cuyck, die
toendertijd op ons eiland bezocht schreef:
„Welk een uitnemende gelegenheid
wordt hier geboden om dennen te plan
ten!" Ja, gelijk had hij, maar klaarblijke
lijk was het hartje zomer, toen hij de
zaak hier bekeek, want 's winters zag
het er op vele plaatsen slecht uit van
wege het vele hemelwater, dat toen nog
geen gelegenheid had om weg te stroo
men. Uitgestrekte vlakten waren dan
moerassen gelijk. Alleen zij, die de Wes
termient op hun duimpje kenden, wisten
droog thuis te komen. Arme heiplukker,
die er de weg niet wist.
Van hei gesproken- Wat werd er 's
winters een hei geplukt! Dat ging alle
maal naar de bakkers, die een vracht hei
met een groot tarwebrood betaalden
Maar dat was dubbel en dwars verdiend
ook, want een vracht hei op je rug naar
Den Burg brengen was geen peulschil
letje. Maar later werd het heiplukken
verboden.
„SNOEI MAAR RAAK".
De kachel vraagt onophoudelijk mond
voorraad en zeker nu ondanks het
feit, dat de kalender al naar Maart loopt
de winterkou maar niet wil wijken.
Nu zijn er menschen ,die bij gebrek aan
brandstof zich aan andermans boomen
vergrijpen. We schreven reeds over in
Doolhof bedreven vandalisme. Ook de
heer S. C. Eelman heeft reden tot klagen.
Hij had huurders, die zijn met zorg ge
plante boomen, die al een aardige om
vang hadden gekregen, „een beetje ge
snoeid" hadden, dat wil zeggen, dat de
stam grootendeels werd afgezaagd en
in de kachel verdween. Ook het Meierte
Bosch bleef niet ongeschonden. Men zij
voor de zooveelste maal gewaarschuwd.
Het konden anders wel eens heel dure
brandhoutjes worden!
OOSTEREND.
DE TREKVOGELS.
De beide avonden, door Padvinders
club De Trekvogels in het Gebouw voor
Chr Belangen georganiseerd, waren een
groot succes. We geven hier het verslag
van de eerste samenkomst.
Een dergelijke avond maakten we hier
nog niet mee, schrijft onze corresp. De
avond werd geopend door hopman Moor,
die in het bijzonder Burgemeester Kamp
welkom heette Inmiddels staat een 14-
tal padvinders om het kampvuur aange
treden. De vlag wordt geheschen, waar
na vaandrig A. Medema de „wet" voor
leest. Na het zingen van het Padvinders
lied vertoont één der jongens zijn be
drevenheid in het vlaggeseinen. Na een
voordracht van Wim Trap „Net als va
der", die een daverend applaus oogst,
wordt weer rond het kampvuur gezon
gen. Met waardeering zij de medewer
king van mw. Moor bij het instudee-
ren van de zang vermeld. Nadat G. A.
Vlaming en A. de Haas veel bijval heb
ben geoogst met een voordracht, geti
teld „De Pijpekop", vertoonen Kees
Drijver, Biem Vlaming en Simon Bre
mer hun kunst op het gebied van touw-
knoopen. Voor de pauze krijgen we nu
nog een nummer mondharmonicamuziek
van de vaandrig, waarbij de anderen, om
het kampvuur gehurkt, meeneuriën; van
Siem en Biem Bremer een voordracht,
getiteld „Goede Raad"; van G. A. Vla
ming een nummer van „Tante Sara".
Wat deze jeugdige snaak op het podium
presteert, is werkelijk een extra pluim
pje waard. Frank en vrij weet hij zich
daar te bewegen. Van plankenvrees is
geen sprake. Dan volgt nog een muziek
stukje, waarvan de noten ons op het
doek worden vertoond. Wanneer een
noot verdwijnt, komt daarvoor een jon
genskop in de plaats. Een aardig zang
stuk met refrein. „Kent gij dat land",
voorgedragen door Gerrit Arie Vlaming,
is het laatste nummer voor de pauze.
Burgemeester is door ambtsbezigheden
verhinderd de heele avond mee te ma
ken. Mr. Kamp verschijnt daarom nu
reeds op het podium om van zijn waar
deering voor hetgeen deze avond wordt
gepresteerd, te doen blijken. Spr. ver
telt van zijn eerste kennismaking met de
padvinderij dat was te Roermond
en verzekert, dat naar deze beweging
immer nog zijn volle belangstelling uit
gaat. Gaarne zou hij zien, dat de Wet
vooral goed wordt ingeprent. Met waar
deering laat spr. zich uit over hetgeen
de Trekvogels reeds hebben bereikt en
Wat. die moerassen aangaat De duin-
boeren moesten geducht oppassen, dat
hun schapen geen ziekten opliepen in
de vochtige vlakten. Men hield ze zoo
veel mogelijk op de hoogere gronden, 's
Zomers gebruikte men dit land als
hooiland, om er daarna de koeien te
laten grazen.
Ontwaterd
Toen de gaten gespit werden voor de
eerste dennen, liepen ze direct vol wa
ter, vertelt Jaap. Het stond er met de
ontwatering dus slecht voor. De Staat
zag wel in, dat het planten op een fiasco
zou uitloopen, als niet eerst voor een
goede afvloeiing werd gezorgd. Er wer
den verscheidene slooten en slootjes ge
graven. Bij het ontginnen van de grond
werd o.m. van ossen gebruik gemaakt.
Heidegrond laat niet met zich spotten:
voor een ploeg moet je niet minder dan
zeven ossen spannen. Janus laat ons een
foto zien, waarop zoo'n ploeg met ossen
is afgebeeld. We ontdekken ook bosch
wachter N. Min op de kiek en voorts de
drie gebroeders De Porto. De heer Min
was de eerste Texelsche boschwachter;
hij werd opgevolgd door de heer Van
der Kraats.
De bosschen ten Zuiden van de woning
van de gebr. De Porto zijn de oudste.
Ze grenzen aan de Rozendijk, de drukste
weg van de Westermient. Met die wegen
was het vroeger treurig gesteld. Vooral
de Rozendijk was de schrik der boeren,
die er met een wagen met hooi over
moesten. Verscheidene wagens zijn er
gekanteldAfwijkingen in het weg
vlak van een meter en meer waren niet
zeldzaam, 's Winters kon het gebeuren,
dat de paarden er tot aan de buik door
'het water gingen. Dat hebben de De
Porto's zelf meegemaakt.
Er is een tijd geweest, dat de Staat
gronden te koop aanbood. Daar is
slechts door een enkeling gebruik van
gemaakt. Dat lag niet aan de prijs, doch
aan de kwaliteit van de bodem. Had de
kunstmest toen reeds zulk een belang-
DE HEER J. G. PH. PISART,
oud-lid van de Gemeenteraadsinds
een reeks van jaren secr.-penningm.
van het Witte Kruiseen gewaardeerd
medewerker tevens in het Bestuur van
nog andere corporaties, wordt zoo
als we reeds in een uitvoerig artikel
meldden Vrijdag a.s. tachtig jaar.
Dat hem nog menig jaar moge wor
den toegemeten, wenschen wij hem.
mede namens zijn vele andere vrien
den gaarne toe.
(Foto— Jn. BRUIN.)
als zijn overtuiging spreekt hij uit, dat
de ouders hun kinderen aan de goede
leiding gerust kunnen toevertrouwen.
In de pauze doet de mondharmonica
weer dienst. De stemming laat niets te
wenschen over.
Na de pauze volgen nog voordrachten
van Harm van Dijk „Hoe Tante Mietje
de krant leest", Gerrit Arie Bremer „Be
let", e.a. Tonie de Haas vertoont vlagge
seinen, Siem en Biem Bremer en Kees
Drijver noemen vlot de windstreken op;
een ander drietal geeft een demonstratie
Eerste Hulp bij Ongelukken, waarna een
schimmenspel de hulpvaardigheid van de
padvinder doet kennen.
Volledig is dit verslag geenszins,
maar daar hebben we ook niet naar ge
streefd. Het gaat er om uit te laten ko
men, wat een gezellige en nuttige „bon
te" avond het wel was en daarin mee-
nen we wel te zijn geslaagd.
Tot. slot blies Hopman Moor de tap
toe. Toen kwam Vaandrig Medema met
bloemen aan, die met een toepasselijk
woord en onder hartelijk applaus der
aanwezigen aan de Hopman en diens
echtgenoote werden aangeboden. Bij de
ze huldiging sloot Ds. Van der Leer zich
in zijn slotwoord gaarne aan, terwijl hij
mede de heer Drijver dankte voor het
belangeloos beschikbaar stellen van een
oefenlokaal.
Het was een kostelijke avond, waarop
de Trekvogels hun flinke leiders in
het bijzonder met voldoening mogen
terugzien. D.
rijke plaats ingenomen als thans, er
waren heel wat liefhebbers komen op
dagen! Bij goede bewerking blijkt de
Westermient als bloembollenland goed te
voldoen.
Wat tenslotte de financieele kant van
de zaak aangaat: de houtverkoopen trek
ken elk jaar groote belangstelling. In
tijden als deze is zelfs van een hout
koop-woede sprake. Was men niet aan
vastgestelde prijzen gebonden, er zouden
geweldige bedragen worden besomd. In
1917 werd f40 voor 'n koop hout ge
boden, thans is een maximumprijs van
8 12 gld vastgesteld. Ongeveer 'n 25
jaar geleden werd de eerste houtverkoop
gehouden en wel in De Lindeboom, la
ter, dichter „bij huis", in Bosch en Duin.
Vooral de bakkers waren zeer met de
Dennen gebaat, want de takkenbosschen
bleken uitstekend geschikt voor de
oven. Onderwijl heeft ook menige bak
kerij zich gemoderniseerd (kolen- of olie-
verhitting).
De Porto werkte meestal in de kwee-
kerij: het wieden en planten vroeg veel
tijd. Er zijn thans zeven personen in
vaste dienst, gedurende de wintermaan
den zijn hier ook verscheidene werkloo-
zen bezig o.a. met het kappen van boo
men. Dat vindt elk jaar plaats. Vóór 1917
was het bosch hier en daar zoo dicht,
dat men elkander op enkele meters af
stand al niet meer ontdekken kon.
Zoo blijft er altijd werk aan de winkel.
Maarvoor een ieder is er een tijd
van komen en een tijd van gaan. Jon
gere krachten zullen telkens weer de
ouderen moeten vervangen, hoe moeilijk
vele ouderen ook afscheid kunnen ne
men. Zoo zal de heer De Porto er bin
nenkort het bijltje bij neerleggen. Een
rustige levensavond moge hem na dit
werkzaam leven wachten. En mocht De
Porto eens met zijn leege tijd geen raad
weten geen zorg, op het boerderijtje
is altijd werk. Mogen de drie gebroe
ders nog lang voor elkaar gesaard blij
ven! J.
lllillllllll WAT ER GEBEURDE....
26 Febr. Victor Hugo, Fransch schrij
ver, te Besangon geboren (1802). Over
leden 1885.
27 Febr. De Amerikaansche dichter H.
W. Longfellow te Portland geboren
(1807). Overleden 1882.
28 Febr. De Gothardtunnel geboord
(1880). Driedaagsche zeeslag bij Port
land (1653.)
lllillllllll ALGEMEENE TEXELSCHE
lllillllllll POLITIEVERORDENING.
mm UIT ONZE TAAL-TUIN.