—x— i» ■U-' K iiummn ANNE vindt het geluk! J. ONDERWIJS EN OPVOEDING. 12. MOEDERLIEFDE. In dit merkwaardige simpele rijm schildert Richepin de moe derliefde naar de oude legende. Een jongeling minde een meisje teeder, Doch deze minde hem niet weder, Zij sprak tot hem: „Haal mij terstond Uw moeders harte voor mijn hond. Als hij zijn moeder heeft gedood, En dus volvoerd, wat zij gebood, En hij zich haastig tot haar spoedt, Valt 't hart door 't stooten van zijn voet. En rollend heeft het hart gesproken Der moeder, door zijn mes doorstoken, Op droeve, deernisvolle toon: ,,G' hebt u toch niet bezeerd, mijn zoon?" IN DE MOESTUIN. 364. TOMATEN. Wie zelf tomaten kweekt, moet de hoofdopbrengst van de koude grond nog krijgen, maar wie er niet voldoende heeft, zal verstandig doen om ze na half Augustus te koopen en in te maken, omdat de prijs om streeks deze tijd wel -het laagst zal zijn. 365. WINTERPOSTELEIN kan eigen lijk alleen worden gekweekt door bezit ters van een z.g. kouden bak. Het zaaien kan nu in de volle grond plaats hebben door het zaad luchtig in te harken en daarna aan te drukken. Zijn de plantjes eenmaal boven de grond, dan kunnen ze al spoedig in de koude bak worden overgezet op afstanden van 6 tot 8 cm Het raam komt pas over de bak tegen de tijd dat de nachtvorsten komen 366. RADIJS Liefhebbers van vita minen-rijke radijs zaaiden in de zomer maanden bij voorkeur de langwerpige soort en wel de z.g. Ijskegel". Nu kan de gewone ronde radijs weer ge zaaid worden voor najaacsgebruik, hoe wel de langwerpige soort ook nog goed tot ontwikkeling kan komen. 367. AARDBEIEN. Augustus is de maand, waarin nieuwe bedden worden aangelegd voor aardbeien, op een zon nige plaats. Langer dan drie of vier jaar moet men> aardbeien niet op het bed la ten, omdat-ze dan in opbrengst zijn te- .ruggeloopen. In ons vorig nummer we zen wij er op, dat soorten als de „Mou lin Rouge" en „Jucunda" voor particu lieren het gemakkelijkst te kweeken zijn omdat ze laat bloeien en dus niet zoo gauw door vorst te lijden hebben. Aardbeien stellen zware eischen aan de grond. Vóór we uit kunnen planten, moet een flinke hoeveelheid goed ver teerde koemest worden ondergespit, maar vooral niet te diep, omdat aardbei- planten nogal vlak wortelen. De planten hebben verder een ruime stand noodig. Bij het uitplanten zijn de planten nog klein en lijkt het al gauw, dat een af stand van ca. 25-30 cm. voldoende is, maar 35-40 cm. is zeker niet te royaal. Bij het planten moet er vooral ook op worden gelet, dat de planten niet te diep in de grond komen Het hart van de aardbeiplanten zit eigenlijk vlak bo ven de wortels en dit deel moet abso luut vrij staan. SOORT BIJ SOORT. Ik kwam uw kleine piano stemmen llllllllllll FEUILLETON Een modern sprookje van MARIA SAWERSKY. 8.) Vera was volkomen over zichzelf tevreden. Ze had het klaargespeeld zes maal met graaf Grundtvig Baggesen te dansen, hetgeen daarvan was zij stel lig overtuigd in niet geringe mate de afgunst der andere aanwezige dames had opgewekt en dit te* weten schonk haar groote voldoening. Ernst Grundtvig Baggeses haastte zich naar een blonde, zeer vergenoegd uitziende jongeman, die eveneens een wit marine-uniform droeg. Een zijden masker bengelde op ietwat zonderlinge wijze over zijn schouder. Grottkau! Grundtvig pakte zijn vriend bij de arm en trok hem met zich mee. Bewaar me, kerel, schreeuw niet zoo. Laat m'n arm toch los! Je stelt je aan als een drenkeling bij een oefening van de reddingsbrigade. Grottkau, wie is dat meisje daar aan die tafel? Jens Grottkau loerde onopvallend in de richting van Vera. Dat is juffrouw Vera Staniecki. Dat weet ik, want de consul heeft ZOO SCHREEF. BERLINER BOERSEN ZEITUNG: De voltooiing van de slag in de bocht van de Djnepr i^een verschrikkelijke neder laag voor de Bolsjewisten. NACHTAUSGABE (Berlijn): Weg is het droombeeld van de felle tegenstand der Sovjets en van de uitputting der Duitschers De Duitschers winnen, ook in het Oosten. KOKOEMIN SJIMBOEN (Ja#pan): En geland en Amerika probeeren van Wla- diwostok een Singapore van het Noor den te maken om zoo de ring om Japan te sluiten. Zij voeren daar wapens heen, die waarschijnlijk tegen Japan gebruikt zullen worden. III HERSENGYMNASTIEK III VRAAGSTUK. 40. Van de 25 letters moeten er 16 weggenomen worden en wel zoo, dat de overblijvende een spreekwoord vormen. C D E T S R U B H W R E H S V L M O P T Z F G 0. OPLOSSING. 40. Rust Roest. VRAAGSTUK. 41. Door de letters van de volgende zin in een andere volgorde te zetten, krijgt u een bekend dier uit de Oud heid: .VADER TRAPTE JOHAN. ANECDOTES 13. JOH. BRAIIMS. Doorgehaald. Brahms hiéld niet van het gezel schapsleven van zijn tijd. Een eerzuch tige dame, die dit wist, maar die de meester tóch graag onder haar gasten wilde hebben, stuurde hem de lijst der door haar uitgenoodigde personen met het verzoek de namen te willen ddbr- halen van hen, die Brahms liever niet ontmoeten wilde.... Per keerende post kreeg zij de lijst terug. Er was slechts één naam op doorge haald. Die van Brahms zelf. Joh. Brahms, Duitsch componist, werd 7 Mei 1833 te Hamburg geboren en is 3 April 1897 overleden. Een ern stige, diepe natuur. Zijn Duitsch Re quiem is het beroemdste kerkmuziek- stuk van de nieuwe tijd. UIT ONZE TAALTUIN. \\\\\m 219. TABOE is een verbastering van een Polynesisch woord tapu, waarmee bedoeld wordt de zede, sommige perso nen of voorwerpen te onderscheiden als heilig of gevloekt. Men mag zulke per sonen of voorwerpen niet aanraken, noch hun namen noemen. -Wij zeggen: iemand of iets is taboe, als we te ken nen willen geven: het is verboden of ontraden, zich er mee af te geven. 220. CHAGRIJN of chagrijnleer (se- grijnleer) is een soort ongelooid ruig leer, dat in Rusland en verder naar het Oosten gemaakt wordt van huiden van paarden, ezels en kameelen. 't Is ruig gemaakt, doordat mosterdzaad tusschen het natte leer is gestrooid. Een andere soort (eigenlijk imitatie) is gemaakt van haaien- of roggenvel, en wordt voorna melijk gebruikt om hout te polijsten. Het woord chagrijn is afgeleid van de Perzische naam voor dit leer, en het zelfde woord in de beteekenis verdriet, kommer, is van dezelfde oorsprong. Wijl men het leer gebruikte om hout te polijsten, ging men er de figuurlijke be teekenis aan geven van een knagend, af slijpend leed. me aan haar voorgesteld. Ik bedoel, wat is ze? Een klit, constateerde Grottkau, niet bepaald hoffelijk. Ze kleeft als een vliegenvanger. Zij is de dochter van die dame daar. Die vrouw in het rood, met die rammelende gouden ketting, die de consul nu naar de tafel geleidt? Hij zal haar wel zeer binnenkort naar het altaar leiden. Heilige bimbam! Enfin, over smaak valt niet te twisten. De liefde is blind, waarde heer. Overigens vind ik de keuze van de consul nog zoo gek niet. Hij is niet jong meer en veel gelegenheid om met het zwakke geslacht in aanrakipg ,te komen schijfit hij niet te hebben gehad. Me vrouw Staniecki heeft weliswaar iets avontuurlijks aan zich, maar ze kan soms bijzonder amusant zijn. Eschental zal zich bij haar stellig niet vervelen. Je moet maar eens hooren hoe ze ope retteschlagers zingt. Ze heeft een uit stekende voordracht. Sporen van vroe gere schoonheid zijn eveneens nog waar te nemen. Mijn liefje, wat wil je nog meer? Haar dochter is in elk geval 'n ver schrikkelijk exemplaar, antwoordde Grundtvig met niet te miskennen af keer in zijn stem: Ze heeft me bijna geen oogenblik losgelaten en me daar bij zooveel akelige complimenten over mijn dansen gemaakt, dat ik er draaie- IIIIHIIIIII VAN OVER DE GRENS v. DE STRIJD GAAT VERDER. De tpestand van het *2. Oostelijk oor logsterrein is voor de Russen in enkele dagen zoozeer verslechterd, dat het heel waarschijnlijk op een catastrofe gaat uit loopen. Reeds spreekt men van 'n twee de Duinkerken, doch men kan er van op aan, dat hierbij thans veel grootere troe penmachten betrokken zijn en dat de kans van een ontsnapping over zee veel geringer is. De Duitschers zijn bezig het Russische zuidelijke leger op een hoop te drijven. Ze hebben op veel plaatsen de beneden-Dnjepr reeds bereikt en de mogelijkheid van een redding naar het oosten over deze rivier onmogelijk ge maakt. DaardoBr worden de Bolsjewis ten tegen de Zwarte Zee aangedrukt met heel veel kans, dat het geheele leger ten onder gaat. Hoe groot dat zuidelijk leger is, is natuurlijk niet bekend, doch men schat het aantal soldaten op circa twee milli- oen. Slagen de Duitschers er in dit leger volkomen uit te schakelen, waarop vol gens de laatste berichten heel veel kans bestaat, dan verandert daardoor opeens de militaire situatie. Tot dusverre slaagden er de Russen nog in zij het dan onder zware ver liezen van inenschen en materiaal eenigszins ordelijk terug te trekken en een min of meer aaneengesloten front te handhaven. Valt het Zuidelijke leger echter uit, dan ontstaat opeens een opening voor de opmarsch en hebben de Duitschers vrij spel. Zij kunnen dan in betrekkelijk korte tijd heel Zuid-Rusland bezetten, doch waarschijnlijker is, dat het vrij komende leger achter 't Russische front naar het Noorden trekt om zich met de Russische troepen rondom Moskou bezig te houden. Een der stellingen van het Duitsche leger is, dat het niet het voornaamste doel van de oorlog is grondgebied of steden te bezetten, doch het vijandelijke leger te vernietigen. „Het geval-Smolensk". De Britten hebben bij herhaling be weerd, dat Smolensk nog steeds niet in Duitsche handen is, terwijl de Duit schers reeds op 16 Juli berichtten, dat de stad in hunr handen was. Om de leu genachtigheid van dit praatje aan de kaak te stellen, heeft naar men ons schrijft'de Duitsche legerleiding bui- tenlandsche correspondenten in de gele genheid gesteld de ware toestanden te Smolensk in oogenschouw te nemen en nu de verklaringen van ooggetuigen ook in de Amerikaansche en Engelsche bla den zijn verschenen, hebben de Britsche berichten toegegeven, dat Smolensk door de Russen is ontruimd. „Er was geen Stalin-linie". Êen gelijk geval heeft zich voorgedaan met de Stalin-linie, waarvan we weken lang dag na dag hebben kunnen lezen, en die ook in de Engelsche kranten van een maand geleden werd afgeschilderd als een onneembare stelling dwars door Rusland heen, waar de Duitschers nooit doorheen zouden komen. Nu deze linie al weken geleden is geforceerd en in en om die linie een slag is geleverd van zulke afmetingen, als in de krijgsge schiedenis nog niet voorkwam en de Russen overal achteruitgedrongen zijn, nu komt men in Engeland aandragen met de bewering, dat er nooit een Sta lin-linie heeft bestaan Het doel is natuurlijk de Duitsche successen te verkleinen. Het is de be kende Britsche propaganda, die elke ne derlaag in een overwinning omzet en de smadelijke terugtocht uit Duinkerken tot de glorierijkste victorie voor Enge land verklaarde. Uitbreiding van de oorlog? Het ziet er, gehoord de laatste uitla tingen van Roosevelt, Churchill, Goeb- bels en van toonaangevende bladen nog lang niet naar uit, dat weldra de leiders bereid zijn, rondom de vredestafel plaats te nemen. Het schijnt dat men vechten wil tot een der partijen om genade smeekt. rig van Werd. En dat wil wat zeggen voor een oude zeerob, niet waar Maar je moet me nu bij die juf frouw Staniecki eens aflossen, Jens. Wat vertel je me nou Vrienden moeten eerlijk samen deelen wat ze hebben, zooals je zelf al tijd beweert, wanneer je mijn mooiste butterfly bij je burger colbertje uit zoekt. Jij bent voor die jonge dame nu het eerst aan de beurt; hier is het buf fet. Je kunt haar meteen wat te eten brengen. Laat haar vooral niet verhon geren, Jens Maar Ernst, kerel Zwijg en dans met 'r. De heele a- vondBegrepen Ik spreek nu als je superieur. Als je ook maar een enkele maal toestaat, dat ze opnieuw beslag op me legt, laat ik me van je scheiden en dan moet je maar zien, waar je voor taan je dassen leent. Ik heb gezegd. Maar Ernst, juist nu ik zoo'n aller liefst kind ontdekt heb Houd je mond, zeg ik Hier heb je een kreeftensla'tje, mayctnnaise, pa ling in gelei, zalm, een half piepkuiken, gebak, fruit en een champagnecobler Dat kan ik toch allemaal niet dra gen, jammerde de ongelukkige Grott kau. Zwaarder dan de ankerspil, die je cp *het schoolschip moest hanteeren, is het toch warempel niet. Vooruit en ver dwijn en zorg er voor, dat die schoon- Op het stuk van vrede is de horizon dan ook volkomen duister. Er bestaat zelfs kans, dat het aantal oorlogvoerende landen nog toeneemt. Een oorlog om de Stille Oceaan, tus schen Amerika en Japan staat als het ware voor de deur, wegens de bezetting van Indo-China. Als briesende leeuwen zijn Amerika en Engeland te keer gegaan; men heeft economische maatregelen genomen om Japan te worgen. Men weet, dat Nederlandsch-Indië hierbij een groote rol speelt pas sloot het een tin-leveringscontract met de V.S. en dat het maar een schokje be hoefde of ons dierbaar Insulinde was in de maalstroom meegezogen. Nu deze af faire al weer een veertien dageri oud is. kan men de gevolgtrekking maken, dat noch Amerika, noch Engeland het hebben aangedurfd de zaken op de spits te drijven en dat ons Nederlandsch Indië de meest wijze weg gekozen heeft door economische betrekkingen met Japan niet' af te breken. Was het daartoe ge komen, dan had dat oorlog beteekentr, want Japan kan de Ned. Indische pro ducten en vooral petroleum evenmin- missen als wij ons dagelijksch brood. Van weerskanten bereidt men zich in- tusschen verder voor en dat het de een of andere kwade dag toch tot een con flict za'l komen, is helaas te verwachten. Ook hier gaat het om de opperheer schappij, die niet wordt losgelaten ten zij men moet. Van weerskanten worden de kansen gewikt en gewogen en men gaat er op los, zoodra men meent, dat men in het voordeel zal zijn. Andefe overwegingen gelden nu eenmaal niet tusschen de groote mogendheden, en of nu Amerika en Engeland ook al de halve wereld be zitten en Japan een der bezitloozen op het gebied van economische goederen is, speelt geen rol. Al etende komt de wa re eetlust pas, en als de Angelsaksische mogendheden het voor het zeggen had den, moest ook Japan onder hun juk komen. Een wereld waarin de gestelte nis" zoo is, moet wel voortdurend in oor log zijn. Volgens de laatste berichten heeft de toestand zich weer toegespitst. Om de olie van Iran. Tenslotte is opeensde kwestie Perzië weer opgedoken. Vroeger hebben we al eens de veronderstelling uitgesproken, dat Perzie of Iran, zooals het tegen woordig heet een heetbegeerde buit voor Rusland zijn moest. We hadden teen het oog (het was nog voor de oor log tegen de Sovjets) op een Duitsch Russische samenwerking, die Iran aan de Russen zou overlaten om aldus de kusten van de Indische Oceaan te berei ken. Thans heeft de kwestie-Iran een geheel ander aanzien gekregen. Er schijnen van Engeland uit pogin gen in het werk te worden gesteld om vanuit Syrië, (dat het onlangs op Frank rijk veroverde), in verbinding met Iran een nieuw Oostelijk front te vormen om Rusland te helpen en om het gevaar af te wenden, dat Duitschland het Russi sche petroleumgebied bezet. Nu de operaties voor het zuidelijk Russische leger op een catastrophe drei gen uit te loopen, bestaat er gevaar, dat de Duitschers te eeniger tijd het rijke petroleuipgebied aan de Kaspische Zee kunnen bezetten en dat is natuurlijk voor Engeland een gevaar, dat met alle geweld moet worden verhinderd. Met vechten kunnen de Angelsaksische mo gendheden Duitschland niet klein krij gen; ze schijnen de hoop niet te hebben opgegeven, om het op de knieën te dwingen door het af te snóeren van grondstoffen. Komt Duitschland in het bezit der petroleumvelden om Bakoe, dan is dat zulk een versterking van fcijn benzinepositie, dat alle gevaar van die kant is bezworen. Daarom zal Engeland trachten, de Duitschers daar vandaan te houden Iran grenst aan dit Russische gebied en met een vrije doortocht door dit land zou, beweert men, de vernie ling of bezetting der Russische olievel den maar een „kleinigheid" zijn. De positie van Turkije. Doch ook Turkije is hier belangheb bende. Bij de overeenkomst met Rusland schijnt Engeland zoo van alles „vage- beid de heele scheepslading consumeert Zoolang ze eeL-^ïmnst ze niet. En als ze niet danst, heb ook jij tenminste rust Maar wat moet ik nu met m'n zil vermeisje beginnen Maak je daar maar niet ongerust over; daar zal ik wel voor zorgen. Aan genomen ten minste, dat dat zilver- 'meisje geen product is van je rijke fan tasie. Hoe kom je er bij protesteerde Grottkau verontwaardigd Daar is ze al. Als de Luitenant ter Zee Grottkau niet zoo beladen was geweest met alle mogelijke verwenschingen, zou hij' waar schijnlijk zijn goede opvoeding hebben verloochend en met zijn vinger naar 'n meisje hebben gewezen, dat bij de in gang van de zaal stond. Het was een slanke elegante verschij ning, in een zilverkleurig gewaad, dat onmiddellijk opviel. Het goudblonde haar was getooid met een flonkerende diadeem en het gezicht ging bijna ge heel schuil achter een kanten masker, dat slechts een kleine, welgevormde kin vrij liet Is ze niet allerliefst»?- fluisterde Grottkau, terwijl hij wanhopige pogin gen deed om de paling in gelei voor 'n ontijdig einde in de champagnecobler te bewaren. Allerliefst verlegen is ze ook. (Wordt vervolgd lijk" beloofd te hebben. Niet alles strookt met de belangen van Turkije. De bezetting van Syrië en Irak, lan den, die vroeger tot het Ottomaansche Rijk behoorden, kon Turkije al niet on geroerd laten; een bedreiging van Iran in samenwerking met Rusland, zou voor Turkije zelf wellicht zoo'n inbreuk op zijn belangen zijn, dat het zijn neutra liteit opgaf om dit gevaar te keeren. In elk geval: de bedreiging van de Russische petroleum door de Duitschers is nog maar een bedreiging op groote afstand immers een dikke 1500 km. Ze ligt echter in de lijn der mogelijk heden en in dit verband is het wel merkwaardig, dat van Britsche zijde is opgemerkt, dat de verovering van de rijke ertslagen in de Dnjepr-boog voor Duitschland van geen beteekenis is, omdat het ijzer in overvloed heeft, doch dat Duitschland wel gebrek aan petfö-- leum heeft. N.P.B. OM VOORUIT TE KOMEN Iloe VVrigley over reclame ma ken dacht en wat wij er van kunnen ieeren Toen Wrigley, de kauwgomkoning, door z'n reusachtige reclame-campagnes in ge heel Amerika een groote vermaardheid had gekregen, stelde men hem de vraag, waarom hij nu toch nog doorging jaar lijks millioenen aan reclame uil te ge ven. „Uw naam en de reputatie van Uw artikel zijn toch voldoende gevestigd" zeiden velen Hierop antwoordde Wrigley het volgende; „Ik weet niet, hoe vaak die opmerking nu al is ge maakt. Maar bij iedere gelegenheid heb ik deze menschen gezegd, dat het de ge makkelijkste zaak van de wereld zou zijn, de Wrigley Company te doen ver dwijnen als fabrikant van kauwgummi v of haar althans het leiderschap te ontnemen wanneer we onze reclame niet voortzetten. We gaan met <volle kracht verder. Stel, dat we de stroom zouden afsnij den. Het zou hetzelfde zijn als een trein zonder locomotief te willen laten rijden! We maken reclame en gaan er mee door, ongeacht het feit, dat we de markt veroverd hebben. Wanneer iedereen in Amerika Wrigley's kauwgom zou kau wen, zou onze reclame toch ongestooikl doorgaan. We zouden de menschen gaan vertellen, dat ze ons gom gekocht hadden en het lekker vonden". Dat is een opmerkelijke uitspraak van een man, die zijn fenomenaal succes voor een groot deel te danken had aan de macht der reclame. We leven op het oogenblik in totaal andere omstandighe den Het is stil in de reclamewereld. Toch roept deze uitspraak van Wrigley die een verwoed voorstander was van continu-reciame, de vraag op of het in deze tijd, waarin zoovele firma's hun ïeclame geheel hebben stopgezet, omdat ze veel minder kunnen verkoopen, wel heelemaal goed is in het geheel niets meer van zich te laten hooren. Niets is zoo vergankelijk als roem en bekendheid en een te lang hiaat doet veel vergeten wat eens populair was. Daarom zullen ve len goed doen eeris te overwegen, of het niet gewenschMs ter wille van de good will en de reputatie het contact met het publiek te onderhouden. We hebben reeds kleine „herinnerings-advertenties" gezien van een groote onderneming, die op het oogenblik waarschijnlijk zoo goed als niets meer verkoopt, omdat ze zonder grondstoffen zit, doch die toch blijft ad- verteeren om haar populaire naam tel kens even in het geheugen van het pu bliek te prenten. „SUCCES". U LEEST ERGENS van een boek. een tijdschrift, een brochure ZONDER eenige prijsver- hooging wordt het verlangde U ge leverd (en met spoed) door: BOEKHANDEL PARKSTRAAT Tel 11 VAN DE BOEKENPLANK. BUITENGEWOON PAKKEND BOEK. „En het leven begon opnieuw", door Hans Nesna (f 2,95/3,95). Hans Nesna heeft in zijn roman „Toen het Vaderland riep", een veelgelezen boek, een met journalistieke vaardig heid geschreven impressie uit de oorlog gegeven. Thans vervolgt hij met „En het leven begon opnieuw", spelende in de dagen na de oorlog Hierin teekent hij de strijd van arme daglooners, die een nieuw leven beginnen op de puinhoo- pen vah het oude. En dat in de meest letterlijke zin. Een dorp is verwoest. Een samenleving van menschen met al hun zorgen, leed, geluk en liefde werd. verstoord als een mierennest. Brand, smook, vuur en verschrikking gingen groot en angstwekkend over hen heen. Ook in deze roman\ voelt men de man, die met het leven in zijn vele facetten dagelijks in aanraking is geweest Voor al de verdrukten, de eenvoudigen, "cfe zwoegers, sjouwers en tobbers weet Nesna op merkwaardig levendige wijze te schilderen. De wijze, waarop hij be paalde dramatische hoogtepunten in dit boek schildert, bv. een .stormnacht, zijn buitengewoon pakkend. BOEKHANDEL PARKSTRAAT - Tel. 11 HYGIENE EN VEILIGHEID mm 346. TUBERCULOSE. Abonné T. G. vraagt, of t.b.c. ook in de grijze oudheid voorkwam. Een moeilijke vraag, maar waarop we in elk geval kunnen ant woorden, dat bij wetenschappelijk on derzoek van Egyptische mummies met aan zekerheid grenzende waarschijnlijk heid kon worden vastgesteld, dat bij de Egyptenaren de t.b.c. reeds voorkwam.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1941 | | pagina 4