—x—
i»
■U-' K
iiummn
ANNE
vindt het geluk!
J.
ONDERWIJS EN OPVOEDING.
12. MOEDERLIEFDE.
In dit merkwaardige simpele
rijm schildert Richepin de moe
derliefde naar de oude legende.
Een jongeling minde een meisje teeder,
Doch deze minde hem niet weder,
Zij sprak tot hem: „Haal mij terstond
Uw moeders harte voor mijn hond.
Als hij zijn moeder heeft gedood,
En dus volvoerd, wat zij gebood,
En hij zich haastig tot haar spoedt,
Valt 't hart door 't stooten van zijn voet.
En rollend heeft het hart gesproken
Der moeder, door zijn mes doorstoken,
Op droeve, deernisvolle toon:
,,G' hebt u toch niet bezeerd, mijn zoon?"
IN DE MOESTUIN.
364. TOMATEN. Wie zelf tomaten
kweekt, moet de hoofdopbrengst van de
koude grond nog krijgen, maar wie er
niet voldoende heeft, zal verstandig
doen om ze na half Augustus te koopen
en in te maken, omdat de prijs om
streeks deze tijd wel -het laagst zal zijn.
365. WINTERPOSTELEIN kan eigen
lijk alleen worden gekweekt door bezit
ters van een z.g. kouden bak. Het zaaien
kan nu in de volle grond plaats hebben
door het zaad luchtig in te harken en
daarna aan te drukken. Zijn de plantjes
eenmaal boven de grond, dan kunnen ze
al spoedig in de koude bak worden
overgezet op afstanden van 6 tot 8 cm
Het raam komt pas over de bak tegen
de tijd dat de nachtvorsten komen
366. RADIJS Liefhebbers van vita
minen-rijke radijs zaaiden in de zomer
maanden bij voorkeur de langwerpige
soort en wel de z.g. Ijskegel". Nu
kan de gewone ronde radijs weer ge
zaaid worden voor najaacsgebruik, hoe
wel de langwerpige soort ook nog goed
tot ontwikkeling kan komen.
367. AARDBEIEN. Augustus is de
maand, waarin nieuwe bedden worden
aangelegd voor aardbeien, op een zon
nige plaats. Langer dan drie of vier jaar
moet men> aardbeien niet op het bed la
ten, omdat-ze dan in opbrengst zijn te-
.ruggeloopen. In ons vorig nummer we
zen wij er op, dat soorten als de „Mou
lin Rouge" en „Jucunda" voor particu
lieren het gemakkelijkst te kweeken zijn
omdat ze laat bloeien en dus niet zoo
gauw door vorst te lijden hebben.
Aardbeien stellen zware eischen aan
de grond. Vóór we uit kunnen planten,
moet een flinke hoeveelheid goed ver
teerde koemest worden ondergespit,
maar vooral niet te diep, omdat aardbei-
planten nogal vlak wortelen. De planten
hebben verder een ruime stand noodig.
Bij het uitplanten zijn de planten nog
klein en lijkt het al gauw, dat een af
stand van ca. 25-30 cm. voldoende is,
maar 35-40 cm. is zeker niet te royaal.
Bij het planten moet er vooral ook
op worden gelet, dat de planten niet te
diep in de grond komen Het hart van
de aardbeiplanten zit eigenlijk vlak bo
ven de wortels en dit deel moet abso
luut vrij staan.
SOORT BIJ SOORT.
Ik kwam uw kleine piano stemmen
llllllllllll
FEUILLETON
Een modern sprookje van
MARIA SAWERSKY.
8.) Vera was volkomen over zichzelf
tevreden. Ze had het klaargespeeld zes
maal met graaf Grundtvig Baggesen te
dansen, hetgeen daarvan was zij stel
lig overtuigd in niet geringe mate de
afgunst der andere aanwezige dames
had opgewekt en dit te* weten schonk
haar groote voldoening.
Ernst Grundtvig Baggeses haastte
zich naar een blonde, zeer vergenoegd
uitziende jongeman, die eveneens een
wit marine-uniform droeg. Een zijden
masker bengelde op ietwat zonderlinge
wijze over zijn schouder.
Grottkau!
Grundtvig pakte zijn vriend bij de
arm en trok hem met zich mee.
Bewaar me, kerel, schreeuw niet
zoo. Laat m'n arm toch los! Je stelt je
aan als een drenkeling bij een oefening
van de reddingsbrigade.
Grottkau, wie is dat meisje daar
aan die tafel?
Jens Grottkau loerde onopvallend in
de richting van Vera.
Dat is juffrouw Vera Staniecki.
Dat weet ik, want de consul heeft
ZOO SCHREEF.
BERLINER BOERSEN ZEITUNG: De
voltooiing van de slag in de bocht van
de Djnepr i^een verschrikkelijke neder
laag voor de Bolsjewisten.
NACHTAUSGABE (Berlijn): Weg is
het droombeeld van de felle tegenstand
der Sovjets en van de uitputting der
Duitschers De Duitschers winnen, ook
in het Oosten.
KOKOEMIN SJIMBOEN (Ja#pan): En
geland en Amerika probeeren van Wla-
diwostok een Singapore van het Noor
den te maken om zoo de ring om Japan
te sluiten. Zij voeren daar wapens heen,
die waarschijnlijk tegen Japan gebruikt
zullen worden.
III
HERSENGYMNASTIEK
III
VRAAGSTUK.
40. Van de 25 letters moeten er 16
weggenomen worden en wel zoo, dat de
overblijvende een spreekwoord vormen.
C D E T S
R U B H W
R E H S V
L M O P
T Z F G 0.
OPLOSSING.
40. Rust Roest.
VRAAGSTUK.
41. Door de letters van de volgende
zin in een andere volgorde te zetten,
krijgt u een bekend dier uit de Oud
heid:
.VADER TRAPTE JOHAN.
ANECDOTES
13. JOH. BRAIIMS.
Doorgehaald.
Brahms hiéld niet van het gezel
schapsleven van zijn tijd. Een eerzuch
tige dame, die dit wist, maar die de
meester tóch graag onder haar gasten
wilde hebben, stuurde hem de lijst der
door haar uitgenoodigde personen met
het verzoek de namen te willen ddbr-
halen van hen, die Brahms liever niet
ontmoeten wilde....
Per keerende post kreeg zij de lijst
terug.
Er was slechts één naam op doorge
haald.
Die van Brahms zelf.
Joh. Brahms, Duitsch componist,
werd 7 Mei 1833 te Hamburg geboren
en is 3 April 1897 overleden. Een ern
stige, diepe natuur. Zijn Duitsch Re
quiem is het beroemdste kerkmuziek-
stuk van de nieuwe tijd.
UIT ONZE TAALTUIN. \\\\\m
219. TABOE is een verbastering van
een Polynesisch woord tapu, waarmee
bedoeld wordt de zede, sommige perso
nen of voorwerpen te onderscheiden als
heilig of gevloekt. Men mag zulke per
sonen of voorwerpen niet aanraken,
noch hun namen noemen. -Wij zeggen:
iemand of iets is taboe, als we te ken
nen willen geven: het is verboden of
ontraden, zich er mee af te geven.
220. CHAGRIJN of chagrijnleer (se-
grijnleer) is een soort ongelooid ruig
leer, dat in Rusland en verder naar het
Oosten gemaakt wordt van huiden van
paarden, ezels en kameelen. 't Is ruig
gemaakt, doordat mosterdzaad tusschen
het natte leer is gestrooid. Een andere
soort (eigenlijk imitatie) is gemaakt van
haaien- of roggenvel, en wordt voorna
melijk gebruikt om hout te polijsten.
Het woord chagrijn is afgeleid van de
Perzische naam voor dit leer, en het
zelfde woord in de beteekenis verdriet,
kommer, is van dezelfde oorsprong.
Wijl men het leer gebruikte om hout te
polijsten, ging men er de figuurlijke be
teekenis aan geven van een knagend, af
slijpend leed.
me aan haar voorgesteld. Ik bedoel, wat
is ze?
Een klit, constateerde Grottkau,
niet bepaald hoffelijk. Ze kleeft als een
vliegenvanger. Zij is de dochter van die
dame daar.
Die vrouw in het rood, met die
rammelende gouden ketting, die de
consul nu naar de tafel geleidt?
Hij zal haar wel zeer binnenkort
naar het altaar leiden.
Heilige bimbam! Enfin, over smaak
valt niet te twisten.
De liefde is blind, waarde heer.
Overigens vind ik de keuze van de
consul nog zoo gek niet. Hij is niet jong
meer en veel gelegenheid om met het
zwakke geslacht in aanrakipg ,te komen
schijfit hij niet te hebben gehad. Me
vrouw Staniecki heeft weliswaar iets
avontuurlijks aan zich, maar ze kan
soms bijzonder amusant zijn. Eschental
zal zich bij haar stellig niet vervelen.
Je moet maar eens hooren hoe ze ope
retteschlagers zingt. Ze heeft een uit
stekende voordracht. Sporen van vroe
gere schoonheid zijn eveneens nog waar
te nemen. Mijn liefje, wat wil je nog
meer?
Haar dochter is in elk geval 'n ver
schrikkelijk exemplaar, antwoordde
Grundtvig met niet te miskennen af
keer in zijn stem: Ze heeft me bijna
geen oogenblik losgelaten en me daar
bij zooveel akelige complimenten over
mijn dansen gemaakt, dat ik er draaie-
IIIIHIIIIII VAN OVER DE GRENS
v.
DE STRIJD GAAT VERDER.
De tpestand van het *2. Oostelijk oor
logsterrein is voor de Russen in enkele
dagen zoozeer verslechterd, dat het heel
waarschijnlijk op een catastrofe gaat uit
loopen. Reeds spreekt men van 'n twee
de Duinkerken, doch men kan er van op
aan, dat hierbij thans veel grootere troe
penmachten betrokken zijn en dat de
kans van een ontsnapping over zee veel
geringer is. De Duitschers zijn bezig het
Russische zuidelijke leger op een hoop
te drijven. Ze hebben op veel plaatsen
de beneden-Dnjepr reeds bereikt en de
mogelijkheid van een redding naar het
oosten over deze rivier onmogelijk ge
maakt. DaardoBr worden de Bolsjewis
ten tegen de Zwarte Zee aangedrukt met
heel veel kans, dat het geheele leger ten
onder gaat.
Hoe groot dat zuidelijk leger is, is
natuurlijk niet bekend, doch men schat
het aantal soldaten op circa twee milli-
oen.
Slagen de Duitschers er in dit leger
volkomen uit te schakelen, waarop vol
gens de laatste berichten heel veel kans
bestaat, dan verandert daardoor opeens
de militaire situatie.
Tot dusverre slaagden er de Russen
nog in zij het dan onder zware ver
liezen van inenschen en materiaal
eenigszins ordelijk terug te trekken en
een min of meer aaneengesloten front
te handhaven.
Valt het Zuidelijke leger echter uit,
dan ontstaat opeens een opening voor
de opmarsch en hebben de Duitschers
vrij spel. Zij kunnen dan in betrekkelijk
korte tijd heel Zuid-Rusland bezetten,
doch waarschijnlijker is, dat het vrij
komende leger achter 't Russische front
naar het Noorden trekt om zich met de
Russische troepen rondom Moskou bezig
te houden.
Een der stellingen van het Duitsche
leger is, dat het niet het voornaamste
doel van de oorlog is grondgebied of
steden te bezetten, doch het vijandelijke
leger te vernietigen.
„Het geval-Smolensk".
De Britten hebben bij herhaling be
weerd, dat Smolensk nog steeds niet in
Duitsche handen is, terwijl de Duit
schers reeds op 16 Juli berichtten, dat de
stad in hunr handen was. Om de leu
genachtigheid van dit praatje aan de
kaak te stellen, heeft naar men ons
schrijft'de Duitsche legerleiding bui-
tenlandsche correspondenten in de gele
genheid gesteld de ware toestanden te
Smolensk in oogenschouw te nemen en
nu de verklaringen van ooggetuigen ook
in de Amerikaansche en Engelsche bla
den zijn verschenen, hebben de Britsche
berichten toegegeven, dat Smolensk door
de Russen is ontruimd.
„Er was geen Stalin-linie".
Êen gelijk geval heeft zich voorgedaan
met de Stalin-linie, waarvan we weken
lang dag na dag hebben kunnen lezen,
en die ook in de Engelsche kranten van
een maand geleden werd afgeschilderd
als een onneembare stelling dwars door
Rusland heen, waar de Duitschers nooit
doorheen zouden komen. Nu deze linie
al weken geleden is geforceerd en in en
om die linie een slag is geleverd van
zulke afmetingen, als in de krijgsge
schiedenis nog niet voorkwam en de
Russen overal achteruitgedrongen zijn,
nu komt men in Engeland aandragen
met de bewering, dat er nooit een Sta
lin-linie heeft bestaan
Het doel is natuurlijk de Duitsche
successen te verkleinen. Het is de be
kende Britsche propaganda, die elke ne
derlaag in een overwinning omzet en de
smadelijke terugtocht uit Duinkerken
tot de glorierijkste victorie voor Enge
land verklaarde.
Uitbreiding van de oorlog?
Het ziet er, gehoord de laatste uitla
tingen van Roosevelt, Churchill, Goeb-
bels en van toonaangevende bladen nog
lang niet naar uit, dat weldra de leiders
bereid zijn, rondom de vredestafel plaats
te nemen. Het schijnt dat men vechten
wil tot een der partijen om genade
smeekt.
rig van Werd.
En dat wil wat zeggen voor een
oude zeerob, niet waar
Maar je moet me nu bij die juf
frouw Staniecki eens aflossen, Jens.
Wat vertel je me nou
Vrienden moeten eerlijk samen
deelen wat ze hebben, zooals je zelf al
tijd beweert, wanneer je mijn mooiste
butterfly bij je burger colbertje uit
zoekt. Jij bent voor die jonge dame nu
het eerst aan de beurt; hier is het buf
fet. Je kunt haar meteen wat te eten
brengen. Laat haar vooral niet verhon
geren, Jens
Maar Ernst, kerel
Zwijg en dans met 'r. De heele a-
vondBegrepen Ik spreek nu als je
superieur. Als je ook maar een enkele
maal toestaat, dat ze opnieuw beslag op
me legt, laat ik me van je scheiden en
dan moet je maar zien, waar je voor
taan je dassen leent. Ik heb gezegd.
Maar Ernst, juist nu ik zoo'n aller
liefst kind ontdekt heb
Houd je mond, zeg ik Hier heb
je een kreeftensla'tje, mayctnnaise, pa
ling in gelei, zalm, een half piepkuiken,
gebak, fruit en een champagnecobler
Dat kan ik toch allemaal niet dra
gen, jammerde de ongelukkige Grott
kau.
Zwaarder dan de ankerspil, die je
cp *het schoolschip moest hanteeren, is
het toch warempel niet. Vooruit en ver
dwijn en zorg er voor, dat die schoon-
Op het stuk van vrede is de horizon
dan ook volkomen duister.
Er bestaat zelfs kans, dat het aantal
oorlogvoerende landen nog toeneemt.
Een oorlog om de Stille Oceaan, tus
schen Amerika en Japan staat als het
ware voor de deur, wegens de bezetting
van Indo-China.
Als briesende leeuwen zijn Amerika
en Engeland te keer gegaan; men heeft
economische maatregelen genomen om
Japan te worgen.
Men weet, dat Nederlandsch-Indië
hierbij een groote rol speelt pas sloot
het een tin-leveringscontract met de
V.S. en dat het maar een schokje be
hoefde of ons dierbaar Insulinde was in
de maalstroom meegezogen. Nu deze af
faire al weer een veertien dageri oud
is. kan men de gevolgtrekking maken,
dat noch Amerika, noch Engeland het
hebben aangedurfd de zaken op de spits
te drijven en dat ons Nederlandsch Indië
de meest wijze weg gekozen heeft door
economische betrekkingen met Japan
niet' af te breken. Was het daartoe ge
komen, dan had dat oorlog beteekentr,
want Japan kan de Ned. Indische pro
ducten en vooral petroleum evenmin-
missen als wij ons dagelijksch brood.
Van weerskanten bereidt men zich in-
tusschen verder voor en dat het de een
of andere kwade dag toch tot een con
flict za'l komen, is helaas te verwachten.
Ook hier gaat het om de opperheer
schappij, die niet wordt losgelaten ten
zij men moet.
Van weerskanten worden de kansen
gewikt en gewogen en men gaat er op
los, zoodra men meent, dat men in het
voordeel zal zijn. Andefe overwegingen
gelden nu eenmaal niet tusschen de
groote mogendheden, en of nu Amerika
en Engeland ook al de halve wereld be
zitten en Japan een der bezitloozen op
het gebied van economische goederen is,
speelt geen rol. Al etende komt de wa
re eetlust pas, en als de Angelsaksische
mogendheden het voor het zeggen had
den, moest ook Japan onder hun juk
komen. Een wereld waarin de gestelte
nis" zoo is, moet wel voortdurend in oor
log zijn.
Volgens de laatste berichten heeft de
toestand zich weer toegespitst.
Om de olie van Iran.
Tenslotte is opeensde kwestie Perzië
weer opgedoken. Vroeger hebben we al
eens de veronderstelling uitgesproken,
dat Perzie of Iran, zooals het tegen
woordig heet een heetbegeerde buit
voor Rusland zijn moest. We hadden
teen het oog (het was nog voor de oor
log tegen de Sovjets) op een Duitsch
Russische samenwerking, die Iran aan
de Russen zou overlaten om aldus de
kusten van de Indische Oceaan te berei
ken. Thans heeft de kwestie-Iran een
geheel ander aanzien gekregen.
Er schijnen van Engeland uit pogin
gen in het werk te worden gesteld om
vanuit Syrië, (dat het onlangs op Frank
rijk veroverde), in verbinding met Iran
een nieuw Oostelijk front te vormen om
Rusland te helpen en om het gevaar af
te wenden, dat Duitschland het Russi
sche petroleumgebied bezet.
Nu de operaties voor het zuidelijk
Russische leger op een catastrophe drei
gen uit te loopen, bestaat er gevaar, dat
de Duitschers te eeniger tijd het rijke
petroleuipgebied aan de Kaspische Zee
kunnen bezetten en dat is natuurlijk
voor Engeland een gevaar, dat met alle
geweld moet worden verhinderd. Met
vechten kunnen de Angelsaksische mo
gendheden Duitschland niet klein krij
gen; ze schijnen de hoop niet te hebben
opgegeven, om het op de knieën te
dwingen door het af te snóeren van
grondstoffen. Komt Duitschland in het
bezit der petroleumvelden om Bakoe,
dan is dat zulk een versterking van fcijn
benzinepositie, dat alle gevaar van die
kant is bezworen. Daarom zal Engeland
trachten, de Duitschers daar vandaan te
houden Iran grenst aan dit Russische
gebied en met een vrije doortocht door
dit land zou, beweert men, de vernie
ling of bezetting der Russische olievel
den maar een „kleinigheid" zijn.
De positie van Turkije.
Doch ook Turkije is hier belangheb
bende. Bij de overeenkomst met Rusland
schijnt Engeland zoo van alles „vage-
beid de heele scheepslading consumeert
Zoolang ze eeL-^ïmnst ze niet. En als
ze niet danst, heb ook jij tenminste rust
Maar wat moet ik nu met m'n zil
vermeisje beginnen
Maak je daar maar niet ongerust
over; daar zal ik wel voor zorgen. Aan
genomen ten minste, dat dat zilver-
'meisje geen product is van je rijke fan
tasie.
Hoe kom je er bij protesteerde
Grottkau verontwaardigd Daar is ze
al.
Als de Luitenant ter Zee Grottkau
niet zoo beladen was geweest met alle
mogelijke verwenschingen, zou hij' waar
schijnlijk zijn goede opvoeding hebben
verloochend en met zijn vinger naar 'n
meisje hebben gewezen, dat bij de in
gang van de zaal stond.
Het was een slanke elegante verschij
ning, in een zilverkleurig gewaad, dat
onmiddellijk opviel. Het goudblonde
haar was getooid met een flonkerende
diadeem en het gezicht ging bijna ge
heel schuil achter een kanten masker,
dat slechts een kleine, welgevormde kin
vrij liet
Is ze niet allerliefst»?- fluisterde
Grottkau, terwijl hij wanhopige pogin
gen deed om de paling in gelei voor 'n
ontijdig einde in de champagnecobler te
bewaren.
Allerliefst verlegen is ze ook.
(Wordt vervolgd
lijk" beloofd te hebben. Niet alles
strookt met de belangen van Turkije.
De bezetting van Syrië en Irak, lan
den, die vroeger tot het Ottomaansche
Rijk behoorden, kon Turkije al niet on
geroerd laten; een bedreiging van Iran
in samenwerking met Rusland, zou voor
Turkije zelf wellicht zoo'n inbreuk op
zijn belangen zijn, dat het zijn neutra
liteit opgaf om dit gevaar te keeren.
In elk geval: de bedreiging van de
Russische petroleum door de Duitschers
is nog maar een bedreiging op groote
afstand immers een dikke 1500 km.
Ze ligt echter in de lijn der mogelijk
heden en in dit verband is het wel
merkwaardig, dat van Britsche zijde is
opgemerkt, dat de verovering van de
rijke ertslagen in de Dnjepr-boog voor
Duitschland van geen beteekenis is,
omdat het ijzer in overvloed heeft, doch
dat Duitschland wel gebrek aan petfö--
leum heeft. N.P.B.
OM VOORUIT TE KOMEN
Iloe VVrigley over reclame ma
ken dacht en wat wij er van
kunnen ieeren
Toen Wrigley, de kauwgomkoning, door
z'n reusachtige reclame-campagnes in ge
heel Amerika een groote vermaardheid
had gekregen, stelde men hem de vraag,
waarom hij nu toch nog doorging jaar
lijks millioenen aan reclame uil te ge
ven. „Uw naam en de reputatie van Uw
artikel zijn toch voldoende gevestigd"
zeiden velen Hierop antwoordde Wrigley
het volgende; „Ik weet niet, hoe vaak
die opmerking nu al is ge
maakt. Maar bij iedere gelegenheid heb
ik deze menschen gezegd, dat het de ge
makkelijkste zaak van de wereld zou
zijn, de Wrigley Company te doen ver
dwijnen als fabrikant van kauwgummi
v of haar althans het leiderschap te
ontnemen wanneer we onze reclame
niet voortzetten. We gaan met <volle
kracht verder.
Stel, dat we de stroom zouden afsnij
den. Het zou hetzelfde zijn als een trein
zonder locomotief te willen laten rijden!
We maken reclame en gaan er mee
door, ongeacht het feit, dat we de markt
veroverd hebben. Wanneer iedereen in
Amerika Wrigley's kauwgom zou kau
wen, zou onze reclame toch ongestooikl
doorgaan. We zouden de menschen gaan
vertellen, dat ze ons gom gekocht hadden
en het lekker vonden".
Dat is een opmerkelijke uitspraak van
een man, die zijn fenomenaal succes
voor een groot deel te danken had aan
de macht der reclame. We leven op het
oogenblik in totaal andere omstandighe
den Het is stil in de reclamewereld.
Toch roept deze uitspraak van Wrigley
die een verwoed voorstander was van
continu-reciame, de vraag op of het in
deze tijd, waarin zoovele firma's hun
ïeclame geheel hebben stopgezet, omdat
ze veel minder kunnen verkoopen, wel
heelemaal goed is in het geheel niets
meer van zich te laten hooren. Niets is
zoo vergankelijk als roem en bekendheid
en een te lang hiaat doet veel vergeten
wat eens populair was. Daarom zullen ve
len goed doen eeris te overwegen, of het
niet gewenschMs ter wille van de good
will en de reputatie het contact met het
publiek te onderhouden. We hebben
reeds kleine „herinnerings-advertenties"
gezien van een groote onderneming, die
op het oogenblik waarschijnlijk zoo goed
als niets meer verkoopt, omdat ze zonder
grondstoffen zit, doch die toch blijft ad-
verteeren om haar populaire naam tel
kens even in het geheugen van het pu
bliek te prenten. „SUCCES".
U LEEST ERGENS
van een boek. een tijdschrift, een
brochure ZONDER eenige prijsver-
hooging wordt het verlangde U ge
leverd (en met spoed) door:
BOEKHANDEL PARKSTRAAT Tel 11
VAN DE BOEKENPLANK.
BUITENGEWOON PAKKEND BOEK.
„En het leven begon opnieuw",
door Hans Nesna (f 2,95/3,95).
Hans Nesna heeft in zijn roman „Toen
het Vaderland riep", een veelgelezen
boek, een met journalistieke vaardig
heid geschreven impressie uit de oorlog
gegeven. Thans vervolgt hij met „En het
leven begon opnieuw", spelende in de
dagen na de oorlog Hierin teekent hij
de strijd van arme daglooners, die een
nieuw leven beginnen op de puinhoo-
pen vah het oude. En dat in de meest
letterlijke zin. Een dorp is verwoest.
Een samenleving van menschen met al
hun zorgen, leed, geluk en liefde werd.
verstoord als een mierennest. Brand,
smook, vuur en verschrikking gingen
groot en angstwekkend over hen heen.
Ook in deze roman\ voelt men de man,
die met het leven in zijn vele facetten
dagelijks in aanraking is geweest Voor
al de verdrukten, de eenvoudigen, "cfe
zwoegers, sjouwers en tobbers weet
Nesna op merkwaardig levendige wijze
te schilderen. De wijze, waarop hij be
paalde dramatische hoogtepunten in dit
boek schildert, bv. een .stormnacht, zijn
buitengewoon pakkend.
BOEKHANDEL PARKSTRAAT - Tel. 11
HYGIENE EN VEILIGHEID mm
346. TUBERCULOSE. Abonné T. G.
vraagt, of t.b.c. ook in de grijze oudheid
voorkwam. Een moeilijke vraag, maar
waarop we in elk geval kunnen ant
woorden, dat bij wetenschappelijk on
derzoek van Egyptische mummies met
aan zekerheid grenzende waarschijnlijk
heid kon worden vastgesteld, dat bij de
Egyptenaren de t.b.c. reeds voorkwam.